داستان های محلی الگوی سینمای موفق و آینده دار در سعودی

الحربی تهیه کننده سینما: سینما آینه جامعه است

داستان های محلی الگوی سینمای موفق و آینده دار در سعودی
TT

داستان های محلی الگوی سینمای موفق و آینده دار در سعودی

داستان های محلی الگوی سینمای موفق و آینده دار در سعودی

فیلم های سعودی جدید به دنبال قدمگاه در عرصه هنری این کشور هستند تا راه خود را در این حوزه آینده دار باز و چشم اندازهای روشنی در حوزه سینما برای سعودی ترسیم کنند و یکی از عوامل نوآوری و امید در صنعت سینمای سعودی برای رقابت و مطرح شدن در جهان گردند.
داستان های محلی ساخته کارگردانان و تهیه کنندگان جوان سعودی اخیرا مورد توجه قرار گرفته که عمدتا روی قصه های بومی و سوژه های اجتماعی که نسل اندر نسل به طور شفاهی نقل شده اند متمرکز شده است. این محصولات سینمایی و هنری برای یک تجربه سینمایی پربار آماده می شود چون سینما آینه جامعه و بازتاب دهنده تنوع اجتماعی است.
فیصل الحربی تهیه کننده سینما گفت «سینما آینه جامعه است و پدیده تازه ای در سعودی به شمار می رود. سوژه های اجتماعی معمولا نقش بسزایی در جذب مخاطب دارد».
فیلم «۹۰ یوم» ساخته الحربی در ماه اوت برای اولین بار روی پرده رفت که درباره برخی از آداب و رسوم اجتماعی حاکم بر جامعه درباره مساله ازدواج است.
الحربی در گفتگو با «الشرق الاوسط» گفت «سوژه های اجتماعی از نگاه مبتکرانه و هوشمند محصولات سینمایی مخاطبان را درگیر می کند چون تجربه ها و چالش های مردم را روایت می کند. مخاطب با مشاهده آثار سینمایی که جزئیات ناگفته اجتماعی را بیان می کند لذت می برد و سینما در اینجا آینه ای است که جامعه و زندگی و مشکلات و احساسات و اندیشه ها و دگرگونی های مردم را بازتاب می کند».
الحربی یادآور شد «ما برای ایجاد پایگاه گسترده ای از مخاطبان سینمای سعودی نیاز به اعتماد متقابل بین سینماگران و مردم داریم و باید راه را برای گفتگو و بحث سازنده و چالش برانگیز درباره خواسته های مخاطبان و ظرفیت سینماگران برای ایجاد یک تجربه سینمایی درخشان باز کنیم و این موجب رشد نشاط تولید سینمایی می شود. کاهش محبوبیت سوژه های بومی در حال حاضر به دلیل مشکلات و ناکامی های قبلی تولیدات خلیجی به طور عام است که مردم را سرخورده کرد. آهنگ جذب مخاطب سوژه های محلی سینمایی کند است و بستری برای سینما و سینماگران سعودی ایجاد کرده تا به این سوژه های جدید بپردازند و انتظارات مخاطبان را برآورده کنند».
از سوی دیگر، عبد المحسن المطیری کارگردان سعودی گفت «سوژه های جالب و متنوع تاریخی و فرهنگی و بومی در سعودی داریم و سینما وسیله ای برای نشان دادن این تنوع و پرداختن به سوژه های اجتماعی زیبا با توجه به برنامه های سند چشم انداز ۲۰۳۰ است».
المطیری درباره ساز و کارهای آگاهانه برای ابراز داستان های محلی توضیح داد «اول اینکه فیلمنامه باید پخته باشد چون فیلمنامه و سناریو نقش اصلی در الهام بخشی و تراوش این گنج داستانی نامحدود از حافظه و کتاب ها و خاطرات به سوی پرده سینما و تلویزیون و مستند دارد».
المطیری خاطر نشان کرد «وجود زیر ساختارهای مناسب برای فیلمسازی مثل شهرک های سینمایی و استدیوهای مجهز منجر به تداوم تولید و چرخش چرخ صنعت سینمای سعودی به سمت موفقیت و رقابت می شود».
فیصل الحربی درباره شرایط ساخت و فیلمبرداری فیلم در سعودی اضافه کرد «سعودی گام های با ثبات در این عرصه برمی دارد و این تجربه وقت می برد. رونق سینما در کشورهای مختلف زمان برده تا سینما به موقعیت با ثبات خود در بیان سوژه ها برسد. ما در حال حاضر به همین گام های بلند کنونی در عرصه های هنری از جمله سینما نیاز داریم. روند مهارت آموزی مشاغل حوزه سینما به خوبی پیش می رود چون ما با کمبود نیروهای انسانی کارآمد بومی در صنعت سینما مواجه هستیم و یک فرآیند ملی برای مهارت آموزی و توانمند سازی مشاغل صنعت سینما مثل موسیقی متن و صدا برداری و طراحی لباس و گریم در جریان است. نسبت به آینده صنعت سینما در سعودی خوش بین هستم».
دوره آموزش کارگردانی با حضور ۴۰ کارآموز دختر و پسر سعودی زیر نظر توماس آبرامز کارگردان سینما به مدت یک هفته در سعودی برگزار شد. 
این دوره بخشی از برنامه فیلمسازان سعودی است که توسط کمیسیون فیلم وزارت فرهنگ سعودی به منظور مهارت آموزی و توانمند سازی سینماگران با استعداد سعودی در بخش های مرتبط با صنعت سینما و حمایت از این صنعت آینده دار در سعودی اجرا می شود.



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.