هفتمین روز اعتراضات گسترده در جنوب سوریه

نهاد حقوق بشری از بازداشت ۵۷ نفر خبر داد.. بازداشت یکی از فعالان حین «سفر مخفیانه» به سویداء

 
بخشی از اعتراضات روز پنجشنبه در شهر سویداء (وبسایت سویداء ۲۴- رویترز)
بخشی از اعتراضات روز پنجشنبه در شهر سویداء (وبسایت سویداء ۲۴- رویترز)
TT

هفتمین روز اعتراضات گسترده در جنوب سوریه

 
بخشی از اعتراضات روز پنجشنبه در شهر سویداء (وبسایت سویداء ۲۴- رویترز)
بخشی از اعتراضات روز پنجشنبه در شهر سویداء (وبسایت سویداء ۲۴- رویترز)

تظاهرات گسترده در شهر سویداء در جنوب سوریه در اعتراض به وضعیت معیشتی بد وارد هفتمین روز خود شد. معترضان شعاراتی علیه رژیم پرزیدنت بشار اسد سر می دهند و خواستار آزادی زندانیان و اجرای قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت هستند. حضور زنان در تجمع مرکزی در میدان سویداء و نیز تجمعات اعتراضی پراکنده در بخش های دیگر چشمگیر است.
سازمان دیده بان حقوق بشر سوریه که مقر آن در بریتانیا است گزارش داد که معترضان در میدان السیر / الکرامه در مرکز شهر سویداء شعار سرنگونی رژیم دمشق را سر دادند و نیز شعارهایی در همبستگی با مناطق ساحلی سوریه و رقه و حلب و ادلب و مناطق اعتراضات ضد رژیم پرزیدنت بشار الاسد دادند. این نهاد حقوق بشری توضیح داد ««صدها نفر از ساکنان شهر سویداء و شهرستان ها و روستاهای این استان در تجمع اعتراضی در میدان السیر شرکت کردند و خواستار بهبود وضعیت معیشتی شدند و نیز مطالبات سیاسی مطرح کردند». دیده بان حقوق بشر سوریه اضافه کرد «تجمعات اعتراضاتی دیگری در منطقه صلخد در حومه سویداء برگزار شد و معترضان خواستار سرنگونی رژیم فعلی و تامین خواسته های به حق مردم شدند».
تجمع اعتراضی گسترده در میدان السیر صبح شنبه (۲۶ اوت) در سایه اعتصاب سراسری برگزار شد. اعتصاب از یکشنبه (۲۰ اوت) شروع شد. فعالان گفتند که معترضان خواستار آزادی ایمن فارس فعال حقوق بشری شدند. دستگاه های امنیتی ایمن فارس را قبل از ورود به سویداء بازداشت کردند. ایمن فارس که چند روزی است از خانه خود در ساحل سوریه فرار کرده می خواست سویدا‍ء مخفیانه زندگی کند.
وبسایت «سویداء ۲۴» که اخبار مخالفان رژیم سوریه را منعکس می کند گزارش داد ایمن فارس از منطقه ساحل به جرمانه در جنوب دمشق رسید تا از آنجا به سویداء فرار کند. او در دمشق با جوانان فعال سویداء هماهنگ کرده بود تا در مکان امنی باشد اما دستگاه های امنیتی او را در ایست بازرسی العادلیه در حومه دمشق بازداشت کردند. جوان دیگری اهل شهرستان المزرعه در حومه سویداء او را همراهی می کرد و مسئول رد کردن ایمن فارس بود اما ایمن فارس و جوان همراه او به مکان ناشناس برده شدند. پس از انتشار خبر بازداشت ایمن فارس ویدیوهای انتقادی او به رژیم سوریه از اکانت فیس بوک او حذف شدند.

التظاهرات في السويداء شهدت مشاركة نسائية لافتة (موقع السويداء 24 - رويترز)

از سوی دیگر شبکه حقوق بشر سوریه که مقر آن در بریتانیاست گفت که این نهاد از اول اوت دستکم ۵۷ مورد بازداشت را به دلیل اعتراضات در بخش های تحت کنترل رژیم سوریه مستند کرده که ۱۱ نفر از این بازداشتی ها زن هستند. این نهاد افزود «صدها نفر دیگر تحت پیگرد هستند».
شبکه حقوق بشر سوریه در گزارش خود که شنبه (۲۵ اوت) منتشر شد اضافه کرد «بخش های تحت کنترل رژیم سوریه از اوایل ماه اوت صحنه اعتراضات خشونت پرهیز مدنی هستند و معترضان رژیم سوریه را مسئول بدتر شدن وضع اقتصادی و اجتماعی و سیاسی کشور می خوانند. اعتراضات در درعا و سویداء در جنوب سوریه و تجمعات اعتراضی دیگری در دمشق و حومه دمشق و لاذقیه و طرطوس و حلب در جریان است. نکته قابل توجه این است که معترضان در اکثر این تجمعات نظام بشار اسد را مسئول بدتر شدن اوضاع می خوانند و خواهان تغییر رژیم و اجرای قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت هستند».
این گزارش افزود «ماموران به روش های خشونت آمیز متوسل شدند.. و رسانه های رژیم معترضان و منتقدان را خائن و جیره خور می خوانند».
این گزارش خاطر نشان کرد «رژیم سوریه می کوشد تظاهرات حکومتی با شعارهای حامی رژیم سوریه برگزار کند و معترضان در راهپیمایی های ضد حکومتی را تهدید می کند».
سوریه در کل حال و روز خوبی ندارد و مردم نگران و عصبانی هستند. دولت بخشنامه افزایش صد درصدی دستمزد کارکنان را صادر کرد اما در عین چندین لایحه برای افزایش ۱۵۰ درصدی تا ۲۰۰ درصدی سوخت تصویب شد که افزایش سرسام آور قیمت ها را به همراه داشت. سرویس حمل و نقل و کسب و کارها تعطیل و مختل شدند. اعتراضات در سویداء پس از تصویب این لوایح آغاز شد که یکشنبه (۲۰ اوت) یعنی پنج روز پس از صدور این لوایح اعتصاب عمومی در سویداء اعلام شد.
شهرها و شهرستان های درعا از همان روز اول به اعتراضات پیوستند و تجمعات اعتراضی مشابه در مناطق پراکنده در حومه دمشق و قلمون و دیرالزور برگزار شدند.
تظاهرات باشکوهی روز جمعه (۲۵ اوت) در شهر سویداء برگزار شد و مردم روستاها و شهرستان ها و عشایر بادیه نشین در جنوب استان به معترضان در شهر سویداء پیوستند. ساکنان ادلب در شمال غرب سوریه و حومه های غرب و شمالی حلب (شمال سوریه) با معترضان در سویداء اعلام همبستگی کردند.
مقامات سیاسی و امنیتی سوریه تا کنون درباره این اعتراضات اظهار نظر نکرده اند. رسانه های غیر حکومتی چندین ویدیو و بروشور و تراکت فعالان همسو با رژیم منتشر کردند که معترضان در سویداء را به خاطر بلند کردن پرچم دروزی ها و پرچم «انقلاب» به فرقه گرایی متهم کردند. مخالفان رژیم سوریه در جریان اعتراضات ۲۰۱۱ پرچم انقلاب را در دست داشتند.



هشدارهای اسرائیل نسبت به افزایش خطر ترورهای سیاسی

پسربچه‌ای اسرائیلی که اسباب‌بازی‌ای به شکل تفنگ در دست دارد، در شهر الخلیل واقع در کرانه باختری اشغالی  مارس گذشته (ا.ف.ب)
پسربچه‌ای اسرائیلی که اسباب‌بازی‌ای به شکل تفنگ در دست دارد، در شهر الخلیل واقع در کرانه باختری اشغالی مارس گذشته (ا.ف.ب)
TT

هشدارهای اسرائیل نسبت به افزایش خطر ترورهای سیاسی

پسربچه‌ای اسرائیلی که اسباب‌بازی‌ای به شکل تفنگ در دست دارد، در شهر الخلیل واقع در کرانه باختری اشغالی  مارس گذشته (ا.ف.ب)
پسربچه‌ای اسرائیلی که اسباب‌بازی‌ای به شکل تفنگ در دست دارد، در شهر الخلیل واقع در کرانه باختری اشغالی مارس گذشته (ا.ف.ب)

هشدار یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون اسرائیل، که شامگاه یکشنبه اعلام کرد اسرائیل در آستانه مواجهه با ترورهای سیاسی و قتل‌هایی با انگیزه سیاسی است، باعث شوکی جدی در فضای سیاسی کشور شد و نگرانی گسترده‌ای را برانگیخت. او به‌ویژه هشدار داد که رئیس سرویس امنیت داخلی اسرائیل (شاباک) در معرض بیشترین تهدیدها قرار دارد.

این هشدار باعث شد مقایسه‌هایی با دوره ترور اسحاق رابین، نخست‌وزیر پیشین اسرائیل در سال ۱۹۹۵ صورت گیرد، و برخی نتیجه گرفتند که شاخص خطر ترورهای سیاسی اکنون حتی جدی‌تر از آن دوران شده است. آنچه این نگرانی را شدیدتر کرده، این است که رئیس شاباک که مسئولیت امنیت داخلی کشور و محافظت از شخصیت‌های سیاسی و امنیتی را دارد، اکنون خودش از سوی کسانی تهدید می‌شود که باید از آن‌ها محافظت کند.

با وجود حملات سخنگویان دولت و جناح راست به لاپید، که او را به تحریف حقیقت و تحریک سیاسی حزبی متهم کردند، صحبت‌های او همچنان این پرسش اساسی را در فضا نگه داشت:
آیا واقعاً امکان تکرار یک ترور سیاسی در اسرائیل وجود دارد؟ مانند آنچه در سال ۱۹۹۵ برای اسحاق رابین اتفاق افتاد؟

اطلاعاتی از داخل شاباک

لاپید این هشدار را از خود نساخته بود، بلکه آن را بر اساس اطلاعات رسمی از داخل شاباک مطرح کرد و سعی کرد با ارائه واقعیت‌ها و نشانه‌ها، گفته‌های خود را مستند کند. او گفت: «ما به سطوحی بی‌سابقه از تحریکات رسیده‌ایم.»

او افزود: «حزب لیکود، که اکنون قدرت را در اختیار دارد، بیانیه رسمی صادر کرده که در آن گفته شده رئیس شاباک، رونن بار، بخشی از این نهاد را به میلیشیای خاص دولت پنهان تبدیل کرده است. این نوع بیانیه‌ها پیامدهای خطرناکی دارد؛ آن‌ها دقیقاً می‌دانند این نوع اظهارات چه تاثیری بر هواداران‌شان دارد.»

لاپید از بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر، خواست تا این وضعیت را متوقف کند و گفت:
«مسئولیت با توست؛ وزرایت را ساکت کن، پسرت را در میامی (یائیر نتانیاهو) هم ساکت کن. به‌جای پشتیبانی از تحریکات، از شاباک و نیروهای امنیتی و نظام‌هایی که حافظ بقای کشورند، حمایت کن.»

او هشدار داد: «تو نمی‌توانی بعداً بگویی خبر نداشتم. این بار نمی‌توانی خودت را تبرئه کنی. تو در این موضوع نقش داری و باید آن را متوقف کنی.»

لاپید یادآوری کرد که «دو هفته پیش از شکست امنیتی هفتم اکتبر ۲۰۲۳، در کنفرانسی خبری هشدار دادم که کشور در مسیر جنگ و فاجعه امنیتی قرار دارد، اما دولت گوش نداد.»

او تاکید کرد: «این‌بار هم هشدار می‌دهم، و این بار بر اساس اطلاعات دقیق اطلاعاتی. ما در مسیر یک فاجعه دیگر هستیم. اما این‌بار خطر از داخل می‌آید. سطح تحریکات و جنون بی‌سابقه است؛ خط قرمز رد شده.»

او افزود: «اگر این وضعیت متوقف نشود، ترور سیاسی در پیش خواهد بود، و شاید بیش از یک نفر کشته شود؛ یهودی‌ها یهودی‌ها را خواهند کشت. بیشترین تهدیدها متوجه رئیس شاباک، رونن بار، است.»

واکنش لیکود

حزب لیکود به ریاست نتانیاهو در بیانیه‌ای که شامگاه یکشنبه منتشر کرد، واکنش تندی به سخنان لاپید نشان داد و اعلام کرد:
«رهبر اپوزیسیون طی سال‌ها هرگز صدای خود را علیه تحریکات خطرناک و جنون‌آمیز علیه نخست‌وزیر بلند نکرده، بلکه خودش فعالانه در آن شرکت داشته است. وقتی نخست‌وزیر را خائن می‌نامند و تهدیدهای بی‌شماری علیه او مطرح می‌شود، لاپید سکوت کرده است.»

درس از ماجرای رابین

هشدارهای لاپید، چه از منظر شخصی و چه بر اساس منابع اطلاعاتی، واقع‌گرایانه به نظر می‌رسند و هر کسی که فضای سیاسی و خشونت‌های همراه با آن را دنبال می‌کند، این نگرانی را درک می‌کند.

فقط کافی است به تاریخ نزدیک نگاه کنیم؛ حدود ۳۰ سال پیش، اسحاق رابین به‌دلیل امضای توافقنامه‌های اسلو در سال ۱۹۹۳ به خائن متهم شد. آن زمان تحریکات در سطح شعارهای خیابانی و دیوارنویسی بود، و نتانیاهو، رئیس وقت اپوزیسیون، با سخنرانی‌های آتشین آن اعتراض‌ها را رهبری می‌کرد.

تصویر رابین را در لباس افسر نازی منتشر کردند و جوانی به‌نام «ییگال عامیر» این فضای تحریک‌آمیز را توجیهی برای ترور دانست. او با یک اسلحه به جان رابین افتاد و او را کشت و گفت که به تنهایی اقدام کرده است.

اما امروز وضعیت وخیم‌تر است؛ تحریکات مستقیماً از طرف نخست‌وزیر، بنیامین نتانیاهو، علیه رئیس شاباک انجام می‌شود. بنابراین لاپید اشتباه کرد که از نتانیاهو خواست وزرایش را کنترل کند؛ او باید شجاعانه‌تر می‌گفت: «تو رهبری تحریکات را بر عهده داری، و باید آن را متوقف کنی.»

«۳۰ وزیر تحریک‌گر»

نتانیاهو فقط علیه رونن بار تحریک نمی‌کند، بلکه علیه هر کسی که با سیاست‌های او مخالفت کند، موضع می‌گیرد. فقط یک روز پیش از این ماجرا، او روزنامه‌نگاران و تحلیل‌گران را متهم کرد که خدمتگزار «حماس» هستند، فقط به‌خاطر اینکه خواستار توقف جنگ برای آزادی گروگان‌ها بودند.

در کنار نتانیاهو، ۳۰ وزیر از مجموع ۳۸ وزیر کابینه‌اش نیز در تحریکات نقش دارند. روز یکشنبه گزارش شد که نفتالی بنت، نخست‌وزیر پیشین، دچار حمله قلبی شده و در بیمارستان بستری است. بنت اکنون طبق نظرسنجی‌ها تنها چهره مخالفی است که می‌تواند تهدیدی جدی برای نتانیاهو در انتخابات باشد.

در پی بستری شدن او، دو وزیر و یک عضو کنست از ائتلاف حاکم، پست‌هایی منتشر کردند که در آن‌ها شادمانی از وضعیت او ابراز شده بود. یکی نوشت: «شاید حالا بفهمد حساب خدا نزدیک است و تحریکاتش علیه نخست‌وزیر را متوقف کند.» دیگری گفت: «در باشگاه ورزشی بود که خداوند به او فهماند قدرت هم حدی دارد.» و نماینده کنست نوشت: «اگر در ۵۳ سالگی از پا درمی‌آید، چطور می‌خواست جنگ در هفت جبهه را مدیریت کند؟»

در شبکه‌های اجتماعی هم واکنش‌ها شدیدتر و آمیخته با نفرت بود. ده‌ها نفر آرزوی مرگ برای او کردند. فضای نفرت واقعاً خطرناک است.

میلیشیای مسلح

اما خطرناک‌تر از همه این‌ها، وجود میلیشیای مسلح در اسرائیل است که ایتمار بن‌گویر آن را با تصمیم دولت نتانیاهو تشکیل داده و در چارچوب وزارت پلیس فعالیت می‌کنند. گروه‌هایی از شهروندان مسلح و شهرک‌نشینان هر روز به فلسطینیان حمله می‌کنند، خانه‌ها و خودروها را آتش می‌زنند، با سنگ حمله می‌کنند، کشاورزان را از زمین‌هایشان در دره اردن و سایر مناطق بیرون می‌رانند، محصولات را تخریب می‌کنند و دام‌ها را مصادره می‌کنند.

در بیت‌المقدس، افراطی‌ها به رانندگان عرب اتوبوس‌ها، کشیشان و راهبه‌های مسیحی حمله می‌کنند و به تظاهرکنندگان چپ‌گرا که عکس کودکان کشته‌شده در غزه را حمل می‌کنند، یورش می‌برند. حتی خانواده‌های گروگان‌ها که در تل‌آویو و قدس تجمع می‌کنند، مورد حمله قرار می‌گیرند.

در فضای مجازی نیز زبان نفرت و خشونت حاکم است. برخی خواستار بازداشت و اعدام رونن بار به اتهام خیانت شدند. برخی نیز خواهان بازداشت مشاور حقوقی دولت، بهاراف ميارا، شدند.

در ماه‌های اخیر، سازمان‌های اطلاعاتی اسرائیل درباره تشکیل دوباره گروه‌های تروریستی یهودی هشدار داده‌اند؛ مشابه آنچه در دهه ۱۹۸۰ اتفاق افتاد و بن‌گویر و اسموتریچ به‌خاطر فعالیت خرابکارانه علیه فلسطینیان بازداشت شده بودند.

آن‌ها هشدار می‌دهند که عناصر پیرو «کاهانا» (خاخام افراطی) در حال نفوذ به پلیس اسرائیل هستند. از این رو، اسرائیل به‌شدت در معرض لغزش به سمت دوران ترورهای سیاسی است؛ نه فقط علیه رئیس شاباک و سیاستمداران، بلکه علیه فعالان سیاسی و اجتماعی در سطوح مختلف.