احزاب لبنانی: پای لبنان در «طوفان الاقصی» وسط نیاید

«حزب الله» باز تهدید کرد و بقیه احزاب درباره پیامدهای جنگ هشدار دادند



دو سرباز «یونیفل» در مرز بین لبنان و اسرائیل (د پ آ)
دو سرباز «یونیفل» در مرز بین لبنان و اسرائیل (د پ آ)
TT

احزاب لبنانی: پای لبنان در «طوفان الاقصی» وسط نیاید



دو سرباز «یونیفل» در مرز بین لبنان و اسرائیل (د پ آ)
دو سرباز «یونیفل» در مرز بین لبنان و اسرائیل (د پ آ)

لبنانی ها منتظرند ببینند جنگ «طوفان الاقصی» به کجا ختم می شود و همه انتظار دارند که تنش از سوی طرفین به ویژه در مرزهای جنوبی افزایش پیدا کند. «حزب الله» گفت که در این جنگ بی طرف نیست و حملات خمپاره ای اش به سمت اسرائیل پیام داشت. هاشم صفی الدین رئیس شورای اجرایی «حزب الله» گفت اگر اسرائیل پا را از گلیمش فراتر بگذارد این بار همه امت اسلامی طوفان به پا خواهند کرد.
محمد یزبک رئیس هیئت شرعی «حزب الله» دوشنبه (۹ اکتبر) در مراسم برافراشتن پرچم فلسطین بر فراز تپه عین بورضای در اطراف شهر بعلبک بار دیگر تاکید کرد «اگر دشمن از خط قرمز عبور کند آنچه بر سر خواهد آمد که انتظارش را از مقاومت در لبنان و اردوگاه مقاومت ندارد».
گروه های لبنانی با رویکردها و گرایشات متفاوت از همان لحظه اول درباره حمایت از حق ملت فلسطین همصدا بودند اما صداهای هشدار درباره کشیده شدن لبنان به جنگ جاری رساتر شنیده شد به خصوص در شرایط فعلی که مردم این کشور اوضاع سیاسی و اجتماعی دشواری دارند. اما نکته قابل توجه این بود که روز یکشنبه و پس از حملات موشکی «حزب الله» به سمت اسرائیل مقامات دولتی و رسمی لبنان اظهار نظر و موضع گیری نکردند. دوشنبه (۹ اکتبر) دفتر نجیب میقاتی نخست وزیر موقت بیانیه داد و گفت «تاکید می کنیم که لبنان باید از پیامدهای وضع کنونی در فلسطین دور بماند».

«جریان آزاد ملی»
سزار ابی خلیل نماینده «جریان آزاد ملی» در پارلمان صرفا با یادآوری موضع روز یکشنبه (۸ اکتبر) جبران باسیل نماینده و رئیس «جریان آزاد ملی» گفت که جبران باسیل تاکید کرد در لبنان ۳ جریان متفاوت درباره مساله فلسطین داریم.
ابی خلیل در ادامه گفتگو با «الشرق الاوسط» افزود ««جریان آزاد ملی» پس از جلسه خود در روز سه شنبه درباره این مساله اعلام موضع می کند. همبستگی با ملت فلسطین برای بازگرداندن سرزمین و بازگشت به سرزمین خود به حق است و این موضوع به مصلحت لبنان نیز هست».
باسیل گفته بود «سه گروه در لبنان هستند. گروه اول به وحدت اردوگاه ها باور دارند. گروه دوم معتقدند که خواسته فلسطینیان برای باز پس گیری سرزمینشان به حق است. ما جزو این دسته دوم و حامی آنچه پیش آمده هستیم و با پیروزی عرب ها در برابر اسرائیل خوشحال می شویم. گروه سوم از پیروزی اسرائیل خوشحال می شود و پیروزی مقاومت ناراحتشان می کند».
او خاطر نشان کرد «دیدگاه ها و اولویت های گوناگون و متفاوت وجود دارند. عده ای خواستار از بین رفتن اسرائیل هستند اما اولویت ما تشکیل دولت در لبنان است چون بدون وجود دولت هستی ما نیز بر باد فناست و میهن و سرزمینی باقی نمی ماند».

حزب «سوسیال ترقی خواه»
حزب «سوسیال ترقی خواه» همواره بر حمایت از مساله فلسطین تاکید کرده است. هادی ابو الحسن نماینده پارلمان وابسته به حزب مزبور در گفتگو با «الشرق الاوسط» با ابراز نگرانی از پیامدهای استفاده از جبهه لبنان در سایه حال و روز بحرانی این کشور افزود‌ «مردم فلسطین و مقاومت وظیفه خود را انجام می دهند و ما باید از آنها حمایت سیاسی و معنوی و رسانه ای بکنیم. اگر لبنان با توجه به بحران های کنونی در کشور وارد این جنگ شود عرصه داخلی با ابر بحران روبرو خواهد شد چون ما بحران اقتصادی و پولی بزرگی داریم و خدمات که اصلا نداریم».
ابو الحسن خاطر نشان کرد «(حزب الله) گفت موشک هایی که یکشنبه شلیک کرد پیام همبستگی با فلسطینیان بود و خلاف قواعد درگیری نبوده است».
او یادآور شد «اگر اوضاع در این حد باقی بماند قابل فهم است اما اگر فراتر از این برویم لبنان را وارد دردسر و مشکلی می کنیم که الان وقتش نیست».
او تاکید کرد «لبنان از پس یک رویارویی تمام عیار برنمی آید. اگر باید به اسرائیل فشار اعمال شود خب این کار در جولان اشغالی که معمولا مورد حملات هوایی اسرائیل است انجام شود. از جولان به اسرائیل پاسخ بدهند». ابو الحسن اشاره کرد «جامعه بین الملل همین حالا لبنان را به حال خود ترک کرده پس اگر جبهه لبنان فردا شعله ور بشود چه کسی به داد لبنان خواهد رسید»؟
ابو الحسن در مورد دیدگاه دولت گفت «دولت نگران این است که لبنان به این جنگ کشیده شود. اگر در لبنان جنگ شود دولت از پای درمی آید و قادر به تامین امنیت برای مردم نخواهد بود».
ابو الحسن در پاسخ به این سوال که چه کسی در لبنان برای صلح و جنگ تصمیم می گیرد اضافه کرد «دولت کجاست؟ مگر دولت نباید درباره صلح و جنگ تصمیم بگیرد؟ رئیس جمهور که نداریم.. دولت که فلج است.. به این دلیل باید استراتژی دفاعی را تصویب کنیم».

حزب قوات لبنان
حزب قوات لبنان دیدگاه روشنی در این باره دارد و مخالف ورود لبنان به جنگ کنونی است. پیر ابو عاصی نماینده حزب قوات لبنان در پارلمان در یک گفتگوی رادیویی گفت «اگر (حزب الله) وارد نبرد غزه بشود لبنان را نابود می کند». او افزود امیدوارم سیاستمداران و مردم لبنان نگذارند پای لبنان به جنگ کنونی باز شود.
پیر ابو عاصی افزود «این دولت (درپیت) نه برنامه دارد نه استراتژی. این دولت فقط نظاره گر اتفاقات جاری است. اینکه پای لبنان را عمدا وسط بکشند و کشور را بدون تصمیم دولت و پارمان وارد جنگ کنند غیر قابل قبول است».
از سوی دیگر شارل جبور مسئول امور اطلاع رسانی و ارتباطات در گفتگو با «الشرق الاوسط» گفت «موضع ما آشکار است. لبنان نباید به این جنگ کشیده شود چون از آستانه تحمل لبنان خارج است. بحران های سیاسی و پولی و اجتماعی و اقتصادی و بحران پناهجویان برایمان بس است. خلاصه اینکه لبنان در این مرحله فاجعه زده است و اگر وارد جنگ شود بی تردید نابود خواهد شد. پس باید مواظب باشیم که لبنان از آنچه در غزه می گذرد دور بماند».
او درباره موضع دولت اضافه کرد «اینجا یک نکته مهم وجود دارد. باید بین وظایف دولت و توان دولت برای اجرای آنها فرق قائل شد. دولت توان اجرایی ندارد چون حزب الله قوی تر و قلدرتر از وضع کنونی است. پس باید واقع بین بود و گفت مخالفت با کشیدن لبنان به جنگ کنونی موضع مناسب است».
دولت چه می گوید؟
تعدادی از نمایندگان با کشیدن لبنان به جنگ کنونی به خصوص پس از تبادل موشک بین اسرائیل و جنوب لبنان ابراز مخالفت کردند. وضاح الصادق نماینده پارلمان در شبکه اجتماعی «ایکس» نوشت «نمی توانم در نبردهای فلسطینیان در سرزمینشان با غاصبان آن سرزمین بی طرف باشم. نمی توانم در ازای کسانی که پشت مساله فلسطین قایم شده اند و پروژه های شخصی خود را پیش می برند و در صدد تسلط بر کل منطقه هستند بی طرف باشم. نمی توانم در برابر ایران بی طرف باشم که سرزمین های عربی و جوانان عرب را هیزم آتش جنگ های خودش کرده است. رژیم ایران هیچگاه حتی یک تیر به سمت اسرائیل شلیک نکرده است بلکه از اسلحه اسرائیلی در جنگش با عراق استفاده کرد». او خاطر نشان کرد «جنگ لبنان با اسرائیل تصمیم دولت لبنان است و هیچ کس حق ندارد مردم لبنان را در معرض جنگ هایی کند که به مصلحتشان نیستند».

«سیده الجبل»
گروه «لقاء‌ سیده الجبل» و‌ «شورای ملی پایان اشغال لبنان توسط ایران» پس از نشست مشترک دوشنبه (۹ اکتبر) تاکید کردند مساله فلسطین مساله به حق است و راهکار آن بر اساس قطعنامه های بین المللی و ابتکار صلح عربی و راهکار تشکیل دو کشور می باشد. مردم لبنان در حال حاضر تحت تاثیر رویدادهای دردناک و جدی در غزه و در مرزهای جنوبی لبنان هستند و به شدت نگران وضع کنونی اند به خصوص اینکه ممکن است (حزب الله) یا ایران یا اسرائیل یا هر سه با هم تصمیم بگیرند پای لبنان را وسط این چرخه خشونت بکشند؛ خشونتی که نمی دانیم چطور در غزه آغاز شد و چطور ختم خواهد شد. نگرانی لبنانی ها درباره این رویدادهای جدی این است که تحولات کنونی در سایه نبود دولت و قبضه (حزب الله) بر مراکز ملی تصمیم گیرنده پیش می رود و (حزب الله) در واقع آینده لبنانی ها را قبضه کرده است».
گروه «لقاء‌ سیده الجبل» و‌ «شورای ملی پایان اشغال لبنان توسط ایران» از نجیب میقاتی نخست وزیر موقت خواستند تا نشست فوری هیئت وزیران به منظور تشکیل سازمان مدیریت بحران ملی برگزار گردد. این سازمان وظیفه دارد تا ارتباطات لازم برای دفاع و تامین امنیت مردم لبنان انجام دهد و به «حزب الله» هشدار دهد تا لبنان را به وسط ماجراجوهایی نظامی که بی گمان جز کشتار و ویرانی برای لبنانی ها چیز دیگری ندارد نکشد. لازم به یاد‍ آوری است که هیئت وزیران با توجه به قانون اساسی لبنان مرجع تصمیم گیری است. دو گروه یاد شده همچنین از جامعه بین الملل خواستند تا تدابیر لازم برای اجرای مو به موی قطعنامه ۱۷۰۱ انجام دهد تا ارتش لبنان به عنوان تنها نهاد مسئول دفاع از لبنان و مرزهای کشور معرفی شود».



سه گروگان... و هزار روز تنش بین پاریس و تهران  

تظاهره‌کننده‌ای که تصویر سسیل کوهلر، گروگان فرانسوی که از دو سال پیش در ایران زندانی است، را در دست دارد ( AFP)  
تظاهره‌کننده‌ای که تصویر سسیل کوهلر، گروگان فرانسوی که از دو سال پیش در ایران زندانی است، را در دست دارد ( AFP)  
TT

سه گروگان... و هزار روز تنش بین پاریس و تهران  

تظاهره‌کننده‌ای که تصویر سسیل کوهلر، گروگان فرانسوی که از دو سال پیش در ایران زندانی است، را در دست دارد ( AFP)  
تظاهره‌کننده‌ای که تصویر سسیل کوهلر، گروگان فرانسوی که از دو سال پیش در ایران زندانی است، را در دست دارد ( AFP)  

روابط فرانسه و ایران در مسیری صعودی قرار گرفته است که رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل مکرون، در ششم ژانویه آن را آغاز کرد، جایی که او در سخنرانی خود در برابر سفرای فرانسه در سراسر جهان، ایران را «چالش استراتژیک و امنیتی برای فرانسه، اروپا و خاورمیانه» خواند.

مکرون در یک «بیانیه اتهامی» گسترده، به برنامه هسته‌ای شتاب‌یافته ایران که به «حد قطع رابطه» رسیده است، برنامه موشکی بالیستیک آن که «اروپا، خاک و منافع آن را تهدید می‌کند»، حمایت ایران از جنگ روسیه علیه اوکراین، و تلاش‌های ایران برای بی‌ثبات‌سازی منطقه از طریق عوامل خود که «تروریسم را اجرا می‌کنند»، اشاره کرد. او همچنین به تهدید منافع فرانسه در آفریقا توسط ایران پرداخت.

مکرون نتیجه‌گیری کرد که «مسئله ایران» یکی از مهم‌ترین موضوعات گفت‌وگو با دولت جدید آمریکا خواهد بود. اما او احتمالاً عمداً از اشاره به موضوع دیگری که روابط فرانسه با ایران را مسموم می‌کند، خودداری کرد: ادامه بازداشت سه شهروند فرانسوی توسط تهران برای مدت‌های طولانی.

علیرغم تلاش‌های دیپلماتیک مداوم فرانسه در بالاترین سطوح و ارتباطات بین مکرون و رئیس‌جمهور ایران، مسعود پزشکیان، تهران به درخواست فرانسه توجهی نمی‌کند و هیچ‌کس دقیقاً نمی‌داند که ایران در ازای آزادی کسانی که فرانسه آن‌ها را «گروگان‌های دولتی» در زندان‌های ایران می‌نامد، چه می‌خواهد. بارها پاریس آنچه را که «دیپلماسی گروگان‌گیری» ایران می‌نامد، محکوم کرده است.
آنچه اکنون این موضوع را به صدر اخبار بازگردانده، گذشت هزار روز از بازداشت دو شهروند فرانسوی است: سسیل کوهلر، استاد ادبیات مدرن فرانسه، ۴۰ ساله، و همسرش ژاک پاریس، ۷۳ ساله، که استاد بازنشسته ریاضیات است. این دو در فرودگاه تهران و در آستانه سوار شدن به هواپیما برای بازگشت به فرانسه دستگیر شدند. همچنین اولیویه گروندو، ۳۴ ساله، فرانسوی دیگری است که از ۸۴۳ روز پیش در زندان اوین تهران زندانی است. او در شیراز، شهری که به عنوان توریست از آن بازدید می‌کرد، دستگیر شد.

آنچه این سه نفر را به هم مرتبط می‌کند، اتهام جاسوسی است که خانواده‌های آن‌ها و وزارت خارجه فرانسه تأکید می‌کنند که آن‌ها تنها به عنوان توریست به ایران سفر کرده‌اند. در ابتدای سال گذشته، گروندو به پنج سال زندان به اتهام «جاسوسی و توطئه علیه ایران» محکوم شد.

در ششم اکتبر ۲۰۲۲، تلویزیون ایران ویدئویی از سسیل کوهلر پخش کرد که در آن «اعتراف» کرده بود که مأمور سازمان اطلاعات خارجی فرانسه است. فرانسه بلافاصله این «اعترافات اجباری» را محکوم کرد و گفت آنچه ایران انجام داده «فقط یک نمایش مضحک» است.

در این زمینه، سپیده قلیان، روزنامه‌نگار ایرانی که مدتی را با کوهلر در یک سلول زندانی بود، در نامه‌ای به روزنامه فرانسوی «لوموند» در سپتامبر ۲۰۲۳ نوشت که کوهلر به او گفته بود «بزرگ‌ترین پشیمانی‌اش اعتراف اجباری است که از او برای تلویزیون ایران گرفته شده است.»

در روزهای جمعه و شنبه، تجمعات و تظاهرات‌های متعددی در حمایت از این سه نفر و برای فشار به منظور آزادی آن‌ها در بسیاری از شهرهای فرانسه، به ویژه پاریس، برگزار شد. وزارت خارجه فرانسه اعلام کرد که پاریس «با قوی‌ترین عبارات ممکن درخواست خود را برای آزادی فوری شهروندانش که توسط ایران به عنوان گروگان نگه‌داشته می‌شوند، تکرار می‌کند» و افزود که «هیچ چیزی بازداشت آن‌ها را توجیه نمی‌کند» و این بازداشت را «بی‌معنا» توصیف کرد.

کریستف لوموان، سخنگوی وزارت خارجه فرانسه، «شرایط بازداشت غیرقابل قبول که برخی از آن‌ها به سطح شکنجه طبق قوانین بین‌المللی می‌رسد» را محکوم و اشاره کرد که کوهلر و پاریس هر کدام در سلول‌های ۹ متر مربعی بدون پنجره زندانی هستند که چراغ‌های آن‌ها به طور مداوم روشن است و هیچ تختخوابی برای خوابیدن وجود ندارد و فرصت‌های کمی برای خارج شدن از سلول به آن‌ها داده می‌شود.

به گفته لوموان، فرانسه معتقد است که آنچه شهروندانش تجربه می‌کنند «غیرقابل تحمل» است. ژان نوئل بارو، وزیر امور خارجه فرانسه، در جلسه‌ای در سنا گفت: «ما پیام‌های بسیار قاطعی به مقامات ایرانی ارسال کرده‌ایم و توضیح داده‌ایم که بدون بهبود وضعیت و بدون آزادی این گروگان‌ها، هیچ گفت‌وگوی دوجانبه‌ای نمی‌تواند انجام شود و برداشته شدن تحریم‌ها قابل تصور نیست.»

بارو تأکید کرد که اتهامات مطرح شده علیه این سه نفر «کاملاً دروغ» است. وزارت خارجه فرانسه همچنین نقض ایران از «معاهده ژنو» را محکوم کرد که به نمایندگان کنسولی اجازه می‌دهد از زندانیان بازدید کنند؛ زیرا مقامات ایرانی تنها به ندرت و با محاکمه‌های از پیش تنظیم‌شده این اجازه را می‌دهند. لوموان دوباره بین آزادی این سه نفر و امکان بهبود روابط با تهران ارتباط برقرار کرد. وزارت خارجه فرانسه از شهروندان خود خواست به ایران سفر نکنند و از کسانی که در ایران هستند خواست «فوراً» این کشور را ترک کنند و آن‌ها را از «خطر قریب‌الوقوع» و احتمال دستگیری «در هر زمان و بدون دلیل، به جز اینکه فرانسوی یا اروپایی هستند» برحذر داشت.

تنش‌ها در روز جمعه به اوج خود رسید، زمانی که وزیر راه ایران، که وزارتخانه او همچنین مسئول امور هواپیمایی کشوری است، اعلام کرد که فرانسه به طور یکجانبه پرواز بین تهران و پاریس، تنها پرواز مستقیم بین پایتخت ایران و یک پایتخت اروپایی، را لغو کرده است.

دیپلماسی گروگان‌گیری

در مواجهه با این وضعیت، فرانسه تأکید می‌کند که «آماده است و برای آزادی گروگان‌ها همچنان آماده خواهد ماند» و «به مبارزه خود علیه سیاست بازداشت گروگان‌ها توسط مقامات ایرانی ادامه خواهد داد» و خواستار «آزادی فوری آن‌ها» شده است.

نکته قابل توجه این است که وزارت خارجه فرانسه نوعی ناامیدی از رئیس‌جمهور پزشکیان ابراز کرده است، به دلیل شکست تلاش‌هایی که در بالاترین سطح انجام می‌دهد، در حالی که وضعیت گروگان‌ها در حال بدتر شدن است. واضح است که پاریس روی پزشکیان، رئیس‌جمهور «اصلاح‌طلب» که خواهان بهبود روابط کشورش با اروپایی‌ها است، شرط بسته بود.

منابع فرانسوی معتقدند که کلید سرنوشت این افراد در دست بزشکیان نیست، بلکه در دست «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» است، زیرا این سه فرانسوی در بخش ۲۰۹ زندان اوین که توسط وزارت اطلاعات اداره می‌شود و زندانیان سیاسی ایرانی و خارجی در آن نگهداری می‌شوند، زندانی هستند. نعومی کوهلر، خواهر سسیل، گفت که او «روی زمین می‌خوابد و تنها سه بار در هفته و هر بار به مدت نیم ساعت اجازه دارد از سلول خود خارج شود» و ارتباطات او با خارج از زندان بیش از پنج دقیقه و تحت نظارت زندانبانانش نیست، تا جایی که او از صحبت در مورد شرایط بازداشت خود منع شده است و تنها چیزی که درخواست می‌کند کتاب است.

کارین ریوالان، وکیل کوهلر، در مصاحبه‌ای با روزنامه «وست فرانس» گفت که این سه گروگان «به دلیل کاری که انجام داده‌اند دستگیر نشده‌اند، بلکه به دلیل فرانسوی بودنشان بازداشت شده‌اند. این چیزی است که می‌توانیم آن را دیپلماسی گروگان‌گیری بنامیم»، که «به منظور معامله بر سر آن‌ها در چارچوب مذاکرات» بین ایران و دولت‌های خارجی اروپایی و غیر اروپایی انجام می‌شود. این اقدامات سال‌هاست که شناخته شده است و بارها در برخورد با فرانسه انجام شده است. اما نکته قابل توجه این است که هیچ نشانه‌ای در افق وجود ندارد که مشخص کند ایران امروز دقیقاً چه می‌خواهد، برخلاف دفعات قبلی.

به گفته یک منبع غیردولتی، احتمالاً ایران می‌خواهد بر فرانسه فشار بیاورد تا «موضع خود را در پرونده‌هایی که برای ایران مهم است، مانند تحریم‌ها و برنامه هسته‌ای، نرم‌تر کند.» خواهان بهبود روابط کشورش با اروپایی‌ها است، شرط بسته بود.

منابع فرانسوی معتقدند که کلید سرنوشت این افراد در دست پزشکیان نیست، بلکه در دست «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» است، زیرا این سه فرانسوی در بخش ۲۰۹ زندان اوین که توسط وزارت اطلاعات اداره می‌شود و زندانیان سیاسی ایرانی و خارجی در آن نگهداری می‌شوند، زندانی هستند. نعومی کوهلر، خواهر سسیل، گفت که او «روی زمین می‌خوابد و تنها سه بار در هفته و هر بار به مدت نیم ساعت اجازه دارد از سلول خود خارج شود» و ارتباطات او با خارج از زندان بیش از پنج دقیقه و تحت نظارت زندانبانانش نیست، تا جایی که او از صحبت در مورد شرایط بازداشت خود منع شده است و تنها چیزی که درخواست می‌کند کتاب است.

کارین ریوالان، وکیل کوهلر، در مصاحبه‌ای با روزنامه «وست فرانس» گفت که این سه گروگان «به دلیل کاری که انجام داده‌اند دستگیر نشده‌اند، بلکه به دلیل فرانسوی بودنشان بازداشت شده‌اند. این چیزی است که می‌توانیم آن را دیپلماسی گروگان‌گیری بنامیم»، که «به منظور معامله بر سر آن‌ها در چارچوب مذاکرات» بین ایران و دولت‌های خارجی اروپایی و غیر اروپایی انجام می‌شود. این اقدامات سال‌هاست که شناخته شده است و بارها در برخورد با فرانسه انجام شده است. اما نکته قابل توجه این است که برخلاف دفعات قبلی هیچ نشانه‌ای در افق وجود ندارد که مشخص کند ایران امروز دقیقاً چه می‌خواهد.

به گفته یک منبع غیردولتی، احتمالاً ایران می‌خواهد بر فرانسه فشار بیاورد تا «موضع خود را در پرونده‌هایی که برای ایران مهم است، مانند تحریم‌ها و برنامه هسته‌ای، نرم‌تر کند.»