آماده‌سازی «کمیته پنج‌گانه» برای اعلام «استانداردها و ویژگی‌های» رئیس‌جمهور جدید لبنان


اجتماع سفراء «الخماسية» في خيمة السفير السعودي (الشرق الأوسط)
اجتماع سفراء «الخماسية» في خيمة السفير السعودي (الشرق الأوسط)
TT

آماده‌سازی «کمیته پنج‌گانه» برای اعلام «استانداردها و ویژگی‌های» رئیس‌جمهور جدید لبنان


اجتماع سفراء «الخماسية» في خيمة السفير السعودي (الشرق الأوسط)
اجتماع سفراء «الخماسية» في خيمة السفير السعودي (الشرق الأوسط)

نشست سفرای کشورهای «کمیته پنج‌گانه دربارهٔ لبنان» در محل اقامت ولید بخاری سفیر پادشاهی عربی سعودی در لبنان به منظور آغاز تلاش‌های پنج سفیر برای ورود ژان ایو لودریان فرستاده ریاست جمهوری فرانسه به لبنان "جهت اعلام معیارهای مشخص کننده هویت و ویژگی‌های رئیس جمهور آینده " برگزار شد.
این نشست به مثابه ازسرگیری مجدد تلاش‌های انجام شده توسط این کمیته در تلاش برای نزدیک‌تر کردن دیدگاه‌های نیروهای سیاسی لبنان به منظور دستیابی به یک نتیجه خوشحال‌کننده خواهد بود که به خلاء گسترده در ریاست جمهوری و تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم آن بر اوضاع داخلی پایان می‌دهد.
منابع به الشرق الاوسط از «تلاش‌هایی در جهت ایجاد یک چشم‌انداز مشترک و واحد برای کشورهای عضو بر اساس یک جدول زمانی مشخص» خبر می‌دهند.
این نشست و اطلاعاتی که از مذاکرات شرکت کنندگان به بیرون درز کرد، بر اساس این گزاره که انتخابات ریاست جمهوری یک تصمیم داخلی لبنان است، اهمیت زیادی در ترسیم مجدد تحرکات ریاست جمهوری دارد، بنابراین، باید یک جنبش موازی لبنانی وجود داشته باشد که با حرکت کشورهای دوست لبنان که در کمیته عضویت دارند همخوانی داشته باشد و ایران با توجه به تاکیدات همه شرکت کنندگان در نشست، ششمین عضو آن نخواهد بود.
شرکت کنندگان بر "وحدت چشم انداز و تلاش‌های کمیته پنج گانه" تأکید کردند، در حالی که یک منبع شرکت کننده در این نشست به الشرق الاوسط گفت که حاضران تأکید کردند که «کمیته پنج‌گانه» و تلاش‌های آن «جایگزینی برای اراده نیروهای سیاسی لبنان و حاکمیت لبنان نخواهد بود».
اعضای کمیته بر ضرورت موفقیت تحرک کنونی برای اولویت دادن به انتخابات ریاست جمهوری در نشست‌های سیاسی لبنان و منطقه تأکید کردند.
همچنین بر این نکته تأکید شد که «میان مسیر منطقه‌ای و انتخابات ارتباطی وجود ندارد». این امر پرونده انتخاباتی را از شرط‌بندی سیاسی در مورد تحولات منطقه ای یا تلاش برای مرتبط کردن انتخابات به پرونده جنگ در غزه جدا می‌کند.



چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.