لبنان: تلفات حملات «پیجر» شدیدتر از انفجار بندر بیروت

از قطع عضو تا نابینایی کامل… وضعیت بیشتر آسیب‌دیدگان بسیار وخیم است

پس از انفجار دستگاه های پیجر در میان اعضای حزب الله،  یک آمبولانس مجروحان را به مرکز پزشکی دانشگاه آمریکایی بیروت منتقل می کند  (AFP)
پس از انفجار دستگاه های پیجر در میان اعضای حزب الله، یک آمبولانس مجروحان را به مرکز پزشکی دانشگاه آمریکایی بیروت منتقل می کند (AFP)
TT

لبنان: تلفات حملات «پیجر» شدیدتر از انفجار بندر بیروت

پس از انفجار دستگاه های پیجر در میان اعضای حزب الله،  یک آمبولانس مجروحان را به مرکز پزشکی دانشگاه آمریکایی بیروت منتقل می کند  (AFP)
پس از انفجار دستگاه های پیجر در میان اعضای حزب الله، یک آمبولانس مجروحان را به مرکز پزشکی دانشگاه آمریکایی بیروت منتقل می کند (AFP)

سه‌شنبه، خونین‌ترین روز لبنان از زمان آغاز جنگ غزه بود. این روز با مواردی از قطع عضو و نابینایی همراه بود، به‌طوری‌که متخصصان بهداشت تأیید می‌کنند که شدت آسیب‌ها بیشتر از انفجار بندر بیروت در سال ۲۰۲۰ بود.
در صحنه‌هایی که به فیلم‌های پلیسی شبیه بود، پیجرهای بی‌سیم که اعضای حزب‌الله برای ارتباط از آنها استفاده می‌کردند، بدون هیچ هشداری منفجر شدند.
این انفجارها منجر به جراحات شدید برای بیش از ۲۸۰۰ نفر و مرگ ۱۲ نفر، از جمله دو کودک ۸ و ۱۱ ساله، شد.
به گفته فراس الابیض، وزیر موقت بهداشت عمومی لبنان، حجم این حملات بسیار گسترده بود و در عرض نیم ساعت بیمارستان‌ها ۲۸۰۰ مجروح را پذیرش کردند.

الیاس جراح چشم و نماینده پارلمان لبنان یکی از مجروحان را جراحی کرد (رویترز)

الابیض افزود که جراحات بیشتر در ناحیه صورت، چشم‌ها، شکم، دست‌ها و پاها متمرکز بوده است.
سلیمان هارون، رئیس سندیکای بیمارستان‌های خصوصی، به الشرق الاوسط گفت که هنوز آماری از تعداد مجروحان بر اساس مناطق در دست نیست، اما آنچه مشاهده کرده نشان می‌دهد که جراحات تقریباً به‌طور مساوی توزیع شده‌اند، بسته به اینکه افراد پیجر را در کدام قسمت بدن خود نگه داشته بودند؛ روی کمر، نزدیک صورت یا در دست.

جراحات شدید، قطع عضو و نابینایی

هارون تأیید می‌کند که ۹۹ درصد جراحات شدید بوده و نیاز به جراحی و بستری شدن در بیمارستان داشته‌اند. او اشاره می‌کند که تعداد زیادی از افراد تحت مراقبت‌های ویژه قرار دارند.
وی افزود: «بیشتر مجروحان نیاز به عمل جراحی داشتند و جراحات آنها عمدتاً بسیار شدید بود.»
هارون توضیح داد که آسیب‌های شدید به چشم و صورت بیشتر افراد را به بیمارستان‌های تخصصی منتقل کرده است.
مرکز چشم‌پزشکی واقع در المتحف، که یک بیمارستان تخصصی برای جراحی‌های پیچیده چشمی است، شاهد ورود بیماران با جراحات بسیار سخت بوده است. الیاس جرادی، چشم‌پزشک و نماینده مجلس، از این جراحی‌ها به‌عنوان پیچیده‌ترین عمل‌ها یاد کرده است.

عکسی که در 18 سپتامبر 2024 در حومه جنوبی بیروت گرفته شده است، بقایای وسایل ارتباطی منفجر شده را نشان می دهد که در مکانی نامعلوم نمایش داده شده اند (AFP)

جرادی به الشرق الاوسط گفت که این بیمارستان در جراحی‌های حساس چشمی تخصص دارد و مواردی که نیاز به تخصص عمیق داشتند به آنجا ارجاع شده است.
با این حال، او تأکید می‌کند که تمام آسیب‌ها به یک اندازه شدید نیستند، زیرا فقط موارد سخت به این مرکز ارسال شده و این نمی‌تواند معیاری برای تمام مجروحان باشد.
وی اضافه کرد که روز سه‌شنبه، هفت چشم‌پزشک بدون وقفه مشغول جراحی بودند و امروز نیز سه پزشک دیگر به ادامه این عمل‌ها خواهند پرداخت.
او همچنین اشاره کرد که بیشترین آسیب‌ها به چشم، صورت و دست‌ها بوده و میزان آسیب‌دیدگی بسیار بالا بوده است. ما موفق شدیم تعدادی از مجروحان را نجات دهیم، اما نتوانستیم همه را نجات دهیم. بسیاری از مجروحان دچار آسیب‌های شدید از جمله نابینایی و قطع عضو شده‌اند.
هارون در خصوص مدت زمان لازم برای کنترل اوضاع گفت: «ما تجربه مشابهی با انفجار بندر بیروت داشتیم و حدود یک هفته زمان نیاز است تا اوضاع تحت کنترل قرار گیرد.»

پس از وقوع انفجارها در بسیاری از پایگاه های حزب الله در اطراف لبنان، مردی ویدیویی را تماشا می‌کند که در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده است که در آن یک مرد مجروح در 17 سپتامبر 2024 نشان داده شده است (AFP)

بمباران‌ها به‌طور همزمان در چندین منطقه لبنان از جمله جنوب، بقاع، بیروت و حومه جنوبی رخ داد که واکنش گسترده صلیب سرخ لبنان را تا نیمه‌شب به دنبال داشت.
ایاد المنذر، سخنگوی صلیب سرخ لبنان، به الشرق الاوسط گفت: «این انفجارها بی‌سابقه بودند. آنها همزمان رخ دادند و تعداد زیادی قربانی برجای گذاشتند، اما به‌طور پراکنده در مناطق مختلف. این وضعیت نیازمند هوشیاری اعضای صلیب سرخ در سراسر کشور بود.»
صلیب سرخ با استفاده از ۱۳۴ آمبولانس و ۴۵۰ امدادگر به عملیات امدادرسانی پرداخت و همچنین ۱۵۰ آمبولانس اضافی و ۴۵۰ امدادگر دیگر را در مناطق مختلف آماده کرد. آنها موفق به انتقال ۱۷۷ مجروح به بیمارستان‌های اطراف شدند.

شدیدتر از انفجار بندر

المنذر انفجارهای «پیجر» را با انفجار بندر بیروت مقایسه کرده و تأکید می‌کند که انفجارهای پیجر دشوارتر بود. او توضیح داد که «در انفجار بندر تعداد بیشتری مجروح شد، اما دامنه جغرافیایی آن محدود به بیروت بود. اما انفجارهای پیجر در سراسر کشور رخ داد و انتقال مجروحان به بیمارستان‌ها را پیچیده‌تر کرد.»
هارون اضافه می‌کند: «آنچه رخ داد مشابه انفجار بندر بیروت بود، با این تفاوت که جراحات این‌بار بسیار جدی‌تر بودند. بیشتر مجروحان نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشتند، نه فقط درمان اورژانسی.»
هارون همچنین تأکید کرد که «بیمارستان‌ها به حمایت سریع از نظر تجهیزات پزشکی، دارو و بودجه نیاز دارند، زیرا جراحی‌ها بسیار پرهزینه و جراحات بسیار شدید بودند.»

Read also



جشن مشترک فلسطینیان «الیرموک» و سوری‌ها پس از «سرنگونی دیکتاتوری»

بازگشت امنیت و آرامش به محله تضامن و اردوگاه یرموک پس از سقوط نظام (فرانس پرس)
بازگشت امنیت و آرامش به محله تضامن و اردوگاه یرموک پس از سقوط نظام (فرانس پرس)
TT

جشن مشترک فلسطینیان «الیرموک» و سوری‌ها پس از «سرنگونی دیکتاتوری»

بازگشت امنیت و آرامش به محله تضامن و اردوگاه یرموک پس از سقوط نظام (فرانس پرس)
بازگشت امنیت و آرامش به محله تضامن و اردوگاه یرموک پس از سقوط نظام (فرانس پرس)

پناهندگان فلسطینی که در شادی سوری‌ها از سقوط «دیکتاتوری» شریک بودند، امیدی نداشتند که اردوگاه «یرموک» در نزدیکی دمشق بار دیگر به نماد «حق بازگشت» و «پایتخت آوارگان فلسطینی» تبدیل شود. نظام برکنار شده بشار اسد این نماد را محو کرده بود. اما پیروزی انقلاب سوریه و سرنگونی او، این نماد و ویژگی را به اردوگاه بازگرداند.

در حالی که اشک شادی بازگشت آوارگان با جشن پیروزی در «محله تضامن» در داخل اردوگاه آمیخته بود، در شمال این منطقه، هواداران نظام برکنار شده به خیابان‌ها آمدند و بازگشت زندگی عادی به این منطقه را جشن گرفتند. آن‌ها احساس اطمینان کردند؛ چراکه گروه‌های مسلح مخالف تلاش کردند آسیبی به آن‌ها نرسانند.

آرامش و تبریک

در روز پنجم سقوط حکومت اسد، روزنامه «الشرق الأوسط» از بیشتر مناطق اردوگاه که در هفت کیلومتری جنوب دمشق قرار دارد، بازدید کرد.

ایست بازرسی برکه در ورودی محله تضامن و دف الشوک که به «ایست وحشت» معروف بود (الشرق الأوسط)

در ورودی شمالی اردوگاه، تغییر به‌وضوح دیده می‌شود. نخستین چیزی که توجه را جلب می‌کند، نوشته «مخیم الیرموک» (اردوگاه یرموک) روی قوس سیمانی ابتدای خیابان یرموک است. پیش از این فقط «خیابان یرموک» نوشته شده بود. این عبارت بین پرچم انقلاب سوریه و فلسطین نوشته شده است.

حواجز خوف (ایست‌های بازرسی وحشت) که توسط نظام در ورودی خیابان‌های اصلی یرموک، فلسطین و خیابان ۳۰ ایجاد شده بود، از بین رفته‌اند. نیروها، تصاویر و پرچم‌های نظام هم ناپدید شده‌اند و تردد عابران و خودروها افزایش یافته است.

خیابان الجلاء در شمال محله تضامن و بازگشت زندگی عادی (الشرق الأوسط)

در طول این بازدید، مشخص شد که گروه‌های فلسطینی هم‌پیمان با نظام اسد که علیه مردم سوریه جنگیدند، دفاتر خود را بسته و ناپدید شده‌اند. منابع محلی به «الشرق الأوسط» گفتند که این گروه‌ها از شب سقوط نظام فرار کرده‌اند.

این منابع تاکید کردند که وضعیت کنونی «خیلی بهتر» از دوران «حکومت دیکتاتور» است. آن‌ها از حکومت جدید خواستند خدمات اساسی اردوگاه را سریعاً بازسازی کند و آن را دوباره به منطقه‌ای پررونق تبدیل کند.

خیابان نسرین در شمال محله تضامن و بازگشت زندگی عادی (الشرق الأوسط)

با توجه به حضور محدود نیروهای مسلح مخالف در خیابان‌های اردوگاه، منابع محلی می‌گویند اولویت کنونی «برقراری امنیت و آرامش در اردوگاه برای جلوگیری از هرگونه سوءاستفاده» است.

ابتکارات مردمی

در حالی که در خیابان فلسطین تردد عابران و خودروها زیاد بود، جشن سقوط نظام اسد ادامه داشت. این جشن با روش‌های مختلفی از جمله تبریک به خانواده‌های بازگشته برگزار می‌شد.

در خیابان فلسطین، جوانانی سوار بر موتورسیکلت با پرچم انقلاب دیده می‌شدند. همزمان خودروهای وابسته به گروه‌های مخالف در خیابان گشت می‌زدند و مبارزان از پنجره خودروها علامت پیروزی نشان می‌دادند.

فرمانده‌ای از مخالفان در مقابل خانه‌اش در محله تضامن نشسته و پرچم انقلاب بر بالکن برافراشته شده است (الشرق الأوسط)

در انتهای خیابان فلسطین، گروهی از مردم محلی به‌طور خودجوش در حال برداشتن موانع خاکی از ورودی کوچه‌ها بودند. یکی از آن‌ها به «الشرق الأوسط» گفت: «ما کوچه‌های اردوگاه را باز می‌کنیم. از دولت جدید می‌خواهیم ماشین‌هایش را وارد کند. اوضاع خیلی بهتر شده و ما دست یاری به سوی آن‌ها دراز می‌کنیم.»

حملات سیستماتیک

مهند شحاده، دبیرکل اتحادیه کارگران فلسطین در سوریه، به «الشرق الأوسط» گفت: اردوگاه‌های فلسطینی از جمله «یرموک» در حملات هوایی نظام اسد و متحدانش در سال ۲۰۱۸ به‌طور سیستماتیک تخریب شد. این حملات در جریان عملیات نظامی ده روزه انجام شد که به سیطره نظام بر اردوگاه منجر شد.

او توضیح داد که پس از این حمله، نظام چندین تصمیم برای بازگشت مردم به خانه‌هایشان صادر کرد، اما به دلیل موانع امنیتی و نبود خدمات اساسی، تعداد کمی از مردم بازگشتند.

پرچم انقلاب بر بام خانه‌ای در محله تضامن اردوگاه یرموک (الشرق الأوسط)

شحاده افزود: نظام اسد که همیشه ادعای حمایت از فلسطینی‌ها را داشت، پس از سیطره، عنوان «اردوگاه» را حذف کرد و آن را به «منطقه» تبدیل کرد. این اقدام به معنای از بین بردن نماد «حق بازگشت» و «پایتخت آوارگان فلسطینی» بود.

بازگشت نمادین

شحاده گفت: پس از سقوط نظام، با رهبران گروه‌های مخالف تماس گرفتیم و درخواست بازگشت هویت تاریخی اردوگاه را دادیم. این درخواست پذیرفته شد و در عمل اجرا شد.

او گفت از روز اول سقوط نظام، خانواده‌ها به خانه‌هایشان باز می‌گردند و تعداد آن‌ها روزانه ده‌ها خانواده برآورد می‌شود.

تاریخ اردوگاه

اردوگاه یرموک در سال ۱۹۵۷ تأسیس شد. با گسترش دمشق، بخشی از ترکیب جغرافیایی و جمعیتی آن شد. این اردوگاه بزرگ‌ترین تجمع فلسطینیان در سوریه، لبنان و اردن بود و نماد «حق بازگشت» و «پایتخت آوارگان فلسطینی» به شمار می‌رفت.

پیش از جنگ، این اردوگاه بیش از ۵۰۰ هزار نفر جمعیت داشت که ۱۶۰ هزار نفر از آن‌ها فلسطینی بودند. اکثر آن‌ها با گروه‌های مخالف همکاری کردند و هزاران نفر توسط نظام کشته، زندانی و آواره شدند.

شادی گسترده

در محله «تضامن»، شادی زیادی برای سقوط نظام وجود داشت. خبرنگار «الشرق الأوسط» شاهد بازگشت خانواده‌های زیادی به خانه‌هایشان بود. برخی از خانواده‌ها در حالی که از شادی گریه می‌کردند، سجده می‌کردند و زنان زغارید می‌کشیدند.

یکی از فرماندهان مخالفان که در محله حضور داشت، گفت: «ما ثابت کردیم که تروریست نیستیم. آن‌ها ما را شکنجه کردند، اما ما مانند آن‌ها رفتار نخواهیم کرد.»

در جنوب محله که در کنترل مخالفان بود، شادی‌ها گسترده‌تر بود و خانواده‌های بیشتری بازمی‌گشتند.