اوج‌گیری حملات اسرائیل؛ وزیر لبنانی نسبت به تبدیل شدن کشورش به «غزه دوم» هشدار داد

دود در میان حملات مداوم اسرائیل به جنوب لبنان بالا می‌رود (رویترز)
دود در میان حملات مداوم اسرائیل به جنوب لبنان بالا می‌رود (رویترز)
TT

اوج‌گیری حملات اسرائیل؛ وزیر لبنانی نسبت به تبدیل شدن کشورش به «غزه دوم» هشدار داد

دود در میان حملات مداوم اسرائیل به جنوب لبنان بالا می‌رود (رویترز)
دود در میان حملات مداوم اسرائیل به جنوب لبنان بالا می‌رود (رویترز)

با ادامه بمباران اسرائیل در جنوب لبنان، وزیر اطلاع‌رسانی لبنان، زیاد مکاری، نگرانی خود را از این‌که لبنان به «غزه دوم» تبدیل شود، ابراز کرد. او این نگرانی را در حاشیه حضورش در نوزدهمین اجلاس فرانکوفونیه بیان کرد.
مکاری در مصاحبه با «خبرگزاری فرانسه» گفت: «ما همیشه امید اندکی به دیپلماسی داریم، زیرا لبنان هر روز و هر شب تحت بمباران است؛ بیروت، بقاع، جبل لبنان و جنوب.»
او تأکید کرد که لبنان به شدت به کمک فرانسه امیدوار است و همچنین روی ابتکار مشترک فرانسه و آمریکا که در نیویورک مطرح شد و مورد حمایت اتحادیه اروپا و بریتانیا هم قرار گرفت، حساب باز کرده است.
این هفته، وزیر امور خارجه لبنان، عبدالله بوحبیب، اعلام کرد که اسرائیل و حزب‌الله با پیشنهاد آتش‌بس 21 روزه از سوی آمریکا و فرانسه موافقت کرده بودند. اما اسرائیل با یک حمله هوایی سنگین، حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله، را در جنوب بیروت ترور کرد.
مکاری این اقدام بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، را «جنایتکارانه» دانست و توضیح داد که او قبلاً اسماعیل هنیه، رهبر سیاسی حماس، را در حین مذاکره برای آتش‌بس ترور کرده بود و حالا نصرالله را هم در چنین شرایطی ترور کرده است. او این اقدامات را «غیرقابل قبول» از دیدگاه لبنان دانست.
مکاری معتقد است که این اقدامات اسرائیل می‌تواند کشور و منطقه را وارد جنگی بی‌پایان کند.
او اضافه کرد: «به‌عنوان یک لبنانی، چگونه می‌توانیم با دو هزار کشته، ده هزار زخمی و 1.2 میلیون آواره در یک هفته کنار بیاییم؟ این وحشتناک است.»
مکاری همچنین موضع آمریکا را نیز «غیرقابل قبول» توصیف کرد و با اشاره به حمایت نظامی واشنگتن از اسرائیل، از تناقض میان دعوت به آتش‌بس و ادامه این کمک‌ها انتقاد کرد.



چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.