سوری‌ها سقوط اسد را جشن گرفتند، مسکو به او پناهندگی داد

الشرع: رژیم پیشین، سوریه را به «مزرعه‌ای برای طمع‌ورزی ایران» تبدیل کرده بود... کرملین: تضمین‌هایی از مخالفان برای امنیت پایگاه‌هایمان دریافت کرده‌ایم

احمد حسین الشرع ملقب به «ابو محمد الجولانی» در حین حضور در مسجد اموی دمشق، ۸ دسامبر ۲۰۲۴ (منتشر شده توسط گروه‌های مخالف سوری از طریق تلگرام)
احمد حسین الشرع ملقب به «ابو محمد الجولانی» در حین حضور در مسجد اموی دمشق، ۸ دسامبر ۲۰۲۴ (منتشر شده توسط گروه‌های مخالف سوری از طریق تلگرام)
TT

سوری‌ها سقوط اسد را جشن گرفتند، مسکو به او پناهندگی داد

احمد حسین الشرع ملقب به «ابو محمد الجولانی» در حین حضور در مسجد اموی دمشق، ۸ دسامبر ۲۰۲۴ (منتشر شده توسط گروه‌های مخالف سوری از طریق تلگرام)
احمد حسین الشرع ملقب به «ابو محمد الجولانی» در حین حضور در مسجد اموی دمشق، ۸ دسامبر ۲۰۲۴ (منتشر شده توسط گروه‌های مخالف سوری از طریق تلگرام)

هزاران نفر از مردم سوریه در داخل و خارج کشور روز یکشنبه سقوط بشار اسد، رئیس‌جمهور سابق سوریه را جشن گرفتند. این اتفاق پس از حمله ناگهانی و سریع گروه‌های مخالف و ورود آن‌ها به دمشق رخ داد. بدین ترتیب، به پنج دهه سلطه خانواده اسد بر سوریه پایان داده شد. رسانه‌های روسی گزارش دادند که مسکو به اسد و خانواده‌اش به دلایل انسانی پناهندگی اعطا کرده است.

در دمشق و سایر شهرها، مردم مجسمه‌ها و نمادهای حافظ اسد، رئیس‌جمهور پیشین سوریه و پسرش بشار را سرنگون کردند. این در حالی بود که پرچم‌های انقلاب سوریه در بسیاری از نقاط برافراشته شده بود.
گزارش‌های خبرنگار الشرق الاوسط از اطراف کاخ «تشرین» و میدان «الامویین» در مرکز دمشق حاکی از حضور گسترده مردم در کاخ ریاست‌جمهوری بود. برخی برای ثبت لحظات تاریخی عکس می‌گرفتند و برخی دیگر به دنبال اشیاء گران‌بها یا کنجکاوی در کاخ بودن.

جشن در میدان الامویین دمشق روز یکشنبه پس از سقوط نظام بشار اسد (خبرگزاری فرانسه)

زنی با صدای بلند گفت: "ببینید در چند طبقه زندگی می‌کردند، در حالی که ما در خانه‌های کوچک بدون برق و آب بودیم." جوان دیگری پاسخ داد: "ببینید چطور زندگی می‌کردند و ما را این همه سال تحت فشار گذاشتند."

در داخل کاخ، کودک فقیری اسباب‌بازی کاغذی را که متعلق به فرزندان رئیس‌جمهور بود، نگاه می‌کرد و تلاش می‌کرد از منطق آن سر در بیاورد.

مبارزان مخالف در میدان امویین، قلب دمشق، در حال جشن گرفتن سقوط نظام اسد ( خبرگزاری فرانسه)

سوری برای همه سوری‌ها

زینه شهلا، روزنامه‌نگار مستقل، به «الشرق الأوسط» گفت: «احساساتم ترکیبی از هیجان و ابهام است. بیان این احساسات دشوار است. این اولین بار است که می‌توانم بدون ترس از نیروهای امنیتی در خیابان‌های دمشق قدم بزنم. سوریه اکنون متعلق به ما سوری‌ها است.»

در حالی که برخی محله‌های دمشق پر از شادی بود، اکثر مناطق در سکوت و حالتی شبیه به حکومت نظامی قرار داشتند. گروه‌های مسلح مخالف در اطراف ساختمان‌های دولتی مستقر بودند. در میدان امویین، که محل ساختمان تلویزیون و رادیو است، تیراندازی‌های پراکنده جریان داشت.

همزمان، دود غلیظ و بوی باروت فضای دمشق را فرا گرفته بود. اسرائیل نیز حملاتی به فرودگاه نظامی «مزه» و مقرهای گارد جمهوری انجام داد.

در ساعات اولیه صبح، نیروهای دولتی مقرهای نظامی را تخلیه کردند و حجم زیادی از اسلحه را به جا گذاشتند. گروه‌های مخالف وارد دمشق شدند، زندانیان را آزاد کردند و برخی مقرها را به طور کامل تصرف کردند. این شرایط باعث هرج‌ومرج شد.

کاخ ریاست‌جمهوری دمشق پس از سقوط نظام اسد (آسوشیتدپرس)

یک منبع نزدیک به «اداره عملیات نظامی» که توسط نیروهای مخالف اداره می‌شود، به «الشرق الأوسط» گفت: «اتفاقی که افتاد، نتیجه اشتباهی بود که ناشی از ورود نیروهای مخالف از درعا و حومه دمشق پیش از رسیدن نیروهای شمال (عملیات بازدارندگی تجاوز) بود. این موضوع باعث هرج‌ومرج شد، به‌ویژه با حضور مسلحانی از بقایای شبیحه در میان نیروهای مخالف. اما فردای روز ورود نیروها، اوضاع متفاوت خواهد بود. نظم برقرار شده و زندگی به حالت عادی بازخواهد گشت. همه این‌ها بر اساس یک برنامه دقیق که از ماه‌ها پیش آماده شده، اجرا می‌شود.»

گفته می‌شود که عقب‌نشینی نیروهای نظام از مقرهای امنیتی و نظامی در ساعات اولیه صبح، مقادیر زیادی سلاح برجای گذاشت، پیش از آنکه نیروهای مسلح از حومه دمشق به آنجا برسند. همچنین، به محلات حامی نظام سلاح توزیع شد تا از انتقام‌گیری‌ها در پی هرج‌ومرج احتمالی پس از سقوط نظام و فقدان امنیت جلوگیری شود.
آتش‌سوزی‌هایی نیز در ساختمان‌های امنیتی در دمشق، از جمله در ساختمان اطلاعات نظامی، رخ داد.

در ویدئویی که خبرگزاری فرانسه منتشر کرد، گروهی از افراد، از جمله اعضای نیروهای مخالف، روی یک تانک در نزدیکی میدان ایستاده‌اند، مشت‌های خود را بالا برده و علامت پیروزی نشان می‌دهند، در حالی که صدای تیراندازی در هوا در پس‌زمینه شنیده می‌شود.

یک جنگجوی مخالف دولت، خارج از کاخ مسکونی مهاجرین در دمشق، در حال جشن گرفتن پایان ۵ دهه حکومت حزب بعث (خبرگزاری فرانسه)

جولانی در مسجد اموی

احمد الشرع، فرمانده «هیئت تحریر الشام» (معروف به ابومحمد جولانی)، ظهر روز یکشنبه به دمشق رسید و در کانال تلگرام خود ویدئویی منتشر کرد که او را در حال سجده و بوسیدن زمین در فضایی سبز، نزدیک یک جاده اصلی، نشان می‌دهد. این ویدئو با عنوان «فرمانده احمد الشرع در لحظه رسیدن به دمشق، برای شکرگزاری سجده می‌کند» منتشر شد.
وی همچنین روز یکشنبه از مسجد اموی در دمشق بازدید کرد و در ویدئویی از داخل مسجد دیده می‌شود که جمعی از افراد اطراف او شعار «الله‌اکبر» سر می‌دهند.

او گفت: «هیچ خانه‌ای در سوریه نمانده که آتش جنگ به آن نرسیده باشد، و امروز سوریه به لطف خدا در حال بهبودی است. این پیروزی، تاریخ جدیدی برای امت اسلامی و منطقه است.»
الشرع معتقد است که بشار اسد «سوریه را به مزرعه‌ای برای طمع‌ورزی‌های ایران تبدیل کرد، در آن طایفه‌گرایی را گسترش داد و فسادی ایجاد کرد که سوریه را به بزرگ‌ترین تولیدکننده کبتاگون (مواد مخدر) در جهان بدل ساخت.» او افزود: «امروز سوریه به لطف خدا پاک می‌شود.»

وی تأکید کرد که این «پیروزی» به لطف خون قربانیان و رنج مردم در زندان‌ها برای مخالفان سوری به دست آمده است و به آزادسازی تعداد زیادی از زندانیان توسط نیروهایش اشاره کرد.

با سقوط اسد، سوریه فصل حکومت حزب بعث را که در ۸ مارس ۱۹۶۳ با کودتا به قدرت رسیده بود، به پایان می‌رساند. در ۱۶ نوامبر ۱۹۷۰، حافظ اسد، وزیر دفاع وقت، کودتایی به نام «جنبش اصلاحات» انجام داد و تا زمان مرگش در سال ۲۰۰۰ بر قدرت ماند. از آن زمان، حکومت به بشار منتقل شد.

اتاقى که به نظر می‌رسد دفتر کاری در داخل کاخ مسکونی رئیس‌جمهور مخلوع سوریه، بشار اسد، در منطقه مهاجرین دمشق باشد (خبرگزاری فرانسه)

پناهندگی اسد به روسیه

تا عصر یکشنبه، محل اقامت اسد نامشخص بود، اما رسانه‌های روسی اعلام کردند او و خانواده‌اش به مسکو رسیده‌اند و حق پناهندگی دریافت کرده‌اند.

خبرگزاری «اینترفاکس» به نقل از منبعی ناشناس گزارش داد: «رئیس‌جمهور سوریه، بشار اسد، به مسکو رسیده است. روسیه به دلایل انسانی به او و خانواده‌اش پناهندگی اعطا کرده است.»
روسیه در طول تقریباً یک دهه گذشته، متحد حیاتی اسد باقی ماند و با حمایت نظامی از او، توانست به بازپس‌گیری کنترل حدود دو سوم خاک سوریه کمک کند.

منبعی در کرملین تأیید کرد که «گروه‌های مخالف سوری امنیت پایگاه‌های نظامی روسیه در سوریه را تضمین کرده‌اند.» این منبع به خبرگزاری‌های روسی گفت: «مسئولان روسیه در تماس با نمایندگان مخالفان مسلح سوری هستند و مسئولان آن‌ها امنیت پایگاه‌های نظامی و نمایندگی‌های دیپلماتیک روسیه در خاک سوریه را تضمین کرده‌اند.»

یک جنگجوی مخالف مسلح سوری روز گذشته در داخل دفتر کاخ ریاست‌جمهوری دمشق در حال استراحت (آسوشیتدپرس)

آینده سوریه

دبیرکل سازمان ملل، آنتونیو گوترش، سقوط اسد را فرصتی تاریخی برای ساختن آینده‌ای صلح‌آمیز و پایدار برای سوریه دانست. او از تمامی طرف‌ها خواست آرامش را حفظ کنند و از حقوق همه شهروندان حمایت کنند.

میان «امیدهای محتاطانه» سازمان ملل و درخواست‌هایی برای جلوگیری از «هرج‌ومرج»، واکنش‌های جامعه بین‌المللی به سقوط نظام اسد روز یکشنبه ادامه یافت. در همین حال، روسیه اعلام کرد که برای بررسی وضعیت سوریه، خواستار برگزاری نشست اضطراری شورای امنیت در روز دوشنبه شده است.

کارنامه تحصیلی کریم، فرزند رئیس‌جمهور مخلوع سوریه، در میان اسنادی که توجه کسی را جلب نکرد (عکس از الشرق الاوسط)

دیمیتری پولیانسکی، معاون نماینده روسیه در سازمان ملل، در تلگرام نوشت: «در پی رویدادهای اخیر در سوریه که هنوز پیامدهای آن بر این کشور و منطقه به‌طور کامل ارزیابی نشده است، روسیه خواستار برگزاری مشورت‌های اضطراری و غیرعلنی در شورای امنیت سازمان ملل شده است.» وی افزود که این نشست روز دوشنبه برگزار خواهد شد.



سه گروگان... و هزار روز تنش بین پاریس و تهران  

تظاهره‌کننده‌ای که تصویر سسیل کوهلر، گروگان فرانسوی که از دو سال پیش در ایران زندانی است، را در دست دارد ( AFP)  
تظاهره‌کننده‌ای که تصویر سسیل کوهلر، گروگان فرانسوی که از دو سال پیش در ایران زندانی است، را در دست دارد ( AFP)  
TT

سه گروگان... و هزار روز تنش بین پاریس و تهران  

تظاهره‌کننده‌ای که تصویر سسیل کوهلر، گروگان فرانسوی که از دو سال پیش در ایران زندانی است، را در دست دارد ( AFP)  
تظاهره‌کننده‌ای که تصویر سسیل کوهلر، گروگان فرانسوی که از دو سال پیش در ایران زندانی است، را در دست دارد ( AFP)  

روابط فرانسه و ایران در مسیری صعودی قرار گرفته است که رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل مکرون، در ششم ژانویه آن را آغاز کرد، جایی که او در سخنرانی خود در برابر سفرای فرانسه در سراسر جهان، ایران را «چالش استراتژیک و امنیتی برای فرانسه، اروپا و خاورمیانه» خواند.

مکرون در یک «بیانیه اتهامی» گسترده، به برنامه هسته‌ای شتاب‌یافته ایران که به «حد قطع رابطه» رسیده است، برنامه موشکی بالیستیک آن که «اروپا، خاک و منافع آن را تهدید می‌کند»، حمایت ایران از جنگ روسیه علیه اوکراین، و تلاش‌های ایران برای بی‌ثبات‌سازی منطقه از طریق عوامل خود که «تروریسم را اجرا می‌کنند»، اشاره کرد. او همچنین به تهدید منافع فرانسه در آفریقا توسط ایران پرداخت.

مکرون نتیجه‌گیری کرد که «مسئله ایران» یکی از مهم‌ترین موضوعات گفت‌وگو با دولت جدید آمریکا خواهد بود. اما او احتمالاً عمداً از اشاره به موضوع دیگری که روابط فرانسه با ایران را مسموم می‌کند، خودداری کرد: ادامه بازداشت سه شهروند فرانسوی توسط تهران برای مدت‌های طولانی.

علیرغم تلاش‌های دیپلماتیک مداوم فرانسه در بالاترین سطوح و ارتباطات بین مکرون و رئیس‌جمهور ایران، مسعود پزشکیان، تهران به درخواست فرانسه توجهی نمی‌کند و هیچ‌کس دقیقاً نمی‌داند که ایران در ازای آزادی کسانی که فرانسه آن‌ها را «گروگان‌های دولتی» در زندان‌های ایران می‌نامد، چه می‌خواهد. بارها پاریس آنچه را که «دیپلماسی گروگان‌گیری» ایران می‌نامد، محکوم کرده است.
آنچه اکنون این موضوع را به صدر اخبار بازگردانده، گذشت هزار روز از بازداشت دو شهروند فرانسوی است: سسیل کوهلر، استاد ادبیات مدرن فرانسه، ۴۰ ساله، و همسرش ژاک پاریس، ۷۳ ساله، که استاد بازنشسته ریاضیات است. این دو در فرودگاه تهران و در آستانه سوار شدن به هواپیما برای بازگشت به فرانسه دستگیر شدند. همچنین اولیویه گروندو، ۳۴ ساله، فرانسوی دیگری است که از ۸۴۳ روز پیش در زندان اوین تهران زندانی است. او در شیراز، شهری که به عنوان توریست از آن بازدید می‌کرد، دستگیر شد.

آنچه این سه نفر را به هم مرتبط می‌کند، اتهام جاسوسی است که خانواده‌های آن‌ها و وزارت خارجه فرانسه تأکید می‌کنند که آن‌ها تنها به عنوان توریست به ایران سفر کرده‌اند. در ابتدای سال گذشته، گروندو به پنج سال زندان به اتهام «جاسوسی و توطئه علیه ایران» محکوم شد.

در ششم اکتبر ۲۰۲۲، تلویزیون ایران ویدئویی از سسیل کوهلر پخش کرد که در آن «اعتراف» کرده بود که مأمور سازمان اطلاعات خارجی فرانسه است. فرانسه بلافاصله این «اعترافات اجباری» را محکوم کرد و گفت آنچه ایران انجام داده «فقط یک نمایش مضحک» است.

در این زمینه، سپیده قلیان، روزنامه‌نگار ایرانی که مدتی را با کوهلر در یک سلول زندانی بود، در نامه‌ای به روزنامه فرانسوی «لوموند» در سپتامبر ۲۰۲۳ نوشت که کوهلر به او گفته بود «بزرگ‌ترین پشیمانی‌اش اعتراف اجباری است که از او برای تلویزیون ایران گرفته شده است.»

در روزهای جمعه و شنبه، تجمعات و تظاهرات‌های متعددی در حمایت از این سه نفر و برای فشار به منظور آزادی آن‌ها در بسیاری از شهرهای فرانسه، به ویژه پاریس، برگزار شد. وزارت خارجه فرانسه اعلام کرد که پاریس «با قوی‌ترین عبارات ممکن درخواست خود را برای آزادی فوری شهروندانش که توسط ایران به عنوان گروگان نگه‌داشته می‌شوند، تکرار می‌کند» و افزود که «هیچ چیزی بازداشت آن‌ها را توجیه نمی‌کند» و این بازداشت را «بی‌معنا» توصیف کرد.

کریستف لوموان، سخنگوی وزارت خارجه فرانسه، «شرایط بازداشت غیرقابل قبول که برخی از آن‌ها به سطح شکنجه طبق قوانین بین‌المللی می‌رسد» را محکوم و اشاره کرد که کوهلر و پاریس هر کدام در سلول‌های ۹ متر مربعی بدون پنجره زندانی هستند که چراغ‌های آن‌ها به طور مداوم روشن است و هیچ تختخوابی برای خوابیدن وجود ندارد و فرصت‌های کمی برای خارج شدن از سلول به آن‌ها داده می‌شود.

به گفته لوموان، فرانسه معتقد است که آنچه شهروندانش تجربه می‌کنند «غیرقابل تحمل» است. ژان نوئل بارو، وزیر امور خارجه فرانسه، در جلسه‌ای در سنا گفت: «ما پیام‌های بسیار قاطعی به مقامات ایرانی ارسال کرده‌ایم و توضیح داده‌ایم که بدون بهبود وضعیت و بدون آزادی این گروگان‌ها، هیچ گفت‌وگوی دوجانبه‌ای نمی‌تواند انجام شود و برداشته شدن تحریم‌ها قابل تصور نیست.»

بارو تأکید کرد که اتهامات مطرح شده علیه این سه نفر «کاملاً دروغ» است. وزارت خارجه فرانسه همچنین نقض ایران از «معاهده ژنو» را محکوم کرد که به نمایندگان کنسولی اجازه می‌دهد از زندانیان بازدید کنند؛ زیرا مقامات ایرانی تنها به ندرت و با محاکمه‌های از پیش تنظیم‌شده این اجازه را می‌دهند. لوموان دوباره بین آزادی این سه نفر و امکان بهبود روابط با تهران ارتباط برقرار کرد. وزارت خارجه فرانسه از شهروندان خود خواست به ایران سفر نکنند و از کسانی که در ایران هستند خواست «فوراً» این کشور را ترک کنند و آن‌ها را از «خطر قریب‌الوقوع» و احتمال دستگیری «در هر زمان و بدون دلیل، به جز اینکه فرانسوی یا اروپایی هستند» برحذر داشت.

تنش‌ها در روز جمعه به اوج خود رسید، زمانی که وزیر راه ایران، که وزارتخانه او همچنین مسئول امور هواپیمایی کشوری است، اعلام کرد که فرانسه به طور یکجانبه پرواز بین تهران و پاریس، تنها پرواز مستقیم بین پایتخت ایران و یک پایتخت اروپایی، را لغو کرده است.

دیپلماسی گروگان‌گیری

در مواجهه با این وضعیت، فرانسه تأکید می‌کند که «آماده است و برای آزادی گروگان‌ها همچنان آماده خواهد ماند» و «به مبارزه خود علیه سیاست بازداشت گروگان‌ها توسط مقامات ایرانی ادامه خواهد داد» و خواستار «آزادی فوری آن‌ها» شده است.

نکته قابل توجه این است که وزارت خارجه فرانسه نوعی ناامیدی از رئیس‌جمهور پزشکیان ابراز کرده است، به دلیل شکست تلاش‌هایی که در بالاترین سطح انجام می‌دهد، در حالی که وضعیت گروگان‌ها در حال بدتر شدن است. واضح است که پاریس روی پزشکیان، رئیس‌جمهور «اصلاح‌طلب» که خواهان بهبود روابط کشورش با اروپایی‌ها است، شرط بسته بود.

منابع فرانسوی معتقدند که کلید سرنوشت این افراد در دست بزشکیان نیست، بلکه در دست «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» است، زیرا این سه فرانسوی در بخش ۲۰۹ زندان اوین که توسط وزارت اطلاعات اداره می‌شود و زندانیان سیاسی ایرانی و خارجی در آن نگهداری می‌شوند، زندانی هستند. نعومی کوهلر، خواهر سسیل، گفت که او «روی زمین می‌خوابد و تنها سه بار در هفته و هر بار به مدت نیم ساعت اجازه دارد از سلول خود خارج شود» و ارتباطات او با خارج از زندان بیش از پنج دقیقه و تحت نظارت زندانبانانش نیست، تا جایی که او از صحبت در مورد شرایط بازداشت خود منع شده است و تنها چیزی که درخواست می‌کند کتاب است.

کارین ریوالان، وکیل کوهلر، در مصاحبه‌ای با روزنامه «وست فرانس» گفت که این سه گروگان «به دلیل کاری که انجام داده‌اند دستگیر نشده‌اند، بلکه به دلیل فرانسوی بودنشان بازداشت شده‌اند. این چیزی است که می‌توانیم آن را دیپلماسی گروگان‌گیری بنامیم»، که «به منظور معامله بر سر آن‌ها در چارچوب مذاکرات» بین ایران و دولت‌های خارجی اروپایی و غیر اروپایی انجام می‌شود. این اقدامات سال‌هاست که شناخته شده است و بارها در برخورد با فرانسه انجام شده است. اما نکته قابل توجه این است که هیچ نشانه‌ای در افق وجود ندارد که مشخص کند ایران امروز دقیقاً چه می‌خواهد، برخلاف دفعات قبلی.

به گفته یک منبع غیردولتی، احتمالاً ایران می‌خواهد بر فرانسه فشار بیاورد تا «موضع خود را در پرونده‌هایی که برای ایران مهم است، مانند تحریم‌ها و برنامه هسته‌ای، نرم‌تر کند.» خواهان بهبود روابط کشورش با اروپایی‌ها است، شرط بسته بود.

منابع فرانسوی معتقدند که کلید سرنوشت این افراد در دست پزشکیان نیست، بلکه در دست «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» است، زیرا این سه فرانسوی در بخش ۲۰۹ زندان اوین که توسط وزارت اطلاعات اداره می‌شود و زندانیان سیاسی ایرانی و خارجی در آن نگهداری می‌شوند، زندانی هستند. نعومی کوهلر، خواهر سسیل، گفت که او «روی زمین می‌خوابد و تنها سه بار در هفته و هر بار به مدت نیم ساعت اجازه دارد از سلول خود خارج شود» و ارتباطات او با خارج از زندان بیش از پنج دقیقه و تحت نظارت زندانبانانش نیست، تا جایی که او از صحبت در مورد شرایط بازداشت خود منع شده است و تنها چیزی که درخواست می‌کند کتاب است.

کارین ریوالان، وکیل کوهلر، در مصاحبه‌ای با روزنامه «وست فرانس» گفت که این سه گروگان «به دلیل کاری که انجام داده‌اند دستگیر نشده‌اند، بلکه به دلیل فرانسوی بودنشان بازداشت شده‌اند. این چیزی است که می‌توانیم آن را دیپلماسی گروگان‌گیری بنامیم»، که «به منظور معامله بر سر آن‌ها در چارچوب مذاکرات» بین ایران و دولت‌های خارجی اروپایی و غیر اروپایی انجام می‌شود. این اقدامات سال‌هاست که شناخته شده است و بارها در برخورد با فرانسه انجام شده است. اما نکته قابل توجه این است که برخلاف دفعات قبلی هیچ نشانه‌ای در افق وجود ندارد که مشخص کند ایران امروز دقیقاً چه می‌خواهد.

به گفته یک منبع غیردولتی، احتمالاً ایران می‌خواهد بر فرانسه فشار بیاورد تا «موضع خود را در پرونده‌هایی که برای ایران مهم است، مانند تحریم‌ها و برنامه هسته‌ای، نرم‌تر کند.»