منبعی در حماس به «الشرق الأوسط»: توافق آتش‌بس در غزه بسیار نزدیک است

شامل آزادی اسرای اسرائیلی، بازگشت زنان و کودکان به شمال غزه، و تحویل گذرگاه رفح به تشکیلات خودگردان.. اما بدون خروج کامل نیروهای اسرائیلی

 تانک‌های اسرائیلی در حال انجام مانور در مرزهای غزه، دوشنبه (رویترز)
 تانک‌های اسرائیلی در حال انجام مانور در مرزهای غزه، دوشنبه (رویترز)
TT

منبعی در حماس به «الشرق الأوسط»: توافق آتش‌بس در غزه بسیار نزدیک است

 تانک‌های اسرائیلی در حال انجام مانور در مرزهای غزه، دوشنبه (رویترز)
 تانک‌های اسرائیلی در حال انجام مانور در مرزهای غزه، دوشنبه (رویترز)

منبعی آگاه در جنبش «حماس» به «الشرق الأوسط» گفت که امضای توافق برای آتش‌بس در نوار غزه تا پایان هفته جاری پیش‌بینی می‌شود، مگر آنکه پیچیدگی‌های جدیدی رخ دهد.

این منبع اظهار داشت: «بیشتر مسائل حل شده‌اند و توافق بسیار نزدیک است.» او توضیح داد که موضوعات مهم به نتیجه رسیده‌اند و تنها برخی جزئیات باقی مانده‌اند که در حال بحث هستند.

بر اساس گفته این منبع، توافق شامل توقف درگیری‌ها در مرحله اول و عقب‌نشینی ارتش اسرائیل از مراکز شهرها است، اما خروج کامل از نوار غزه شامل نمی‌شود. نیروهای اسرائیلی به‌طور جزئی در مناطق نتساریم و فیلادلفیا باقی خواهند ماند. این توافق همچنین بازگشت تمامی زنان و کودکان به شمال غزه را تضمین می‌کند. در مراحل بعدی و به‌صورت تدریجی، مردان نیز طبق مکانیزم توافق‌شده بازخواهند گشت.

او افزود: «تلاش‌های فشرده‌ای در جریان است تا مردان نیز در این مرحله شامل شوند، اما مذاکرات همچنان ادامه دارد.»

زنی فلسطینی در میان خرابه‌های خانه‌اش در اردوگاه النصیرات پس از حمله هوایی اسرائیل که بیش از ۴۰ کشته بر جا گذاشت (EPA)

در مرحله اول که بین ۴۵ تا ۶۰ روز طول می‌کشد، حماس حدود ۳۰ اسیر اسرائیلی، شامل افراد زنده و اجساد، را تحویل خواهد داد. در مقابل، تعداد نامشخصی از اسرای فلسطینی، از جمله ده‌ها نفر که به حبس ابد محکوم شده‌اند، آزاد خواهند شد. همچنین، گذرگاه رفح به تشکیلات خودگردان فلسطینی تحویل داده می‌شود، اما نه به‌طور فوری و تحت نظارت مصر.

منبع حماس تأیید کرد که این جنبش امتیازات بزرگی داده است، از جمله کنار گذاشتن شرط توقف کامل جنگ و خروج نیروهای اسرائیلی از نوار غزه در مرحله اول. با این حال، حماس تضمین‌هایی دریافت کرده که این اهداف در مراحل بعدی توافق محقق خواهند شد.

در مرحله اول، موضوع آزادی اسرای باقی‌مانده نزد حماس و توقف کامل جنگ مورد بحث قرار خواهد گرفت.

روز سه‌شنبه، اسرائیل و حماس اعلام کردند که پیشرفت قابل توجهی در مذاکرات حاصل شده است. وزیر دفاع اسرائیل، یسرائیل کاتس، گفت که توافق «بیش از هر زمان دیگری نزدیک است» زیرا «مواردی که در گذشته مانع بودند، اکنون برطرف شده‌اند.»

حماس نیز در بیانیه‌ای تأکید کرد: با توجه به مذاکرات جدی و مثبت در دوحه با وساطت برادران قطری و مصری، رسیدن به توافق آتش‌بس و تبادل اسرا ممکن است، به شرطی که اشغالگران شروط جدیدی اضافه نکنند.

حماس با شرایط پیچیده‌ای روبه‌رو شده است. این جنبش بسیاری از رهبران سیاسی و نظامی خود را از دست داده و تحولات بزرگی در خاورمیانه رخ داده است. این تغییرات شامل کنار گذاشته شدن حزب‌الله لبنان، سقوط حکومت بشار اسد در سوریه، و تغییرات در ایالات متحده است.

صف کمک‌های غذایی در خان یونس، جنوب نوار غزه، سه‌شنبه (فرانس پرس)

منابع دیگر نزدیک به حماس گفتند که این جنبش تحت فشارهای متعدد مجبور به امتیازدهی شده است. به گفته آنها، هزینه عدم توافق برای حماس بسیار سنگین خواهد بود.

حماس، مانند اسرائیل، می‌خواهد پیش از آغاز به کار رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، به توافق برسد. یکی از دیپلمات‌های عرب، به نقل از «تایمز آو اسرائیل»، درباره تغییر موضع حماس گفت: «این جنبش اکنون در ضعیف‌ترین موقعیت خود قرار دارد.» او افزود: «به آنها گفتیم که هرچه بیشتر صبر کنند، شرایط بدتر خواهد شد.»



چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.