میراث «حزب الله» در سوریه؛ کارخانه های مواد مخدر و اسکناس تقلبی

«الشرق الاوسط» همراه یک تیم امنیتی در عملیات پاکسازی منطقه مرزی با لبنان

نیروهای مرزبانی سوریه در عملیات پاکسازی منطقه مرزی با لبنان در دره الحورانی در روستای حاویک 
نیروهای مرزبانی سوریه در عملیات پاکسازی منطقه مرزی با لبنان در دره الحورانی در روستای حاویک 
TT

میراث «حزب الله» در سوریه؛ کارخانه های مواد مخدر و اسکناس تقلبی

نیروهای مرزبانی سوریه در عملیات پاکسازی منطقه مرزی با لبنان در دره الحورانی در روستای حاویک 
نیروهای مرزبانی سوریه در عملیات پاکسازی منطقه مرزی با لبنان در دره الحورانی در روستای حاویک 

نیروهای مرزبانی سوریه در بالای یکی از تپه های دره الحورانی در روستای حاویک شهر قصیر در حومه غربی حمص واقع در مرز سوریه و لبنان ده ها کارخانه تولید مواد مخدر و کپتاگون و حشیش و کارگاه های چاپ دلار تقلبی پیدا کردند که به کشورهای منطقه قاچاق و از آنجا به دیگر کشورها فرستاده می شدند. این کارخانه ها در انبارهای متروکه تاریک و وسیع منطقه واقع شده اند. روستای حاویک سوریه روبروی استان بعلبک لبنان قرار دارد و تا همین چند ماه پیش تحت کنترل «حزب الله» لبنان بود. نیروهای «حزب الله» از این منطقه بیرون رانده شدند و میراث سیاهشان توسط اداره عملیات سوریه تفکیک و منهدم شد و ارتش لبنان در منطقه مستقر شد و کنترل اوضاع را در اختیار گرفت.

کریدورهای مرزی قاچاق مواد مخدر
ماموران امنیتی مشغول پاکسازی این منطقه هستند و موفق شدند یک مجموعه بزرگ شامل چندین انبار متروکه بالای تپه ای در منطقه کوهستانی دور افتاده در مسیر یک جاده فرعی در روستای حاویک پیدا کنند که چند صد متر با مرز لبنان فاصله دارد. دستگاه ها و ماشین آلات و تجهیزات و مخزن های بزرگ آبی رنگ در این انبارها وجود داشتند. مقادیر فراوانی از مواد اولیه تولید کپتاگون در این مخزن ها نگهداری می شدند. حشيش در داخل مخزن های چوبی و صندوق های پلاستیکی با قفل محکم نگهداری می شد.

سرگرد ندیم مدخنه مدیر امنیت مرزی سوریه و فرمانده عملیات پاکسازی مرز با لبنان (الشرق الاوسط)

سرگرد ندیم مدخنه مدیر امنیت مرزی استان حمص در گفتگو با «الشرق الاوسط» خاطر نشان کرد «رژیم سابق و شبه نظامیان «حزب الله» لبنان که کنترل این منطقه را در اختیار داشتند و اوایل ماه جاری بیرون رانده شدند «مناطق مرزی بین سوریه و لبنان را به کریدورهای قاچاق مواد مخدر و مجموعه های ساخت و تولید مواد ممنوعه از جمله انتقال غیر قانونی سلاح و اسکناس های تقلبی تبدیل کرده بودند».

اداره مرزبانی سوریه ۳ کارخانه تولید مواد مخدر تحت مدیریت «حزب الله» لبنان کشف کرد. عناصر «حزب الله» لبنان هفته گذشته از روستای حاویک سوریه بیرون رانده شدند (الشرق الاوسط)

اداره عملیات نظامی سوریه هفته جاری دست به عملیات پاکسازی در روستاهای مرزی با لبنان یعنی حاویک و جرماش و وادی الحورانی و اکوم و وادی حنا زد و با عناصر «حزب الله» و نیروهای وفادار به رژیم سابق سوریه و قاچاقچیان مواد مخدر و اسلحه درگیر شد و موفق شد کنترل تمام نوار مرزی را در اختیار بگیرد و ایست های بازرسی در این مناطق نصب کرد و اقدامات ضروری لازم برای جلوگیری از قاچاق مواد مخدر و اسلحه در نظر گرفت.
اداره عملیات نظامی سوریه دست به عملیات امنیتی ویورش به چندین منطقه در سوریه به خصوص در روستاهای حاویک و جرماش و هیت زد چرا که این مناطق مراکز اصلی قاچاق مواد مخدر به شمار می روند.
مدیر امنیت مرزی توضیح داد که نیروهای مرزبانی ۱۵ کارخانه تولید مواد مخدر و یک چاپخانه چاپ اسکناس تقلبی پیدا کردند.
ندیم مدخنه افزود «مقادیر بسیار زیادی از محموله های اسلحه و مواد مخدر پیدا کردیم که آماده ارسال به مقصد بودند. این مناطق شریان اقتصادی باندهای خلافکار به شمار می روند».
سوریه و لبنان ۳۳۰ کیلومتر مرز مشترک دارند که بخش وسیعی از مناطق مرزی ترسیم نشده اند چرا که در دره ها و کوه های بلند واقع شده اند و به همین دلیل کریدورهای مناسبی برای قاچاقچیان مواد مخدر و باندهای خرید و فروش اسلحه به شمار می روند.

پودر ناشی از آتش زدن محموله های اسکناس های دلار تقلبی قبل از تخلیه منطقه (الشرق الاوسط)

اسکناس های دلار تقلبی
نیروهای «حزب الله» از انبار بزرگ دیگری به عنوان چاپخانه چاپ اسکناس دلار ۱۰۰ دلاری تقلبی استفاده می کردند. آنها با پرینترهای سه بعدی و دستگاه های ماورای بنفش و دستگاه های چاپ «آفست» و تانکرهای جوهر با رنگ های متنوع اسکناس چاپ می کردند.
سوریه در طول سال های جنگ در بیش از ده سال گذشته پس از روی کار آمدن بشار اسد رئیس جمهور مخلوع این کشور به بزرگ ترین تولید کننده و صادرکننده کپتاگون تولید شد. برخی گزارش ها گفتند که سوریه امپراتوری مواد مخدر خاورمیانه شده است. داده های دولت بریتانیا می گویند حدود ۸۰ درصد کپتاگون جهان تا پایان سال ۲۰۲۴ در سوریه تولید می شد.
انبار بزرگ دیگری در ارتفاعات منطقه کوهستانی در میان درختان بلند و کشتزارها واقع شده است. یکی از مامورها به نام نادر ابو البراء در این انبار در دستگاهی را باز کرد و از آن قرص های دایره ای درآورد.
نادر ابو البراء که از آغاز این عملیات با گروه امنیتی بوده گفت «مواد مخدر را به این شکل تولید و پنهان و بعد به کشورهای خلیج و کل منطقه قاچاق می کردند».

مواد اوليه ساخت کپتاگون در روستای حاویک (الشرق الاوسط)

قرص های کپتاگون در کیسه های محکم گذاشته شده بودند و روی کیسه ها علامت دو هلال بود که به دو هلال روی قرص های کپتاگون اشاره دارد. حشیش در صندوق های چوبی متوسط جاسازی شده بود و روی آن روکش قرمز کشیده بودند تا با کپتاگون اشتباه نشود.
اهالی این منطقه مرزی می گویند که آنها حق نزدیک شدن به این کارخانه های به شدت حفاظت شده را نداشتند. احمد الصعب، ۵۵ ساله از اهالی روستای حاویک گفت «ماموران اطلاعات سوریه و نیروهای «حزب الله» در سطح وسیعی در منطقه حضور داشتند. بوهای بد و غیر عادی به مشام ما می رسید و شنیده بودم که در اینجا چندین کارخانه مواد مخدر دارند اما نمی دانستیم که در این کارخانه ها چه خبر است چون حق نزدیک شدن به منطقه را نداشتیم».

ماموران امنیتی سوریه در حال مصادره مواد مخدر در منطقه مرزی بین سوریه و لبنان (الشرق الاوسط)

ماموران امنیتی در این کارخانه ها چندین دوربین مدار بسته و شبکه مخابرات وصل شده به خاک لبنان پیدا کردند. سرگرد ندیم مدخنه مدیر امنیت مرزی گفت عملیات امنیتی ما به روستاهای سوری هم مرز با لبنان محدود است و هماهنگی بین اداره عملیات نظامی و ارتش لبنان ادامه دارد و «ارتش لبنان برای اولین بار در ۱۴ سال گذشته در این منطقه مستقر شده و با نیروهای (حزب الله) و قاچاقچیان درگیر شده است». او خاطر نشان کرد «اسناد زیادی در این عملیات پیدا کردیم که نشان می دهد برخی اعضای خانواده های عشایر لبنان در قاچاق مواد مخدر دست دارند».

فرار نیروهای وفادار به رژیم اسد

این مقام امنیتی اضافه کرد که نیروها و مقامات وفادار به رژیم سابق پس از سقوط نظام از این مناطق مرزی برای فرار به لبنان استفاده کردند به ویژه «نیروهای تیپ چهارم تحت فرماندهی ماهر اسد. شواهدی هم وجود دارد مبنی بر اینکه گروه هایی از نیروهای وفادار به رژیم سابق که به لبنان فرار کردند از لبنان در درگیری نظامی با نیروهای حکومت جدید سوریه شرکت کردند چرا که نیروهای وفادار به رژیم سابق و (حزب الله) سابقه و همکاری طولانی در قاچاق کپتاگون دارند».

یکی از ماموران امنیتی سوریه کنار صندوق های چوبی حاوی مواد اولیه ساخت مواد مخدر و کپتاگون در عملیات پاکسازی مرزی (الشرق الاوسط)

طبق برآوردهای جهانی درآمد قاچاق کپتاگون در سوریه تا سال ۲۰۲۴ حدود ۶ میلیارد دلار بوده است و مواد مخدر تولید شده در سوریه عمدتا به عراق و اردن ترانزیت و از آنجا به کشورهای خلیج عربی ارسال می شد.

فاطمه الخالد و نوه هایش جلوی خانه شان در روستای حاویک سوریه در مرز با لبنان (الشرق الاوسط)

فاطمه الخالد از اهالی دره الحورانی از احساس خود و افراد خانواده و اهالی منطقه گفت. او تعریف می کند که از بیش از ده سال پیش که نیروهای «حزب الله» کنترل این منطقه را در اختیار گرفتند آنها خواب راحت و امنیت و آسایش نداشتند. فاطمه الخالد خاطر نشان کرد «از وقتی نیروهای «حزب الله» بر منطقه مسلط شدند ما از چیزهای زیادی محروم شدیم و مشکلات زیادی برای ما و بچه هایمان ایجاد شد. روزهای سختی بودند که پس از سقوط رژیم حال و روزمان بهتر شد. سوریه که آزاد شد انگار همه دنیا رها شد».
عملیات امنیتی و نظامی در حومه القصیر واقع در حومه حمص در محدوده بیش از ۳۰ کیلومتری به منظور مقابله با قاچاق مواد مخدر و اسلحه و تعقیب نیروهای وفادار به رژیم سابق و نیروهای «حزب الله» در این منطقه انجام شد.
سرگرد ندیم مدخنه مدیر امنیت مرزی استان حمص در پایان گفت «یک برنامه امنیتی یکپارچه برای تامین امنیت مرزها داریم تا از اهالی در برابر همه تهدیدات حمایت کنیم».



وزیر خارجه عراق: به تهران تأکید کردیم که پرونده گروه‌ها مسئله داخلی است

وزیر خارجه عراق فؤاد حسین (الشرق الأوسط)
وزیر خارجه عراق فؤاد حسین (الشرق الأوسط)
TT

وزیر خارجه عراق: به تهران تأکید کردیم که پرونده گروه‌ها مسئله داخلی است

وزیر خارجه عراق فؤاد حسین (الشرق الأوسط)
وزیر خارجه عراق فؤاد حسین (الشرق الأوسط)

«چگونه بغداد را از آتش محافظت کنیم؟» وزیر خارجه عراق فؤاد حسین این جمله را تکرار می‌کرد، هر شب سال ۲۰۲۴ که بر کشورش گذشت، به یاد می‌آورد، او را یک ساعت پس از اعلام آتش‌بس بین اسرائیل و «حماس» در ۱۵ ژانویه ۲۰۲۵، در محل اقامتش در لندن ملاقات کردیم.
وزیر دیپلماسی می‌گوید عراق از جنگ نجات یافت، اما همچنان با خطر شعله‌ور شدن آن مواجه است. او همچنین می‌گوید «جهان اکنون به ما به شکل متفاوتی نگاه می‌کند»، اما «عراقی‌ها مشکلات خود را با گروه‌های مسلح دارند و هیچ‌کس جز خودشان آن را حل نمی‌کند»، حتی اگر ایران با آنها اختلاف داشته باشد یا رئیس‌جمهوری آمریکایی که به بغداد و تهران علاقه‌ای ندارد به قدرت بازگردد.
اخبار مربوط به مفاد توافق آتش‌بس در غزه جریان داشت. فؤاد حسین می‌پرسد: «چگونه به این لحظه رسیدیم؟ خیلی دیر شد با هزینه خونین بسیار»، و بدون پنهان کردن خوش‌بینی، به آنچه او به عنوان «پیشگویی عراقی» از اکتبر ۲۰۲۳ توصیف کرد، باز می‌گردد: «هر جنگی جنگ دیگری به وجود می‌آورد و جنگ‌های بیشتری در پیش است».
در این زمان، زمانی که لبنان وارد دوره جدیدی می‌شود و سوریه پس از بشار اسد مرحله انتقالی را می‌گذراند، بغداد در لندن توافق گسترده‌ای را رقم می‌زند که بسیاری آن را با بار سیاسی بیشتر از مواضع رسمی تفسیر کردند، مگر وزیر حسین که می‌گوید: «بله... توافق تاریخی، اما نه برای آمادگی برای آمدن ترامپ».

چارچوب بریتانیایی در عراق
در ۱۵ ژانویه، بغداد بسته سرمایه‌گذاری بریتانیایی به ارزش ۱۲.۳ میلیارد پوند اعلام کرد. معامله‌ای بی‌سابقه که وزیر حسین آن را بازتاب «تاریخ طولانی رابطه بین دو کشور» می‌داند.
یک معامله دفاعی بین دو کشور وجود دارد. بیانیه مشترک می‌گوید این معامله «مقدمه‌ای برای توافق امنیتی آینده» است. وزیر عراقی اظهار نظر می‌کند: «به جای توافقات جمعی با کشورهای ائتلاف بین‌المللی برای مبارزه با (داعش)، ما پیشنهاد دستیابی به تفاهمات امنیتی جداگانه با بسیاری از کشورها را دادیم. ما مذاکراتی را با فرانسه و آلمان آغاز کردیم و اکنون با بریتانیا برای رسیدن به تفاهماتی در مورد چگونگی برخورد در حوزه امنیتی در حال مذاکره هستیم».
او ادامه می‌دهد: «در عراق دو نوع نیروی بریتانیایی وجود دارد: یکی در ائتلاف بین‌المللی و دیگری بخشی از ناتو است. بنابراین ما نیاز به بحث در مورد چگونگی برخورد با این وضعیت از جنبه‌های امنیتی و نظامی داریم».
از وزیر حسین پرسیدیم که این سخنان در مقایسه با لحظه حساس در خاورمیانه چه معنایی دارد، جایی که بسیاری می‌گویند عراق ممکن است در معرض تحریم‌ها یا هدف قرار گیرد و اینکه آیا حضور قابل‌توجه در لندن یک حرکت پیشگیرانه برای بادهای آینده است؟
وزیر حسین می‌گوید: «هدف ترتیب دادن امور پیش از رسیدن رئیس‌جمهورى ترامپ به کاخ سفید نیست. تمام مسائل مطرح شده به سیاست عراق، وضعیت عراق و روابط دوجانبه بین عراق و کشورهای تأثیرگذار مربوط می‌شود».
فؤاد حسین از نیویورک به لندن رسید، جایی که عراق ریاست گروه کشورهای ۷۷ + چین را بر عهده گرفت، گروهی که وزیر آن را گروه کشورهای جنوب جهانی توصیف می‌کند.
«ما درباره رهبری عراق برای گروهی از کشورها در چارچوب سازمان ملل صحبت می‌کنیم، که بزرگترین بلوک نماینده جنوب جهانی است. این رهبری فضای روابط دیپلماتیک ویژه با کشورهای شمال را برای تقویت صلح و امنیت در جهان باز می‌کند. این موقعیت عراق را در منطقه و جهان تقویت می‌کند و روابط آن را، از جمله با ایالات متحده، تقویت می‌کند».
وزیر معتقد است که ریاست این بلوک برای عراق در «روز بعد» از جنگ مهم خواهد بود، چرا که به گفته او، نشان می‌دهد «چگونه جهان بغداد را ارزیابی می‌کند».

وزیر خارجه عراق فؤاد حسین گفت که توافق با بریتانیا «برای آمادگی» ترامپ نیست (الشرق الاوسط)

... و بازگشت ترامپ
در عراق امروز هیچ گفت‌وگویی جز درباره بازگشت ترامپ نیست. زمینه‌ای قدیمی که امروز باعث قطبی شدن و هیجان سیاسی می‌شود و نوعی درگیری عراقی-ایرانی بر سر خاطرات دوره اول او در کاخ سفید. وزیر حسین بار دیگر پیشنهاد می‌کند سرنوشت جغرافیا و مقتضیات سیاست را درک کنیم.
«رئیس‌جمهورى آمریکا، دونالد ترامپ، انتخاب مردم آمریکا در یک فرآیند دموکراتیک است و ما به آن احترام می‌گذاریم. اما سیاست آمریکا نسبت به ایران، در شرایط تنش بین طرفین، بر کل منطقه تأثیر می‌گذارد و عراق در قلب این تأثیر قرار دارد، به‌دلیل اینکه همسایه ایران است و روابط تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی و اقتصادی با آن دارد، و همچنین روابط قوی‌ای که با آمریکایی‌ها در گذشته و حال داشته‌ایم، کسانی که به ما در مبارزه با تروریسم طبق توافقات واضح کمک کرده‌اند.

وزیر حسین امیدوار است که روابط بین دو طرف به گفت‌وگوهایی برای رسیدن به راه‌حل‌های معین تبدیل شود. اما او نگران ادامه تنش‌هاست، با اینکه احساس راحتی می‌کند؛ زیرا بحث‌های سیاسی در جامعه عراقی به سمت تعادل بین طرف‌های نزاع پیش رفته و این مسئله نیازمند انجام گام‌های متعددی است، و چنین بحثی در گذشته آسان نبود.
چگونه عراق این بحث حساس را به روشی که وزیر حسین توصیف می‌کند انجام داد؟ او می‌گوید: «ما بر یک کمپین رسانه‌ای فشرده کار کردیم تا داخل کشور را متقاعد کنیم که در خطر هستیم. اگر نتوانید داخل را متقاعد کنید، نمی‌توانید خارج را متقاعد کنید. ما توانستیم پیام را برسانیم، هرچند که آسان نبود. در ابتدا برخی از این مسائل به‌خوبی درک نمی‌شد، اما ما موفق شدیم همه را هشدار دهیم که عراق در خطر است و باید از جنگ دوری کند.»

دستورالعمل دشوار عراق
چگونه عراق این دستورالعمل پیچیده را ابداع کرد؟ وزیر می‌گوید که با وجود حساسیت این پرونده، «عراقی‌ها به‌صورت علنی درباره آن بحث می‌کنند». آنها به روش‌های خود برای رسیدگی به گروه‌های مسلح خارج از کنترل دولت فکر می‌کنند، «به حركت بخشيدن به آنچه که مرجعیت دینی در نجف اعلام کرده است، که ضرورت محدود کردن سلاح را بیان کرده است.»
«آیا ما کشور را می‌سازیم یا به جنگ‌های میدان‌های معین ادامه می‌دهیم؟ کشور نمی‌تواند ترکیبی از کشور و هر چیز دیگری که آن را تضعیف می‌کند باشد. بنابراین، ما به تفاهمات داخلی نیاز داریم که اساس آن این است که هیچ طرف دیگری نمی‌تواند وضعیت خشونت یا جنگ را تحمیل کند. این ممکن نیست. ما این موضوع را حتی قبل از این وقایع مورد بحث قرار دادیم.»
آنچه وزیر می‌گوید حتی قبل از «طوفان الاقصی» مطرح شده بود و طرف‌های بین‌المللی به دنبال پایان‌های غیر باز برای بحث عراقی هستند.
«بسیاری از ناظران این را می‌گویند. اما من می‌بینم که بحث جدی‌ای در جامعه عراقی و بین محافل سیاسی و رهبری‌ها وجود دارد. ما این وضعیت را شروع کرده‌ایم و به یک دوره زمانی معین نیاز داریم تا به نتایج برسیم. واضح است که ما به مکانیسم‌های خاصی پایبندیم و پیشنهادات مختلفی وجود دارد، مثلاً اینکه گروه‌ها بخشی از «الحشد الشعبی» شوند که بخشی قانونی از نیروهای مسلح است. همچنین پیشنهاد دیگری وجود دارد که گروه‌ها سلاح‌های خود را به حشد تحویل دهند و فقط به نهادهای سیاسی تبدیل شوند. ایده‌های زیادی وجود دارد، اما در نهایت باید به تفاهمات داخلی برسیم و از ایجاد وضعیتی که ممکن است، خدای نکرده، به درگیری داخلی منجر شود، دوری کنیم. این غیرقابل قبول است.»
در محافل سیاسی درباره حل مسئله ۳ گروهی که از اکتبر ۲۰۲۳ در صدها حمله مسلحانه در چارچوب آنچه «حمایت از مقاومت در غزه» در «وحدت میادین» توصیف می‌شد، درگیر شدند، بحث می‌شود که به احتمال زیاد جنبش «نجباء»، «کتائب حزب‌الله» و «کتائب سید الشهداء» هستند.

عراق متعهد به مکانیسم‌های خاصی برای حل مسئله گروه‌های مسلح است... و جایی برای تحمیل خشونت توسط یک طرف وجود ندارد

بحث عراقی‌ها به زمان بیشتری نیاز دارد، اما تهدیداتی که این روزها زیاد درباره آنها صحبت می‌شود، ممکن است به زمان‌بندی‌های بغداد کمک نکند. وزیر حسین در نوامبر گذشته گفته بود که کشورش تهدیدات واضحی دریافت کرده است، برخی از آنها اسرائیلی هستند، پس حالا چه؟
«بله، تهدید همچنان وجود دارد و من درباره درصد بالاتر یا پایین‌تر صحبت نمی‌کنم. تهدید همان تهدید است. اما من درباره بحث‌های داخلی صحبت می‌کنم که ربطی به فشار خارجی ندارد، بلکه به نیاز عراقی برای رسیدن به نتایج مربوط می‌شود.»
درباره ایران که رهبر آن علی خامنه‌ای اعلام کرده، «نیروهای آمریکایی اشغالگر در عراق هستند و باید گروه‌ها به‌طور جدی با آنها مقابله کنند»، وزیر حسین می‌گوید: «من با نخست‌وزیر در تهران بودم (در روز ۸ ژانویه). ما گفتیم که بسیاری از کشورها درباره وضعیت داخلی عراق نظرات خود را مطرح می‌کنند، اما مسائل ما مسئله عراقی‌هاست و این برای همه صدق می‌کند (...) به‌وضوح مواضع ایرانی‌ای در رسانه‌ها درباره برخی مسائل منتشر شده که با دیدگاه ما متفاوت است، اما در نهایت تصمیم نهایی باید عراقی باشد.»
فؤاد حسین فرضیه «تصمیم خالص عراقی» را به بقای بغداد از آتش جنگ مرتبط می‌داند. او می‌گوید که «دولت روزهای بسیار سختی را به دلیل شرایط داخلی، همچنین اطرافیانش پشت سر گذاشت، اما موفق شد.» اکنون آتش‌بس در غزه پس از کشتار و آوارگی هزاران نفر متوقف شده است، پس آیا واقعاً به آتش‌بس رسیده‌ایم؟ وزیر پاسخ می‌دهد: «تنش همچنان پابرجاست. سال ۲۰۲۴ برای ما بسیار سخت بود، زیرا برخورد با مراکز قدرت و کشورهایی که با آنها روابط مستحکمی نداریم انجام می‌شد. اکنون عراق در منطقه‌ای است که هنوز آتش در آن شعله‌ور است.

و همچنان این سؤال باقی است: چگونه خود را از این آتش محافظت می‌کنید؟ تلاشی که سال گذشته انجام دادیم، در دوره آینده دو برابر خواهد شد تا عراق را در حالتی از ثبات دور از جنگ‌ها و درگیری‌ها حفظ کنیم.»

... و این هم سوریه بدون اسد
هیچ کس بهتر از عراقی‌ها نمی‌تواند اراده مردم سوریه را درک کند. از نظر وزیر حسین، آن‌ها «کاملاً معنای دیکتاتوری و حزب بعث را که دهه‌ها با آن مبارزه کردند، درک می‌کنند.»
وزیر لحظه سقوط بشار اسد را «نتیجه طبیعی چندین عامل» توصیف می‌کند؛ از جمله فروپاشی نظام و ارتش، همچنین مردم سوریه که طعم تلخ استبداد، ظلم و انزوای جهانی را چشیده‌اند.
«بنابراین، زمانی که تغییر در سوریه رخ داد، این به دلیل مبارزه و کار مشترک بین اجزای مختلف مردم سوریه و احزاب سیاسی مختلف بود؛ برخی لیبرال، برخی مذهبی، و برخی ملی‌گرا. تغییر همچنین به دلیل دخالت عوامل خارجی رخ داد. اگر دخالت خارجی وجود نداشت، مانند آنچه در عراق اتفاق افتاد، تغییر ممکن نبود. اکنون باید نتیجه‌ای برای این مبارزه مشترک برای آزادی و حفاظت از حقوق بشر، زنان و اقلیت‌ها انتظار داشت. این بخشی از خواسته‌های بسیاری از احزاب سیاسی بود.»
اما کسانی که تعامل بغداد با دولت جدید سوریه را مشاهده می‌کنند، بوی محافظه‌کاری را حس می‌کنند، در حالی که مواضع داخلی حاکی از تردید و بی‌اعتمادی است؟ وزیر می‌گوید که بغداد «منتظر است ببیند چگونه فرآیند سیاسی در سوریه آغاز خواهد شد.»

تصویری جمعی از وزرای خارجه و نمایندگان کشورهایی که در نشست ریاض درباره سوریه شرکت کردند (واس)

«اکنون، در دمشق دولتی وجود دارد که به‌ شکل مثبت صحبت می‌کند و به نیت‌های خوب اشاره دارد. اما برای رسیدن به ثبات نظام، به ابزارهایی نیاز داریم. سوریه اکنون ویران شده و بازسازی به کار مشترک و حمایت جهانی نیاز دارد. بدون حمایت جهانی نمی‌توان سوریه را بازسازی کرد.»
بنابراین، بغداد منتظر پاسخ‌هایی به سؤالاتش است تا حالت محافظه‌کاری را پایان دهد. سؤالاتی که وزیر حسین مطرح کرد، به نظر می‌رسد بسیار و سنگین هستند: «گفته می‌شود، کنفرانس ملی قریب‌الوقوع در سوریه باید آغازگر راه‌حلی واقعی باشد، اما چه کسی اعضای این کنفرانس را انتخاب می‌کند؟ چه نهادی بر این کنفرانس نظارت می‌کند؟ چه موضوعاتی در دستور کار کنفرانس مطرح می‌شود؟ و هدف کنفرانس چیست؟ آیا بحث یا کار برای رسیدن به توافقات بین طرف‌های مختلف و نمایندگان اجزای سوریه است؟ تمام این سؤالات را مطرح کرده‌ایم و در نشست وزرای خارجه عرب در ریاض نیز مطرح کرده‌ایم و امیدواریم پاسخ‌هایی دریافت کنیم.»

هیچ کس بهتر از عراقی‌ها نمی‌تواند اراده مردم سوریه را درک کند، زیرا آن‌ها کاملاً دیکتاتوری حزب بعث را درک می‌کنند

وزیر عراقی این گفته را که «عراقی‌ها به وضعیت سوریه علاقه‌ای ندارند» رد می‌کند؛ زیرا زمانی که ارتش سوریه فروپاشید، «داعش بر مکان‌های جدیدی دست گذاشت و تعداد اعضایش افزایش یافت، زیرا آن‌ها سلاح‌های جدیدی به دست آوردند. همچنین برخی از رهبران از خارج بازگشتند تا بار دیگر به صفوف داعش بپیوندند. چگونه می‌توانیم نگران نباشیم، در حالی که این‌ها نزدیک به مرزهای ما هستند.» و امروز «احتمال بازگشت تروریسم خطری برای کشورهای همسایه سوریه؛ عراق، اردن و لبنان نیز خواهد بود.»
بنابراین، عراق از نظر وزیر حسین به سوریه علاقه دارد؛ زیرا «عراق حزب بعث را می‌فهمد و تحولات همراه با زوال آن را می‌شناسد. ما وضعیت سوریه را درک می‌کنیم. اما ما تجربه‌ای در تغییر داریم. اگر بحثی با طرف سوری باشد، ما از اصولی شروع می‌کنیم که با بحث‌های کشورهای دیگر با طرف سوری متفاوت است. و تنها چیزی که می‌خواهیم، خیر مردم سوریه است. ما خواهان ثبات هستیم. ثبات سوریه به معنای ثبات عراق نیز هست.»
این سؤالات عراقی به کجا می‌روند؟ و چه کسی آن‌ها را به دولت جدید دمشق و رئیس آن احمد الشرع پیش می‌کشد؟ وزیر عراقی می‌گوید بغداد با دمشق در تماس است. «هنگامی که در نشست ریاض بودم، گفت‌وگوی مثبتی در حضور وزیر خارجه سوریه (اسعد الشیبانی) در چارچوب گفت‌وگوی عمیق با وزرای خارجه عرب صورت گرفت.»

کردها... پل اتصال و قطع
بغداد محتاط است، اما کردها در دو سوی عراق و سوریه درگیر مسئله‌ای مشترک هستند که از تقاطع‌ها خالی نیست. اربیل مشتاق به ثبت حضور فعال است که به نقش میانجیگری نزدیک می‌شود، و این پس از دیدار مسعود بارزانی، رئیس حزب دموکرات کردستان، و مظلوم عبدي، فرمانده نیروهای «قسد» روشن شده است.
«دولت بغداد معتقد نیست که ثبات سوریه فقط به دمشق محدود شود، بلکه می‌خواهد همه اجزای سوریه را شامل شود (...) بنابراین، رهبران کرد در اقلیم کردستان به دلیل قومیت‌شان نقش محوری در بغداد دارند و در مناطق دیگر، به‌ویژه در سوریه، تأثیرگذار هستند.»

وزیر حسین درباره «اول گفت‌وگوی کردی-کردی در داخل سوریه و گفت‌وگوی کردی با رهبران اقلیم کردستان که به وضعیت آینده بخش كردی اهمیت می‌دهند» صحبت می‌کند. همچنین، از سال ۲۰۱۹، حدود ۲۵۰ هزار پناهجوی سوری در کردستان ساکن هستند که اکنون «تأثیر قابل توجهی در جامعه دارند. نمی‌توان ثباتی در دمشق باشد در حالی که در حلب، سواحل یا سایر مناطق شرق مدیترانه یا جنوب سوریه وجود نداشته باشد. اکنون باید وضعیت تعاملی بین داخل عراق و داخل سوریه ایجاد شود.»
وزیر عراقی «وظایف سیاسی پیچیده» برای کشوری مانند عراق را، در مواجهه با خطرات جنگ، خلاصه می‌کند: «هیچ وظیفه‌ای پیچیده‌تر از ایجاد توازن بین وضعیت داخلی و تحولات پیرامون وجود ندارد. ما با آمریکا، غرب، روسیه، خلیج و ایران روابط داریم. این واقعیت عراق است (...) و تضادها و درگیری‌های همه این طرف‌ها نیازمند اقدامات سیاسی دقیقی برای حفاظت از توازن است.»