رهبر «واگنر»؛ حسین کامل روسی 


پریگوژین در سال 2011 در رستورانی در خارج از مسکو برای پوتین غذا سرو می‌کند (AP) 
پریگوژین در سال 2011 در رستورانی در خارج از مسکو برای پوتین غذا سرو می‌کند (AP) 
TT

رهبر «واگنر»؛ حسین کامل روسی 


پریگوژین در سال 2011 در رستورانی در خارج از مسکو برای پوتین غذا سرو می‌کند (AP) 
پریگوژین در سال 2011 در رستورانی در خارج از مسکو برای پوتین غذا سرو می‌کند (AP) 

برخی رویدادها با وجود تفاوت در دوره‌ها، صحنه‌ها و شخصیت‌ها، آدمی را وسوسه می‌کنند دست به مقایسه بزند. چقدر سخت است آقای رئیس جمهوری با بوی خیانت بیدار شود. و از زیر بال‌هایش «ضربه خنجری از پشت» دریافت کند. و اینکه مرتکب کسی است که به او اعتماد کرده. درهای کاخ و ثروت و نفوذ را به رویش گشوده و از قدرتش به او بخشیده و او را از شر رقبا و حسودان حفظ کرده. و اینکه در برابر تبدیل شدنش به رهبری که به پیروزی‌هایش می‌بالد و ستاره‌ای که تصاویر و عباراتش نمایشگرها را به خود جلب می‌کند، مدارا کند.
باوجود مهارتش در پنهان کردن احساسات، تلخی امروز در چهره ولادیمیر پوتین هنگام سخنرانی برای مردمش نمایان شد. برای مرد غوطه‌ور در نبرد رام کردن اوکراین و غرب آسان نیست که ببیند آتش در خانه افتاده و مردی که بدون او هیچ بود او را به دوئل فرابخواند. اغراق نیست اگر بگوییم پوتین یوگنی پریگوژین را اختراع کرد و او را به صحنه‌های جنگ و کانون توجه سوق داد.

حسین کامل (اول از سمت راست در ردیف دوم) با خانواده صدام حسین (گتی ایماژ)

ماجرای خیانت روسی مرا یاد یک داستان عراقی انداخت. یکی از ساکنان قدیمی کاخ صدام حسین می‌گوید که تلخی‌هایی را در چشمان رئیس‌جمهوری ندیده بود، آن طور که پس از «ضربه خنجر از پشت» که از طرف دامادش حسین کامل خورده بود و در فرارش به اردن تجسم یافت در آنها خانه کرد. صدام وقتی متوجه شد که او اسرار نظامی را که کمیته‌های بازرسی از کشف آنها عاجز بودند به آژانس‌های غربی تحویل داده است، مرد فراری را خائن دانست.
صدام باوجود تصمیم قبلی مبنی بر اینکه دستگاه‌های اطلاعاتی عراق اجازه انجام عملیات در خارج از کشور را ندارند، تصمیم خود را نقض کرد و از سرویس اطلاعاتی خواست تا حسین کامل را در تبعیدگاهش در اردن گوشمالی دهد. این دستگاه یک تیم 5 نفره شامل دو زن را به عَمّان فرستاد، اما نتوانستند به هدف نزدیک شوند و به بغداد بازگشتند. سپس رژیم روش دیگری را برای مجازات انتخاب کرد. به فرد مورد هدف اطمینان داد، پس به عراق بازگشت و راه حل این بود که طایفه او را بکشند تا خیانت او را بشوید و همینطور هم شد.
حسین کامل فقط یک محافظ بود. شجاعت او رئیس را به تأمل واداشت، او را فراخواند، نزدیک کرد و او را بر آن داشت که در سایه خود به سرعت از پله‌ها بالا برود. به او نفوذ داد، بخشی از قدرتش را به او بخشید، سپس دخترش و وزارتخانه‌هایش را به او داد، بنابراین در زیر سقف صدام حسین قوی‌ترین شد.

رئیس گروه شبه نظامی «واگنر» یوگنی پریگوژین (AP)

پریگوژین فقط یک زندانی سابق بود. او رستورانی راه انداخت و مشتریان از جمله ارباب کرملین را راضی کرد، بنابراین تبدیل به محل پذیرایی برای ضیافت‌های کرملین و سپس غذای ارتش شد. تغییر عمده زمانی بود که او در سال 2014 رهبر یک گروه شبه نظامی به نام «گروه واگنر» شد.
ارتش روسیه به اوکراین حمله کرد و نقاط ضعف آن به سرعت آشکار شد. پریگوژین از فرصت استفاده کرد. زندانی‌ها و مزدوران و کسانی که در آتش کشورهای دور آموزش دیده بودند را آورد و به جنگ اوکراین انداخت و موفق شد در باخموت بر دریایی از اجساد پیروز شود. برایش سنگین بود که ژنرال‌های ارتش در دفاتر خود در مسکو بنشینند و با دوربین جنگ را تماشا کنند. بی امان به آنها حمله برد و بی کفایتی و فساد را در صفحه نمایش پخش کرد.
درگیری فرمانده« بسیج مردمی» روسیه با دستگاه نظامی به شورش خونینی تبدیل شد که اعتبار رئیس جمهوری و وجهه کشور را مخدوش کرد. نه صدام از خیانت حسین کامل گذشت و نه پوتین چنین خواهد کرد.
زیر بالهای یک رهبر همیشه مردی شجاع پنهان می‌شود که حرص و آزش حد و مرزی نمی‌شناسد. همیشه یک مرد قوی وجود دارد که آب دهان خود را پنهان می‌کند و منتظر خیانت در زمان مناسب می‌ماند.



سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)
TT

سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)

با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در ۲۰ ژانویه، رهبران اروپایی که در بوداپست گرد هم آمده‌اند، به سرعت نسبت به این تحول واکنش نشان دادند. این نشست، تحت عنوان «گروه سیاسی اروپا» با حضور تمامی کشورهای اروپایی به جز روسیه برگزار شد، و روز جمعه تنها به سران ۲۷ کشور اتحادیه اروپا اختصاص خواهد داشت.

بازگشت ترامپ، باری دیگر ایده «استقلال راهبردی» را مطرح کرده و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، که از طرفداران اصلی آن است، با تأکید بیشتر این موضوع را بیان کرد. او در سخنرانی طولانی خود، با استناد به دلایل مختلف، بر ضرورت مدیریت سرنوشت اروپا توسط خود اروپایی‌ها تأکید کرد. مکرون اشاره کرد که برخی کشورهای اروپایی همچنان ترجیح می‌دهند روابط خود را با ترامپ به‌خاطر محافظت از «چتر امنیتی آمریکا و ناتو» تنظیم کنند.

این سخنرانی به‌صورت زنده از سایت کاخ الیزه در شبکه اجتماعی «ایکس» پخش شد. این موضوع در پی تماس تلفنی چهارشنبه شب بین مکرون و ترامپ مطرح شد که کاخ الیزه آن را «بسیار خوب» توصیف کرد. طرفین توافق کردند برای بازگشت صلح و ثبات و حل بحران‌های بزرگ بین‌المللی همکاری کنند.

مکرون همچنین بر اهمیت نقش اروپا در مسائل اوکراین و خاورمیانه تأکید کرد. این موضوع ناشی از نگرانی فرانسه از رویکرد احتمالی ترامپ در انجام توافقات یکجانبه بدون مشورت با متحدان اروپایی‌ است. با پیروزی ترامپ، اروپا به‌طور جدی نگران است که در صورت کاهش تعهدات آمریکا نسبت به ناتو، «بی‌پناه» شود. به همین دلیل، ساختن دفاع اروپایی با رویکرد «استقلال راهبردی» به اولویت نخست تبدیل شده است.

مکرون در سخنانش به همتایان اروپایی خود، تهدیدهایی را که اروپا را احاطه کرده برشمرد؛ از جمله جنگ اوکراین، تروریسم، مهاجرت غیرقانونی، تنش‌ها بین کشورها مانند وضعیت بین آذربایجان و ارمنستان، و رقابت‌های ژئوپلیتیک میان آمریکا و چین که به دنبال منافع خود بدون توجه به قوانین بین‌المللی هستند. او گفت: «آیا دیگران تاریخ ما را می‌نویسند یا ما خود می‌خواهیم آن را بنویسیم؟» و پاسخ داد که به‌نظر او، اروپا توانایی این کار را دارد. او اضافه کرد که راه رسیدن به این هدف از طریق اقدامات عملی و ایمان به توانایی‌های اروپا در تحقق استقلال راهبردی است.

مکرون این فرصت را غنیمت شمرد تا به ترامپ پیام دهد که پیروزی اوکراین به سود اروپا خواهد بود و اروپا نباید اجازه دهد روسیه پیروز شود، چراکه پیروزی روسیه یعنی قدرت‌گیری یک امپراتوری در مرزهای اروپا و احتمال برنامه‌های توسعه‌طلبانه آن پس از اوکراین.

بنجامین حداد، وزیر امور اروپایی فرانسه، در این باره گفت که اگر اروپایی‌ها مسئولیت امنیت خود را بر عهده نگیرند، دیگران سرنوشتشان را تعیین خواهند کرد.

در عین حال، مکرون تأکید کرد که اروپا باید خود را با شرایط جدید پس از انتخاب ترامپ تطبیق دهد و نمی‌تواند همیشه دفاع از امنیت خود را به آمریکایی‌ها بسپارد. او بر این باور است که دفاع از منافع اروپا باید در اولویت اروپایی‌ها باشد، اما بدون رد همکاری با ناتو و بدون ملی‌گرایی افراطی که باعث ضعف اروپا شود. به‌گفته او، راه درست این است که اروپا بیداری راهبردی داشته باشد و به‌سرعت به سمت ساختن نیروی دفاعی مستقل خود حرکت کند که با چارچوب ناتو سازگار باشد، اما در عین حال از آن استقلال داشته باشد.

مکرون با این موضع می‌خواهد نقش اصلی در گفتگو با ترامپ را ایفا کند و حد و مرز روابط با واشنگتن را مشخص کند. با این حال، بسیاری تردید دارند که اروپا بتواند به‌طور جمعی این مسیر را دنبال کند، زیرا برخی کشورهای اروپایی ترجیح می‌دهند امنیت خود را از طریق حمایت آمریکا و ناتو تأمین کنند.