هوش مصنوعی؛ اما و اگرهای آینده رسانه


 
جلسه گفتگو درباره هوش مصنوعی و آینده رسانه (واس)
  جلسه گفتگو درباره هوش مصنوعی و آینده رسانه (واس)
TT

هوش مصنوعی؛ اما و اگرهای آینده رسانه


 
جلسه گفتگو درباره هوش مصنوعی و آینده رسانه (واس)
  جلسه گفتگو درباره هوش مصنوعی و آینده رسانه (واس)

سومین دوره نشست رسانه ای در سعودی با محورهای گوناگون درباره تحولات صنعت رسانه و چالش های مهم منطقه برگزار شد اما با این حال «هوش مصنوعی» موضوع کلیدی در پنل های گفتگوی این نشست بود چرا که هوش مصنوعی به بخش مهم و محوری حوزه های گوناگون صنعت رسانه تبدیل شده است.

اهمیت فوق العاده در اعتبار و پا به پای تحولات

شرکت کنندگان در این نشست بر این باور بودند که اعتبار منبع و همگامی با تحولات فناوری در حوزه رسانه به خصوص در دوران هوش مصنوعی که صنعت رسانه آینده است اهمیت فزاینده دارد.
این اظهارات در یکی از جلسات گفتگو در حاشیه سومین نشست رسانه ای در سعودی در ریاض مطرح شدند. دکتر فهد آل عقران مدیر خبرگزاری سعودی گرداننده این پنل، برنامه را با سوال رسانه با این تحولات بزرگ جاری چه شکلی خواهد بود؟ آغاز کرد.

مزایا و معایب هوش مصنوعی

سامی النصف وزیر اطلاع رسانی پیشین کویت گفت «فضای مجازی به یکی از محورهای اصلی روزمرگی های ما تبدیل شده و فناوری مدرن و هوش مصنوعی مزایا و معایبی دارند اما با این حال اعتبار رسانه ای یک رکن اصلی و خواسته مهم برای تشکیل صنعت رسانه ای خدمت محور در جوامع است و رسانه سعودی در راستای همگامی با تحولات فناوری گام های سازنده برداشته است».
سامی النصف افزود «گسترش شبکه های اجتماعی ممکن است برای جوامع کمتر توسعه یافته چالش و موانع ایجاد کند چرا که طبق مطالعات جدید شبکه های اجتماعی منبع ۶ خبر نادرست از مجموع ۷ خبر نادرست هستند و این می تواند منشا تنش در جوامع شود و بنابراین ابزارهای هوش مصنوعی می توانند منشا دروغ و دستکاری هم باشند».
او خاطر نشان کرد «فناوری های هوش مصنوعی بسته به میزان پیشرفته بودن جوامع می توانند خطر آفرین و عاملی برای ایجاد شکاف بین جوامع پیشرفته و برخوردار از ابزارهای نوین و ملت های غیر برخوردار از این وسایل باشند چرا که ملت های کمتر پیشرفته به رهبری جوامع پیشرفته برای دست یابی به فناوری های نوین نیاز دارند».

رسانه تمام دیجیتال

فرانک کین مشاور ارتباطات گفت «داریم به سمت رسانه تمام دیجیتال به کمک ابزارهای هوش مصنوعی می رویم و در این راستا آینده صنعت رسانه در خاورمیانه مایه خوش بینی است. اقتصاد رسانه می تواند در جهت گیری صنعت رسانه در آینده سهیم باشد و در ۲۰ سال گذشته هیچ راهکاری برای این مشکل ایجاد نشده است».
او افزود «رسانه خبری مثل ورزش در آینده سهم کلیدی خواهد داشت و زیرساختارها نیز به تحول در فناوری کمک می کنند. رسانه های سنتی مزایایی دارند و رسانه های دیجیتال معتبر هستند و این باعث تقویت محتوا و ایجاد چشم انداز روشن می شود. همه رسانه ها برای پوشش بهتر و سرمایه گذاری بیشتر تلاش می کنند».

افزایش کیفیت محتوا و کاهش اعتبار

جویس باز رئیس بخش رسانه و روابط عمومی گوگل در خاورمیانه و شمال آفریقا گفت «آینده رسانه در کوتاه مدت به سمت افزایش کیفیت محتوا به کمک هوش مصنوعی و تعامل محوری و مخاطب محوری می رود. آینده عمدتا مخاطب محور خواهد بود اما هوش مصنوعی اعتبار محتوا را زیر سوال می برد و در این شرایط نقش رسانه در اعتبار منبع و تبیین واقعیت بروز پیدا می کند. هوش مصنوعی کارکرد موثری در بهبودی عملکرد پرسنل این صنعت و افزایش سطح اهداف بلند پروازانه حوزه های مختلف رسانه خواهد داشت».

استیو پلیمسول و خوان پابلو ناپولی دو کارشناس هوش مصنوعی و دکتر مطلق المطیری استاد دانشگاه از مهمانان یکی از جلسه های گفتگو در این کنفرانس بودند که بر این باورند مدل کنونی محتوا سازی بر مطبوعات و محتوای خبری تاثیر گذار بوده و هوش مصنوعی بدون کمک انسان جواب نمی دهد.
سخنرانان این جلسه تاکید کردند که دنیای رسانه با توجه به تلاش های متخصصان حوزه فناوری دیجیتال با روند پرشتابی در حال حرکت است و مطبوعات در دوران یک گذار بی سابقه و تحول بزرگ بوده و اهل رسانه باید به اصول اخلاقی مطبوعات پایبند باشند و با روایتگری محتوای خبری را غنا بخشیده و از هوش مصنوعی استفاده حداکثری کنند. هوش مصنوعی در حال حاضر از قدرت بسیار برخوردار است اما نباید در نوشتن خبر و گزارش های خبری کاملا به هوش مصنوعی تکیه کرد و قبل از انتشار محتوا باید از درستی و دقت آن اطمینان حاصل نمود.



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.