خط و نشان گروه ۷: تحریم‌های سریع و هماهنگ در انتظار ایران

یک مقام آمریکایی تأکید کرد: احتمال تحریم پروازهای ایران ایر در اروپا



گروه ۷ تهدید کرد: در صورت انتقال موشک‌های بالستیک به روسیه، تحریم‌های شدیدی علیه ایران اعمال خواهیم کرد(AP)
گروه ۷ تهدید کرد: در صورت انتقال موشک‌های بالستیک به روسیه، تحریم‌های شدیدی علیه ایران اعمال خواهیم کرد(AP)
TT

خط و نشان گروه ۷: تحریم‌های سریع و هماهنگ در انتظار ایران



گروه ۷ تهدید کرد: در صورت انتقال موشک‌های بالستیک به روسیه، تحریم‌های شدیدی علیه ایران اعمال خواهیم کرد(AP)
گروه ۷ تهدید کرد: در صورت انتقال موشک‌های بالستیک به روسیه، تحریم‌های شدیدی علیه ایران اعمال خواهیم کرد(AP)

گروه هفت کشور بزرگ صنعتی جهان «G7» در بیانیه مشترکی تهدید کرد که اگر تهران به مسکو موشک بالستیک ارسال کند، با اعمال تحریم‌های شدید علیه ایران به آن پاسخ خواهد داد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، ایالات متحده، کانادا، بریتانیا، فرانسه، آلمان، ایتالیا و ژاپن در بیانیه خود اعلام کردند: «اگر ایران به انتقال موشک‌های بالستیک یا فناوری‌های مرتبط با آن به روسیه ادامه دهد، ما آماده پاسخگویی سریع و هماهنگ از جمله اقدام‌های جدید و مهم علیه ایران هستیم».
در بیانیه کشورهای عضو گروه هفت آمده‌است: «ما به شدت نگران گزارش‌هایی هستیم که بر اساس آن‌ها ایران در حال بررسی انتقال موشک‌های بالستیک و فناوری مرتبط با آن است».
طبق این گزارش، ایران پیشتر پهپادهایی که در حملات مداوم علیه غیرنظامیان در اوکراین استفاده می‌شوند، را برای روسیه تأمین کرده‌است.
ایالات متحده در حال حاضر نمی‌تواند تأیید کند که تحویل موشک‌های بالستیک واقعاً انجام شده‌است، اما یک مقام ارشد کاخ سفید گفت که «خطر واقعی وجود دارد که ممکن است این اتفاق بیفتد».
خبرگزاری فرانس پرس افزود: از جمله اقداماتی که این کشورها می‌توانند علیه تهران اعمال کنند، ممنوعیت پروازهای شرکت هواپیمایی ایران ایر به اروپا است.
واشنگتن چند هفته است که نگران تشدید همکاری نظامی بین روسیه و ایران بوده‌است.
این مقام آمریکایی هشدار داد که «خط مقدم نبرد در اوکراین هر روز آسیب پذیرتر می‌شود» در حالی که کنگره در حال حاضر از سرگیری کمک‌های نظامی در مقیاس بزرگ ایالات متحده جلوگیری می‌کند.
همچنین، به گفته واشنگتن، ایالات متحده مرتباً نگرانی خود را در مورد روابط نظامی روسیه و کره شمالی ابراز می‌کند که به گفته واشنگتن، این کشور شروع به ارسال موشک به مسکو کرده‌است.
منابعی در ماه گذشته به خبرگزاری رویترز گفتند که ایران تعداد زیادی موشک بالستیک قدرتمند زمین به زمین را به روسیه رسانده‌است که باعث تعمیق همکاری نظامی بین دو کشور مشمول تحریم‌های آمریکا شده‌است.
بیانیه G7 روشن نکرده‌است که آیا روسیه قبلاً موشک‌های ایرانی را دریافت کرده‌است یا خیر، که نشان می‌دهد تهران هنوز در مرحله بررسی احتمال است.
این کشورها اعلام کردند که ایران با انتقال موشک‌های بالستیک به روسیه هم باعث بی‌ثباتی در منطقه می‌شود و هم نشان می‌دهد که تهران از مسکو در جنگ اوکراین حمایت می‌کند.
کشورهای عضو گروه هفت در ادامه با اشاره به انتقال پهپادهای ایرانی به روسیه که علیه غیرنظامیان اوکراینی به کار گرفته شده‌است، از تهران خواستند از انتقال موشک‌های بالستیک به روسیه خودداری کند.
در حال حاضر ایتالیا ریاست کشورهای عضو گروه هفت را برعهده دارد.
رویترز پیش از این در گزارشی خبر داده بود که اتحادیه اروپا نیز در حال بررسی اقدام‌هایی علیه ایران به دلیل انتقال تسلیحات به روسیه است.
از سوی دیگر، یک مقام ارشد آمریکایی روز جمعه گفت که گروه هفت در حال بررسی تحریم‌های جدید سخت‌گیرانه از جمله ممنوعیت پرواز شرکت هواپیمایی «ایران ایر» به اروپا در صورت انتقال موشک‌های بالستیک تهران به روسیه هستند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، این مقام مسئول در اظهاراتی مطبوعاتی گفت: پیام امروز ما این است که اگر ایران به ارسال موشک‌های بالستیک روسیه ادامه دهد، واکنش جامعه جهانی سریع و خشن خواهد بود.
به گفته این مقام ارشد آمریکایی، آمریکا در گروه G7 در هشدار دادن به ایران نسبت به عواقب سریع و سخت در صورت ادامه انتقال موشک‌های بالستیک به روسیه مشارکت دارد.
وی افزود: آمریکا هنوز تأیید نکرده‌است که آیا ایران موشک‌های بالستیک به روسیه منتقل کرده‌است یا خیر.
این مقام ارشد آمریکایی در عین حال گفت: ایران با تحریم‌های بزرگی مواجه خواهد شد که ممکن است شامل ممنوعیت پروازهای ایران به اروپا در صورت انتقال موشک‌ها باشد.
فرانسه، آلمان و بریتانیا در سپتامبر گذشته، اعلام کردند که تحریم‌های سازمان ملل در زمینه اشاعه تسلیحات اتمی و موشک‌های بالستیک را علیه ایران حفظ می‌کنند که طبق توافق هسته‌ای، تاریخ آن به پایان رسید.
خبرگزاری رویترز در حالی این مطلب را درباره دستورکار نشست بعدی اتحادیه اروپا منتشر کرده است که مدتی قبل، با نقل قول از ۶ منبع مطلع مدعی شده بود ایران حدود ۴۰۰ موشک بالستیک به روسیه فرستاده است‌ و تحویل آن‌ها، احتمالا، در ژانویه ۲۰۲۴ و در پی مذاکرات میان تهران و مسکو انجام شد.



جبّور الدويهي روز آخر خود را چگونه گذراند؟



نویسنده لبنانی جبّور الدويهي (فیسبوک)
نویسنده لبنانی جبّور الدويهي (فیسبوک)
TT

جبّور الدويهي روز آخر خود را چگونه گذراند؟



نویسنده لبنانی جبّور الدويهي (فیسبوک)
نویسنده لبنانی جبّور الدويهي (فیسبوک)

زمانی که جبور الدویهی سه سال پیش چشمان خود را بست، جهان با همه‌گیری کرونا دست و پنجه نرم می‌کرد. شرایط قرنطینه و بیماری صعب العلاجی که بر جسم او غالب شده بود، مانع از جشن گرفتن او برای آخرین رمانش «سمّی در هوا» شد. او نتوانست آن را برای دوستانش امضا کند و همچنین بر ترجمه آن به زبان فرانسوی نظارت نکرد.
اما سال‌های غیبت غباری بر روی کتاب نگذاشت، زیرا در جشنی که خانواده نویسنده فقید لبنانی در مکان مورد علاقه‌اش، شهرک اهدن در شمال لبنان، برنامه‌ریزی کردند کتاب به دست مخاطبان و دوستان بازگشت.

الدویهی در حال امضای رمان ماقبل آخر خود «پادشاه هند» که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد (فیسبوک)

«سمّی در هوا»

تاریخ ۲۳ ژوئیه برای همسرش تریز و دخترش ماریا که در آستانه سالگرد با «الشرق الأوسط» گفتكو کردند، سنگین است. ماریا الدویهی می‌گوید: «با وجود داغی که هنوز ما را رها نکرده، در پایان این تابستان با خوانش‌ها و شهادت‌هایی درباره شخصیت و آثارش، به ویژه (سمّی در هوا) از ادبیات او تجلیل خواهیم کرد.»
آن رمان را الدویهی بیرون از خانه نوشت، زیرا او الهام خود را در کافه‌ها و در میان شلوغی مردمی که مخمر داستان‌هایش را تشکیل می‌دادند، یافت. اما زمانی که توانش کاهش یافت، جوهر را به دیوارهای اتاقش منتقل کرد، جایی که تنها همراهش شعاعی کوچک از خورشید و منظره کوه اهدن بود که در برابر پنجره بالا می‌رفت. اما مراسم همچنان همان بود، به گفته تریز الدویهی؛ «او برای ملاقات با حروف خود را آماده می‌کرد، قبل از شروع به نوشتن کت و شلوار می‌پوشید، گویی که قصد خروج از خانه را دارد.»
جبور الدویهی به سبب آنکه در رمان‌هایش مرگ را رام کرده بود، شاید با آن آشنا شده بود. همسرش روزهای آخر او را به یاد می‌آورد و تأکید می‌کند که «او آن‌ها را طوری تجربه می‌کرد که گویی بیمار نیست و نخواهد مرد.» در طول مدت بیماری، هرگز درباره مرگ صحبت نکرد، با وجود اینکه می‌دانست به آن نزدیک است. تریز می‌گوید: «او اصلاً قلبش را باز نمی‌کرد و افکار درون سرش را با ما درمیان نمی‌گذاشت.»

جلد آخرین رمان جبّور الدویهی که در سال ۲۰۲۱ منتشر شد (ایکس)

روز آخر

دو سال آخر زندگی جبور الدویهی، که میان خطوط آخرین رمان و مطب پزشکان و راهروهای بیمارستان‌ها گذشت، صبح جمعه ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۱ به پایان رسید.
تریز درباره روز آخر می‌گوید که او صبح دچار ضعف کامل شد و نیاز به کمک داشت تا بنشیند. اما او مصر بود که همه چیز را در اطراف خود مشاهده کند. او ادامه می‌دهد: «ما دور او جمع شدیم، موهایش را نوازش کردیم و صورتش را بوسیدیم. دخترانش دست‌های او را گرم کردند و پسرش او را صدا می‌کرد بدون جوابى بشنود. او مثل کسی که خسته بود رفت و در آغوش فرزندانش خوابید.»
به این ترتیب، جبور الدویهی در ۷۲ سالگی، الهام گرفته از عنوان اولین رمانش «مرگ در میان خانواده خفتن است»، (۱۹۹۰)درگذشت. او نه ترسی داشت و نه دردی، بلکه با عشق و مراقبت احاطه شده بود. دخترش ماریا می‌گوید: «در لحظه آخر، او لبخند می‌زد تا ما ناراحت نشویم.»
او وصیت‌نامه‌ای یا دست‌نوشته‌های رمان‌های جدید به خانواده‌اش نداد، بلکه کلاه مشهورش و بسیاری از کتاب‌ها را به جای گذاشت. ماریا با صدایی آميخته به اشک می‌گوید: «همه چیز در خانه ما را به یاد او می‌اندازد. اما وقتی کتاب‌هایش را می‌خوانیم، حضور او را به شدت احساس می‌کنیم و غیبتش را نیز.»

نویسنده جبّور الدویهی و همسرش تریز الدحداح (فیسبوک)

ورود دیرهنگام به رمان

جبور الدویهی در زندگی زاهد بود. او از چیزهای ساده‌ای مانند جلسات روزانه در کافه با دوستان برای بازی کارت، و گردش هفتگی‌اش در بیروت برای اطمینان از وضعیت شهر، لذت می‌برد. همچنین دانشجویانش در «دانشگاه لبنانی» که ادبیات فرانسه را تدریس می‌کرد، و ناهار یکشنبه با فرزندان و نوه‌هایش را دوست داشت. اما، الدویهی بیشتر از همه داستان‌ها را دوست داشت... آن‌ها را روایت می‌کرد، می‌نوشت، می‌خواند و از آن‌ها خسته نمی‌شد.
تریز می‌گوید که «در دوران کودکی‌اش به دلیل اینکه کتابخوانی پرشور بود و حتی در زمین بازی نیز کتاب از دستش جدا نمی‌شد، مورد آزار قرار گرفت.» اما تمسخر همکلاسی‌ها هیچ تغییری ایجاد نکرد و کتاب همچنان دوست راه او باقی ماند. از میان آثارش، رمان «آواره خانه‌ها»، ۲۰۱۰، نزدیک‌ترین به قلبش بود زیرا بخش اساسی از دوره جوانی‌اش را منعکس می‌کرد. الدویهی از میان نویسندگان جهانی، تحت تأثیر سبک گابریل گارسیا مارکز قرار گرفت، و همچنین مارسِل پروست و امیل زولا را دوست داشت. تفاوت او با این نویسندگان این بود که او در سن چهل سالگی به رمان‌نویسی روی آورد.

و عجیب‌تر از آن اینکه او نوشتن به زبان عربی را انتخاب کرد در حالی که به زبان فرانسوی مسلط بود و آن را در دانشگاه تدریس می‌کرد.

بیشترین چیزی که الدویهی دوست داشت، جلسات با دوستان در کافه‌های شهرک اهدن بود (فیسبوک)

تریز الدویهی می‌گوید که داستانی واقعی از قرن نوزدهم درباره زنی از شمال لبنان که جسد تنها پسرش را از خانه خارج نکرد و او را در یک صندوق نگه داشت، الهام‌بخش جبور برای ورود به دنیای رمان شد، بنابراین اولین اثر ادبی او «مرگ در میان خانواده خفتن است» بود.
سپس زنجیره‌ای از رمان‌ها که به زبان‌های مختلف ترجمه و جوایز زیادی دریافت کردند، ادامه یافت، از برجسته‌ترین آن‌ها می‌توان به «اعتدال الخریف»، «باران ژوئن»، «چشم رز» و «محله آمریکایی‌ها» اشاره کرد. وجه مشترک همه آن‌ها مکان بود، زیرا الدویهی همیشه از لبنان شروع می‌کرد؛ و بی‌دلیل نبود که به او لقب «رمان‌نویس زندگی لبنانی» داده شد. او همواره تکرار می‌کرد که «مکان‌ها اساس رمان هستند» و مکان مورد علاقه‌اش وطنش بود که او آن را با ابعاد تاریخی، اجتماعی، سیاسی، دینی و روانی در رمان‌هایش بررسی می‌کرد.

الدویهی به عنوان «رمان‌نویس زندگی لبنانی» شناخته شد و بیشتر داستان‌هایش از جامعه محلی او آغاز می‌شدند (فیسبوک)

«مردی از جوهر و کاغذ»

جبور الدویهی با هر رمانی که منتشر کرد، ثابت کرد که قلمی گذرا در دنیای ادبیات نیست. با وجود ورود دیرهنگامش به این دنیا، به سرعت به یکی از پیشروان رمان‌نویسی معاصر لبنانی و یکی از ستون‌های اصلی آن تبدیل شد. اما همه این افتخارات او را از دایره سایه‌ای که برای خود انتخاب کرده بود، خارج نکرد. ماریا الدویهی این حالت تواضع پدرش را با عبارتی دقیق توصیف می‌کند: «رمان او بزرگتر از تصویری بود که از خود منعکس کرد.»
الدویهی اجازه نداد نویسنده‌ای که در او زندگی می‌کرد، نوری را از رمان بدزدد. ماریا ادامه می‌دهد: «او برای دریافت تقدیر، شهرت یا تحسین نمی‌نوشت زیرا این‌ها برایش بی‌ارزش بودند.» اما به گفته دخترش، او «شاید برای رسیدن به جاودانگی از طریق نوشته‌هایش می‌نوشت.» و شاید این جمله که در یکی از معدود مصاحبه‌هایش گفته بود، این نظریه را ثابت کند: «کتاب‌هایم مرا مردی از جوهر و کاغذ کردند.» و با این جوهر و کاغذ، جبور الدویهی واقعاً پا به ابديت گذاشت، با وجود اینکه به ابدیت رفت.