«با رگ و ریشه‌ سوری ـ یمنی»... از ایال زامیر، رئیس جدید ستاد کل ارتش اسرائیل چه می‌دانیم؟

بازسازی ارتش از نظر مردمی و رزمی، در صدر مأموریت‌های او

زامير
زامير
TT

«با رگ و ریشه‌ سوری ـ یمنی»... از ایال زامیر، رئیس جدید ستاد کل ارتش اسرائیل چه می‌دانیم؟

زامير
زامير

ژنرال ایال زامیر، روز چهارشنبه، رسماً به عنوان بیست‌وچهارمین رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل منصوب شد و جایگزین سلف خود، هرتسی هالوی، شد. این انتصاب در پی حمله جنبش «حماس» و گروه‌های فلسطینی دیگر به مواضع اسرائیلی در اطراف غزه در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ صورت گرفت.

زامیر (۵۹ ساله) در ایلات بزرگ شده است، اما ریشه‌های مادری او که در قدس متولد شده، به خانواده مذهبی، یک خانواده یهودی شناخته‌شده از حلب سوریه بازمی‌گردد. همچنین پدربزرگ پدری او مهاجری از یمن بود که در سال ۱۹۲۰ به فلسطین آمد و در صفوف سازمان راست‌گرای «ایتسل» جنگید و دو بار مجروح شد.

وقتی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، تصمیم به انتصاب زامیر برای این سمت گرفت، این کار را در آخرین لحظات قبل از ترک کشور برای دیدار با رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، در فوریه گذشته انجام داد. این اقدام نه تنها برای جلوگیری از خلأ رهبری در ارتش پس از استعفای رئیس ستاد کل فعلی، ژنرال هرتسی هالوی، بود، بلکه برای نشان دادن خود به عنوان رهبری قوی که می‌تواند با ژنرال‌های قدرتمند تحت فرمانش نیز بجنگد، انجام شد.

انتخاب زامیر برای این سمت، با وجود اینکه او سه سال بود از ارتش خارج شده بود، بخشی از پیام بود. زامیر برای نتانیاهو نشان‌دهنده پایان یک دوره و آغاز دوره‌ای جدید در روابط بین رهبری سیاسی و نظامی است.

این روابط تیره که از سال ۲۰۱۱ به ابتکار نتانیاهو آغاز شد، به هر دو طرف آسیب رسانده است. امید می‌رود که زامیر وظیفه پاکسازی این روابط را بر عهده بگیرد. در محافل نظامی شایع است که فرماندهان ارتش اسرائیل دیگر به هیچ‌وجه رهبری سیاسی را محترم نمی‌شمارند و زامیر تنها ژنرالی است که در این نهاد هنوز احترامی برای نتانیاهو قائل است.

این موضوع به این دلیل است که زامیر پیش‌تر به عنوان منشی نظامی نخست‌وزیر و سپس به عنوان مدیرکل وزارت امنیت خدمت کرده است. او در طول جنگ وظیفه خرید مقادیر عظیمی از مهمات و سلاح‌ها را بر عهده داشت و به طور روزانه با نتانیاهو هماهنگ می‌کرد. در نهایت، او در اختلافات اخیر نتانیاهو با وزیر امنیت سابق، یوآو گالانت، در کنار نخست‌وزیر ایستاد.

مأموریت‌های دشوار پیش رو

با این حال، ترمیم روابط بین دولت و ارتش در مقایسه با سایر مأموریت‌ها و چالش‌ها، وظیفه‌ای ثانویه برای رئیس جدید ستاد کل خواهد بود. مهم‌ترین این مأموریت‌ها، آماده‌سازی ارتش برای جنگ‌های آینده است.

ارتش در دهه گذشته به گونه‌ای ساخته شده است که «کوچک (از نظر تعداد) و هوشمند» باشد، اما امروز این باور کامل وجود دارد که باید به شکل کلاسیک و بزرگ بازگردد و در تهاجمات زمینی به تانک‌ها و زره‌پوش‌ها متکی باشد.

زامیر اولین رئیس ستاد کل در بیش از ۵۰ سال گذشته است که از نیروی زرهی می‌آید (آخرین رئیس ستاد کل از نیروی زرهی، داوید الیعازر بود که ارتش را در «جنگ اکتبر ۱۹۷۳» رهبری کرد).

واقعیت این است که جنگ اخیر در غزه و همچنین در لبنان، نقاط ضعف شدیدی در جنگ میدانی نشان داد. در طول جنگ، نظامیان درباره این موضوع صحبت کردند و حتی اشاره کردند که جنگ اوکراین به عنوان درسی برای ارتش‌های غرب عمل کرده است که نشان می‌دهد جنگ میدانی همچنان ضروری است.

برخی در اسرائیل حتی از خطر گشایش «جبهه هفتم» علیه ترکیه به دلیل تحولات در سوریه صحبت می‌کنند. حضور نظامی ترکیه در سوریه ممکن است به رویارویی با اسرائیل تبدیل شود و این واقعیت شناخته‌شده است که ارتش ترکیه به عنوان یک ارتش زمینی ساخته شده است. اگرچه این فرضیه تاکنون بعید به نظر می‌رسد، اما تحلیلگران و نظامیان اسرائیلی آن را جدی گرفته‌اند و به طور علنی مطرح می‌کنند.

درخواست اسمورتیرچ

علاوه بر این، این باور وجود دارد که جنگ با غزه هنوز به پایان نرسیده است و ممکن است در هر زمان از سر گرفته شود. حتی وزیر دارایی، بتسلائل اسمورتیرچ، که خواستار این انتصاب بود و به آن دست یافت، در انتخاب زامیر نقش داشت.

اسمورتیرچ پس از انتخاب زامیر گفت: «امیدوارم زامیر شایستگی خود را در تغییر دکترین ارتش به یک دکترین رزمی سخت‌گیرانه نشان دهد که با جسارت و درگیری همراه باشد و تروریسم فلسطینی را از ریشه برکند.» نتانیاهو نیز همین سخنان را تکرار کرد و در جلسه دولت در روز یکشنبه ۱۶ ماه جاری، هنگام تصویب رسمی انتصاب زامیر، گفت: «زامیر یک مرد جنگ‌طلب است و این همان چیزی است که ارتش امروز به آن نیاز دارد.»

اما مهم‌ترین جمله زمانی بود که نتانیاهو درباره اهمیت وفاداری مقامات ارشد دولت - از جمله رئیس ستاد کل - به دولت و رهبر آن صحبت کرد، چرا که آن‌ها توسط مردم انتخاب شده‌اند. برای متقاعد کردن حاضرین، که شامل وزیران، رؤسای سازمان‌های امنیتی و مشاور حقوقی بودند، نتانیاهو به آن‌ها گفت که دونالد ترامپ در ایالات متحده چه می‌کند، با این آگاهی که ترامپ امروز ستاره درخشان نزد اکثر اسرائیلی‌ها است.

او توضیح داد: «به ترامپ نگاه کنید، او در آمریکا سه کار انجام می‌دهد؛ اول: خود را با افراد وفادار احاطه کرده است، دوم: همه افراد غیروفادار را برکنار کرده است، و سوم: او به طور سیستماتیک و پیوسته در حال نابودی دولت عمیق است.» گفته می‌شود که در آن لحظه شگفتی در اتاق حاکم شد و حاضرین ناراحت‌کننده در صندلی‌های خود حرکت کردند.

زامیر، از سوی دیگر، پیام را به خوبی قبل از انتصاب خود فهمیده بود. بر اساس منابع در رهبری ارتش، زامیر به خوبی می‌داند که در نهایت از او چه انتظاری می‌رود، چه از سوی سیاستمداران و چه از سوی نظامیان.

اما کسانی که او را از نزدیک می‌شناسند، می‌گویند: «این مرد در مانورها توانمند است و در حل اختلافات مهارت دارد، اما دارای تفکری مستقل است و ستون فقراتی فولادین دارد. در طول خدمت به عنوان منشی نظامی دولت، او از اختلاف با نتانیاهو هراسی نداشت، اما اجازه نداد که هیچ اختلافی بر اعتماد بین آن‌ها تأثیر بگذارد.»

زندگینامه

ایال زامیر (۵۹ ساله) در سال ۱۹۶۶ متولد شد و در ایلات بزرگ شد، سپس به مدرسه شبانه‌روزی نظامی در تل‌آویو رفت. در طول خدمت نظامی خود، دو مدرک دانشگاهی دریافت کرد و دوره‌های آموزشی در ایالات متحده و فرانسه در کالج امنیت ملی را گذراند.

او خدمت نظامی خود را در نیروی زرهی در سال ۱۹۸۴ آغاز کرد و سپس دوره آموزش فرماندهی تانک را به پایان رساند. او از یک پست فرماندهی جنگی به پست دیگر منتقل شد تا اینکه در سال ۲۰۱۲ به عنوان منشی نظامی دولت منصوب شد.

پس از سه سال، زامیر به ارتش بازگشت و به عنوان فرمانده لواء جنوبی منصوب شد و دیوار محکم اطراف نوار غزه را به نام خود ثبت کرد، دیواری که حماس در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ به راحتی آن را شکست.

در سال ۲۰۱۸، او به عنوان معاون رئیس ستاد کل منصوب شد و برای ریاست ستاد کل رقابت کرد، اما نخست‌وزیر وقت، یائیر لاپید، ترجیح داد هرتسی هالوی را انتخاب کند. زامیر ارتش را ترک کرد، اما پس از بازگشت نتانیاهو به قدرت، به عنوان مدیرکل وزارت دفاع منصوب شد.

بر اساس گفته‌های نزدیکان به او، اولین مأموریت او بازسازی تصویر ارتش اسرائیل در نظر عموم خواهد بود، پس از کاهش اعتماد به آن، به ویژه در طول جنگ اخیر. امروز از سستی در انضباط صحبت می‌شود و نیاز به راه‌حلی خردمندانه برای غلبه بر آن بدون تحمیل دستورات وجود دارد.

رضایت راست‌گرایان

در پشت پرده، رهبران راست‌گرای افراطی اسرائیل برای انتخاب زامیر تلاش کردند، اما نه به این دلیل که او از نظر فکری یا سیاسی با راست‌گرایان همخوانی دارد، بلکه به این دلیل که او در کرانه باختری تجربه‌ای نداشت. معمولاً فرمانده منطقه مرکزی ارتش مسئولیت رهبری ارتش در کرانه باختری را بر عهده دارد و از این رو با شهرک‌نشینان درگیر می‌شود.

زامیر این مسئولیت را بر عهده نداشت و در هفتم اکتبر ۲۰۲۳، خارج از هیئت رئیسه ستاد کل ارتش بود. بنابراین، راست‌گرایان او را به عنوان یک استثنا از میان فرماندهان نظامی که از آن‌ها بیزار بودند، دیدند.

با این حال، در روزهای اخیر قبل از انتصاب زامیر، تلاش‌هایی از سوی راست‌گرایان برای تغییر این روند مشاهده شد.

بر اساس گزارش روزنامه «معاریو»، همسر و پسر نتانیاهو که در میامی آمریکا حضور دارند، تلاش کردند تا در آخرین لحظه انتصاب زامیر را متوقف کنند. اما این مداخله دیر انجام شد. دلیل «تلاش برای تغییر» این بود که آن‌ها مطمئن شدند زامیر بیش از حد مستقل است.

این روزنامه اضافه می‌کند: «کسانی که زامیر را از نزدیک از طریق خدمت نظامی‌اش می‌شناسند، می‌گویند او یک افسر پاک از هرگونه دخالت و بی‌گناه از سیاست است. افسری که به ارتش نه به عنوان یک «واحد ویژه» یا یک سیستم ویژه، بلکه به عنوان یک نهاد بزرگ نگاه می‌کند که بیش از هر چیز به یک دست قوی و دقیق بر سکان نیاز دارد. او باید ارتش را به حرفه نظامی بازگرداند و آن را به مردم نزدیک کند. او باید به حرفه نظامی افتخارش را بازگرداند و مراقب باشد که فرهنگ نظامی به فرهنگ اردوگاه‌ها، دخالت‌ها یا دستکاری‌ها سقوط نکند. او باید افتخار ارتش را بازگرداند و اعتماد عمومی را به آن بازگرداند. او باید تلاش کند تا دیواری شبیه به دیوار چین بین ارتش و سیاستمداران بسازد. ایال زامیر بیست‌وچهارمین رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل خواهد بود و نقش او کمتر از تاریخی نخواهد بود.»



دو پیام عربی و غربی که «موازنه‌ها» را در بغداد برهم زد

عناصر «احشد الشعبی» در جریان مراسم تشییع هم‌رزمان خود که در حمله‌ای امریکایی کشته شدند (خبرگزاری فرانسه)
عناصر «احشد الشعبی» در جریان مراسم تشییع هم‌رزمان خود که در حمله‌ای امریکایی کشته شدند (خبرگزاری فرانسه)
TT

دو پیام عربی و غربی که «موازنه‌ها» را در بغداد برهم زد

عناصر «احشد الشعبی» در جریان مراسم تشییع هم‌رزمان خود که در حمله‌ای امریکایی کشته شدند (خبرگزاری فرانسه)
عناصر «احشد الشعبی» در جریان مراسم تشییع هم‌رزمان خود که در حمله‌ای امریکایی کشته شدند (خبرگزاری فرانسه)

منابع آگاه به روزنامه «الشرق‌الأوسط» فاش کردند که دولت عراق و جریان‌های سیاسی مؤثر، طی دو هفتهٔ گذشته دو پیام هشدار غیرمعمول از یک کشور عربی و یک دستگاه اطلاعاتی غربی دریافت کرده‌اند که حاوی اطلاعاتی «جدی» دربارهٔ نزدیک بودن اجرای حملات نظامی گسترده در عراق بوده است. یک مقام عراقی تأیید کرد که «کشوری دوست» بغداد را از محتوای این «تهدید» آگاه کرده و پس از آن، گروه‌های شیعی به‌سرعت به ارائهٔ امتیازهایی روی آورده‌اند.
احتمال می‌رفت این حملات نهادهای دولتی مرتبط با گروه‌های شیعی و «الحشد الشعبی»، شخصیت‌های دارای نفوذ مالی و نظامی، و نیز پایگاه‌ها و انبارهای پهپاد و موشک و اردوگاه‌های آموزشی را دربر گیرد. به‌طور گسترده‌ای باور بر این است که این «دو پیام» روند اعلام‌های سیاسی پیاپی اخیر برخی گروه‌ها را تسریع کرده است؛ اعلام‌هایی که در آن‌ها خواستار «انحصار سلاح در دست دولت» شده‌اند، اما در عین حال «زمان و آزادی عمل در آنچه دامنهٔ ملی می‌نامند» را برای انجام روندهای فرضی برچیدن توان نظامی خود طلب کرده‌اند؛ دیدگاهی که تا این لحظه میان رهبران «چارچوب هماهنگی» محل اختلاف داخلی است.

پیام «کشور دوست»
منابع گفتند که سطح تهدید نخست با پیامی که از یک کشور عربی دارای روابط خوب با امریکایی‌ها و ایرانی‌ها ارسال شد، رو به افزایش گذاشت؛ پیامی که «تأکید می‌کرد بغداد بسیار به هدف قرار گرفتن یک حملهٔ نظامی برق‌آسا، مشابه هدف قرار دادن دفتر سیاسی جنبش «حماس» در دوحه در سپتامبر ۲۰۲۵، نزدیک شده است».
بر اساس گفتهٔ منابع، این پیام به طرف‌هایی در دولت عراق و سیاستمداران عراقی ابلاغ کرده بود که «سطح تهدید بسیار جدی است و اسرائیلی‌ها شروع به صحبت از دریافت چراغ سبز از امریکایی‌ها برای اقدام مستقل در صحنهٔ عملیات عراق کرده‌اند».
عراق از زمان عملیات هفتم اکتبر ۲۰۲۳ یکی از صحنه‌هایی بوده که اسرائیل در برنامه‌های خود برای حمله به آن در نظر داشته است. با این حال، سیاستمداران عراقی که طی ماه‌های گذشته با «الشرق‌الأوسط» گفت‌وگو کرده‌اند، گفته بودند که امریکایی‌ها تل‌آویو را از انجام عملیات در عراق بازمی‌داشتند، اما در مقابل، برای رفع خطرِ سلاح خارج از چارچوب دولت فشار وارد می‌کردند.
یک دیپلمات غربی به «الشرق‌الأوسط» گفت: «برداشتی که امریکایی‌ها از گفت‌وگو با مقام‌های عراقی به دست می‌آوردند این بود که آنان به‌طور کامل واقعیت اوضاع را درک نمی‌کنند و باید تصمیم‌های قاطعی بگیرند تا خود را از خطرها دور نگه دارند». او افزود که «در مقطعی از پاسخ عراقی‌ها به احساس خشم و دلخوری از ضعف واکنش عراق رسیدند».
همچنین یک مقام در دولت عراق دریافت «پیام‌ها» دربارهٔ گروه‌های مسلح را تأیید کرد. او در گفت‌وگو با «الشرق‌الأوسط»، با خودداری از ذکر نامش به این دلیل که مجاز به اظهارنظر علنی نیست، گفت: «این هشدارها از سوی کشورهای دوست و سفارت‌های کشورهای غربی فعال در بغداد به دست ما رسیده است».

نخست‌وزیر عراق محمد شیاع السودانی در میان رئیس «الحشد الشعبی» فالح الفیاض و رئیس ستاد آن «ابوفدک» (آرشیوی ـ رسانه‌های دولتی)

پرونده‌ای حجیم و اطلاعاتی انبوه

منابع گفتند که چند روز پس از رسیدن پیام عربی، مقام‌هایی در دولت «پرونده‌ای حجیم» از یک دستگاه اطلاعاتی غربی دریافت کردند که شامل فهرست‌هایی تهیه‌شده از سوی یک نهاد امنیتی اسرائیلی بود و اطلاعاتی انبوه و مفصل دربارهٔ فصائل مسلح عراقی در بر داشت.
به گفتهٔ منابع، «حجم اطلاعات، دقت و جامعیت آن، مقام‌های عراقی را شگفت‌زده کرد». یکی از آنان به «الشرق‌الأوسط» گفت: «آگاه‌سازی عراقی‌ها از ماهیت اطلاعاتی که اسرائیل در اختیار دارد، در زمانی کاملاً تعیین‌کننده انجام شد».
منابع افزودند که فهرست‌هایی که دستگاه اطلاعاتی غربی منتقل کرده بود، حاوی اطلاعات تفصیلی دربارهٔ مسئولان فصائل و افراد محرمانه‌ای بود که در حلقه‌های نزدیک آنان فعالیت می‌کنند؛ همچنین دربارهٔ اشخاصی که منافع مالی و تجاری مرتبط با فصائل را اداره می‌کنند. افزون بر این، نهادهای دولتی‌ای نیز در این فهرست‌ها آمده بود که به‌مثابهٔ پوشش‌هایی برای نفوذ فصائل مسلح عمل می‌کنند.
این منابع توضیح دادند که دستگاه غربی به عراقی‌ها اطلاع داده اسرائیل در آستانهٔ اجرای عملیاتی گسترده است، پس از آنکه توانمندی‌های عملیاتی و مالی فصائل ـ از جمله شبکهٔ عمیقی که ساختار نظامی آن‌ها را شکل می‌دهد ـ برملا شده است. آنان اشاره کردند که «سیاستمداران شیعه پس از اطلاع از بخشی از پروندهٔ دستگاه اطلاعاتی، صحنهٔ انفجار دستگاه‌های پیجر در لبنان را به یاد آوردند».

تصویری که ارتش امریکا از بازدید رئیس ستاد ارتش عراق، سپهبد ستاد عبدالأمیر یارالله، از پایگاه «عین‌الاسد» در اوت ۲۰۲۴ منتشر کرده است

اکنون چه باید کرد؟

یکی از رهبران شیعه در ائتلاف «چارچوب هماهنگی» گفت که این دو پیام «موازنه‌ها را برهم زد و رهبران احزاب شیعه را به شتاب در برداشتن گام‌هایی دربارهٔ سلاح فصائل واداشت؛ به‌گونه‌ای که بسیاری از آنان می‌کوشند به این پرسش پاسخ دهند: اکنون چه باید کرد؟». با این حال، او تأکید کرد که «اختلاف‌هایی دربارهٔ شیوه و مرجع مورد اعتماد برای اجرای مرحلهٔ انتقالی حصر سلاح وجود دارد».
این رهبر، در گفت‌وگو با «الشرق‌الأوسط»، تأکید کرد که «مرحلهٔ نخست روند انحصار سلاح شامل تحویل موشک‌های بالستیک و پهپادها از سوی فصائل، به‌همراه برچیدن و تحویل اردوگاه‌های راهبردی در شمال و جنوب بغداد است»، و مدعی شد که مرحلهٔ دوم با «برکناری مسئولان وابسته به فصائل از هیئت الحشد الشعبی آغاز می‌شود، در انتظار نحوهٔ برخورد امریکایی‌ها با این گام‌ها».
یکی از مسئولان ائتلاف «دولت قانون» به «الشرق‌الأوسط» گفت که توافق بر سر خلع سلاح سنگین اساساً از پیش، حتی پیش از تشدید فشارهای امریکایی، میان رهبران «چارچوب هماهنگی» حاصل شده بود.
به گفتهٔ منابع آگاه، اختلاف‌ها اکنون بر سر این است که کدام نهاد دولتی مسئول برچیدن توانمندی‌های عملیاتی فصائل، تحویل گرفتن سلاح آن‌ها و مهار آن باشد؛ چرا که از دید امریکایی‌ها به نهادهای امنیتی دولتی‌ای که زیر نفوذ فصائل قرار دارند، اعتمادی وجود ندارد.
با این حال، مشکل دیگری نیز در برابر گروه‌های شیعه قرار دارد؛ زیرا آنان «نگران اجرای روند انحصار سلاح در خلال چانه‌زنی‌های سیاسی دشوار برای انتخاب نخست‌وزیر هستند، چرا که بسیاری از بازیگران از پیوند زدن این دو موضوع به یکدیگر پرهیز می‌کنند».
محمد شیاع السودانی، نخست‌وزیر دولت پیشبرد امور، می‌کوشد پس از آنکه در درون «چارچوب هماهنگی» بیشترین کرسی‌ها را به دست آورده، برای بار دوم در این سمت ابقا شود؛ اما رقیب سرسخت او، نوری المالکی، با این تلاش‌ها مخالف است و به همراه متحدان شیعهٔ خود در پی گزینش نامزدِ مصالحه‌ای است.

آزادی عمل

در همین حال، فصائل نمی‌پذیرند به‌گونه‌ای حرکت کنند که گویی در برابر فشارها و تهدیدهای خارجی تسلیم شده‌اند. این رهبر شیعه گفت که گروه‌های شیعهٔ مسلح خواستار «آزادی عمل در چارچوبی ملی، بدون فشار و با زمان بیشتر» شده‌اند تا خود را با تحولات منطقهٔ خاورمیانه، از جمله برچیدن توان نظامی‌شان، هماهنگ کنند.
این گروه‌ها در پارلمان جدید عراق که در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۵ انتخاب شد، کرسی‌هایی به دست آوردند و مذاکره‌کنندگان خود را به ائتلاف «چارچوب هماهنگی» فرستادند تا سهمی در دولت جدید بگیرند. آنان همچنین می‌کوشند فصائلی را که در انتخابات شرکت نکرده‌اند به پیوستن به طرح حصر سلاح قانع کنند؛ با این حال، در میان بسیاری این احساس وجود دارد که آنان در پی یافتن «قربانی» هستند.
چهار گروه شیعه درخواست‌های مکرر برای اظهارنظر دربارهٔ طرح‌های اعلام‌شدهٔ حصر سلاح در دست دولت را رد کردند، اما یکی از فرماندهان برجستهٔ یک گروه شیعه به «الشرق‌الأوسط» گفت: «این طرح مورد پذیرش گروه‌هایی که در انتخابات اخیر شرکت نکرده‌اند، نیست».

سرهنگ استفانا باغلی و رئیس ستاد ارتش عراق، عبدالأمیر یارالله (وزارت دفاع عراق)

فشارهای امریکایی

دستگاه اطلاعاتی غربی هم‌زمان با ورود سرهنگ استفانا باغلی به عراق بود؛ او مدیر جدید دفتر همکاری امنیتی امریکا است، دفتری که تأمین مالی آن منوط به اجرای سه شرط مندرج در قانون بودجهٔ دفاعی امریکا خواهد بود.
کنگرهٔ امریکا در ۱۱ دسامبر ۲۰۲۵ این بودجه را تصویب کرد و محدودیت‌های تازه‌ای بر تأمین مالی همکاری امنیتی با مقامات عراقی اعمال نمود؛ مگر آنکه بغداد بتواند «توان عملیاتی گروه‌های مسلحِ همسو با ایران و ادغام‌نشده در نیروهای امنیتی عراق را از طریق فرایند قابل راستی‌آزمایی خلع سلاح، برچیدن و ادغام مجدد کاهش دهد».
قانون امریکایی همچنین «تقویت اقتدار نخست‌وزیر عراق و کنترل عملیاتی او به‌عنوان فرماندهٔ کل نیروهای مسلح عراق» را شرط کرده است. افزون بر این، پیش‌بینی شده «افراد شبه‌نظامی یا نیروهای امنیتی‌ای که خارج از سلسله‌مراتب رسمی فرماندهی نیروهای امنیتی عراق فعالیت می‌کنند، در صورت دست داشتن در حمله به افراد امریکایی یا عراقی، یا ارتکاب هرگونه اقدام غیرقانونی یا بی‌ثبات‌کننده، مورد تحقیق قرار گرفته و بازخواست شوند».
منابع دیپلماتیک غربی به «الشرق‌الأوسط» گفتند که انتظار می‌رود باغلی از مقامات عراقی جدول زمانی روشنی برای اجرای قاطع این گام‌ها، به شیوه‌ای قابل راستی‌آزمایی و پایدار، مطالبه کند.
باغلی طی یک هفته، در روزهای ۱۳ و ۲۰ اکتبر ۲۰۲۵، دو بار با رئیس ستاد ارتش عراق، سپهبد ستاد عبدالأمیر یارالله، دیدار کرد. در بیانیه‌ای نظامی که آن زمان از سوی عراق منتشر شد، آمده بود که دو طرف دربارهٔ «ارتقای توانمندی‌های رزمی ارتش عراق در همهٔ سطوح» گفت‌وگو کرده‌اند.
منابع آگاه اعلام کردند که اطلاعی ندارند آیا سرهنگ باغلی هشدارهایی را دربارهٔ سرنوشت گروه‌های مسلح به مقام‌های عراقی منتقل کرده است یا نه.
از نکات قابل توجه این است که باغلی پس از بیست سال بار دیگر به عراق بازگشته است؛ او زمانی که میان سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ در چارچوب ارتش امریکا در عراق خدمت می‌کرد، درجهٔ سروانی داشت و در برنامه‌هایی برای تقویت توانمندی‌های پلیس مشارکت داشت. او بعدها هم‌زمان با تشدید خشونت‌ها عراق را ترک کرد؛ در شرایطی که آن زمان از آنچه «ضعف وفاداری و تعهد» نیروهای امنیتی در درون نهادهای رسمی می‌خواند، سخن گفته بود.
یک مقام پیشین دولتی عراق به «الشرق‌الأوسط» گفت که امریکایی‌ها بارها به دولت عراق اطلاع داده بودند که در انتظار ارائهٔ یک جدول زمانی برای برچیدن نفوذ شبه‌نظامیان هستند؛ به‌ویژه با توجه به سال ۲۰۲۶ که قرار است تکمیل توافق پایان مأموریت ائتلاف بین‌المللی به رهبری ایالات متحده در آن انجام شود.
سخنگوی وزارت خارجهٔ امریکا تأکید کرد که ایالات متحده به پافشاری بر ضرورت خلع سلاح و برچیدن شبه‌نظامیانِ مورد حمایت ایران که حاکمیت عراق را تضعیف می‌کنند، جان امریکایی‌ها و عراقی‌ها را به خطر می‌اندازند و منابع عراق را به سود ایران غارت می‌کنند، ادامه خواهد داد. رهبران عراق به‌خوبی می‌دانند چه چیزهایی با یک شراکت قوی امریکا ـ عراق سازگار است و چه چیزهایی با آن ناسازگار.


«جام عرب»: مغرب با شکست امارات، راهی فینال شد

عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)
عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)
TT

«جام عرب»: مغرب با شکست امارات، راهی فینال شد

عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)
عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)

تیم ملی مغرب با پیروزی ۳–۰ برابر تیم ملی امارات، شامگاه دوشنبه، به دیدار نهایی رقابت‌های جام عرب فوتبال که در قطر برگزار می‌شود، راه یافت.

کریم البرکاوی در دقیقه ۲۸ گل نخست مغرب را به ثمر رساند. اشرف المهدیوی در دقیقه ۸۳ گل دوم را افزود و عبدالرزاق حمدالله در دقیقه دوم وقت‌های تلف‌شده نیمه دوم، گل سوم مغرب را به نام خود ثبت کرد.

تیم ملی مغرب در دیدار پایانی با اردن روبه‌رو خواهد شد.

تیم ملی مغرب در دوره پیشین این رقابت‌ها که سال ۲۰۲۱ و در قطر برگزار شد، تا مرحله یک‌چهارم نهایی صعود کرده بود و سپس برابر تیم ملی الجزایر، که در نهایت قهرمان شد، شکست خورد.

در دوره کنونی رقابت‌ها، تیم ملی مغرب در مرحله یک‌چهارم نهایی با نتیجه ۱–۰ تیم ملی سوریه را شکست داد، در حالی که تیم ملی امارات با پیروزی ۷–۶ در ضربات پنالتی برابر الجزایر، مدافع عنوان قهرمانی، پس از تساوی ۱–۱، به مرحله نیمه‌نهایی راه یافته بود.


جام عرب؛ وداع تلخ «شاهین‌های سبز» با رؤیای قهرمانی

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)
تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)
TT

جام عرب؛ وداع تلخ «شاهین‌های سبز» با رؤیای قهرمانی

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)
تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی با شکست یک بر صفر برابر اردن در دیدار نیمه‌نهایی جام عرب ۲۰۲۵ قطر، از صعود به فینال بازماند و وداعی زودهنگام با این رقابت‌ها داشت.

اردن با این پیروزی تاریخی، برای نخستین بار جواز حضور در دیدار پایانی جام عرب را به دست آورد و در فینال به مصاف تیم ملی مغرب خواهد رفت؛ تیمی که پیش‌تر با برتری ۳ بر صفر مقابل امارات راهی فینال شده بود.

در این دیدار، شاگردان هروه رنار، سرمربی فرانسوی سعودی، با وجود برتری نسبی در مالکیت توپ و ایجاد فشار از ابتدای مسابقه، نتوانستند دفاع منسجم اردن را از پیش رو بردارند؛ مسئله‌ای که بار دیگر ضعف این تیم در گلزنی را آشکار کرد و نگرانی‌ها را پیش از حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ افزایش داد.

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی در ورزشگاه البیت هواداران خود را ناامید کرد (عکس: بشیر صالح)

تک‌گل مسابقه در دقیقه ۶۶ رقم خورد؛ جایی که ارسال دقیق محمود مرضی با ضربه سر نزار رشدان به گل تبدیل شد.
در دقیقه پنجم وقت‌های تلف‌شده نیز ولید الاحمد، مدافع سعودی، پس از خطا روی علی علوان که در موقعیت تک‌به‌تک قرار داشت، با کارت قرمز از زمین اخراج شد.

سعودی بازی را هجومی آغاز کرد، اما حملات این تیم راه به جایی نبرد و اردن نیز با سازمان‌دهی دفاعی مناسب و ضدحملات هدفمند، جریان مسابقه را کنترل کرد.

در نیمه نخست، بازیکنان سعودی در دقیقه ۳۹ به‌دلیل برخورد توپ با دست مدافع اردن خواستار اعلام ضربه پنالتی شدند، اما داور پس از بازبینی صحنه توسط کمک‌داور ویدئویی، این صحنه را خطا تشخیص نداد.

در نیمه دوم، اردن با جسارت بیشتری ظاهر شد و به گل رسید. پس از آن، سعودی فرصت‌هایی برای جبران داشت که مهم‌ترین آن در دقیقه ۷۰ با شوت فراس البریکان رقم خورد، اما یزید ابولیلی، دروازه‌بان اردن، با واکنشی دیدنی مانع گل شد.

ولید الاحمد در دقایق پایانی مسابقه کارت قرمز دریافت کرد(عکس: بشیر صالح)

همچنین صالح الشهری در دقیقه ۸۷، در موقعیتی تک‌به‌تک، بهترین فرصت سعودی را از دست داد.

پیش از آغاز مسابقه، بازیکنان اردن با در دست داشتن پیراهن یزن النعیمات، مهاجم مصدوم خود که به‌دلیل پارگی رباط صلیبی ادامه رقابت‌ها را از دست داده است، همبستگی‌شان را با او نشان دادند.