«با رگ و ریشه‌ سوری ـ یمنی»... از ایال زامیر، رئیس جدید ستاد کل ارتش اسرائیل چه می‌دانیم؟

بازسازی ارتش از نظر مردمی و رزمی، در صدر مأموریت‌های او

زامير
زامير
TT

«با رگ و ریشه‌ سوری ـ یمنی»... از ایال زامیر، رئیس جدید ستاد کل ارتش اسرائیل چه می‌دانیم؟

زامير
زامير

ژنرال ایال زامیر، روز چهارشنبه، رسماً به عنوان بیست‌وچهارمین رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل منصوب شد و جایگزین سلف خود، هرتسی هالوی، شد. این انتصاب در پی حمله جنبش «حماس» و گروه‌های فلسطینی دیگر به مواضع اسرائیلی در اطراف غزه در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ صورت گرفت.

زامیر (۵۹ ساله) در ایلات بزرگ شده است، اما ریشه‌های مادری او که در قدس متولد شده، به خانواده مذهبی، یک خانواده یهودی شناخته‌شده از حلب سوریه بازمی‌گردد. همچنین پدربزرگ پدری او مهاجری از یمن بود که در سال ۱۹۲۰ به فلسطین آمد و در صفوف سازمان راست‌گرای «ایتسل» جنگید و دو بار مجروح شد.

وقتی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، تصمیم به انتصاب زامیر برای این سمت گرفت، این کار را در آخرین لحظات قبل از ترک کشور برای دیدار با رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، در فوریه گذشته انجام داد. این اقدام نه تنها برای جلوگیری از خلأ رهبری در ارتش پس از استعفای رئیس ستاد کل فعلی، ژنرال هرتسی هالوی، بود، بلکه برای نشان دادن خود به عنوان رهبری قوی که می‌تواند با ژنرال‌های قدرتمند تحت فرمانش نیز بجنگد، انجام شد.

انتخاب زامیر برای این سمت، با وجود اینکه او سه سال بود از ارتش خارج شده بود، بخشی از پیام بود. زامیر برای نتانیاهو نشان‌دهنده پایان یک دوره و آغاز دوره‌ای جدید در روابط بین رهبری سیاسی و نظامی است.

این روابط تیره که از سال ۲۰۱۱ به ابتکار نتانیاهو آغاز شد، به هر دو طرف آسیب رسانده است. امید می‌رود که زامیر وظیفه پاکسازی این روابط را بر عهده بگیرد. در محافل نظامی شایع است که فرماندهان ارتش اسرائیل دیگر به هیچ‌وجه رهبری سیاسی را محترم نمی‌شمارند و زامیر تنها ژنرالی است که در این نهاد هنوز احترامی برای نتانیاهو قائل است.

این موضوع به این دلیل است که زامیر پیش‌تر به عنوان منشی نظامی نخست‌وزیر و سپس به عنوان مدیرکل وزارت امنیت خدمت کرده است. او در طول جنگ وظیفه خرید مقادیر عظیمی از مهمات و سلاح‌ها را بر عهده داشت و به طور روزانه با نتانیاهو هماهنگ می‌کرد. در نهایت، او در اختلافات اخیر نتانیاهو با وزیر امنیت سابق، یوآو گالانت، در کنار نخست‌وزیر ایستاد.

مأموریت‌های دشوار پیش رو

با این حال، ترمیم روابط بین دولت و ارتش در مقایسه با سایر مأموریت‌ها و چالش‌ها، وظیفه‌ای ثانویه برای رئیس جدید ستاد کل خواهد بود. مهم‌ترین این مأموریت‌ها، آماده‌سازی ارتش برای جنگ‌های آینده است.

ارتش در دهه گذشته به گونه‌ای ساخته شده است که «کوچک (از نظر تعداد) و هوشمند» باشد، اما امروز این باور کامل وجود دارد که باید به شکل کلاسیک و بزرگ بازگردد و در تهاجمات زمینی به تانک‌ها و زره‌پوش‌ها متکی باشد.

زامیر اولین رئیس ستاد کل در بیش از ۵۰ سال گذشته است که از نیروی زرهی می‌آید (آخرین رئیس ستاد کل از نیروی زرهی، داوید الیعازر بود که ارتش را در «جنگ اکتبر ۱۹۷۳» رهبری کرد).

واقعیت این است که جنگ اخیر در غزه و همچنین در لبنان، نقاط ضعف شدیدی در جنگ میدانی نشان داد. در طول جنگ، نظامیان درباره این موضوع صحبت کردند و حتی اشاره کردند که جنگ اوکراین به عنوان درسی برای ارتش‌های غرب عمل کرده است که نشان می‌دهد جنگ میدانی همچنان ضروری است.

برخی در اسرائیل حتی از خطر گشایش «جبهه هفتم» علیه ترکیه به دلیل تحولات در سوریه صحبت می‌کنند. حضور نظامی ترکیه در سوریه ممکن است به رویارویی با اسرائیل تبدیل شود و این واقعیت شناخته‌شده است که ارتش ترکیه به عنوان یک ارتش زمینی ساخته شده است. اگرچه این فرضیه تاکنون بعید به نظر می‌رسد، اما تحلیلگران و نظامیان اسرائیلی آن را جدی گرفته‌اند و به طور علنی مطرح می‌کنند.

درخواست اسمورتیرچ

علاوه بر این، این باور وجود دارد که جنگ با غزه هنوز به پایان نرسیده است و ممکن است در هر زمان از سر گرفته شود. حتی وزیر دارایی، بتسلائل اسمورتیرچ، که خواستار این انتصاب بود و به آن دست یافت، در انتخاب زامیر نقش داشت.

اسمورتیرچ پس از انتخاب زامیر گفت: «امیدوارم زامیر شایستگی خود را در تغییر دکترین ارتش به یک دکترین رزمی سخت‌گیرانه نشان دهد که با جسارت و درگیری همراه باشد و تروریسم فلسطینی را از ریشه برکند.» نتانیاهو نیز همین سخنان را تکرار کرد و در جلسه دولت در روز یکشنبه ۱۶ ماه جاری، هنگام تصویب رسمی انتصاب زامیر، گفت: «زامیر یک مرد جنگ‌طلب است و این همان چیزی است که ارتش امروز به آن نیاز دارد.»

اما مهم‌ترین جمله زمانی بود که نتانیاهو درباره اهمیت وفاداری مقامات ارشد دولت - از جمله رئیس ستاد کل - به دولت و رهبر آن صحبت کرد، چرا که آن‌ها توسط مردم انتخاب شده‌اند. برای متقاعد کردن حاضرین، که شامل وزیران، رؤسای سازمان‌های امنیتی و مشاور حقوقی بودند، نتانیاهو به آن‌ها گفت که دونالد ترامپ در ایالات متحده چه می‌کند، با این آگاهی که ترامپ امروز ستاره درخشان نزد اکثر اسرائیلی‌ها است.

او توضیح داد: «به ترامپ نگاه کنید، او در آمریکا سه کار انجام می‌دهد؛ اول: خود را با افراد وفادار احاطه کرده است، دوم: همه افراد غیروفادار را برکنار کرده است، و سوم: او به طور سیستماتیک و پیوسته در حال نابودی دولت عمیق است.» گفته می‌شود که در آن لحظه شگفتی در اتاق حاکم شد و حاضرین ناراحت‌کننده در صندلی‌های خود حرکت کردند.

زامیر، از سوی دیگر، پیام را به خوبی قبل از انتصاب خود فهمیده بود. بر اساس منابع در رهبری ارتش، زامیر به خوبی می‌داند که در نهایت از او چه انتظاری می‌رود، چه از سوی سیاستمداران و چه از سوی نظامیان.

اما کسانی که او را از نزدیک می‌شناسند، می‌گویند: «این مرد در مانورها توانمند است و در حل اختلافات مهارت دارد، اما دارای تفکری مستقل است و ستون فقراتی فولادین دارد. در طول خدمت به عنوان منشی نظامی دولت، او از اختلاف با نتانیاهو هراسی نداشت، اما اجازه نداد که هیچ اختلافی بر اعتماد بین آن‌ها تأثیر بگذارد.»

زندگینامه

ایال زامیر (۵۹ ساله) در سال ۱۹۶۶ متولد شد و در ایلات بزرگ شد، سپس به مدرسه شبانه‌روزی نظامی در تل‌آویو رفت. در طول خدمت نظامی خود، دو مدرک دانشگاهی دریافت کرد و دوره‌های آموزشی در ایالات متحده و فرانسه در کالج امنیت ملی را گذراند.

او خدمت نظامی خود را در نیروی زرهی در سال ۱۹۸۴ آغاز کرد و سپس دوره آموزش فرماندهی تانک را به پایان رساند. او از یک پست فرماندهی جنگی به پست دیگر منتقل شد تا اینکه در سال ۲۰۱۲ به عنوان منشی نظامی دولت منصوب شد.

پس از سه سال، زامیر به ارتش بازگشت و به عنوان فرمانده لواء جنوبی منصوب شد و دیوار محکم اطراف نوار غزه را به نام خود ثبت کرد، دیواری که حماس در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ به راحتی آن را شکست.

در سال ۲۰۱۸، او به عنوان معاون رئیس ستاد کل منصوب شد و برای ریاست ستاد کل رقابت کرد، اما نخست‌وزیر وقت، یائیر لاپید، ترجیح داد هرتسی هالوی را انتخاب کند. زامیر ارتش را ترک کرد، اما پس از بازگشت نتانیاهو به قدرت، به عنوان مدیرکل وزارت دفاع منصوب شد.

بر اساس گفته‌های نزدیکان به او، اولین مأموریت او بازسازی تصویر ارتش اسرائیل در نظر عموم خواهد بود، پس از کاهش اعتماد به آن، به ویژه در طول جنگ اخیر. امروز از سستی در انضباط صحبت می‌شود و نیاز به راه‌حلی خردمندانه برای غلبه بر آن بدون تحمیل دستورات وجود دارد.

رضایت راست‌گرایان

در پشت پرده، رهبران راست‌گرای افراطی اسرائیل برای انتخاب زامیر تلاش کردند، اما نه به این دلیل که او از نظر فکری یا سیاسی با راست‌گرایان همخوانی دارد، بلکه به این دلیل که او در کرانه باختری تجربه‌ای نداشت. معمولاً فرمانده منطقه مرکزی ارتش مسئولیت رهبری ارتش در کرانه باختری را بر عهده دارد و از این رو با شهرک‌نشینان درگیر می‌شود.

زامیر این مسئولیت را بر عهده نداشت و در هفتم اکتبر ۲۰۲۳، خارج از هیئت رئیسه ستاد کل ارتش بود. بنابراین، راست‌گرایان او را به عنوان یک استثنا از میان فرماندهان نظامی که از آن‌ها بیزار بودند، دیدند.

با این حال، در روزهای اخیر قبل از انتصاب زامیر، تلاش‌هایی از سوی راست‌گرایان برای تغییر این روند مشاهده شد.

بر اساس گزارش روزنامه «معاریو»، همسر و پسر نتانیاهو که در میامی آمریکا حضور دارند، تلاش کردند تا در آخرین لحظه انتصاب زامیر را متوقف کنند. اما این مداخله دیر انجام شد. دلیل «تلاش برای تغییر» این بود که آن‌ها مطمئن شدند زامیر بیش از حد مستقل است.

این روزنامه اضافه می‌کند: «کسانی که زامیر را از نزدیک از طریق خدمت نظامی‌اش می‌شناسند، می‌گویند او یک افسر پاک از هرگونه دخالت و بی‌گناه از سیاست است. افسری که به ارتش نه به عنوان یک «واحد ویژه» یا یک سیستم ویژه، بلکه به عنوان یک نهاد بزرگ نگاه می‌کند که بیش از هر چیز به یک دست قوی و دقیق بر سکان نیاز دارد. او باید ارتش را به حرفه نظامی بازگرداند و آن را به مردم نزدیک کند. او باید به حرفه نظامی افتخارش را بازگرداند و مراقب باشد که فرهنگ نظامی به فرهنگ اردوگاه‌ها، دخالت‌ها یا دستکاری‌ها سقوط نکند. او باید افتخار ارتش را بازگرداند و اعتماد عمومی را به آن بازگرداند. او باید تلاش کند تا دیواری شبیه به دیوار چین بین ارتش و سیاستمداران بسازد. ایال زامیر بیست‌وچهارمین رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل خواهد بود و نقش او کمتر از تاریخی نخواهد بود.»



«جام عرب»: مغرب با شکست امارات، راهی فینال شد

عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)
عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)
TT

«جام عرب»: مغرب با شکست امارات، راهی فینال شد

عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)
عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)

تیم ملی مغرب با پیروزی ۳–۰ برابر تیم ملی امارات، شامگاه دوشنبه، به دیدار نهایی رقابت‌های جام عرب فوتبال که در قطر برگزار می‌شود، راه یافت.

کریم البرکاوی در دقیقه ۲۸ گل نخست مغرب را به ثمر رساند. اشرف المهدیوی در دقیقه ۸۳ گل دوم را افزود و عبدالرزاق حمدالله در دقیقه دوم وقت‌های تلف‌شده نیمه دوم، گل سوم مغرب را به نام خود ثبت کرد.

تیم ملی مغرب در دیدار پایانی با اردن روبه‌رو خواهد شد.

تیم ملی مغرب در دوره پیشین این رقابت‌ها که سال ۲۰۲۱ و در قطر برگزار شد، تا مرحله یک‌چهارم نهایی صعود کرده بود و سپس برابر تیم ملی الجزایر، که در نهایت قهرمان شد، شکست خورد.

در دوره کنونی رقابت‌ها، تیم ملی مغرب در مرحله یک‌چهارم نهایی با نتیجه ۱–۰ تیم ملی سوریه را شکست داد، در حالی که تیم ملی امارات با پیروزی ۷–۶ در ضربات پنالتی برابر الجزایر، مدافع عنوان قهرمانی، پس از تساوی ۱–۱، به مرحله نیمه‌نهایی راه یافته بود.


جام عرب؛ وداع تلخ «شاهین‌های سبز» با رؤیای قهرمانی

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)
تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)
TT

جام عرب؛ وداع تلخ «شاهین‌های سبز» با رؤیای قهرمانی

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)
تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی با شکست یک بر صفر برابر اردن در دیدار نیمه‌نهایی جام عرب ۲۰۲۵ قطر، از صعود به فینال بازماند و وداعی زودهنگام با این رقابت‌ها داشت.

اردن با این پیروزی تاریخی، برای نخستین بار جواز حضور در دیدار پایانی جام عرب را به دست آورد و در فینال به مصاف تیم ملی مغرب خواهد رفت؛ تیمی که پیش‌تر با برتری ۳ بر صفر مقابل امارات راهی فینال شده بود.

در این دیدار، شاگردان هروه رنار، سرمربی فرانسوی سعودی، با وجود برتری نسبی در مالکیت توپ و ایجاد فشار از ابتدای مسابقه، نتوانستند دفاع منسجم اردن را از پیش رو بردارند؛ مسئله‌ای که بار دیگر ضعف این تیم در گلزنی را آشکار کرد و نگرانی‌ها را پیش از حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ افزایش داد.

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی در ورزشگاه البیت هواداران خود را ناامید کرد (عکس: بشیر صالح)

تک‌گل مسابقه در دقیقه ۶۶ رقم خورد؛ جایی که ارسال دقیق محمود مرضی با ضربه سر نزار رشدان به گل تبدیل شد.
در دقیقه پنجم وقت‌های تلف‌شده نیز ولید الاحمد، مدافع سعودی، پس از خطا روی علی علوان که در موقعیت تک‌به‌تک قرار داشت، با کارت قرمز از زمین اخراج شد.

سعودی بازی را هجومی آغاز کرد، اما حملات این تیم راه به جایی نبرد و اردن نیز با سازمان‌دهی دفاعی مناسب و ضدحملات هدفمند، جریان مسابقه را کنترل کرد.

در نیمه نخست، بازیکنان سعودی در دقیقه ۳۹ به‌دلیل برخورد توپ با دست مدافع اردن خواستار اعلام ضربه پنالتی شدند، اما داور پس از بازبینی صحنه توسط کمک‌داور ویدئویی، این صحنه را خطا تشخیص نداد.

در نیمه دوم، اردن با جسارت بیشتری ظاهر شد و به گل رسید. پس از آن، سعودی فرصت‌هایی برای جبران داشت که مهم‌ترین آن در دقیقه ۷۰ با شوت فراس البریکان رقم خورد، اما یزید ابولیلی، دروازه‌بان اردن، با واکنشی دیدنی مانع گل شد.

ولید الاحمد در دقایق پایانی مسابقه کارت قرمز دریافت کرد(عکس: بشیر صالح)

همچنین صالح الشهری در دقیقه ۸۷، در موقعیتی تک‌به‌تک، بهترین فرصت سعودی را از دست داد.

پیش از آغاز مسابقه، بازیکنان اردن با در دست داشتن پیراهن یزن النعیمات، مهاجم مصدوم خود که به‌دلیل پارگی رباط صلیبی ادامه رقابت‌ها را از دست داده است، همبستگی‌شان را با او نشان دادند.


اسطوره سینما آنتونی هاپکینز در «البحر الأحمر»: زندگی‌ام فراتر از آن چیزی بود که انتظار داشتم

بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)
بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)
TT

اسطوره سینما آنتونی هاپکینز در «البحر الأحمر»: زندگی‌ام فراتر از آن چیزی بود که انتظار داشتم

بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)
بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)

پس از کارنامه‌ای سینمایی که نزدیک به شش دهه را در برگرفته است، اسطورهٔ بازیگری جهان، آنتونی هاپکینز، چهارشنبه‌شب در جشنوارهٔ فیلم دریای سرخ در جدّه روی صحنه رفت؛ تا گفت‌وگویی طولانی ارائه کند که آمیزه‌ای از طنز، فلسفه و خاطرات حرفه‌ای نادر بود. در طول یک ساعت کامل، هاپکینز—که وارد دههٔ نهم زندگی شده—با ذهنی هوشیار و آمادگی برای مرور مسیر حرفه‌ای خود ظاهر شد و از نگاهش به بازیگری، نوشتن، موسیقی و جزئیات شخصیت‌های ماندگاری که حافظهٔ سینما را ساخته‌اند، سخن گفت.
هاپکینز، برندهٔ دو اسکار بهترین بازیگر برای نقش‌هایش در «سکوت بره‌ها» (۱۹۹۱) و «پدر» (۲۰۲۰)، خطوط اصلی مسیر هنری خود را چنین ترسیم کرد: «زندگی‌ام بسیار فراتر از آن چیزی پیش رفت که انتظارش را داشتم. هنوز هم احساس می‌کنم شخص دیگری این مسیر را برایم نوشته است». این زبان شگفتی‌زدگی کلید فهم رابطهٔ او با هنر، انتخاب‌های بازیگری‌اش و حتی زندگی شخصی‌اش است.

هانیبال لکتر... نبوغ شر

شخصیت «هانیبال لکتر» یکی از برجسته‌ترین نقش‌های هاپکینز است. او در این گفت‌وگو به تفصیل دربارهٔ این شخصیت در «سکوت بره‌ها» صحبت کرد و خوانشی متفاوت از شیوهٔ ساخت نقش ارائه داد. هاپکینز توضیح داد که: «من تلاش نکردم شرّ را بفهمم؛ فقط سعی کردم یک ماشین بدون احساس را بازی کنم.»

شخصیت «هانیبال لکتر» یکی از قوی‌ترین شخصیت‌هایی است که هاپکینز در طول مسیر حرفه‌ای خود ارائه کرده است (IMDb)

او باور دارد جذابیت لکتر از آن‌جاست که همچون «مفیستوفیلس» (نامی برای شیطان)، نقاط ضعف انسان و عمق شکنندگی‌اش را می‌داند. او همچنین راز یکی از مشهورترین مؤلفه‌های نقش را فاش کرد: «اگر بدون پلک‌زدن به یک سگ یا گربه نگاه کنید... می‌ترسد. این قدرت چشم است». همان چیزی که پایهٔ «نگاه ثابت» ترسناک لکتر شد.

میان تاریخ و خیال

وقتی از او پرسیدند ترجیح می‌دهد شخصیت‌های تاریخی را بازی کند یا شخصیت‌های خیالی، پاسخی داد که توجه سالن را جلب کرد: «همهٔ شخصیت‌ها خیالی‌اند... ما هم خیالی هستیم!»
او توضیح داد که هنگام آماده‌سازی نقش‌ها، حتی در مورد شخصیتی پیچیده مثل ریچارد نیکسون، خود را در پژوهش‌های طولانی‌مدت غرق نمی‌کند: «کمی تحقیق می‌کنم، اما اطلاعات زیاد ذهن را شلوغ می‌کند. مغز باید از آشوب خالی باشد.»
از نظر او بازی در نقش یک شخصیت تاریخی، بازآفرینی است، نه بازتولید واقعیت: «نیکسون من، نیکسون واقعی نیست... او نسخهٔ الیور استون است.»
او سپس خاطره‌ای طنزآمیز از روز تست گریم نقش نیکسون تعریف کرد؛ روزی که تیم گریم برایش بینی مصنوعی گذاشت، اما پس از برداشتن آن، ناگهان خطوط چهره نیکسون را در آینه دید و گفت: «یک کلاه، یک کفش، یک ضربهٔ کوچک گریم... کافی است تا ناگهان وارد روح شخصیت شوی.»

آنتونی هاپکینز در نمایی از «سکوت بره‌ها»

ترس... سایهٔ بازیگر و سوخت او

محور قوی‌تر سخنان هوبکنز دربارهٔ «ترس» بود؛ جایی که بی‌درنگ توجه‌ها را جلب کرد که چگونه این اسطورهٔ سینما و دارندهٔ نشان امپراتوری بریتانیا (CBE) می‌گوید: «ترس از شکست تمام زندگی‌ام همراهم بوده است، اما روبه‌رو شدن با آن در نتیجهٔ سلسله‌ای از حمایت‌ها و هل‌دادن‌هایی بود که از سوی کارگردانان و بازیگرانی که کنارم بودند دریافت کردم.» او داستانی تأثیرگذار دربارهٔ یکی از بازیگران آمریکایی تعریف کرد که هنگام تمرین‌های فیلم «نیکسون» تلاش کرده بود او را خرد کند. هابکینز می‌گوید به اولیور استون مراجعه کرد و خواست که از فیلم کنار گذاشته شود، زیرا احساس نمی‌کرد که توانایی ایفای نقش را دارد. پاسخ قاطع استون این بود: «تو هیچ جا نخواهی رفت. این نقش را بازی می‌کنی... چه تبدیل به موفقیت شود، چه یک شکست تمام‌عیار.»
هاپکینز ، یکی از مشهورترین و پربارترین بازیگران بریتانیایی در پاسخ به پرسشی از یکی از حاضران دربارهٔ راه رهایی از ترس در فرهنگ‌های محافظه‌کار، یکی از صریح‌ترین پاسخ‌هایش را داد: «وقتی بچه هستیم همیشه احمق به نظر می‌رسیم... بعد بزرگ می‌شویم و تجربه‌های احمقانه و خطرناک می‌کنیم... این زندگی است!» و ادامه داد: «نمی‌توانید از کودک بخواهید حرکت نکند یا حرف نزند... باید جرئت کنید کارها را انجام دهید... حتی اگر مردم به شما بخندند.»

آنتونی هوبکنز (جشنواره)

 

موسیقی... عشق نخست

در محور دیگری، هاپکینز دربارهٔ شیفتگی‌اش به موسیقی سخن گفت؛ هنری که به روح او نزدیک‌تر است. او توضیح داد که همسرش نخستین مشوق ورودش به این حوزه بوده و برای مخاطبان تعریف کرد که همسرش او را به نوشتن، آهنگ‌سازی و نقاشی تشویق کرده، با اینکه خود او به توانایی‌اش در هیچ‌یک از این مهارت‌ها باور نداشت. تا اینکه ارکسترهای جهانی، آثار او را در ریاض در سال ۲۰۲۳ نواختند. او با اشاره به شوپنهاور گفت: «موسیقی فراتر از تجربهٔ انسانی است... نمی‌توان آن را با کلمات بیان کرد.»
تماشاگران پس از پایان نشست با تصویر تازه‌ای از هاپکینز سالن را ترک کردند: فقط بازیگر نابغه‌ای نیست که «هانیبال لکتر»، «نیکسون» و «اودین» را آفریده؛ بلکه حکیمی است که زندگی، هنر و موسیقی را با شفافیتی شگفت‌آور تأمل می‌کند؛ نشستی که ترکیبی از طنز، فلسفه و سرکشی بود و با تشویق طولانی برای مردی به پایان رسید که از مرز شهرت عبور کرده و به مرحله‌ای آرام‌تر و عمیق‌تر رسیده؛ مرحله‌ای که خود او آن را «معجزهٔ بودن» می‌نامد.