«با رگ و ریشه‌ سوری ـ یمنی»... از ایال زامیر، رئیس جدید ستاد کل ارتش اسرائیل چه می‌دانیم؟

بازسازی ارتش از نظر مردمی و رزمی، در صدر مأموریت‌های او

زامير
زامير
TT

«با رگ و ریشه‌ سوری ـ یمنی»... از ایال زامیر، رئیس جدید ستاد کل ارتش اسرائیل چه می‌دانیم؟

زامير
زامير

ژنرال ایال زامیر، روز چهارشنبه، رسماً به عنوان بیست‌وچهارمین رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل منصوب شد و جایگزین سلف خود، هرتسی هالوی، شد. این انتصاب در پی حمله جنبش «حماس» و گروه‌های فلسطینی دیگر به مواضع اسرائیلی در اطراف غزه در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ صورت گرفت.

زامیر (۵۹ ساله) در ایلات بزرگ شده است، اما ریشه‌های مادری او که در قدس متولد شده، به خانواده مذهبی، یک خانواده یهودی شناخته‌شده از حلب سوریه بازمی‌گردد. همچنین پدربزرگ پدری او مهاجری از یمن بود که در سال ۱۹۲۰ به فلسطین آمد و در صفوف سازمان راست‌گرای «ایتسل» جنگید و دو بار مجروح شد.

وقتی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، تصمیم به انتصاب زامیر برای این سمت گرفت، این کار را در آخرین لحظات قبل از ترک کشور برای دیدار با رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، در فوریه گذشته انجام داد. این اقدام نه تنها برای جلوگیری از خلأ رهبری در ارتش پس از استعفای رئیس ستاد کل فعلی، ژنرال هرتسی هالوی، بود، بلکه برای نشان دادن خود به عنوان رهبری قوی که می‌تواند با ژنرال‌های قدرتمند تحت فرمانش نیز بجنگد، انجام شد.

انتخاب زامیر برای این سمت، با وجود اینکه او سه سال بود از ارتش خارج شده بود، بخشی از پیام بود. زامیر برای نتانیاهو نشان‌دهنده پایان یک دوره و آغاز دوره‌ای جدید در روابط بین رهبری سیاسی و نظامی است.

این روابط تیره که از سال ۲۰۱۱ به ابتکار نتانیاهو آغاز شد، به هر دو طرف آسیب رسانده است. امید می‌رود که زامیر وظیفه پاکسازی این روابط را بر عهده بگیرد. در محافل نظامی شایع است که فرماندهان ارتش اسرائیل دیگر به هیچ‌وجه رهبری سیاسی را محترم نمی‌شمارند و زامیر تنها ژنرالی است که در این نهاد هنوز احترامی برای نتانیاهو قائل است.

این موضوع به این دلیل است که زامیر پیش‌تر به عنوان منشی نظامی نخست‌وزیر و سپس به عنوان مدیرکل وزارت امنیت خدمت کرده است. او در طول جنگ وظیفه خرید مقادیر عظیمی از مهمات و سلاح‌ها را بر عهده داشت و به طور روزانه با نتانیاهو هماهنگ می‌کرد. در نهایت، او در اختلافات اخیر نتانیاهو با وزیر امنیت سابق، یوآو گالانت، در کنار نخست‌وزیر ایستاد.

مأموریت‌های دشوار پیش رو

با این حال، ترمیم روابط بین دولت و ارتش در مقایسه با سایر مأموریت‌ها و چالش‌ها، وظیفه‌ای ثانویه برای رئیس جدید ستاد کل خواهد بود. مهم‌ترین این مأموریت‌ها، آماده‌سازی ارتش برای جنگ‌های آینده است.

ارتش در دهه گذشته به گونه‌ای ساخته شده است که «کوچک (از نظر تعداد) و هوشمند» باشد، اما امروز این باور کامل وجود دارد که باید به شکل کلاسیک و بزرگ بازگردد و در تهاجمات زمینی به تانک‌ها و زره‌پوش‌ها متکی باشد.

زامیر اولین رئیس ستاد کل در بیش از ۵۰ سال گذشته است که از نیروی زرهی می‌آید (آخرین رئیس ستاد کل از نیروی زرهی، داوید الیعازر بود که ارتش را در «جنگ اکتبر ۱۹۷۳» رهبری کرد).

واقعیت این است که جنگ اخیر در غزه و همچنین در لبنان، نقاط ضعف شدیدی در جنگ میدانی نشان داد. در طول جنگ، نظامیان درباره این موضوع صحبت کردند و حتی اشاره کردند که جنگ اوکراین به عنوان درسی برای ارتش‌های غرب عمل کرده است که نشان می‌دهد جنگ میدانی همچنان ضروری است.

برخی در اسرائیل حتی از خطر گشایش «جبهه هفتم» علیه ترکیه به دلیل تحولات در سوریه صحبت می‌کنند. حضور نظامی ترکیه در سوریه ممکن است به رویارویی با اسرائیل تبدیل شود و این واقعیت شناخته‌شده است که ارتش ترکیه به عنوان یک ارتش زمینی ساخته شده است. اگرچه این فرضیه تاکنون بعید به نظر می‌رسد، اما تحلیلگران و نظامیان اسرائیلی آن را جدی گرفته‌اند و به طور علنی مطرح می‌کنند.

درخواست اسمورتیرچ

علاوه بر این، این باور وجود دارد که جنگ با غزه هنوز به پایان نرسیده است و ممکن است در هر زمان از سر گرفته شود. حتی وزیر دارایی، بتسلائل اسمورتیرچ، که خواستار این انتصاب بود و به آن دست یافت، در انتخاب زامیر نقش داشت.

اسمورتیرچ پس از انتخاب زامیر گفت: «امیدوارم زامیر شایستگی خود را در تغییر دکترین ارتش به یک دکترین رزمی سخت‌گیرانه نشان دهد که با جسارت و درگیری همراه باشد و تروریسم فلسطینی را از ریشه برکند.» نتانیاهو نیز همین سخنان را تکرار کرد و در جلسه دولت در روز یکشنبه ۱۶ ماه جاری، هنگام تصویب رسمی انتصاب زامیر، گفت: «زامیر یک مرد جنگ‌طلب است و این همان چیزی است که ارتش امروز به آن نیاز دارد.»

اما مهم‌ترین جمله زمانی بود که نتانیاهو درباره اهمیت وفاداری مقامات ارشد دولت - از جمله رئیس ستاد کل - به دولت و رهبر آن صحبت کرد، چرا که آن‌ها توسط مردم انتخاب شده‌اند. برای متقاعد کردن حاضرین، که شامل وزیران، رؤسای سازمان‌های امنیتی و مشاور حقوقی بودند، نتانیاهو به آن‌ها گفت که دونالد ترامپ در ایالات متحده چه می‌کند، با این آگاهی که ترامپ امروز ستاره درخشان نزد اکثر اسرائیلی‌ها است.

او توضیح داد: «به ترامپ نگاه کنید، او در آمریکا سه کار انجام می‌دهد؛ اول: خود را با افراد وفادار احاطه کرده است، دوم: همه افراد غیروفادار را برکنار کرده است، و سوم: او به طور سیستماتیک و پیوسته در حال نابودی دولت عمیق است.» گفته می‌شود که در آن لحظه شگفتی در اتاق حاکم شد و حاضرین ناراحت‌کننده در صندلی‌های خود حرکت کردند.

زامیر، از سوی دیگر، پیام را به خوبی قبل از انتصاب خود فهمیده بود. بر اساس منابع در رهبری ارتش، زامیر به خوبی می‌داند که در نهایت از او چه انتظاری می‌رود، چه از سوی سیاستمداران و چه از سوی نظامیان.

اما کسانی که او را از نزدیک می‌شناسند، می‌گویند: «این مرد در مانورها توانمند است و در حل اختلافات مهارت دارد، اما دارای تفکری مستقل است و ستون فقراتی فولادین دارد. در طول خدمت به عنوان منشی نظامی دولت، او از اختلاف با نتانیاهو هراسی نداشت، اما اجازه نداد که هیچ اختلافی بر اعتماد بین آن‌ها تأثیر بگذارد.»

زندگینامه

ایال زامیر (۵۹ ساله) در سال ۱۹۶۶ متولد شد و در ایلات بزرگ شد، سپس به مدرسه شبانه‌روزی نظامی در تل‌آویو رفت. در طول خدمت نظامی خود، دو مدرک دانشگاهی دریافت کرد و دوره‌های آموزشی در ایالات متحده و فرانسه در کالج امنیت ملی را گذراند.

او خدمت نظامی خود را در نیروی زرهی در سال ۱۹۸۴ آغاز کرد و سپس دوره آموزش فرماندهی تانک را به پایان رساند. او از یک پست فرماندهی جنگی به پست دیگر منتقل شد تا اینکه در سال ۲۰۱۲ به عنوان منشی نظامی دولت منصوب شد.

پس از سه سال، زامیر به ارتش بازگشت و به عنوان فرمانده لواء جنوبی منصوب شد و دیوار محکم اطراف نوار غزه را به نام خود ثبت کرد، دیواری که حماس در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ به راحتی آن را شکست.

در سال ۲۰۱۸، او به عنوان معاون رئیس ستاد کل منصوب شد و برای ریاست ستاد کل رقابت کرد، اما نخست‌وزیر وقت، یائیر لاپید، ترجیح داد هرتسی هالوی را انتخاب کند. زامیر ارتش را ترک کرد، اما پس از بازگشت نتانیاهو به قدرت، به عنوان مدیرکل وزارت دفاع منصوب شد.

بر اساس گفته‌های نزدیکان به او، اولین مأموریت او بازسازی تصویر ارتش اسرائیل در نظر عموم خواهد بود، پس از کاهش اعتماد به آن، به ویژه در طول جنگ اخیر. امروز از سستی در انضباط صحبت می‌شود و نیاز به راه‌حلی خردمندانه برای غلبه بر آن بدون تحمیل دستورات وجود دارد.

رضایت راست‌گرایان

در پشت پرده، رهبران راست‌گرای افراطی اسرائیل برای انتخاب زامیر تلاش کردند، اما نه به این دلیل که او از نظر فکری یا سیاسی با راست‌گرایان همخوانی دارد، بلکه به این دلیل که او در کرانه باختری تجربه‌ای نداشت. معمولاً فرمانده منطقه مرکزی ارتش مسئولیت رهبری ارتش در کرانه باختری را بر عهده دارد و از این رو با شهرک‌نشینان درگیر می‌شود.

زامیر این مسئولیت را بر عهده نداشت و در هفتم اکتبر ۲۰۲۳، خارج از هیئت رئیسه ستاد کل ارتش بود. بنابراین، راست‌گرایان او را به عنوان یک استثنا از میان فرماندهان نظامی که از آن‌ها بیزار بودند، دیدند.

با این حال، در روزهای اخیر قبل از انتصاب زامیر، تلاش‌هایی از سوی راست‌گرایان برای تغییر این روند مشاهده شد.

بر اساس گزارش روزنامه «معاریو»، همسر و پسر نتانیاهو که در میامی آمریکا حضور دارند، تلاش کردند تا در آخرین لحظه انتصاب زامیر را متوقف کنند. اما این مداخله دیر انجام شد. دلیل «تلاش برای تغییر» این بود که آن‌ها مطمئن شدند زامیر بیش از حد مستقل است.

این روزنامه اضافه می‌کند: «کسانی که زامیر را از نزدیک از طریق خدمت نظامی‌اش می‌شناسند، می‌گویند او یک افسر پاک از هرگونه دخالت و بی‌گناه از سیاست است. افسری که به ارتش نه به عنوان یک «واحد ویژه» یا یک سیستم ویژه، بلکه به عنوان یک نهاد بزرگ نگاه می‌کند که بیش از هر چیز به یک دست قوی و دقیق بر سکان نیاز دارد. او باید ارتش را به حرفه نظامی بازگرداند و آن را به مردم نزدیک کند. او باید به حرفه نظامی افتخارش را بازگرداند و مراقب باشد که فرهنگ نظامی به فرهنگ اردوگاه‌ها، دخالت‌ها یا دستکاری‌ها سقوط نکند. او باید افتخار ارتش را بازگرداند و اعتماد عمومی را به آن بازگرداند. او باید تلاش کند تا دیواری شبیه به دیوار چین بین ارتش و سیاستمداران بسازد. ایال زامیر بیست‌وچهارمین رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل خواهد بود و نقش او کمتر از تاریخی نخواهد بود.»



نادین لبکی: سینما دغدغه درونی من است، و فیلم‌هایم از پرسش‌های بی‌پایان متولد می‌شوند

نادین لبکی درباره مسیر حرفه‌ای خود در جشنواره دریای سرخ سخن می‌گوید (اداره جشنواره)
نادین لبکی درباره مسیر حرفه‌ای خود در جشنواره دریای سرخ سخن می‌گوید (اداره جشنواره)
TT

نادین لبکی: سینما دغدغه درونی من است، و فیلم‌هایم از پرسش‌های بی‌پایان متولد می‌شوند

نادین لبکی درباره مسیر حرفه‌ای خود در جشنواره دریای سرخ سخن می‌گوید (اداره جشنواره)
نادین لبکی درباره مسیر حرفه‌ای خود در جشنواره دریای سرخ سخن می‌گوید (اداره جشنواره)

نادین لبکی، کارگردان و بازیگر لبنانی، در نشست خود در جشنواره دریای سرخ سینمایی، که توسط آنطوان خلیفه، مدیر برنامه عربی و کلاسیک جشنواره، برگزار شد، توضیح داد که یک اثر هنری تصادفی خلق نمی‌شود؛ بلکه از آن لرزه درونی ناشی می‌شود که یک دغدغه یا پرسشی ایجاد می‌کند که آرام نمی‌گیرد و در نهایت به داستان تبدیل می‌شود.
لبکی با آرامش و اعتماد به نفس، تجربیات شخصی و حرفه‌ای خود را مرور و تأکید کرد که صداقت، شاخص اصلی کیفیت فیلم است؛ نه فقط صداقت دیدگاه خود او، بلکه صداقت همه کسانی که پشت و جلوی دوربین حضور دارند.

فرایند آفرینش فیلم

لبکی توضیح داد که شوق و وسواس ذهنی پیش از تولد هر ایده فیلم، نخستین مرحله هستند؛ یعنی قبل از نوشتن اولین خطوط فیلمنامه، مدت‌ها با ایده‌ای مواجه است که نمی‌خواهد ذهن او را ترک کند. کم‌کم این دغدغه شکل می‌گیرد و به موضوع مشخصی تبدیل می‌شود که قطب‌نمای تعیین‌کننده تمام جزئیات بعدی است. داستان ممکن است تغییر کند و مسیر فیلم ممکن است دستخوش تحول شود، اما ایده مرکزی و آن پرسش اساسی همچنان ثابت می‌ماند و باید به آن رسید.

نادین لبکی پس از نشست مطبوعاتی (جشنواره دریای سرخ)

به عنوان مثال، هنگام خلق فیلم «هلّأ لوين؟/ حالا کجا»، لبکی به جنگ ۲۰۰۸ بازمی‌گردد، زمانی که در خیابان‌هایی قدم می‌زد که به نظر می‌رسید در آستانه یک جنگ داخلی جدید هستند. او از تصور اینکه فرزندش روزی اسلحه به دست گیرد، وحشت کرد و همین لحظه به بذر یک فیلم کامل تبدیل شد.
در فیلم «کفرناحوم» نیز مشابه همین تجربه رخ داد: لبکی کودکان را در خیابان‌ها مشاهده می‌کرد، به داستان‌هایشان گوش می‌داد و نگاهشان به دنیا و آدم‌هایی که می‌گذرند را رصد می‌کرد، گویی این افراد بی‌اثر و گذرا هستند. از همین نقطه بود که ایده شکل گرفت و پروژه پنج ساله‌ای از پژوهش میدانی آغاز شد تا قوانین، زندگی روزمره و انگیزه‌های انسانی را در این مناطق کمتر دیده‌شده درک کند.

نوشتن فیلمنامه و کار تیمی

لبکی تاکید کرد که مرحله نوشتن فیلمنامه صرفاً شکل‌دهی متن نیست؛ بلکه لحظه‌ای است برای تجربه مشترک و همکاری تیمی. او علاقه دارد با افرادی کار کند که دیدگاه و اصول مشترک با او دارند. گاهی تیم نویسندگان دو هفته به صورت مداوم می‌نویسند و سپس ماه‌ها توقف می‌کنند، بدون هیچ ضرب‌الاجل سختگیرانه‌ای، زیرا داستان ریتم و زمان خود را تعیین می‌کند، نه برعکس.

انتخاب بازیگران و تجربه انسانی
فرایند انتخاب بازیگران برای لبکی طولانی است، زیرا بیشتر بازیگرانش حرفه‌ای نیستند. در «کفرناحوم» برای او غیرممکن بود که از یک بازیگر حرفه‌ای بخواهد دردی واقعی را منتقل کند، بنابراین به کسانی مراجعه کرد که خود تجربه مشابه یا عینی داشتند. لبکی معتقد است که درک انسان‌ها و انگیزه‌هایشان دروازه خلاقیت است؛ او هنگام فیلمبرداری به نتیجه نهایی فکر نمی‌کند، بلکه به تجربه و لحظه شکل‌گیری صحنه توجه دارد.

تجربه بازیگری و نگاه به سینما

لبکی همچنین درباره تجربه بازیگری خود در فیلم «وحشتینی» صحبت کرد و گفت که این کار تاثیر عمیقی بر او در سطح شخصی داشت و از همکاری با ستاره فرانسوی فانی آردان خوشحال بود. بازیگری به او امکان داد سینما را از زاویه‌ای متفاوت تجربه کند. او باور دارد که سینما توانایی تغییر انسان و نحوه تفکر و نگاه او به جهان را دارد، و همین انگیزه‌ای برای ادامه پروژه‌های سینمایی است که روی رفتار انسانی و انگیزه‌های غیرمنتظره افراد تمرکز دارند.

تأثیر مدرسه ایرانی و مسیر حرفه‌ای
لبکی تأکید کرد که مدرسه ایرانی بازیگری و کارگردانی تاثیر زیادی بر شکل‌گیری سبک او داشته است. با وجود نبود یک صنعت سینمایی واقعی در لبنان در آغاز مسیر حرفه‌ای، او از طریق کار در تبلیغات و موزیک ویدئو مسیر خود را ساخته و از یک پروژه به پروژه دیگر حرکت کرده است، زیرا فرصت کار کردن کنار کارگردانان بزرگ وجود نداشت. او این چالش را یکی از سخت‌ترین تجربه‌های خود می‌داند.

فیلم جدید و تمرکز بر داستان زنان

لبکی توضیح داد که فیلم جدید او بر محور ایده‌ای مرکزی ساخته خواهد شد و در بیش از یک کشور فیلمبرداری خواهد شد. این پروژه درون‌مایه‌ای درباره زنان و تجربه‌هایشان دارد. او گفت: «ما در زمانی زندگی می‌کنیم که مفاهیم درست و غلط درهم آمیخته و تنها مرجع ما اصول شخصی خودمان است»، و افزود که انتخاب‌های هنری او تنها بر اساس باورهایش است.

شراکت هنری با همسرش

لبکی در پایان به همکاری با همسرش خالد مزنّر در موسیقی فیلم اشاره کرد و آن را یکی از ستون‌های اصلی تجربه کاری خود دانست. آن‌ها از لحظه شکل‌گیری ایده با هم شروع به کار می‌کنند، گاهی اختلاف نظر شدیدی دارند، اما در نهایت به ترکیبی هنری که بازتاب دیدگاه هر دو است می‌رسند. لبکی خود را خوش‌شانس می‌داند که همراه با فردی با استعداد هنری و انسانی کار می‌کند.


مذاکرات هسته‌ای؛ سردی واشنگتن، انتظار محتاطانه تهران

پرچم‌های ایران در مرکز تهران، چهارشنبه (آژانس عکس اروپا)
پرچم‌های ایران در مرکز تهران، چهارشنبه (آژانس عکس اروپا)
TT

مذاکرات هسته‌ای؛ سردی واشنگتن، انتظار محتاطانه تهران

پرچم‌های ایران در مرکز تهران، چهارشنبه (آژانس عکس اروپا)
پرچم‌های ایران در مرکز تهران، چهارشنبه (آژانس عکس اروپا)

واکنش سرد آمریکا به درخواست‌های مکرر ایران برای ازسرگیری مذاکرات هسته‌ای، تنها بی‌اعتنایی دیپلماتیک نیست؛ برای بسیاری شبیه «بازی با اعصاب» در آستانه دوره‌ای حساس در تهران است. در حالی‌که واشنگتن درگیر پرونده‌های خارجی متعدد است، ایران زیر فشار بحران اقتصادی و ابهام در آینده قدرت پس از علی خامنئی، با فرسایش داخلی روبه‌رو است. تهران پیام‌های «آمادگی مشروط» می‌فرستد، اما آمریکا ترجیح می‌دهد منتظر بماند؛ شاید برای فروپاشی بیشتر، شاید برای صحنه سیاسی تازه‌ای که توازن قدرت در ایران را دوباره تعریف کند.

در هفته‌های گذشته، مقامات ایرانی بارها از آمادگی برای «مذاکرات جدی» با آمریکا درباره برنامه هسته‌ای گفته‌اند، اما واشنگتن پاسخی نداده است. ایران خود را مایل به گفت‌وگو «با شروط عادلانه» نشان می‌دهد، اما آمریکا عجله‌ای نمی‌بیند؛ رویکردی که به‌گفته برخی کارشناسان، ترکیبی از تاکتیک و اولویت‌بندی در شرایطی است که ایران با تنش‌های اقتصادی و سیاسی شدید و ابهام در آینده رهبری مواجه است.

پرونده ایران و اولویت‌های واشنگتن

پاتریک کلاسون، مدیر پژوهش در «انستیتوی واشنگتن» به الشرق الاوسط می‌گوید سردی آمریکا به‌معنای رد کامل نیست؛ بلکه پیامد فضای سیاسی شلوغ آمریکاست: «از ونزوئلا تا اوکراین، به‌علاوه فشارهای داخلی.» او اضافه می‌کند که دولت دونالد ترامپ معتقد است برنامه هسته‌ای ایران «در سال‌های اخیر دچار عقب‌گرد شده و تهدید فوری نیست»، بنابراین پرونده «فوریت ندارد». به گفته او، استیو ویتکوف، مذاکره‌کننده ارشد آمریکا، مسئول پرونده‌هایی است که کاخ سفید آنها را فوری‌تر می‌داند.

کلاسون می‌گوید این وضعیت به آمریکا «فرصت» می‌دهد چون نمی‌خواهد وارد مذاکراتی پیچیده و پرهزینه شود، آن‌هم بدون نشانه‌های واقعی از آمادگی ایران برای امتیازدهی فراتر از حرف.

پیام‌های «گشایش مشروط» از تهران

تهران هم‌زمان پیام‌های دیپلماتیک خود را تقویت کرده است. عباس عراقچی، وزیر خارجه، در گفت‌وگو با خبرگزاری «کیودو» گفت ایران همچنان «به دیپلماسی باز» است، اما «قانع نشده» که آمریکا آماده گفت‌وگوهای «واقعی و جدی» است. او مدعی شد واشنگتن هنوز با «منطق تحمیل» برخورد می‌کند و بازگشت به میز مذاکره باید بر پایه «نتایج عادلانه» باشد.

ایران حتی پیشنهاد همکاری فنی به ژاپن داده تا از تجربه این کشور در مدیریت پیامدهای بحران‌های هسته‌ای برای تقویت امنیت تأسیسات آسیب‌دیده خود – در حملات منتسب به آمریکا و اسرائیل – استفاده کند؛ اقدامی که اعتراف ضمنی به حجم خسارت‌هاست، هرچند عراقچی همچنان این حملات را «نقض بزرگ قوانین بین‌المللی» می‌داند.

اما این گشایش فنی به‌معنای تغییر موضع نیست. ایران همچنان بر «حق غنی‌سازی» تحت معاهده عدم‌اشاعه پافشاری می‌کند و هرگونه محدودیت جدید را به توقف تحریم‌ها و به رسمیت شناختن «ماهیت صلح‌آمیز» برنامه هسته‌ای مشروط می‌داند.

شکاف قدرت در داخل ایران

در داخل، صحنه سیاسی پیچیده‌تر شده است. کلاسون از «درگیری لفظی بی‌سابقه» بین مسئولان و بحث‌های علنی درباره سناریوهای پس از خامنئی سخن می‌گوید؛ نشانه‌ای از شکاف جدی در رأس قدرت.

فرزین ندیمی، پژوهشگر ایرانی، به الشرق الاوسط می‌گوید دو اردوگاه اصلی شکل گرفته‌اند: یکی خامنئی و نهادهای وابسته به او، و دیگری حسن روحانی و تیمش که می‌خواهند در آینده سیاسی نقش اصلی داشته باشند. به‌گفته او، سپاه پاسداران اکنون «در موقعیت ناظر» است اما در صورت غیبت خامنئی ممکن است به بازیگر اصلی تبدیل شود و رقابت شدیدی با روحانی آغاز شود «اگر قبل از آن حذف نشود.»

ایران هم‌زمان با بحرانی اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کند: کاهش بیش از ۱۰ درصدی ارزش پول ملی در ده روز، کمبود آب، قطعی برق‌های مکرر، و سیاست‌های اقتصادی که «ناتوان» توصیف می‌شوند. کلاسون گرانی بنزین را مثال می‌زند که با وجود قیمت بالا برای مصرف اضافه، همچنان کمتر از هزینه واردات است؛ وارداتی که ۴ میلیارد دلار در سال خرج برمی‌دارد. کارشناسان این وضعیت را «نمونه روشن ناکارآمدی حکمرانی» می‌دانند.

تشدید موشکی و آماده‌سازی برای رویارویی با اسرائیل

باراک بارفی، پژوهشگر مؤسسه «نیو آمریکا»، به الشرق الاوسط می‌گوید ایران هیچ نشانه‌ای از کاهش برنامه هسته‌ای یا موشکی نشان نمی‌دهد؛ بلکه در حال «انباشت» موشک برای مواجهه احتمالی با اسرائیل است. به گفته او، تهران به‌دنبال توانایی در «فرسایش» سامانه‌های دفاعی اسرائیل با پرتاب‌های متعدد است.

بارفی درعین‌حال احتمال حمله قریب‌الوقوع اسرائیل را کم می‌داند؛ به‌دلیل نیاز تل‌آویو به حفظ «آزادی عمل» در آسمان ایران و نگرانی از احیای پدافند هوایی ایران. همچنین اسرائیل از «فرسایش جامعه» و خطر شکست در یک حمله ناتمام به‌ویژه با نزدیک‌شدن انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا در ۲۰۲۶ بیم دارد.

استراتژی انتظار در واشنگتن، خرید زمان در تهران

در مجموع، آمریکا در موقعیتی است که می‌تواند صبر کند؛ در مقابل، ایران تلاش دارد زمان بخرد. با تشدید فشارهای داخلی و رقابت جناحی، تهران بیش از هر زمان به یک تنش‌زدایی خارجی نیاز دارد؛ اما واشنگتن می‌داند هر مذاکره جدیدی به ابزارهای فشار بیشتر نیاز دارد، چه از مسیر تحریم‌ها چه از مسیر تداوم «نبرد بین جنگ‌ها» توسط اسرائیل.

به همین دلیل، سردی آمریکا نه یک «نه» قطعی، بلکه بخشی از راهبردی برای تماشای تحولات داخلی ایران و بهره‌گیری از تغییر موازنه‌هاست.

در نهایت، تنها سناریویی که می‌تواند پنجره واقعی مذاکره را باز کند، ورود ایران به مرحله «پسا‌خامنئی» است؛ زمانی که ساختار قدرت باید بازچینی شود و اقتصاد فرسوده و جامعه ناراضی، حکومت را به سمت امتیازدهی بیشتر سوق دهد.


تأکید سعودی بر پایان تنش و برقراری ثبات در شرق یمن  

محمد القحطانی، رئیس هیئت سعودیِ مأمور برقراری آرامش در حضرموت (سبأ)
محمد القحطانی، رئیس هیئت سعودیِ مأمور برقراری آرامش در حضرموت (سبأ)
TT

تأکید سعودی بر پایان تنش و برقراری ثبات در شرق یمن  

محمد القحطانی، رئیس هیئت سعودیِ مأمور برقراری آرامش در حضرموت (سبأ)
محمد القحطانی، رئیس هیئت سعودیِ مأمور برقراری آرامش در حضرموت (سبأ)

در پی تحرکات نظامی اخیر «شورای انتقالی جنوب» در استان‌های حضرموت و المهره در شرق یمن، رئیس هیئت سعودی بازدیدکننده از حضرموت، سرتیپ محمد القحطانی، اعلام کرد که پادشاهی عربی سعودی ـ به‌عنوان رهبر ائتلاف حمایت از دولت قانونی یمن ـ تلاش می‌کند بحران پایان یابد، درگیری‌ها حل شود و اوضاع به حالت پیشین بازگردد.

رسانه‌های رسمی یمن گزارش دادند که هیئت سعودی پس از پایان نشست‌های خود در شهر المکلا و مناطق ساحلی، وارد مدیرات وادی و صحرا شد و مورد استقبال استاندار حضرموت، سالم الخنبشی، شماری از معاونان استانداری، بزرگان، شخصیت‌ها و شیوخ حضرموت قرار گرفت.

به گفته خبرگزاری دولتی «سبأ»، استاندار حضرموت ضمن خوشامدگویی به هیئت سعودی گفت: «این سفر پشتوانه‌ای برای پیوندهای برادری، همسایگی و باور مشترک میان یمن و سعودی است». او ابراز امیدواری کرد که این سفر به حمایت از حضرموت و دولت محلی آن برای کاهش مشکلات مردم در زمینه‌های خدماتی، اقتصادی و امنیتی کمک کند.

در سخنرانی خود در جمع بزرگان و رهبران حضرموت، سرتیپ قحطانی تأکید کرد: «موضع ثابت سعودی در قبال یمن و حضرموت، برقراری آرامش، حمایت از امنیت و ثبات و مخالفت با هرگونه تلاش برای تحمیل واقعیت جدید با زور یا کشاندن استان به چرخه درگیری‌های تازه است.»

او بار دیگر موضع ریاض را مبنی بر «لزوم خروج همه نیروهای وابسته به شورای انتقالی جنوب از حضرموت و المهره و بازگرداندن اوضاع به حالت قبلی» یادآور شد.

قحطانی افزود: «حضرموت ستون اصلی ثبات است، نه میدان درگیری. این استان نیروهای متخصص و توانمند از میان فرزندان خود دارد که باید امور و منابع آن را اداره کنند، و این مدیریت باید از طریق نهادهای رسمی دولت و دولت محلی انجام شود.»

توافقات و مواضع بین‌المللی

رسانه‌های یمن به نقل از قحطانی اعلام کردند که «در جریان سفر هیئت سعودی به حضرموت، بر سر مجموعه‌ای کامل از اقدامات برای حمایت از امنیت، ثبات و آرامش با همه طرف‌ها، از جمله شورای انتقالی، توافق شد.»

او تأکید کرد که رهبری ائتلاف عربی به ریاست سعودی برای پایان بحران و بازگرداندن اوضاع به حالت طبیعی تلاش می‌کند. همچنین گفت: «سعودی روابط تاریخی و برادرانه با سراسر یمن دارد. مسئله جنوب، مسئله‌ای عادلانه است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت؛ این موضوع در نتایج گفت‌وگوی ملی یمن وجود دارد و در هر راه‌حل سیاسی آینده، با حمایت سعودی و امارات، جایگاهی خواهد داشت.»

قحطانی همچنین اعلام کرد که با مقامات محلی و «ائتلاف قبایل حضرموت» به توافق اولیه‌ای دست یافته‌اند تا تولید نفت در شرکت بترومسيلة ادامه یابد، منافع مردم مختل نشود و تأسیسات نفتی از درگیری‌ها دور بماند. بر اساس این توافق، نیروهای مسلط فعلی از این مناطق خارج می‌شوند و نیروهای حضرمی تحت نظارت مستقیم دولت محلی جایگزین خواهند شد تا زندگی عادی شود.

سربازانِ وابسته به «شورای انتقالی جنوب» در حال نگهبانی از محوطه کاخ ریاست‌جمهوری در عدن (رویترز)

دعوت سازمان ملل به گفت‌وگو

همزمان با تحولات حضرموت و المهره، فرستاده ویژه سازمان ملل به یمن، هانس گروندبرگ، به ریاض سفر کرد و با وزیر خارجه یمن شایع الزندانی، سفیر سعودی در یمن محمد آل جابر، سفیر امارات در یمن محمد الزعابی، نمایندگان کشورهای عضو دائم شورای امنیت و شماری از دیپلمات‌ها دیدار کرد.

طبق بیانیه دفتر فرستاده سازمان ملل، این نشست‌ها بر تحولات اخیر حضرموت و المهره متمرکز بود و تأکید شد که شرق یمن منطقه‌ای حیاتی از نظر سیاسی و اقتصادی است.

گروندبرگ بر «لزوم خویشتنداری همه طرف‌ها و کاهش تنش از طریق گفت‌وگو» تأکید کرد و گفت باید «فضایی برای گفت‌وگو میان طرف‌های یمنی حفظ شود تا ثبات تقویت گردد و به نفع مردم یمن باشد.»

او در دیدارهای خود بار دیگر تعهدش را برای ادامه همکاری با طرف‌های یمنی، منطقه‌ای و بین‌المللی به‌منظور کاهش تنش و تقویت چشم‌انداز دستیابی به راه‌حل سیاسی مذاکره‌شده در یمن اعلام کرد.

رسانه‌های رسمی یمن گزارش دادند که وزیر خارجه یمن، شایع الزندانی، در دیدار با گروندبرگ حمایت کامل دولت یمن از تلاش‌های سازمان ملل را اعلام کرد و آمادگی دولت برای همکاری با سازمان ملل و جامعه جهانی در جهت کاهش رنج انسانی و تقویت امنیت و ثبات را مورد تأکید قرار داد.

این دیدار همچنین به موضوع مذاکرات مربوط به تبادل اسرا و بازداشت‌شدگان پرداخت. وزیر خارجه یمن بر «ضرورت دستیابی به پیشرفت ملموس در این پرونده انسانی و پایبندی به توافقات برای آزادی همه اسرا و بازداشت‌شدگان بدون استثنا» تأکید کرد.

توالی بیانیه‌های بین‌المللی

پس از صدور بیانیه‌های آمریکا، بریتانیا، فرانسه و آلمان در دعوت به آرام‌سازی و تقویت ثبات در یمن، هیئت اتحادیه اروپا نیز اعلام کرد: «از شورای رهبری ریاست‌جمهوری و دولت یمن در تلاش‌های صورت‌گرفته برای تقویت امنیت و ثبات حمایت می‌کند.»

این هیئت در پیامی در پلتفرم «ایکس» از «گزارش جامع رشاد العلیمی، رئیس شورای رهبری ریاست‌جمهوری، درباره تحولات اخیر در حضرموت و المهره» قدردانی و بر ضرورت «حل اختلافات سیاسی از طریق ابزارهای سیاسی و گفت‌وگو» تأکید کرد.

هیئت اتحادیه اروپا همچنین از همه تلاش‌ها برای کاهش تنش از راه میانجی‌گری استقبال و بار دیگر بر ایستادگی اتحادیه اروپا در کنار مردم یمن و «همراهی با آرمان‌های آنان در آزادی، امنیت و شکوفایی» تأکید کرد.

گردهمایی هواداران «شورای انتقالی» در عدن؛ حامیانی که خواستار بازگرداندن کشوری هستند که پیش از سال ۱۹۹۰ در جنوب یمن وجود داشت (AFP)

مواضع رشاد العلیمی

رشاد العلیمی در ریاض نشستی با سفرای کشورهای حامی روند سیاسی در یمن برگزار کرد و آنان را در جریان آخرین تحولات سیاسی و میدانی قرار داد؛ به‌ویژه رویدادهای استان‌های شرقی که به گفته او «به تضعیف دولت قانونی، تهدید وحدت تصمیمات امنیتی و نظامی و نقض مرجعیت‌های مرحله انتقالی منجر شده است.»

العلیمی تأکید کرد: «یکی از مسیرهای مؤثر برای آرام‌سازی، وجود موضعی بین‌المللی واحد، روشن و صریح است که اقدامات یک‌جانبه را رد کند، بر پایبندی کامل به مرجعیت‌های مرحله انتقالی تأکید و از دولت قانونی به‌عنوان تنها مرجع اجرایی برای حفاظت از منافع عالی کشور حمایت کند.»

او همچنین بار دیگر اظهار کرد: «موضع شورای رهبری ریاست‌جمهوری بر اساس تجربه‌های گذشته روشن است؛ این شورا هیچ پوشش سیاسی برای اقدامات یک‌جانبه خارج از چارچوب نهادی دولت فراهم نمی‌کند، مشروط بر آنکه اراده ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی صادقانه وجود داشته باشد.»