یک مقام ارشد الجزایر از بسته شدن مرزهای جنوبی الجزایر با مالی و نیجر و جلوگیری از ورود شهروندان سوریه به کشور خبر داد. او افزود «این اقدام به منظور جلوگیری از ورود اعضای گروه های اپوزیسیونی که در خاک سوریه با شکست و ناکامی روبرو شدند صورت گرفته است و این افراد امنیت کشور را در معرض تهدید قرار می دهند.»
حسن قاسمی مدیر سیاست گذاری مهاجرت در وزات کشور به رویترز گفت «شهروندان سوری که با این شیوه به دنبال گرفتن پناهندگی در الجزایر هستند مظنون به اسلام گرایی افراطی بوده و ما آنها را در کشورمان نمی پذیریم.»
کشور الجزایر عرصه نبرد چند ساله بین حکومت و گروه های اسلام گرای تندرو در دهه نود میلادی (دهه هفتاد خورشیدی) بود اما حالا خشونت ها کمتر شده و تنها حمله های پراکنده در مناطق دورافتاده اتفاق می افتد.
القاسمی افزود «۵۰ هزار شهروند سوری در چند سال گذشته به دلایل بشر دوستانه در الجزایر پناهندگی گرفتند». منظور این وزیر الجزایری پناهجویانی هستند که از دست جنگ داخلی سوریه گریخته اند. او خاطر نشان کرد «اما دولت الجزایر نمی تواند پذیرای اعضای گروه های مسلحی باشد که از سوریه فرار کرده اند. این یک مساله امنیتی است.»
او گفت «۱۰۰ نفر از عناصر مسلح به همراه افراد مسلح بومی در چند هفته گذشته به مرزهای جنوبی کشور رسیده اند اما ما آنها را زیر نظر گرفتیم و بعد از اینکه به شیوه های غیر قانونی به الجزایر وارد شدند اخراجشان کردیم. اين گروه از شهروندان سوریه با گذرنامه های جعلی سودانی از فرودگاه های ترکیه یا اردن یا مصر یا سودان یا نیجر یا مالی وارد الجزایر شدند.»
او در ادامه افزود «بی گمان این افراد جنایتکار هستند و باید با هشیاری کامل با آنان برخورد کنیم و از ورود آنان به الجزایر خودداری کنیم.»
روابط دیپلماتیک الجزایر و سوریه بعد از جنگ داخلی سوریه برقرار ماند. پرزیدنت بشار اسد تا حدود زیادی موفق به شکست گروه های مسلح اپوزیسیون و افراطی شد. این گروه ها در پی سرنگونی بشار اسد هستند. شهروندان سوریه می توانند بدون ویزا به الجزایر سفر کنند.
هر چند بخش های جنوبی و جنوب شرق الجزایر بیابانی و عمدتا خالی از سکنه هستند اما حضور امنیتی الجزایر در این مناطق به دنبال گسترش گروه های تندرو و شورشی در لیبی و شمال مالی و نیجر افزایش یافته است.
الجزایر بعد از جنگ داخلی در دهه نود میلادی (دهه هفتاد خورشیدی) به عنوان متحد مهم آمریکا برای مقابله با اسلام گرایان افراطی مطرح شد. گروه های اسلام گرا عمدتا در مناطق بیابانی ساحل در بخش شمالی و غربی آفریقا مستقر هستند.
