چه‌چیز در سعودی تغییر کرد؟

TT

چه‌چیز در سعودی تغییر کرد؟

 

هماهنگ با ضرباهنگ شاهانه روند اصلاح همچنان در حال پیشرفت است و سعودی با اصلاحات ساختاری اخیر یک سال از پشتیبانی سیاست اصلاحی را درپیش گرفته و اصلاحات اقتصادی و سیاسی و اجتماعی را به‌پیش می‌برد. راهی از پیش برنامه‌شده که قصد دارد همگام پیشرفت‌های جهانی شود و در برابر چالش‌های متعدد جهانی و منطقه‌ای بایستد و برای تعامل با جهان جدید مسلح به بهترین و به‌روزترین وسایل گردد. همه اینها برای ساختن آینده‌ای است که به‌واسطه دخالت‌های دولت و نظارت بر شاخص‌های عمل وزارت‌خانه‌ها تلاش می‌کند. رهبری پادشاهی عربی سعودی تمام تلاش خود را در کار می‌کند که با هرگونه ضعفی مقابله نماید و جامعه‌ای استوار بنیان کند که در مقابل هرگونه تزلزل و ناآرامی خلل‌ناپذیر باشد. حجم بودجه کشوری نیز پشتیبان این تلاش‌ها است؛ بودجه‌ای که با توجه به رفاه و سعادت شهروند تدوین شده و تلاش می‌کند بهترین امور را در کشور متحقق سازد.

زن سعودی سوار بر اتومبیل شخصی خود رانندگی می‌کند و در حالی که همگان تردید داشتند که این مساله ممکن نخواهد شد دیدیم چگونه زنان در شهرهای جده و الریاض و جازان و دیگر مناطق به خود متکی شدند و اتومبیل راندند و حتی یک حالت تجاوز به زنان راننده در کشور ثبت نشد و معلوم شد که بسیاری از ترس‌ها واهمه بود. در این بین امر بسیار ستودنی این بود که این جامعه بی‌آنکه از اصول و ارزش‌های خود دست کشد می‌تواند راه تغییر مثبت را بپیماید. البته مثال رانندگی زنان تنها یک مثال دم‌دستی بود تا برای تقریب به ذهن به‌کار رود و مقدار کارآیی رویه اصلاحی ثابت شود.

از سوی دیگر من عقیده دارم که تمام مناقشات و مجادلاتی که اینک در میان قشرهای مختلف سعودی در حال برگزاری است و به‌صورت رسمی و غیررسمی شنیده می‌شود یک حالت کاملا نرمال است که نشان می‌دهد مردم به این اصلاحات اهمیت می‌دهند و از نقطه‌نظر دیگر هر کسی حق دارد نظر خود را به‌عنوان یک شهروند در اصلاحاتی که اجرا می‌شود بازگوید. این یک حق اصیل است که هیچ تردیدی در آن نیست و اوج اقرار به آزادی یبان است. البته گفتنی است که احداث تغییر در یک جامعه نمی‌تواند به یکباره مورد تائید و قبول همگان شود و برخی برای پذیرش چنین امری نیاز به زمان بیشتری دارند. البته باید این مساله را هم اذعان کرد که هیچ کسی در چنین تحولات حق آن را ندارد که نظر و عقیده خود را بر دیگران تحمیل کند و باید به این نکته هم اشاره کرد که میزان تائید مردمی نسبت به اصلاحاتی کنونی قابل ملاحظه است و بیش از اندازه حدمعمولی تائید است.

البته نکته بسیار حائز اهمیت و گوهری در هنگام سخن از اصلاحات اقتصادی و اجتماعی کنونی در سعودی این است که برخی از صاحب‌نظران این اصلاحات پیش‌گفته را با ضرورت اصلاحات سیاسی مرتبط می‌کنند؛ باید در این باره تاکید کرد که اصلاحات صرفا وسیله است و هیچ گاه به‌عنوان هدف نباید تلقی شود. از سوی دیگر تعیین اولویت‌های هر مرحله‌ای وظیفه هر جامعه است و نباید چنین پنداشت که راه اصلاحی یگانه‌ای وجود دارد که همگان باید آن‌را بپیمایند. در واقع جوامع با توجه به نیازمندیهای مرحله‌ای خود تغییر و تحول می‌یابند و چه بسا آنچه مورد نیاز جامعه فرانسه باشد به‌حال جامعه آمریکایی مضر باشد و آنچه چین انجام می‌دهد و برای اصلاح اقتصادی شامل در پیش می‌گیرد به هیچ جای جهان مشابه نباشد. به‌هر حال تلاش برای تحمیل یک راهکار از پیش موجود و تجویز آن برای تمام مناطق و در همه زمان‌ها به‌خوبی ثابت شده که ضرر زیادی بیش از منفعت دارد و از آن فراتر این که با واقعیت‌های مختلف منافات دارد و از عقلانیت اجرایی برخوردار نیست. هر جامعه به تنهایی باید نیازهای مرحله کنونی خود را تعیین و تحدید کند و در این تعیین از واقعیت و فرهنگ و جامعه و تاریخ و خصوصیات تمدنی خود سرچشمه گیرد.



امیر المصری… بازیگری که از رینگ بوکس تا کلیدهای پیانو، مرزهای تن و هویت را درمی‌نوردد


امیر المصری درباره انگیزه، تحوّل و آغاز پروژه تولیدی خود صحبت می‌کند (الشرق الاوسط)
امیر المصری درباره انگیزه، تحوّل و آغاز پروژه تولیدی خود صحبت می‌کند (الشرق الاوسط)
TT

امیر المصری… بازیگری که از رینگ بوکس تا کلیدهای پیانو، مرزهای تن و هویت را درمی‌نوردد


امیر المصری درباره انگیزه، تحوّل و آغاز پروژه تولیدی خود صحبت می‌کند (الشرق الاوسط)
امیر المصری درباره انگیزه، تحوّل و آغاز پروژه تولیدی خود صحبت می‌کند (الشرق الاوسط)

به دست آوردن نقش اصلی در فیلم افتتاحیه جشنواره سینمایی بین‌المللی «دریای سرخ » کار ساده‌ای نیست، اما وقتی همین بازیگر در همان دوره فیلم دیگری نیز داشته باشد، این یک اتفاق نادر در مسیر حرفه‌ای هر هنرمندی است. این دقیقاً همان چیزی است که امیر المصری، بازیگر بریتانیایی-مصری، تجربه می‌کند؛ او ستاره فیلم «العملاق/ غول» است که افتتاحیه پنجمین دوره جشنواره را رقم زد و توجه گسترده‌ای را جلب کرد، و هم‌زمان نقش اصلی فیلم «القصص/داستان‌ها» به کارگردانی ابوبکر شوقی، یکی از رقبای برجسته در مسابقه رسمی فیلم‌های بلند را نیز برعهده دارد.
المصری که طی سال‌های گذشته نامش به‌عنوان یکی از مهمانان آشنای جشنواره ثبت شده، امسال با لحنی متفاوت و حضوری پخته بازگشته است تا جزئیات تجربه خود را روایت کند: «وقتی مدیرعامل جشنواره، آقای فیصل بالطيور، با من درباره فیلم (غول) صحبت کرد، نمی‌دانستم قرار است آن را به‌عنوان فیلم افتتاحیه انتخاب کنند. ممکن بود فیلمی تجاری با یک ستاره هالیوودی را انتخاب کنند، اما آنها می‌خواستند افرادی مثل من را روی صحنه، در کنار ستاره‌های جهانی مانند مایکل کین و ایشواریا رای، ببینند».
المصری این لحظه را نقطه عطفی در مسیر حرفه‌ای خود می‌داند و با لحنی پرستش‌آمیز می‌افزاید: «من شیفته جشنواره هستم؛ هر سال می‌بینیم که هر دوره بهتر از قبلی است». او ادامه می‌دهد: «من بسیار از مرحله‌ای که اکنون به لحاظ هنری تجربه می‌کنم لذت می‌برم، به‌ویژه اینکه کم اتفاق می‌افتد یک بازیگر در دو فیلم در جشنواره‌ای به بزرگی (دریای سرخ) نقش اصلی داشته باشد».

صحنه‌ای از فیلم افتتاحیه جشنواره «غول» با بازی امیر المصری (جشنواره)

«غول»... مربی یا استعداد؟

حضور المصری در فیلم «غول» فراتر از یک نقش اصلی است؛ فیلم ساختی حساس دارد که نیازمند اجرای دقیق و آگاهانه شخصیت نسیم حمید است، ورزشکاری که در دهه ۹۰ در بریتانیا انقلابی در تصویر ورزشکار مسلمان ایجاد کرد و همزمان بحث‌های بی‌پایانی درباره رابطه‌اش با مربی افسانه‌ای‌اش، که نقش او را پیرس بروسنان بازی می‌کند، برانگیخت.
المصری درباره تشابه این داستان با زندگی خود می‌گوید: «بسیار... هر دوی ما نظرات منفی را نادیده می‌گیریم و با اصرار مسیرمان را ادامه می‌دهیم».
فیلم از یک صحنه کوچک در شفلید بریتانیا آغاز می‌شود، جایی که مادر پسری هفت ساله از مربی می‌خواهد فرزندش را برای مقابله با زورگویی آموزش دهد؛ لحظه‌ای که معمولی به نظر می‌رسد، اما پایه و اساس یک اسطوره می‌شود. مربی استعداد را از همان نگاه نخست تشخیص می‌دهد و نسیم را به همراه سه برادرش به رینگ می‌برد تا بلافاصله کشف کند که این کودک نحیف چیزی دارد که نمی‌توان آموزش داد. از این نقطه، داستان فیلم از خیابان‌های محله به قهرمانی جهان گسترش می‌یابد، تا زمانی که فروپاشی‌ها و تنش‌ها نشان می‌دهد رابطه بین ورزشکار و مربی چقدر شکننده است.
فیلم با هوشمندی پرسشی مطرح می‌کند: «غول واقعی کیست، مربی یا استعداد؟» این سؤال در صحنه‌ای تکان‌دهنده به اوج می‌رسد، وقتی دو طرف رو در رو می‌شوند؛ نسیم می‌گوید: «این استعداد از طرف خداست و باید از آن بهره ببرم بدون اینکه کسی را مقصر بدانم». مربی پاسخ می‌دهد: «استعداد تو هیچ ارزشی ندارد اگر من آن را کشف و ۱۶ سال پرورش نداده باشم».

امیر المصری... سالی سرنوشت‌ساز که موقعیت او را میان بازیگری و هویت هنری‌اش تغییر می‌دهد (جشنواره)

حضور واقعی نسیم حمید، ورزشکار بازنشسته، در نمایش فیلم اتفاقی ویژه بود؛ او پس از سال‌ها غیبت در جشنواره حاضر شد، لبخند زد و با تأثر گفت: «این فیلم به تو می‌گوید: (به نام خدا... مسیر جدیدت را آغاز کن!)»؛ گویی اسطوره به شکل نمادین مشعل را به بازیگری که آن را بازسازی کرده، سپرده است.

مرحله‌ای جدید... پروژه‌هایی به‌صورت عمده

با توجه به اینکه هویت هنری امیر المصری از تلاقی فرهنگ‌های عربی و غربی شکل گرفته است، دقیقاً همان‌طور که در فیلم «غول» مشاهده می‌شود، پرسشی درباره تأثیر این تلفیق فرهنگی ضروری به نظر می‌رسد. او با تأملی روشن در ماهیت انتخاب‌های خود پاسخ می‌دهد: «مهم‌تر این است که بر پروژه تمرکز کنم، هر چه باشد، چه در جهان عرب و چه خارج از آن». سپس توضیح می‌دهد: «همیشه این سؤال‌ها ذهنم را مشغول می‌کند: آیا این اثر می‌تواند چیزی درونی را به حرکت درآورد؟ آیا می‌تواند پیامی را منتقل کند؟» و اشاره می‌کند که فیلم «غول» کاملاً در این چارچوب قرار می‌گیرد.
این انگیزه باعث شد تا گامی را بردارد که مدتی طولانی به تعویق افتاده بود؛ یعنی تأسیس یک شرکت تولید در بریتانیا. المصری می‌گوید: «اخیراً شرکتی برای تولید تأسیس کردم که حدود سه ماه پیش راه‌اندازی شد، و در مرحله بعد قصد دارم آثاری را تولید کنم که نه تنها متعلق به من باشد، بلکه برای افرادی که شبیه من هستند نیز باشد». او درباره پروژه جدیدش صحبت می‌کند، گویی می‌خواهد سنگ بنای هویت تولیدی آینده‌ای را بگذارد که مکمل آن چیزی باشد که در جلوی دوربین آغاز کرده است.

جدیدترین پروژه‌ها

در مورد تازه‌ترین پروژه‌هایش، او می‌گوید: «فیلمی در آلمان تازه به پایان رساندم، و اگر در جشنواره‌ای مانند (دریای سرخ) نمایش داده شود، یعنی توانسته‌ایم توجه را به مسئله‌ای بسیار مهم جلب کنیم که وقتی آن را خواندم، مرا بسیار تحت تأثیر قرار داد. این فیلم اهمیت زیادی خواهد داشت».
با اینکه المصری از ذکر دقیق موضوع خودداری می‌کند، اما صحبت‌هایش نشان می‌دهد که این فیلم موضوعی سنگین و مرحله‌ای متعهدتر در انتخاب‌های سینمایی او خواهد بود.
در پایان مصاحبه، پنجره‌ای به پروژه جدیدی برای علاقه‌مندان درام باز می‌کند و تأکید می‌کند که برای بازی در سریال «قاتل» (سفّاح) با کارگردان هادی الباجوری آماده می‌شود، که قرار است از طریق پلتفرم «شاهد» پخش شود. این اثر از داستان واقعی یک قاتل سریالی در قلب قاهره الهام گرفته و این بار او را به سوی ژانر رازآلود و دنیاهای تاریک می‌برد.


گوترش: سعودی‌ها در دوره‌های بحرانی نیز به تعهدات انسان‌دوستانه پایبند مانده‌اند


مصاحبه دبیرکل سازمان ملل متحد با خبرگزاری رسمی سعودی در مرکز امداد و اقدامات بشردوستانه ملک سلمان در ریاض، روز پنجشنبه (واس)
مصاحبه دبیرکل سازمان ملل متحد با خبرگزاری رسمی سعودی در مرکز امداد و اقدامات بشردوستانه ملک سلمان در ریاض، روز پنجشنبه (واس)
TT

گوترش: سعودی‌ها در دوره‌های بحرانی نیز به تعهدات انسان‌دوستانه پایبند مانده‌اند


مصاحبه دبیرکل سازمان ملل متحد با خبرگزاری رسمی سعودی در مرکز امداد و اقدامات بشردوستانه ملک سلمان در ریاض، روز پنجشنبه (واس)
مصاحبه دبیرکل سازمان ملل متحد با خبرگزاری رسمی سعودی در مرکز امداد و اقدامات بشردوستانه ملک سلمان در ریاض، روز پنجشنبه (واس)

دبیرکل سازمان ملل متحد، آنتونیو گوترش، روز پنجشنبه در جریان بازدید از مرکز امداد و اقدامات بشردوستانه ملک سلمان در ریاض، نقش پادشاهی عربی سعودی را در پشتیبانی از عملیات امدادرسانی جهانی «تعیین‌کننده و قابل‌اتکا» توصیف کرد و گفت: «سعودی‌ها حتی در دوره‌های بحرانی اخیر نیز پایبندی خود را به ارائه کمک‌های انسان‌دوستانه حفظ کرده‌اند.»

گوترش در گفت‌وگو با خبرگزاری رسمی سعودی پس از دیدار با دکتر عبدالله الربيعه، مشاور دربار سلطنتی و سرپرست مرکز، افزود که تمایل کشورها برای ارائه کمک‌های بشردوستانه در سال‌های اخیر کاهش یافته، «اما سعودی همچنان در صف نخست کمک‌رسانی قرار دارد.»

وی مرکز ملک سلمان را «نمونه‌ای برجسته از سخاوت، کارآمدی و کیفیت خدمات» دانست و اظهار کرد که این مرکز با بهره‌گیری از شبکه وسیع همکاری با نهادهای بین‌المللی، خدماتی مؤثر به گروه‌های آسیب‌پذیر در کشورهایی مانند یمن، سومالی و سوریه ارائه کرده است.

به گفته دبیرکل سازمان ملل، همکاری میان این مرکز و آژانس‌های بشردوستانه سازمان ملل «سابقه‌ای طولانی و مبتنی بر مشارکت راهبردی» دارد. او تأکید کرد که بازدید از بخش‌های مختلف مرکز، از جمله نمایشگاه دائمی و سامانه‌های تعاملی آن، تصویر روشنی از «حجم و کیفیت اقدامات انسان‌دوستانه» این نهاد ارائه می‌دهد.

در این نشست، الربيعه و گوترش راه‌های تقویت همکاری مشترک در حوزه امدادرسانی و اجرای پروژه‌های بشردوستانه را بررسی کردند. همچنین گزارشی از فعالیت‌های مرکز ارائه شد که بر اساس آن تاکنون ۳۸۸۱ پروژه در ۱۰۹ کشور با ارزشی بیش از ۸ میلیارد دلار از جمله طرح‌های تخصصی نظیر برنامه مین‌زدایی اَطراف صناعية و پروژه مسام در یمن، و برنامه بازتوانی و ادغام کودکان بازمانده از درگیری در این کشور اجرا شده است.

گوترش در جریان بازدید، با گروهی از پزشکان و کادر درمانی داوطلب سعودی نیز دیدار کرد و از تجربه‌های آنها در اجرای برنامه‌های پزشکی خارج از کشور آگاه شد. او همچنین از دفاتر سازمان‌های شریک مرکز بازدید و در جریان نوع همکاری‌های میدانی قرار گرفت.


نادین لبکی: سینما دغدغه درونی من است، و فیلم‌هایم از پرسش‌های بی‌پایان متولد می‌شوند

نادین لبکی درباره مسیر حرفه‌ای خود در جشنواره دریای سرخ سخن می‌گوید (اداره جشنواره)
نادین لبکی درباره مسیر حرفه‌ای خود در جشنواره دریای سرخ سخن می‌گوید (اداره جشنواره)
TT

نادین لبکی: سینما دغدغه درونی من است، و فیلم‌هایم از پرسش‌های بی‌پایان متولد می‌شوند

نادین لبکی درباره مسیر حرفه‌ای خود در جشنواره دریای سرخ سخن می‌گوید (اداره جشنواره)
نادین لبکی درباره مسیر حرفه‌ای خود در جشنواره دریای سرخ سخن می‌گوید (اداره جشنواره)

نادین لبکی، کارگردان و بازیگر لبنانی، در نشست خود در جشنواره دریای سرخ سینمایی، که توسط آنطوان خلیفه، مدیر برنامه عربی و کلاسیک جشنواره، برگزار شد، توضیح داد که یک اثر هنری تصادفی خلق نمی‌شود؛ بلکه از آن لرزه درونی ناشی می‌شود که یک دغدغه یا پرسشی ایجاد می‌کند که آرام نمی‌گیرد و در نهایت به داستان تبدیل می‌شود.
لبکی با آرامش و اعتماد به نفس، تجربیات شخصی و حرفه‌ای خود را مرور و تأکید کرد که صداقت، شاخص اصلی کیفیت فیلم است؛ نه فقط صداقت دیدگاه خود او، بلکه صداقت همه کسانی که پشت و جلوی دوربین حضور دارند.

فرایند آفرینش فیلم

لبکی توضیح داد که شوق و وسواس ذهنی پیش از تولد هر ایده فیلم، نخستین مرحله هستند؛ یعنی قبل از نوشتن اولین خطوط فیلمنامه، مدت‌ها با ایده‌ای مواجه است که نمی‌خواهد ذهن او را ترک کند. کم‌کم این دغدغه شکل می‌گیرد و به موضوع مشخصی تبدیل می‌شود که قطب‌نمای تعیین‌کننده تمام جزئیات بعدی است. داستان ممکن است تغییر کند و مسیر فیلم ممکن است دستخوش تحول شود، اما ایده مرکزی و آن پرسش اساسی همچنان ثابت می‌ماند و باید به آن رسید.

نادین لبکی پس از نشست مطبوعاتی (جشنواره دریای سرخ)

به عنوان مثال، هنگام خلق فیلم «هلّأ لوين؟/ حالا کجا»، لبکی به جنگ ۲۰۰۸ بازمی‌گردد، زمانی که در خیابان‌هایی قدم می‌زد که به نظر می‌رسید در آستانه یک جنگ داخلی جدید هستند. او از تصور اینکه فرزندش روزی اسلحه به دست گیرد، وحشت کرد و همین لحظه به بذر یک فیلم کامل تبدیل شد.
در فیلم «کفرناحوم» نیز مشابه همین تجربه رخ داد: لبکی کودکان را در خیابان‌ها مشاهده می‌کرد، به داستان‌هایشان گوش می‌داد و نگاهشان به دنیا و آدم‌هایی که می‌گذرند را رصد می‌کرد، گویی این افراد بی‌اثر و گذرا هستند. از همین نقطه بود که ایده شکل گرفت و پروژه پنج ساله‌ای از پژوهش میدانی آغاز شد تا قوانین، زندگی روزمره و انگیزه‌های انسانی را در این مناطق کمتر دیده‌شده درک کند.

نوشتن فیلمنامه و کار تیمی

لبکی تاکید کرد که مرحله نوشتن فیلمنامه صرفاً شکل‌دهی متن نیست؛ بلکه لحظه‌ای است برای تجربه مشترک و همکاری تیمی. او علاقه دارد با افرادی کار کند که دیدگاه و اصول مشترک با او دارند. گاهی تیم نویسندگان دو هفته به صورت مداوم می‌نویسند و سپس ماه‌ها توقف می‌کنند، بدون هیچ ضرب‌الاجل سختگیرانه‌ای، زیرا داستان ریتم و زمان خود را تعیین می‌کند، نه برعکس.

انتخاب بازیگران و تجربه انسانی
فرایند انتخاب بازیگران برای لبکی طولانی است، زیرا بیشتر بازیگرانش حرفه‌ای نیستند. در «کفرناحوم» برای او غیرممکن بود که از یک بازیگر حرفه‌ای بخواهد دردی واقعی را منتقل کند، بنابراین به کسانی مراجعه کرد که خود تجربه مشابه یا عینی داشتند. لبکی معتقد است که درک انسان‌ها و انگیزه‌هایشان دروازه خلاقیت است؛ او هنگام فیلمبرداری به نتیجه نهایی فکر نمی‌کند، بلکه به تجربه و لحظه شکل‌گیری صحنه توجه دارد.

تجربه بازیگری و نگاه به سینما

لبکی همچنین درباره تجربه بازیگری خود در فیلم «وحشتینی» صحبت کرد و گفت که این کار تاثیر عمیقی بر او در سطح شخصی داشت و از همکاری با ستاره فرانسوی فانی آردان خوشحال بود. بازیگری به او امکان داد سینما را از زاویه‌ای متفاوت تجربه کند. او باور دارد که سینما توانایی تغییر انسان و نحوه تفکر و نگاه او به جهان را دارد، و همین انگیزه‌ای برای ادامه پروژه‌های سینمایی است که روی رفتار انسانی و انگیزه‌های غیرمنتظره افراد تمرکز دارند.

تأثیر مدرسه ایرانی و مسیر حرفه‌ای
لبکی تأکید کرد که مدرسه ایرانی بازیگری و کارگردانی تاثیر زیادی بر شکل‌گیری سبک او داشته است. با وجود نبود یک صنعت سینمایی واقعی در لبنان در آغاز مسیر حرفه‌ای، او از طریق کار در تبلیغات و موزیک ویدئو مسیر خود را ساخته و از یک پروژه به پروژه دیگر حرکت کرده است، زیرا فرصت کار کردن کنار کارگردانان بزرگ وجود نداشت. او این چالش را یکی از سخت‌ترین تجربه‌های خود می‌داند.

فیلم جدید و تمرکز بر داستان زنان

لبکی توضیح داد که فیلم جدید او بر محور ایده‌ای مرکزی ساخته خواهد شد و در بیش از یک کشور فیلمبرداری خواهد شد. این پروژه درون‌مایه‌ای درباره زنان و تجربه‌هایشان دارد. او گفت: «ما در زمانی زندگی می‌کنیم که مفاهیم درست و غلط درهم آمیخته و تنها مرجع ما اصول شخصی خودمان است»، و افزود که انتخاب‌های هنری او تنها بر اساس باورهایش است.

شراکت هنری با همسرش

لبکی در پایان به همکاری با همسرش خالد مزنّر در موسیقی فیلم اشاره کرد و آن را یکی از ستون‌های اصلی تجربه کاری خود دانست. آن‌ها از لحظه شکل‌گیری ایده با هم شروع به کار می‌کنند، گاهی اختلاف نظر شدیدی دارند، اما در نهایت به ترکیبی هنری که بازتاب دیدگاه هر دو است می‌رسند. لبکی خود را خوش‌شانس می‌داند که همراه با فردی با استعداد هنری و انسانی کار می‌کند.