نخست وزیر الجزایر: بوتفلیقه به احتمال ۹۹ درصد نامزد ریاست جمهوری می شود

اویحیی از پاسخ به سوال خبرنگاران در مورد وضعیت سلامتی بوتفلیقه طفره رفت

نخست وزیر الجزایر: بوتفلیقه به احتمال ۹۹ درصد نامزد ریاست جمهوری می شود
TT

نخست وزیر الجزایر: بوتفلیقه به احتمال ۹۹ درصد نامزد ریاست جمهوری می شود

نخست وزیر الجزایر: بوتفلیقه به احتمال ۹۹ درصد نامزد ریاست جمهوری می شود

احمد اویحیی نخست وزیر الجزایر روز شنبه (۲ فوریه) گفت «پرزیدنت بوتفلیقه نامزدی خود را برای انتخابات ریاست جمهوری از طریق پیام خطاب به مردم اعلام می کند». او افزود «بوتفلیقه در کمپین های تبلیغاتی انتخابات به دلیل وضعیت عمومی بد شرکت نمی کند».
اویحیی از پاسخ به برخی سوال های خبرنگاران در مورد وضعیت عمومی بوتفلیقه و توانایی او برای کاندید شدن در انتخابات ریاست جمهوری و شرکت در کمپین های انتخاباتی و مراسم ادای سوگند و اداره امور کشور برای پنج سال آینده طفره رفت. کنفرانس خبری در پایان نشست تجمع ملی دموکراتیک الجزایر برگزار شد.
گویا برخی از سوال های مطرح شده در این نشست به مذاق اویحیی خوش نیامد و برخی حرکات او در هنگام پاسخ به سوال ها از روی دستپاچگی بود.
اویحیی در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران روزنامه منتقد حکومت در مورد ناتوانی پرزیدنت بوتفلیقه در انجام وظایف خود به عنوان رییس جمهور بر اثر بیماری گفت «در واقع، شما بیمارید که اینقدر به بیماری پرزیدنت (۸۲ ساله) اهمیت می دهید... من مطالب این روزنامه را از سال ۲۰۰۴ دنبال می کنم». بوتفلیقه در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۴ برای دوره دوم ریاست جمهوری کاندیدای انتخابات شد و اغلب روزنامه های مهم کشور منتقد نامزدی بوتفلیقه بودند.
اما خبرنگاران دست برندار نبودند و برای پرسش در مورد وضعیت جسمی بوتفلیقه پافشاری کردند. اویحیی در واکنش به سوالی در مورد اینکه آیا خود رییس جمهور در کمپین های انتخاباتی شرکت می کند یا نه گفت «بوتفلیقه در کمپین های تبلیغاتی شرکت نمی کند و هوادارانش یعنی ما به جای او این کمپین ها را اداره می کنیم. البته این چیز بدی نیست چرا که مردم می دانند او در دوره های قبلی چه دستاوردهایی داشته است. شرایط جسمی پرزیدنت هرگز مانعی برای ماندن او در قدرت نیست. اکثریت رای دهندگان در انتخابات ۲۰۱۴ به او رای دادند و از جریان بیماری او باخبر بودند. دولت به زودی نتایج دستاوردهای دوره چهارم ریاست جمهوری او را اعلام می کند».
اویحیی گفت‌ «پرزیدنت به احتمال ۹۹ درصد کاندید انتخابات ریاست جمهوری می شود». برخی ناظران می گویند پرزیدنت بوتفلیقه به احتمال زیاد اویحیی را به عنوان مدیر کمپین انتخاباتی اش تعیین می کند.
او گفت بوتفلیقه «احتمالا» از طریق «پیام خطاب مردم» کاندیداتوری خود را اعلام می کند. او در انتخابات ۲۰۱۴ هم با این شیوه نامزد انتخابات شد.
او در آن زمان گفت «مردم از بیماری من خبر دارند اما مصرانه از من خواستند تا در قدرت بمانم و من هم به خواست آنها تن دادم».
وى از واکنش به اظهارات نامزد ریاست جمهوری ژنرال بازنشسته علی غدیری که گفته بود از رویارویی با رییس جمهور هراس ندارد خودداری کرد گفت «بر این باورم که بوتفلیقه بهترین نامزد انتخابات ریاست جمهوری است».
از سوی دیگر، زبیده عسول رییس حزب «مواطنه» (شهروندی) با اعلام حمایت از نامزدی غدیری برای انتخابات ریاست جمهوری به خبرنگاران گفت‌ «او جایگزین رژیم کنونی است». حزب مواطنه شخصیت های منتقد حکومت را در برمی گیرد.
غدیری در برنامه انتخاباتی خود اعلام کرد که «راه را بر استبداد ورانتخواری و خویشاوند سالاری و گفتمان پوپولیستی و نابرابری و شکاف طبقاتی و عوامفریبی می بندیم و در راستای برقراری اقتصاد دانش محور در همه حوزه ها تلاش می کنیم».



سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)
TT

سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)

با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در ۲۰ ژانویه، رهبران اروپایی که در بوداپست گرد هم آمده‌اند، به سرعت نسبت به این تحول واکنش نشان دادند. این نشست، تحت عنوان «گروه سیاسی اروپا» با حضور تمامی کشورهای اروپایی به جز روسیه برگزار شد، و روز جمعه تنها به سران ۲۷ کشور اتحادیه اروپا اختصاص خواهد داشت.

بازگشت ترامپ، باری دیگر ایده «استقلال راهبردی» را مطرح کرده و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، که از طرفداران اصلی آن است، با تأکید بیشتر این موضوع را بیان کرد. او در سخنرانی طولانی خود، با استناد به دلایل مختلف، بر ضرورت مدیریت سرنوشت اروپا توسط خود اروپایی‌ها تأکید کرد. مکرون اشاره کرد که برخی کشورهای اروپایی همچنان ترجیح می‌دهند روابط خود را با ترامپ به‌خاطر محافظت از «چتر امنیتی آمریکا و ناتو» تنظیم کنند.

این سخنرانی به‌صورت زنده از سایت کاخ الیزه در شبکه اجتماعی «ایکس» پخش شد. این موضوع در پی تماس تلفنی چهارشنبه شب بین مکرون و ترامپ مطرح شد که کاخ الیزه آن را «بسیار خوب» توصیف کرد. طرفین توافق کردند برای بازگشت صلح و ثبات و حل بحران‌های بزرگ بین‌المللی همکاری کنند.

مکرون همچنین بر اهمیت نقش اروپا در مسائل اوکراین و خاورمیانه تأکید کرد. این موضوع ناشی از نگرانی فرانسه از رویکرد احتمالی ترامپ در انجام توافقات یکجانبه بدون مشورت با متحدان اروپایی‌ است. با پیروزی ترامپ، اروپا به‌طور جدی نگران است که در صورت کاهش تعهدات آمریکا نسبت به ناتو، «بی‌پناه» شود. به همین دلیل، ساختن دفاع اروپایی با رویکرد «استقلال راهبردی» به اولویت نخست تبدیل شده است.

مکرون در سخنانش به همتایان اروپایی خود، تهدیدهایی را که اروپا را احاطه کرده برشمرد؛ از جمله جنگ اوکراین، تروریسم، مهاجرت غیرقانونی، تنش‌ها بین کشورها مانند وضعیت بین آذربایجان و ارمنستان، و رقابت‌های ژئوپلیتیک میان آمریکا و چین که به دنبال منافع خود بدون توجه به قوانین بین‌المللی هستند. او گفت: «آیا دیگران تاریخ ما را می‌نویسند یا ما خود می‌خواهیم آن را بنویسیم؟» و پاسخ داد که به‌نظر او، اروپا توانایی این کار را دارد. او اضافه کرد که راه رسیدن به این هدف از طریق اقدامات عملی و ایمان به توانایی‌های اروپا در تحقق استقلال راهبردی است.

مکرون این فرصت را غنیمت شمرد تا به ترامپ پیام دهد که پیروزی اوکراین به سود اروپا خواهد بود و اروپا نباید اجازه دهد روسیه پیروز شود، چراکه پیروزی روسیه یعنی قدرت‌گیری یک امپراتوری در مرزهای اروپا و احتمال برنامه‌های توسعه‌طلبانه آن پس از اوکراین.

بنجامین حداد، وزیر امور اروپایی فرانسه، در این باره گفت که اگر اروپایی‌ها مسئولیت امنیت خود را بر عهده نگیرند، دیگران سرنوشتشان را تعیین خواهند کرد.

در عین حال، مکرون تأکید کرد که اروپا باید خود را با شرایط جدید پس از انتخاب ترامپ تطبیق دهد و نمی‌تواند همیشه دفاع از امنیت خود را به آمریکایی‌ها بسپارد. او بر این باور است که دفاع از منافع اروپا باید در اولویت اروپایی‌ها باشد، اما بدون رد همکاری با ناتو و بدون ملی‌گرایی افراطی که باعث ضعف اروپا شود. به‌گفته او، راه درست این است که اروپا بیداری راهبردی داشته باشد و به‌سرعت به سمت ساختن نیروی دفاعی مستقل خود حرکت کند که با چارچوب ناتو سازگار باشد، اما در عین حال از آن استقلال داشته باشد.

مکرون با این موضع می‌خواهد نقش اصلی در گفتگو با ترامپ را ایفا کند و حد و مرز روابط با واشنگتن را مشخص کند. با این حال، بسیاری تردید دارند که اروپا بتواند به‌طور جمعی این مسیر را دنبال کند، زیرا برخی کشورهای اروپایی ترجیح می‌دهند امنیت خود را از طریق حمایت آمریکا و ناتو تأمین کنند.