دوازده محور گفتگو بین آمریکا و ترکیه و اروپا درباره منطقه امنیتی در شمال سوریه

دوازده محور گفتگو بین آمریکا و ترکیه و اروپا درباره منطقه امنیتی در شمال سوریه
TT

دوازده محور گفتگو بین آمریکا و ترکیه و اروپا درباره منطقه امنیتی در شمال سوریه

دوازده محور گفتگو بین آمریکا و ترکیه و اروپا درباره منطقه امنیتی در شمال سوریه

نشانه های توافق آمریکا و ترکیه بر سر ایجاد منطقه امنیتی در شمال شرق سوریه مشخص تر شده است اما دو طرف هنوز در دوازده مورد با یکدیگر اختلاف نظر دارند و به دنبال گفتگو بر سر این مسائل می توانند به توافق نهایی برسند. همزمان با این تحول، روسیه هم به دنبال مذاکره درباره احیای «توافق اضنه» بین آنکارا و دمشق است:
۱-نام این منطقه به درخواست آنکارا به عنوان «منطقه امنیتی» شناخته می شود. ترکیه با نامگذاری آن با عنوان «منطقه حائل» یا «منطقه امن» بین ترکیه و کردها مخالف است.
۲-این منطقه به عمق ۲۰ مایل یعنی چیزی حدود ۳۰ تا ۳۲ کیلومتر در خاک سوریه از جرابلس در شمال حلب تا مرز عراق است.  این منطقه به دلیل وجود برخی مواضع رژیم دمشق از پشت قامشلی عبور می کند.
۳-این منطقه عاری از تسلیحات سنگین و پایگاه های نظامی آمریکا خواهد بود.
۴-طرح خروج حدود هفت هزار نیروی هسته مرکزی یگان های مدافع خلق کرد از منطقه امنیتی توسط دولت ترکیه مطرح شد.
۵-نیروهای پیشمرگه از کردستان عراق با حمایت مسعود بارزانی رییس اقلیم کردستان و نیروهای وابسته به جریان الغد به ریاست الجربا به احتمال زیاد وارد منطقه امنیتی می شوند.
۶-آنکارا خواستار آزادی فعالیت در منطقه امنیتی برای «پیگرد عوامل تروریستی» شد.
۷-ترکیه در شرایط کنونی مخالف استقرار نیروهای دولتی سوریه است.
۸-دولت ترکیه طرح تشکیل شوراهای منتخب محلی با حضور ساکنان بومی و نیز بازگشت پناهجویان به بخش شمالی سوریه را مطرح کرد.
۹-پاریس خواهان «حمایت از کردها» به خاطر نقش آفرینی آنها در پیکار با «داعش» و نیز فشار افکار عمومی فرانسه است.
۱۰-واشنگتن خواستار استقرار نیروهای ناظر و ویژه اروپایی در «منطقه امنیتی» است.
۱۱-واشنگتن طرحی برای نقش آفرینی حمایت هوایی و اطلاعاتی و نیروهای واکنش سریع آمریکا در عراق و خاورمیانه مطرح کرد.
۱۲-واشنگتن خواهان حفظ پایگاه نظامی التنف در نقطه مرزی سه کشور سوریه و عراق و اردن است.
 
موارد یاد شده در چند روز آینده در نشست های کمیته مشترک بین آمریکا و ترکیه در واشنگتن مورد بررسی قرار می گیرد. این نشست ها با حضور مقام های ارشد دو کشور برگزار می شود. مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا و مولود چاووش اوغلو در نشستی در حاشیه اجلاس وزرای کشورهای عضو ائتلاف جهانی ضد «داعش» و نیز وزیران کشورهای عضو ائتلاف جهانی ضد «داعش» درباره مسائل مطرح شده گفتگو می کنند.
 



سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)
TT

سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)

با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در ۲۰ ژانویه، رهبران اروپایی که در بوداپست گرد هم آمده‌اند، به سرعت نسبت به این تحول واکنش نشان دادند. این نشست، تحت عنوان «گروه سیاسی اروپا» با حضور تمامی کشورهای اروپایی به جز روسیه برگزار شد، و روز جمعه تنها به سران ۲۷ کشور اتحادیه اروپا اختصاص خواهد داشت.

بازگشت ترامپ، باری دیگر ایده «استقلال راهبردی» را مطرح کرده و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، که از طرفداران اصلی آن است، با تأکید بیشتر این موضوع را بیان کرد. او در سخنرانی طولانی خود، با استناد به دلایل مختلف، بر ضرورت مدیریت سرنوشت اروپا توسط خود اروپایی‌ها تأکید کرد. مکرون اشاره کرد که برخی کشورهای اروپایی همچنان ترجیح می‌دهند روابط خود را با ترامپ به‌خاطر محافظت از «چتر امنیتی آمریکا و ناتو» تنظیم کنند.

این سخنرانی به‌صورت زنده از سایت کاخ الیزه در شبکه اجتماعی «ایکس» پخش شد. این موضوع در پی تماس تلفنی چهارشنبه شب بین مکرون و ترامپ مطرح شد که کاخ الیزه آن را «بسیار خوب» توصیف کرد. طرفین توافق کردند برای بازگشت صلح و ثبات و حل بحران‌های بزرگ بین‌المللی همکاری کنند.

مکرون همچنین بر اهمیت نقش اروپا در مسائل اوکراین و خاورمیانه تأکید کرد. این موضوع ناشی از نگرانی فرانسه از رویکرد احتمالی ترامپ در انجام توافقات یکجانبه بدون مشورت با متحدان اروپایی‌ است. با پیروزی ترامپ، اروپا به‌طور جدی نگران است که در صورت کاهش تعهدات آمریکا نسبت به ناتو، «بی‌پناه» شود. به همین دلیل، ساختن دفاع اروپایی با رویکرد «استقلال راهبردی» به اولویت نخست تبدیل شده است.

مکرون در سخنانش به همتایان اروپایی خود، تهدیدهایی را که اروپا را احاطه کرده برشمرد؛ از جمله جنگ اوکراین، تروریسم، مهاجرت غیرقانونی، تنش‌ها بین کشورها مانند وضعیت بین آذربایجان و ارمنستان، و رقابت‌های ژئوپلیتیک میان آمریکا و چین که به دنبال منافع خود بدون توجه به قوانین بین‌المللی هستند. او گفت: «آیا دیگران تاریخ ما را می‌نویسند یا ما خود می‌خواهیم آن را بنویسیم؟» و پاسخ داد که به‌نظر او، اروپا توانایی این کار را دارد. او اضافه کرد که راه رسیدن به این هدف از طریق اقدامات عملی و ایمان به توانایی‌های اروپا در تحقق استقلال راهبردی است.

مکرون این فرصت را غنیمت شمرد تا به ترامپ پیام دهد که پیروزی اوکراین به سود اروپا خواهد بود و اروپا نباید اجازه دهد روسیه پیروز شود، چراکه پیروزی روسیه یعنی قدرت‌گیری یک امپراتوری در مرزهای اروپا و احتمال برنامه‌های توسعه‌طلبانه آن پس از اوکراین.

بنجامین حداد، وزیر امور اروپایی فرانسه، در این باره گفت که اگر اروپایی‌ها مسئولیت امنیت خود را بر عهده نگیرند، دیگران سرنوشتشان را تعیین خواهند کرد.

در عین حال، مکرون تأکید کرد که اروپا باید خود را با شرایط جدید پس از انتخاب ترامپ تطبیق دهد و نمی‌تواند همیشه دفاع از امنیت خود را به آمریکایی‌ها بسپارد. او بر این باور است که دفاع از منافع اروپا باید در اولویت اروپایی‌ها باشد، اما بدون رد همکاری با ناتو و بدون ملی‌گرایی افراطی که باعث ضعف اروپا شود. به‌گفته او، راه درست این است که اروپا بیداری راهبردی داشته باشد و به‌سرعت به سمت ساختن نیروی دفاعی مستقل خود حرکت کند که با چارچوب ناتو سازگار باشد، اما در عین حال از آن استقلال داشته باشد.

مکرون با این موضع می‌خواهد نقش اصلی در گفتگو با ترامپ را ایفا کند و حد و مرز روابط با واشنگتن را مشخص کند. با این حال، بسیاری تردید دارند که اروپا بتواند به‌طور جمعی این مسیر را دنبال کند، زیرا برخی کشورهای اروپایی ترجیح می‌دهند امنیت خود را از طریق حمایت آمریکا و ناتو تأمین کنند.