​پیش‌بینی تأخیر سفر مکرون به لبنان تا نیمهٔ دوم سال جاری

در سایهٔ بحران اقتصادی و اجتماعی که ممکن است منجر به فروپاشی لبنان شود، جامعهٔ جهانی به تشکیل دولت لبنان به چشم ضرورت نگاه می‌کند،  اما تا زمانی که حرف‌ها به عمل تبدیل نشده و لبنان را در مسیر سود بردن از کنفرانس «سیدر» قرار ندهد، جامعهٔ جهانی نظر نهایی خود را در مورد آن ارائه نمی‌دهد.

به گزارش الشرق الاوسط، به عبارتی دیگر جامعهٔ جهانی در حال حاضر ترجیح می‌دهد که به دولت حریری یک «دورهٔ بخشودگی» اعطا کند؛ چرا که عجله در مراحل آن جایز نیست؛ اگرچه شرط می‌بندد در صورت موفقیت آن فرصتی برای نجات کشور وجود دارد.

شاید هم نشانه‌های استقبال گروه‌های سیاسی جامعهٔ جهانی منعکس کنندهٔ تمایل آنها در درنگ برای صدور حکم دربارهٔ آن است؛ چرا که منتظر کارهایی است که دولت به عهده خواهد گرفت.

اما استقبال فرانسه از تشکیل دولت در راستای این است که بودن آن از نبودنش بهتر است.

در این راستا منابعی اروپایی به «الشرق الاوسط» اطلاع دادند که سفر ایمانوئل ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه به لبنان خیلی فوری نبوده و در نیمهٔ دوم سال جاری خواهد بود.

بر اساس اظهارات این منابع واشنگتن با موضع خود اصرار داشت پیامی به متولیان دولت لبنان برساند و استقبال از تشکیل دولت را با حالتی از هشدار درآمیزد.

گویا واشنگتن می‌خواست از طریق موضع دوگانهٔ خود حکم نهایی‌اش را به زمانی موکول کند که مطمئن شود حزب‌الله یا به عبارتی دیگر از طریق آن محور ممانعت به رهبری ایران سلطهٔ خود را بر دولت تحمیل نکرده باشند.

این منابع اروپایی موضع اخیر حسن نصرالله در برابر اتهامی که از جانب نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل به حزب‌الله مبنی بر کنترل دولت جدید توسط آن وارد شد را از پاسخ دادن به نتانیاهو فراتر دانستند که تا حد رفع اتهام پیش رفت و اظهار کرد جمیل جبق متعلق به این حزب نیست و در این وزارت به همهٔ لبنانی‌ها خدمت می‌کند.

این منابع این موضع نصرالله را در جهت رفع اختلاف با جامعهٔ جهانی دانستند.

اما موضع کشورهای عربی در خصوص تشکیل دولت لبنان هنوز مشخص نشده‌است و درنگ کشورهای عربی این احتمال را برای گروه‌های لبنانی به وجود آورده که آنها منتظر هستند تا ببیند که واقعاً حزب‌الله حکومت را تحت کنترل خود قرار می‌دهد یا خیر؛ و آیا نخست‌وزیر تمایلی برای بستن راه به روی محور ممانعت و ادعاهای آن دارد یا خیر؟

بر اساس اظهارات این منابع حریری از همان لحظهٔ اول تشکیل دولت اصرار به ربط دادن تنش با حزب‌الله به تأمین حداقل ثبات در لبنان دارد و اختلافاتی همچون سلاح حزب‌الله از بندهای خاص استراتژی دفاعی است که دولت قصد بررسی آن را دارد. همین‌طور پروندهٔ آوارگان سوری که حریری اصرار دارد آن را به روسیه بسپرد. همچنین معتقد است که عادی سازی روابط با سوریه باید در چارچوب دیپلماسی کنونی آن باشد.

اما درنگ کشورهای عربی باعث نمی‌شود که نگاه‌ها از تلاش برخی از سفیران کشورهای عربی و خارجی در لبنان به خصوص سفرای فرانسه و آمریکا برای فهمیدن دلایل اختلاف حریری و ولید جنبلاط رئیس حزب «سوسیالیست ترقی خواه» در روز گذشته معطوف شود.

اما سؤال مهم‌تر آن است که آیا اختلاف سیاسی حریری و جنبلاط بالا می‌گیرد؟ یا آرامش وضعیت لبنان نیازمند تلاش برای آتش‌بس میان دو هم‌پیمان سابق است اگرچه سخت است که روابط آنها به حالت سابق بازگردد.