به گفته محمد القرقاوی وزیر مشاور هیئت دولت امارات و رئیس نشست جهانی دولت‌ها، این نشست تلاش کرد تا تریبونی جهانی برای پیشرفت فعالیت‌های دولتی قرار دهد آن هم مطابق نتایج و دست‌آوردهایی که در هفت دوره گذشت کسب کرد از جمله دوره‌ای که دیروز به کار خود پایان داد.
القرقاوی در گفت‌وگو با «الشرق الاوسط» یادآور شد، نشست پیرامون ضروری‌ترین مسائل در تحولات بزرگی که فعالیت‌های دولتی شاهد آن هستند به چند و چون می‌پردازد و اینکه چطور این بحث‌ها در شفاف ساختن تصویر آینده درخصوص دولت‌ها کمک می‌کنند. همچنین مطرح ساختن برخی موضوعات و تجربیات دولتی که در نشست شرکت کرده‌اند: مشروح گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
*تفاوت دوره هفتم نشست جهانی دولت‌ها در چیست؟ چه چیزی به دست‌آوردهای دوره‌های قبل اضافه می‌کند؟
-نشست جهانی دولت‌ها در دوره هفتم روشی را که در شش دوره گذشته آن را اساس گذاشت دنبال کرد؛ برای ارزش‌مندی کار دولتی، ادامه برنامه ریزی بر اساس نتایج و دست‌آوردهایی که در سال‌های گذشته به دست آمد همچنین استمرار جست‌وجوی پرسش‌های حیاتی آینده مانند: تحولات بزرگی که فعالیت دولتی در پرتو تغییرات بزرگ و سریع که بشریت شاهد آن است، کدام‌اند؟ آیا دولت‌های ما آماده تعامل با آینده را دارند؟ کار در آینده در همه بخش‌ها چگونه خواهد بود؟ مشاغلی که از «چارت‌های تشکیلاتی» موسسات حذف خواهند شد کدامند؟ آموزش چگونه خواهد بود؟ دنبال کدام مهارت‌ها و استعدادها باید باشیم که دولت‌های آینده باید آنها را شکار کنند؟ خدمات بهداشتی و پزشکی چگونه ارائه خواهد شد؟ دولت‌ها شهرهای آینده را چگونه اداره خواهند کرد؟ شهروند آینده از دولتش چه انتظاری دارد؟ همه این پرسش‌های جدی و دیگر پرسش‌ها در نشست مطرح می‌شوند که به آن به عنوان بزرگ‌ترین آزمایشگاه برای بررسی تجربه‌های جهانی در فعالیت دولتی نگاه می‌شود. در این نشست 140 دولت، 30 سازمان بین‌المللی و 600 سخنگو از رؤسای دولت‌ها تا کارشناسان و اندیشمندان و پژوهشگران شرکت می‌کنند و در بیش از 200 جلسه گفت‌وگو حضور دارند. در این جلسات راه‌های ارتقای وضعیت بشری و بهبود سطح زندگی‌اش مورد بررسی قرار می‌گیرد. فعالیت برای ایجاد جوامع مرفه و ایجاد پل‌هایی بر حفره‌ای که توسعه میان ملت‌ها به وجود آورد تا در تحقق ثبات و رشد و صلح اجتماعی نقش ایفا کند. به همین منظور امسال عنوان اصلی نشست بازگشت به اصل فعالیت دولتی بود. اهداف وبرنامه‌های نشست بر انسان به عنوان محور بنا گذاشته می‌شوند و نمایش برجسته‌ترین سمت و سوهای دولت‌ها و آمادگی آنها است.
* نشست بین‌المللی دولت‌ها چگونه می‌تواند در ایجاد تحرک برای فهم طبیعت بین‌المللی تغییرات و چگونگی تعامل با آنها کمک کند؟
-می‌توان گفت نشست جهانی دولت‌ها بزرگ‌ترین گردهمایی تجربه‌های منطقه و جهان در نوع خود است. کسانی که سعی می‌کنند بر ابزار و سازو کار فعالیت دولتی در آینده و تعیین برجسته‌ترین جهت‌های جهانی در این زمینه دست یابند. به گونه‌ای که بتوان از آنچه روی میز نشست عرضه می‌شود بهره برد. همه آن تجربیات و دیدگاه‌ها و داستان‌های موفقیت در مشخص ساختن قضایا و مشکلات جدی که جوامع با آنها روبه رو می‌شوند، تأثیر دارند.
* تغییرات جهانی سرعت می‌گیرند و همراه با تکنولوژی در دسترس، نشانه «تغییر» به خواسته بدل شده است... تا چه حد تکنولوژی به عنوان عامل مهم و مؤثر درفعالیت دولتی جدید به حساب می‌آید؟
-امروزه دیگر به تحولات سریع تکنولوژیک به عنوان موضوع جدای از ابزار دولتی نگاه نمی‌شود بلکه تکنولوژی بدل به مقیاسی برای داوری تجربیات نوآورانه دولتی قابل پیشرفت و به روز شدن، شده است. باید بفهمیم که تکنولوژی در دولت آینده عامل کمکی یا تکمیلی نیست بلکه عامل اساسی است. حرکت‌بخش، سرعت بخش، نیروبخش و پیشرفت ساز است و عنصری متکامل همراه با دیگر عناصر بنیادی سازمان دولتی.
*از دوره قبل و با شروع این دوره جهان شاهد بسیاری از تحولات بود. بخش کوچکی از آن به نارضایتی ملت‌ها از دولت‌ها برمی‌گردد. ملت‌ها چگونه می‌توانند شعار الهام بخشی را عملی کنند و چگونه می‌توانند آن را به اجرا بگذارند؟
-ملت‌ها اگر با انسام به عنوان بنیاد توسعه و هدف و نتیجه آن نگاه کنند، موفق می‌شوند. به گونه‌ای که هر سیاستی یا برنامه‌ای را پیش بگیریم و تلاش کنیم آن را اجرایی کنیم از انسان شروع می‌شود و به آن ختم. ملت‌ها از طریق بازسازی دولت‌ها موفق می‌شوند به گونه‌ای که از روانی، چابکی و آمادگی بیشتری برخوردار شوند.
*به نظر شما چه تهدیدهایی در برابر دولت‌ها برای فهم طبیعت آینده وجود دارد؟ آیا دولت‌ها می‌توانند با این تهدیدها روبه رو بشوند؟ نشست بین‌المللی چگونه می‌تواند راه حل‌ها یا پیشنهادهای عملی در این زمینه ارائه کند؟
-بدون شک تهدیدها بسیارند. قبل از همه میزان آمادگی دولت‌ها و توانایی آنها برای همراه شدن با تحولات و پیش آمدهای جدید جهانی در زمینه اقتصاد، جامعه، سیاست و از همه مهم‌تر تکنولوژی است. می‌توان گفت ما هر روز شاهد تغییر و تحولی در ابزار و مکانیزم در منظومه فعالیت دولتی هستیم که از ما طرح‌ها و استراتژی‌های مرحله‌ای و همیشه متغیر طلب می‌کنند. بدون شک دولت‌های چابک و منعطف و دارای گشایش و سیاست‌های با نگاه جامع، توان بیشتری برای رویارویی با این تهدیدها را دارند.
