کمیته «چهارجانبه» ضمن محکومیت ایران، خواهان شتاب در اجرای توافق سوئد شد

وزیر خارجه یمن در نیت حوثی‌ها تردید دارد... خواستار فشار بین‌المللی شد

کمیته «چهارجانبه» ضمن محکومیت ایران، خواهان شتاب در اجرای توافق سوئد شد
TT

کمیته «چهارجانبه» ضمن محکومیت ایران، خواهان شتاب در اجرای توافق سوئد شد

کمیته «چهارجانبه» ضمن محکومیت ایران، خواهان شتاب در اجرای توافق سوئد شد

وزرای خارجه کشورهای عضو کمیته چهارجانبه درباره یمن (سعودی، امارات، آمریکا و انگلیس)، ادامه دخالت ایران در یمن و مانع تراشی حوثی‌ها در اجرای توافق سوئد را محکوم و بر پایبندی به راه حل سیاسی جامع برای درگیری‌ها در یمن تأکید کردند.
به گزارش الشرق الاوسط، وزرای چهار کشور روز گذشته پس از نشستی در حاشیه اجلاس بین‌المللی تهدیدهای ایران، در بیانیه‌ای از دو قطعنامه شماره 2451 و 2452 شورای امنیت سازمان ملل که از اجرای توافقنامه‌ها براساس چارچوب قطعنامه 2216 این شورا حمایت و اسقبال و از طرح خلیج و نتایج گفتگوی ملی یمن ابراز خرسندی کردند.
آنها همچنین بر ضرورت اجرای توافقات استکهلم و عدم پذیرش هرگونه تأخیر در اجرای توافقنامه الحدیده تأکید کرده و هشدار دادند: «در صورت بروز هرگونه تأخیر به نظارت خود بر اوضاع ادامه داده و نشست‌های دیگری برگزار می‌کنیم».
خالد الیمانی وزیر خارجه یمن نیز بار دیگر در اهداف حوثی‌ها در خصوص اجرای توافق سوئد تردید و بر خطر ایران برای تلاش در ایجاد نسخه جدیدی از «حزب الله» در یمن تأکید کرد.
وزرای خارجه کمیته چهار جانبه به بررسی تأثیر ایران در بی‌ثباتی یمن از طریق حمایت غیرقانونی از حوثی‌ها پرداخته و به تأمین مالی حوثی‌ها توسط ایران و تأمین موشک‌های بالستیک و سلاح‌های پیشرفته برای آنها اشاره کردند.
کمیته چهار جانبه همچنین با اشاره به گزارش های کارشناسان سازمان ملل در خصوص کمک‌های ایران به حوثی‌ها برای نقض آشکار قطعنامه‌های 2216 و 2231 شورای امنیت سازمان ملل از طریق تأمین سلاح پیشرفته برای آنان، تأکید کرده و افزودند: «پرتاب موشک‌های بالستیک و هواپیماهای جنگی به سوی کشورهای همسایه تهدیدی برای امنیت منطقه به شمار می‌رود و درگیری‌ها را طولانی‌تر می‌کند».
الیمانی همچنین افزود: «از جامعه بین‌المللی می‌خواهم بر شبه نظامیان حوثی و ایران برای حمایت از تلاش‌ها در جهت برقراری صلح و ادامه نتایج استکهلم جهت رسیدن به راه حل جامع برای برقراری صلح پایدار در یمن فشار بیاورد».
وی با اشاره به دیدگاه کشورش در خصوص خطر و تهدید ایران برای امنیت و صلح در خاورمیانه، بر نقش این کشور در بی‌ثباتی یمن و دخالت در امور آن و همچنین حمایت تهران از حوثی‌ها برای ربودن دولت و بی‌ثبات ساختن امنیت و ثبات در یمن و منطقه تأکید کرد.



چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.