​خبرهایی پیرامون «توافقات» در سوچی برای نجات روند آستانه

اختلاف مواضع روسیه، ایران و ترکیه باعث شد که سران سه کشور نتوانند در نشست سوچی موضوع ادلب و منطقهٔ امن را حل و فصل کنند.
به گزارش الشرق الاوسط، رؤسای این کشورها به مواضع سابق خود در کنفرانس مطبوعاتی پایبند بودند.
در این میان مسکو از موضع قوی خود برای حمله به ادلب جهت کاهش حضور تروریست‌ها کوتاه آمد.
به نظر می‌رسد که مسکو و تهران عملیات نظامی را به دلیل عدم تزلزل روند آستانه به تأحیر انداختند.
ترکیه نیز کمی با ایران و روسیه در خصوص اهمیت بسط سلطهٔ حکومت سوریه بر تمامی خاکش هم‌سو شد و در برابر بازگشت به توافق آدانا از خود انعطاف نشان داد تا بعداً این موضوع بررسی شود.
نتایج سوچی حاکی از ضعف روند آستانه بود و سوال‌های زیادی پیرامون ناهماهنگی اولویت‌های مسئولان آن به وجود آورد علیرغم اینکه سعی می‌کردند اهمیت بیشتر را به روند آستانه بدهند و ولادیمیر پوتین به آمادگی برای توسعهٔ منطقه‌ای و جهانی این روند و جذب کشورهای دیگر به آن سخن گفت.
اختلاف بزرگ بر سر اولویت‌ها در ادلب و منطقهٔ امن نبود. در حالی که تمرکز اردوغان بر ضرورت پر کردن جای خالی آمریکا در مناطق شمالی و عدم اجازهٔ تبدیل منطقه به گذرگاهی برای تروریست‌ها بود اما روسیه و ترکیه بر حتمیت گسترش سلطهٔ سوریه بر تمام مناطق تأکید کردند.
ترکیه بر دعوت ایران و روسیه به مجبور کردن رژیم سوریه به پیروی از آتش‌بس و عدم حمله به ادلب متمرکز بود اما روحانی از عدم محکوم شدن حملات اسرائیل به سوریه توسط جامعهٔ جهانی گله می‌کرد.
روحانی همچنین به مقابله با پیامدهای نشست ورشو پرداخت و به شدت به واشنگتن حمله کرد اما پوتین از ترامپ دفاع کرده و گفت که او به شعارهای انتخاباتی‌اش عمل کرده و مسئولیت مشکلاتی که با آن مواجه است را گردن دشمنان داخلی آن انداخت.
اختلاف نظر پیرامون روند آستانه در سایهٔ نبود چشم‌انداز مشترک برای تسویه حساب نهایی در این نشست نمود پیدا کرد و مذاکرات پیرامون موضوعات مطرح شده به نتیجه نرسید.
مسکو همچنان به عملیات نظامی در ادلب معتقد است اما ترکیه ترجیح می‌دهد مذاکره با رژیم را به تأخیر بیاندازد تا دستاوردهای سیاسی بیشتری از این راه کسب کند و مانع از طرح فوری موضوع حضور نظامی‌اش در سوریه شود.
اما در میان این اختلاف نظرها، این سه کشور در سایهٔ تأخیر تصمیم‌گیری در خصوص ادلب و منطقهٔ امن به توافقاتی رسیدند که آنها را در حال حاضر علنی نخواهند کرد.
یک منبع روسی به «الشرق الاوسط» گفت عدم اصرار مسکو به حمله به ادلب با تمرکز پوتین بر «اقدامات معینی» بود که سه کشور برای مقابله با تروریسم و پیشبرد تسویه حساب انجام خواهند داد.
وی افزود استفاده از واژهٔ «اقدامات معین» وجود تفاهمات پشت پرده را برای کوتاه آمدن مسکو از موضعش پنهان کرده و به اردوغان این فرصت را می‌دهد که وانمود کند یک بار دیگر از حمله به ادلب جلوگیری کرده‌است.
کارشناسان از رویکرد دیگری نیز دربارهٔ بررسی وضعیت ادلب صحبت کردند که ویژگی‌های اصلی آن مشخص شده‌است و سرگئی شویگو وزیر دفاع روسیه بعد از نشست با وضوح از آن صحبت کرد و گفت: مذاکرات پیرامون ادلب سازنده و مفید بود.
علیرغم اینکه مسکو دربارهٔ این اظهارات توضیحی نداد اما کارشناسان معتقدند روندی که این سه کشور در پیش می‌گیرند نیازمند کنترل دقیق است و این کشورها همچنان در این زمینه به همه متکی هستند.
یک کارشناس دیگر نیز حل و فصل وضعیت ادلب را به حل و فصل وضعیت شمال شرقی سوریه ربط داد که نیروها کُرد در آنجا حضور دارند.
در صورتی که توافقات غیرعلنی سوچی درست باشد باز هم تناقض اولویت‌ها ماهیت غالب روند آستانه است. اما این موضوع باز هم حاکی از این است که روند آستانه سکوی مناسی برای این سه کشور فراهم می‌کند و برای همین است که پایبندی به آن و علنی نکردن اختلافات از اهمیت زیادی برخوردار است، به اضافهٔ اینکه پیش از اینکه توافق‌ها به مرحلهٔ عملی شدن نرسد به مرحلهٔ اعلام نمی‌رسد.