سعودی و عراق بزرگ‌ترین عرصۀ تبادل تجاری را در گذرگاه «عرعر» می‌سازند

الشمری به «الشرق الاوسط»: همزمان با تشکیل شورای هماهنگی در ماه آینده توافقنامه‌هایی امضا و پروژه‌هایی افتتاح می‌شود

سعودی و عراق بزرگ‌ترین عرصۀ تبادل تجاری را در گذرگاه «عرعر» می‌سازند
TT

سعودی و عراق بزرگ‌ترین عرصۀ تبادل تجاری را در گذرگاه «عرعر» می‌سازند

سعودی و عراق بزرگ‌ترین عرصۀ تبادل تجاری را در گذرگاه «عرعر» می‌سازند
سعودی در نظر دارد که در چهار ماه آینده بزرگ‌ترین فضای تبادلات تجاری را در مرزهای شمالی خود با عراق افتتاح کند.
به گزارش الشرق الاوسط، این اتفاق همزمان با افتتاح رسمی گذرگاه «عرعر» در عراق است که ریاض متعهد به اتمام تجهیزات آن شد.
در همین خصوص عبدالعزیز الشمری سفیر سعودی در عراق در گفتگو با «الشرق الاوسط» عنوان کرد جلسه شورای هماهنگی سعودی-عراق مارس آینده در بغداد برگزار می‌شود و انتظار می‌رود که توافقنامه‌هایی امضا شود و تعدادی از پروژه‌ها در حاشیۀ این جلسه افتتاح شود.
وی گفت: روابط سعودی و عراق در بهترین وضعیت خود است و قرار است به زودی مسئولان عراقی به سعودی سفر کنند.
وی افزود: طی دو ماه آینده کنسولگری سعودی در بغداد رسماً آغاز به کار خواهد کرد و ویزای سفر به سعودی در بغداد برای عراقی‌ها صادر ‌خواهد شد.
وی در خصوص گذرگاه مرزی «عرعر» از وفای به عهد کشورش در خصوص ایجاد این گذرگاه در عراق و انجام عملیات تأسیسش به وسیلۀ یک شرکت سعودی سخن گفت و افزود احتمالا کار آن تا کم‌تر از چهار ماه دیگر به پایان برسد.
وی ادامه داد: انتظار می‌رود که گذرگاه به طور رسمی در ژوئن افتتاح شود و سعودی متعهد شد که این گذرگاه را با تمام تجهیزاتش همچون زیرساخت‌ها، تجهیزات اداری، فنی و بازرسی آماده کند.
وی توضیح داد که این گذرگاه مرکزی شامل بزرگ‌ترین فضای تبادل تجاری میان دو کشور از سمت سعودی خواهد بود و به دلیل واردات مستقیم میان دو کشور باعث کاهش قیمت کالاها و تأثیر بر فعالیت اقتصادی عراق می‌شود. 
وی از امکان استفادۀ تاجران سعودی و عراقی از بنادر سعودی در دریای سرخ برای واردات و صادرات با اروپا و آفریقا خبر داد.
وی همچنین اظهار کرد راه حج و عمره در طول سال برای حجاج کشورهای مجاور عراق از طریق این گذرگاه باز است.
وی ضمن تأکید بر اینکه افتتاح این گذرگاه و فضای تجاری تأثیری مثبت بر منطقۀ مرزی شمالی و فعالیت تجاری و اقتصادی خواهد داشت، گفت: این منطقه تبدیل به مرکزی اصلی برای سعودی خواهد شد که می‌توان در آن انبارها و کارخانه‌های مختلف ساخت.


چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.