«الفتح» و «سائرون» عرصهٔ سیاسی عراق را تغییر می‌دهند

به دور از از دو فراکسیون «الإصلاح» و «البناء»، «الفتح» و «سائرون» اقدام به تغییر عرصهٔ سیاسی عراق می‌کنند

 «الفتح» و «سائرون» عرصهٔ سیاسی عراق را تغییر می‌دهند
TT

«الفتح» و «سائرون» عرصهٔ سیاسی عراق را تغییر می‌دهند

 «الفتح» و «سائرون» عرصهٔ سیاسی عراق را تغییر می‌دهند

شمارش معکوس برای تشکیل جلسه‌های پارلمان عراق در پنجم مارس (۱۴ اسفند) همزمان با آغاز دورهٔ جدید قانونگذاری آغاز شده است.
به گزارش الشرق الاوسط، این در حالی است که دورهٔ قانونگذاری اول در حالی به پایان رسید که بحران عدم تشکیل کابینه همچنان ادامه دارد.
پارلمان عراق که جز قانون بودجه، قانون دیگری در دورهٔ اول تصویب نکرد، «شرمسار» است و محمد الحلبوسی رئیس آن وادار شد با رؤسای فراکسیون‌ها به خصوص فراکسیون «سائرون» دیدار داشته باشد.
در نتیجهٔ این دیدار آنها توافق کردند که تثبیت پایه‌های دولت شروع و دورهٔ مدیریت نیابتی آن به پایان برسد.
کار روی دورهٔ دوم از نهادهای مستقل که ۲۲ عدد است، آژانس‌ها، رتبه‌ها که ۴۰۰۰ رتبه از وکیل وزیر، سفیر و مدیر کل است در مارس آغاز می‌شود و حداکثر تا سی‌ام ژوئن (۳۰ تیر) به پایان می‌رسد.
در این راستا و بر اساس اظهارات یک منبع عراقی به «الشرق الاوسط» در دیدار رؤسای احزاب «السائرون» و «الفتح» طی دو روز آینده وضعیت توافق‌های آنها مشخص می‌شود، دیدارهایی که میان دو طرف صورت گرفت هنوز مورد تأیید شرکای آنها به خصوص شیعیان قرار نگرفته‌است که احزاب «الاصلاح»، «الاعمار» و «البناء» هستند.
این منبع که نخواست نامش فاش شود عنوان کرد شریکان بزرگ شیعه همچون المالکی، العبادی و الحکیم معتقدند که «الفتح» و «السائرون» نمی‌توانند به تنهایی برای کشور تصمیمات سیاسی بگیرند اما موضع کُردها و سنی‌ها منعطف‌تر به نظر می‌رسد؛ چرا که حقوق انتخاباتی آنها همان‌طور بدون تغییر باقی می‌ماند و مشارکت مهمی در تصمیم‌گیری نخواهند داشت به خصوص که «الفتح» و «السائرون» اعلام کردند مسئولیت موفقیت یا شکست دولت عادل عبدالمهدی را گردن می‌گیرند.
وائل عبداللطیف عضو شورای حکومتی و وزیر سابق عراق در گفتگو با «الشرق الاوسط» عنوان کرد مشخص است که یک فراکسیون قانونی که در داخل پارلمان تشکیل شده باشد و یکی از اعضای آن برای تشکیل دولت معرفی شود، وجود ندارد.
وی افزود: این کار بر اساس بند ۷۶ قانون اساسی عراق صورت می‌گیرد که هنگام انتخاب عادل عبدالمهدی به عنوان نخست‌وزیر کاملاً به آن بی اعتنایی شد و وی را به صورت توافقی انتخاب کردند، این بدعتی است که در قانونی وجود ندارد که نقض شد و به دور از بهانه‌ها و توجیه‌ها باید به این موضوع اعتراف کرد.
وی افزود: مفهوم فراکسیون پارلمانی بزرگ‌تر در جلسهٔ اول پارلمان ثبت شده و رئیس‌جمهور پس از آن کاندیدای آن را معرفی می‌کند اما آنچه اتفاق افتاد غیر از این بود که ما همچنان چه در مانع تراشی برای تشکیل دولت و چه چگونگی تعامل با پرونده‌های موجود داریم بهای آن را می‌پردازیم؛ و بعد از گذشت ۱۰۰ روز از تشکیل دولت هنوز اتفاق ملموسی نیفتاده است.
 وی پرسید که آیا فراکسیون‌هایی که در خصوص همه چیز به اتفاق نظر رسیدند و خواهان مدیریت کشور بر اساس نقطه نظرات خود هستند، بزرگ‌تر از قانونند که اینگونه آن را به باد تمسخر گرفته‌اند؟
وی در پایان گفت: معیارهای خاصی در انتخاب و کاندید کردن وجود ندارد همان‌طور که هیچ‌کس جز از «الفتح» و «السائرون» برنامه‌ای ندارد؟
اما نعیم العبودی عضو فراکسیون «الفتح» در گفتگو با الشرق الاوسط عنوان کرد: تفاهم موجود میان «الفتح» و «السائرون» منجر به تشکیل کمیته‌هایی شد که وظیفهٔ تکمیل دولت و حمایت از آن را از طریق پیگیری پرونده‌های مشکل‌دار در شوراهای استان‌ها و همچنین موضع یکپارچه و رسمی برای رد هرگونه حضور بیگانه در خاک‌ عراق را بر عهده دارند.
العبودی اظهار کرد: از آنجایی که دولت جدید در نتیجهٔ توافق «الفتح» و «السائرون» تشکیل شد مسئولیت شکست آن نیز بر عهدهٔ آنها است.
 وی توضیح داد در رویکرد اخیر، تهدیدات امنیتی نقش داشت، به اضافهٔ اینکه شاهد هستیم که این دولت نمایندهٔ مرحلهٔ مهمی در تاریخ حکومت جدید عراق است.
وی ادامه داد: از جمله موضوعاتی که انتظار این دولت را می‌کشند نهادینه ساختن حکومت و فراهم آوردن خدمات برای شهروندان به خصوص آنهایی است که در مناطق زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
وی در پایان گفت: کابینهٔ دولت در هفتهٔ اول دورهٔ قانونگذاری جدید، تکمیل خواهد شد.



سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)
TT

سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)

با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در ۲۰ ژانویه، رهبران اروپایی که در بوداپست گرد هم آمده‌اند، به سرعت نسبت به این تحول واکنش نشان دادند. این نشست، تحت عنوان «گروه سیاسی اروپا» با حضور تمامی کشورهای اروپایی به جز روسیه برگزار شد، و روز جمعه تنها به سران ۲۷ کشور اتحادیه اروپا اختصاص خواهد داشت.

بازگشت ترامپ، باری دیگر ایده «استقلال راهبردی» را مطرح کرده و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، که از طرفداران اصلی آن است، با تأکید بیشتر این موضوع را بیان کرد. او در سخنرانی طولانی خود، با استناد به دلایل مختلف، بر ضرورت مدیریت سرنوشت اروپا توسط خود اروپایی‌ها تأکید کرد. مکرون اشاره کرد که برخی کشورهای اروپایی همچنان ترجیح می‌دهند روابط خود را با ترامپ به‌خاطر محافظت از «چتر امنیتی آمریکا و ناتو» تنظیم کنند.

این سخنرانی به‌صورت زنده از سایت کاخ الیزه در شبکه اجتماعی «ایکس» پخش شد. این موضوع در پی تماس تلفنی چهارشنبه شب بین مکرون و ترامپ مطرح شد که کاخ الیزه آن را «بسیار خوب» توصیف کرد. طرفین توافق کردند برای بازگشت صلح و ثبات و حل بحران‌های بزرگ بین‌المللی همکاری کنند.

مکرون همچنین بر اهمیت نقش اروپا در مسائل اوکراین و خاورمیانه تأکید کرد. این موضوع ناشی از نگرانی فرانسه از رویکرد احتمالی ترامپ در انجام توافقات یکجانبه بدون مشورت با متحدان اروپایی‌ است. با پیروزی ترامپ، اروپا به‌طور جدی نگران است که در صورت کاهش تعهدات آمریکا نسبت به ناتو، «بی‌پناه» شود. به همین دلیل، ساختن دفاع اروپایی با رویکرد «استقلال راهبردی» به اولویت نخست تبدیل شده است.

مکرون در سخنانش به همتایان اروپایی خود، تهدیدهایی را که اروپا را احاطه کرده برشمرد؛ از جمله جنگ اوکراین، تروریسم، مهاجرت غیرقانونی، تنش‌ها بین کشورها مانند وضعیت بین آذربایجان و ارمنستان، و رقابت‌های ژئوپلیتیک میان آمریکا و چین که به دنبال منافع خود بدون توجه به قوانین بین‌المللی هستند. او گفت: «آیا دیگران تاریخ ما را می‌نویسند یا ما خود می‌خواهیم آن را بنویسیم؟» و پاسخ داد که به‌نظر او، اروپا توانایی این کار را دارد. او اضافه کرد که راه رسیدن به این هدف از طریق اقدامات عملی و ایمان به توانایی‌های اروپا در تحقق استقلال راهبردی است.

مکرون این فرصت را غنیمت شمرد تا به ترامپ پیام دهد که پیروزی اوکراین به سود اروپا خواهد بود و اروپا نباید اجازه دهد روسیه پیروز شود، چراکه پیروزی روسیه یعنی قدرت‌گیری یک امپراتوری در مرزهای اروپا و احتمال برنامه‌های توسعه‌طلبانه آن پس از اوکراین.

بنجامین حداد، وزیر امور اروپایی فرانسه، در این باره گفت که اگر اروپایی‌ها مسئولیت امنیت خود را بر عهده نگیرند، دیگران سرنوشتشان را تعیین خواهند کرد.

در عین حال، مکرون تأکید کرد که اروپا باید خود را با شرایط جدید پس از انتخاب ترامپ تطبیق دهد و نمی‌تواند همیشه دفاع از امنیت خود را به آمریکایی‌ها بسپارد. او بر این باور است که دفاع از منافع اروپا باید در اولویت اروپایی‌ها باشد، اما بدون رد همکاری با ناتو و بدون ملی‌گرایی افراطی که باعث ضعف اروپا شود. به‌گفته او، راه درست این است که اروپا بیداری راهبردی داشته باشد و به‌سرعت به سمت ساختن نیروی دفاعی مستقل خود حرکت کند که با چارچوب ناتو سازگار باشد، اما در عین حال از آن استقلال داشته باشد.

مکرون با این موضع می‌خواهد نقش اصلی در گفتگو با ترامپ را ایفا کند و حد و مرز روابط با واشنگتن را مشخص کند. با این حال، بسیاری تردید دارند که اروپا بتواند به‌طور جمعی این مسیر را دنبال کند، زیرا برخی کشورهای اروپایی ترجیح می‌دهند امنیت خود را از طریق حمایت آمریکا و ناتو تأمین کنند.