فراخوان رییس جمهور موقت الجزایر برای گفتگو درباره برگزاری انتخابات

جمع آوری پلاکاردهای ضد فرمانده ارتش قبل از تظاهرات جمعه

عبد القادر بن صالح رییس جمهور موقت الجزایر
عبد القادر بن صالح رییس جمهور موقت الجزایر
TT

فراخوان رییس جمهور موقت الجزایر برای گفتگو درباره برگزاری انتخابات

عبد القادر بن صالح رییس جمهور موقت الجزایر
عبد القادر بن صالح رییس جمهور موقت الجزایر

عبد القادر بن صالح رییس جمهور موقت الجزایر روز پنجشنبه (۶ ژوئن) از گروه های سیاسی کشور خواست تا برای بررسی برگزاری انتخابات در اسرع وقت و پایان تنش در کشور گفتگو کنند. بن صالح از گروه های الجزایر خواست تا با غلبه تدبیر و گفتگو به مصلحت مردم عمل کنند.
او در اظهارات تلویزیونی افزود «نباید وقت تلف کرد و باید به دنبال ایجاد راهکارهای توافقی درباره برگزاری انتخابات شفاف ریاست جمهوری باشیم».
اظهارات بن صالح در حالی عنوان شد که میدان های پایتخت و اطراف آن روز پنجشنبه شاهد حضور گسترده نیروهای امنیتی در راستای برگزاری تظاهرات روز جمعه بود.
این در حالیست که خودروها و کامیون های پلاک شهرستان مورد بازرسی دقیق قرار گرفته و کلیه پلاکاردهای ضد ژنرال احمد قاید صالح رییس ستاد مشترک ارتش الجزایر توسط ماموران جمع آوری شدند. 
قاید صالح در چند هفته گذشته مورد انتقاد گسترده معترضان قرار گرفته است.
او از پذیرش مطالبات معترضان درباره برکناری بن صالح رییس جمهور موقت و نور الدین بدوی نخست وزیر خودداری کرده است. معترضان در راهپیمایی امروز خواستار عدم برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شدند.
قرار بود انتخابات ریاست جمهوری در ۴ جولای برگزار شود اما لغو شد.
در این راستا، کنفدراسیون اتحادیه های مستقل و گروه فعالان برای انتقال دموکراتیک و انجمن مدنی تغییر گفتگو درباره تشکیل «انجمن اعتراضات» را آغاز کردند.
این نشست روز پنجشنبه در پایتخت الجزایر برگزار شد. این تشکل نوپا نقشه راهی برای پایان بحران مطرح کرده که در آن به یک دوره انتقالی یک ساله به رهبری گروهی از شخصیت های مستقل و تدوین قانون اساسی و بازنگری در قانون انتخابات و تشکیل دولت شایسته سالار اشاره شده است.



چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.