ولیعهد سعودی به «الشرق الاوسط»: حملات اخیر ایران نیازمند موضعی قاطع از جامعه بین‌المللی است

گفت حوثی‌ها سازوکارهای ایران را بر منافع یمن و مردمش مقدم می‌سازند… او بر حمایت از ثبات و امنیت سودان تأکید کرد… به نظر او تعیین مکان عرضه سهام «آرامکو» هنوز زود است

ولیعهد سعودی به «الشرق الاوسط»: حملات اخیر ایران نیازمند موضعی قاطع از جامعه بین‌المللی است
TT

ولیعهد سعودی به «الشرق الاوسط»: حملات اخیر ایران نیازمند موضعی قاطع از جامعه بین‌المللی است

ولیعهد سعودی به «الشرق الاوسط»: حملات اخیر ایران نیازمند موضعی قاطع از جامعه بین‌المللی است

شاهزاده محمد بن سلمان ولیعهد، نائب رئیس شورای وزیران و وزیر دفاع سعودی تأکید کرد که حمله به نفتکش‌ها در خلیج و هدف قراردادن تأسیسات نفتی و فرودگاه أبها در پادشاهی «اهمیت درخواست‌های ما از جامعه جهانی برای اتخاذ موضع قاطع» در برابر رفتار نظام ایرانی را تأیید می‌کند.
 ولیعهد سعودی در گفت‌وگو با «الشرق الاوسط» یادآور شد که پادشاهی عربی سعودی «خواهان جنگ در منطقه نیست». البته او تأکید کرد «ما در تعامل با هرگونه تهدیدی که متوجه مردم، حاکمیت و منافع حیاتی ما بشود هرگز تردیدی به خود راه نمی‌دهیم».
محمد بن سلمان تأکید کرد «مشکل در تهران است و در جای دیگری نیست».
وی اشاره کرد «ایران طرفی است که همیشه خواستار افزایش تنش در منطقه است و دست به حملات تروریستی و حملات بزهکارانه خود به‌طور مستقیم یا به وسیله شبه نظامیان تابع خود می‌زند».
وی یاد آورشد که «نظام ایرانی حرمت حضور نخست‌وزیر ژاپن را به عنوان مهمان نگه نداشت و در زمان حضورش جواب تلاش‌هایش را عملاً داد آن هم با حمله به دو کشتی ای که یکی از آنها در راه برگشت به ژاپن بود. همچنین به وسیله ملیشیای خود دست به حمله بزهکارانه به فرودگاه أبها زد که به‌طور کاملاً آشکارا روش نظام ایران و مقاصدش را نشان می‌دهد که امنیت و ثبات منطقه را نشانه گرفته‌است».

او متذکر شد که سعودی «از همه تلاش‌ها برای رسیدن به راه حل سیاسی در بحران یمن حمایت کرد، اما متأسفانه ملیشیای حوثی سازوکارهای ایران را بر منافع یمن و مردمش مقدم می‌دارد».
 او تأکید کرد کشورش «نمی‌تواند وجود ملیشیای خارج از نهادهای حکومت را در مرزهایش بپذیرد».
او توضیح داد که هدف ائتلاف در یمن «فقط آزادسازی آن از وجود ملیشیای ایرانی نیست، بلکه تحقق رفاه و ثبات و شکوفایی برای همه فرزندان یمن است».
شاهزاده محمدبن سلمان روابط سعودی-آمریکایی را «عامل اساسی در تحقق امنیت منطقه و ثبات آن» توصیف کرد.
 او تأکید کرد که «این روابط با هجمه‌های تبلیغاتی یا موضع‌گیری در گوشه و کنار متأثر نمی‌شوند».
او توضیح داد که «علیرغم همه اختلافات طبیعی میان کشورها»، ریاض توانست با متحدان اصلی خود در طول تاریخ همزیستی کند.
او قول داد «موضع حمایت‌گر خودمان از برادران‌مان در سودان در همه زمینه‌ها تا رسیدن سودان به آنچه از رفاه و پیشرفت شایستگی دارد» ادامه خواهد یافت.
 ولیعهد سعودی اشاره کرد برای کشورش «امنیت و ثبات سودان بسیار مهم است، نه فقط برای اهمیت موقعیت استراتژیک آن و خطر فروپاشی نهادهای حکومتی آن، بلکه روابط برادارانه مستحکم بین دو ملت مطرح است».
او خواستار توقف بهره‌برداری سیاسی از کشته شدن شهروند سعودی جمال خاشقجی شد و به نظر او آنچه که اتفاق افتاد «جنایتی بسیار دردناک» بود.
وی تأکید کرد کشورش تلاش می‌کند در این ماجرا «عدالت و رسیدگی کامل محقق شود» و به «آنچه برخی به دلایل داخلی که بر کسی پوشیده نیست اعلام می‌کنند» اهمیتی نمی‌دهد.
او بر پایبندی در «عرضه اولیه عمومی سهام آرامکوی سعودی مطابق شرایط مناسب و در زمان مناسب» تأکید کرد.
 به نظر او «تعیین مکان عرضه هنوز زود است».
بن سلمان اضافه کرد «چشم‌انداز سعودی ۲۰۳۰ از مرحله برنامه‌ریزی و طراحی به مرحله اجرا در همه بخش‌ها رسیده و نتایج عملی را در جهان واقعیت می‌بینیم».
ولیعهد سعودی، رهبری شهروند سعودی به سمت تغییر را مایه افتخار می‌بیند، علیرغم «اینکه بسیاری از سر نگرانی در برابر چشم‌انداز به دلیل وسعت تغییراتی که موجب می‌شود، مقاومت کردند».



چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.