موضع محکم سعودی در برابر طمع‌ورزی‌های ایران در منطقه

با توجه به اهمیت نقش سعودی در منطقه عربی و صحنه بین‌المللی و ایستادگی در برابر سمت گیری‌های ایران که تلاش می‌کند برشدت تنش‌ها بیفزاید و به امنیت و ثبات جامعه عرب به خصوص پس از تشدید تحریم‌های امریکایی علیه ایران ضربه بزند، کتابفروشی‌‍‌های فرانسه اخیرا شاهد انتشار کتابی با عنوان«سعودی و ایران: جنگ بزرگان» بود. این کتاب نوشته پژوهشگر لارا الریسی استاد حقوق بین‌الملل دانشگاه محمد ششم در رباط و متخصص سیاست‌های منطقه خلیج و ایران است که توسط انتشارات فرانسوی «ایریک پونییه» راهی بازار شد. لار تألیفات متعددی درباره منطقه دارد.
کتاب با 277 صفحه و در قطع متوسط است. اولیویه دولاژ، مجری رادیوی بین المللی فرانسه و کارشناس مسائل خاورمیانه به خصوص در مسائل خلیج که اکنون به عنوان نائب رئیس کانون بین المللی روزنامه نگاران فعالیت می‌کند، براین کتاب مقدمه نوشته است.
نویسنده کتابش را با سخنی درباره تصمیم سعودی در سوم ژوئن 2016 در باره قطع روابط دیپلماتیک با ایران آغاز می‌کند. این تصمیم به دنبال حادثه آتش زدن سفارت سعودی در تهران اتخاذ شد. تصمیمی که به دنبال خود نتایج بسیار وخیمی بر ایران و منطقه داشت و نمایانگر حلقه‌ای از زنجیره نابسامانی روابط بین دو طرف بود که بر 35 سال قرار گرفته بود. روابطی که نویسنده آنها را با توجه به اختلافات ایدئولوژیک و سیاسی و دینی دارای تنش دائمی، هوشیارانه و دشوار توصیف می‌کند.
این کتاب نمودار روابط بین دو کشور را از آغاز در سال 1928 دنبال می‌کند و به این نکته توجه می‌دهد که تنش‌ میان دو کشور به خصوص پس از انقلاب ایران درسال1979 و تأسیس جمهوری اسلامی و تلاش‌های فرقه‌گرایانه در چارچوبی که به «هلال شیعی» معروف است، شروع شده بود. فرایندی که در آن دخالت ایران در منطقه افزایش یافت به گونه‌ای که مایه نگرانی پادشاهی عربی سعودی شد. در این کتاب آمده، سعودی برای مقابله با طمع ورزی‌ها و نقشه‌هایش برای منطقه، به حمایت از جامعه کشورهای عربی و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج روی آورد.
درباره تأثیر تصمیم سعودی بر قطع روابطش با ایران، نویسنده می‌گوید، این تصمیم نه فقط برسراسر منطقه بلکه برجامعه جهانی آثار ژئوسیاسی گذاشت. نقشه‌های ایران در مقابل این جامعه روشن شد به خصوص که رسیدن کشوری به نقطه اتخاذ تصمیم خطرناکی مانند«قطع روابط» بر وجود قراین و حقایقی محکم در باره یک کشور، نشان دهنده حرکت آن کشور برخلاف منافع مورد توافق و مخالف خوانی با محیط منطقه‌ای و بین المللی است.
رفتارهای ایران در منطقه به بسیار خطرناک توصیف می‌شوند به این دلیل که بعدی دینی می‌گیرند آن هم در منطقه‌ای که دین برای مردم به عنوان مهم‌ترین و با ارزش‌ترین دارایی محسوب می‌شود. مسئله‌ای که بر خطر نقش ایرانی در منطقه می‌افزاید و مایه دامن زدن به احساسات دینی در افکار عمومی می‌شود.
مشکل مهم دیگری که لارا الریسی در صفحات کتابش مطرح می‌کند، در پرسشی واقعی نهفته با این مضمون: آیا تنش مستمر میان دو طرف ایرانی و سعودی تنشی سطحی و گذراست یا ویژگی دائمی دارد؟ نویسنده این مشکل را در دو بعد جدا می‌سازد، اولی در مدت زمان این تنش‌ها نهفته در حالی که بعد دوم در تعداد جبهه‌های اختلاف و رویارویی میان ریاض و تهران. مسئله از چارچوب روابط دوجانبه می‌گذرد و به حد اختلاف بزرگ میان دو طرف در پرونده‌های مهم و حساس نسبت به دو طرف در سوریه، عراق، لبنان و یمن می‌رسد. جایی که تهران سعی می‌کند نفوذ خود را در آنجا گشترش دهد که مایه تهدید امنیت منطقه‌ای می‌شود. پس از آن نویسنده پرتوی بر نقش سعودی در مقابله با فعالیت‌های ایران در منطقه می‌افکند و تأکید می‌کند که محکمی موضع سعودی در مقابله با ایران بر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج و همچنین سطح بین‌المللی اثرمی‌گذارد.