نخست وزیر ژاپن در گفت‌وگو با «الشرق الاوسط»: می‌خواهیم در کاهش تنش در منطقه نقش داشته باشیم

​آبه: سعودی شریک ثابت و استراتژیک ماست... و از اصلاحات شاهزاده محمدبن سلمان حمایت می‌کنیم

نخست وزیر ژاپن در گفت‌وگو با «الشرق الاوسط»: می‌خواهیم در کاهش تنش در منطقه نقش داشته باشیم
TT

نخست وزیر ژاپن در گفت‌وگو با «الشرق الاوسط»: می‌خواهیم در کاهش تنش در منطقه نقش داشته باشیم

نخست وزیر ژاپن در گفت‌وگو با «الشرق الاوسط»: می‌خواهیم در کاهش تنش در منطقه نقش داشته باشیم

نخست وزیر ژاپن شینزو آبه در گفت‌وگو با «الشرق الاوسط» به نقش سعودی «در برقرای امنیت و ثبات در منطقه» اشاره کرد و یادآورشد که توکیو«از تلاش‌های اصلاحی حمایت می‌کند و برای تقویت مشارکت استراتژیک میان دو کشور تلاش می‌کنیم».
آبه افزود« همکاری نزدیکی با شاهزاده محمدبن سلمان به منظورهمکاری‌های دوجانبه همچنین برای مسائل منطقه‌ای و بین المللی» دارد. او امیدواراست« تبادل نظر بسیار مفیدی با شاهزاده محمدبن سلمان در باره راه‌های تقویت روابط دوجانبه و همکاری در گروه بیست» که ژاپن (روز جمعه و شنبه آینده در اوساکا) میزبان آن است و سعودی سال آینده میزبان آن خواهد بود، داشته باشد. او افزود:«بدون شک ما تمام تلاش‌مان را برای موفقیت نشست خواهیم کرد تا بتوانیم کرسی ریاست نشست را به سعودی که به عنوان شریک استراتژیک و ثابت ژاپن به حساب می‌آید، تقدیم کنیم».
آبه به تلاش‌هایش برای تضمین موفقیت «نشست بیست» که درآن 37 رهبر و مسئول از جمله رهبران «گروه بیست» شرکت می‌کنند، اشاره کرد و گفت:« در نشست، و ازراه تشویق تجارت آزاد و ابتکار، بر پیشرفت اقتصاد جهانی و محقق شدن رشد مستمر کار خواهیم کرد و با این ابتکارعمل بر محقق شدن جامعه‌ای آزاد و نمونه دائمی را تشویق می‌کنیم که در آن همه مردم از جمله زنان، جوانان و سالمندان و افراد معلول بتوانند نقش فعالی بازی کنند».
این هم متن پاسخ‌های آبه به پرسش‌های مکتوب «الشرق الاوسط» به مناسبت نشست اوساکا...
*درنشست «گروه بیست» که روز جمعه و شنبه آینده در شهر اوساکا برگزار می‌شود، بحث‌هایی درباره مسائل مختلف صورت می‌گیرد شامل تجارت آزاد و تغییرات زیست محیطی و توسعه و غیره، مسئله مهم میان این ماسئل در این نشست کدام خواهد بود؟
-در«نشست بیست» اوساکا و از راه تشویق تجارت آزاد و ابتکار، برای پیشرفت اقتصاد جهانی و تحقق رشد مستمر اقتصادی تلاش خواهیم کرد. علاوه براین این نشست مشارکت‌های توسعه‌ای و مسائل جهانی را با تمرکز بر اهداف توسعه پایدار هدایت خواهد کرد. ما از راه این ابتکارها محقق شدن جامعه آزاد و نمونه و دائمی را تشویق می‌کنیم که همه مردم ازجمله زنان و جوانان و سالمندان و افراد دارای معلولیت بتوانند نقش فعالی ایفا کنند.
*بر مسائل خاصی تمرکز خواهد شد؟
-به طور خاص اقتصاد رایانه‌ای و جامعه و سالمندی را بررسی می‌کنیم برای رسیدن به جامعه‌ای که همه مردم بتوانند در آن نقش مؤثری داشته باشند. گفت‌وگوها را تشویق می‌کنیم و ابتکارهای ژاپنی پیشنهاد خواهیم کرد مانند انقلاب تولیدی به مفهوم ژاپنی یعنی ابتکار«برای جامعه5.0».
علاوه برآنچه گفتم، بحث‌های مربوط به تأمین کالاهای عمومی بین‌المللی برای تحقق رشد اقتصاد جهانی مانند زیرساخت‌های با کیفیت بالا و بهداشت جهانی سوق خواهیم داد. در عمل ازراه ریاست نشست، رهبری خواهیم کرد و در مسائل جهانی مانند محیط زیست و زباله‌های پلاستیکی در دریاها مشارکت می‌کنیم.
*چرا اوساکا را برای نشست انتخاب کردید؟
-اوساکا شهری است که در طول بیش از 4 قرن به عنوان مرکز تجاری و اقتصادی ژاپن شکوفا شده. کاخ اوساکا به عنوان نماد شهر، مورد علاقه مردم محلی و توریست‌های سراسرجهان است. شهر همچنین به عنوان «آشپزخانه جهان» معروف است به این معنا که غذاهای خوشمزه‌ای را از سراسر ژاپن در خود جمع کرده است. آنجا فرهنگ جذاب و منحصربه فردغذا تقویت شده. امیدوارم اوساکا مکانی باشد که مردم از سراسر جهان مهمان عاطفی‌اش باشند از طریق جذابیتش و فرهنگ غذایش.
*پس از ژاپن سعودی ریاست«نشست بیست» را به عهده خواهد گرفت. انتقال ریاست چگونه صورت می‌گیرد؟
-عملا پادشاهی عربی سعودی، ریاست نشست«گروه بیست» آینده را به عهده خواهد گرفت. طی امسال دو جلسه تلفنی با شاهزاده محمد بن سلمان داشتم و ما به طور تنگاتنگ برای موفقیت نشست تلاش می‌کنیم. بدون شک ما نهایت تلاش‌مان را برای موفقیت نشست به کارمی‌بندیم تا بتوانیم کرسی ریاست نشست را به پادشاهی عربی سعودی که به عنوان شریک استراتژیک ثابت ژاپن محسوب می‌شود، تحویل دهیم.
*اوضاع کنونی خاورمیانه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
-صلح و ثبات در خاورمیانه از مسائل مهم است، علیرغم اینکه در سال‌های اخیر بسیار پیچده‌تر شد. از جمله مسئله صلح در خاورمیانه و وضع سوریه.
ژاپن موضعی بی طرف از نظر دین و فرقه و قومیت و تاریخ دارد. روابط خوبی با همه کشورهای خاورمیانه دارد. از آن جا که ما وضعیت منحصربه فردی داریم، می‌توانیم برای محقق ساختن صلح و ثبات در خاورمیانه با ایالات متحده تبادل نظرکنیم.
*چگونه؟
-برای نمونه ما در این منطقه با ابتکار «گذرگاه صلح و شکوفایی» و «همایش همکاری بین کشورهای شرق آسیا و توسعه فلسطینی» مشارکت داریم تا حالتی از صلح در خاورمیانه براساس راه حل دو کشور به دست بیاید. امسال دور دوم گفت‌وگوی سیاسی عربی-ژاپنی برای تقویت تلاش‌های سیاسی در منطقه برگزار می‌شود.
*ارزیابی‌تان ازسفرتان به تهران در نیمه این ماه چیست؟
-تنش‌ها در خاورمیانه پیرامون وضعیت ایران روبه افزایش است. برخی کارشناسان می‌گویند درگیرهای محدودی صورت خواهد گرفت، اما قبل از هرچیز باید از برخوردهای مسلحانه جلوگیری کرد چرا که صلح و ثبات در خاورمیانه شکوفایی همه جهان از جمله ژاپن را به دنبال خواهد داشت. می‌خواهم ژاپن نقش مهمی در کاهش تنش‌ها در منطقه بازی کند به همین دلیل این ماه به ایران سفرکردم.
*نتایج سفرچطور بودند؟
-آنچه می‌توانم بگویم این است که برای صلح و امنیت در منطقه باید ایران نقشی سازنده بازی کند و تن به توافق هسته‌ای بدهد. در این راستا رئیس جمهوری حسن روحانی گفت، او خواهان جنگ با ایالات متحده نیست و تلاشی برای دستیابی به اسلحه اتمی نمی‌کند. علاوه براین، رهبر انقلاب علی خامنه‌ای همچنین گفت ایران قصد ندارد به سمت ساخت یا داشتن یا به کاربردن سلاح هسته‌ای برود.
در حالی که راه کاهش تنش‌ها با مشکلات بزرگی همراه است، ژاپن گام‌هایش را برای همکاری با کشورهای مورد نظر برای کاستن از شدت تنش‌ها و تحقق ثبات در خاورمیانه با همکاری کشورهای مرتبط ادامه می‌دهد.
*نظرتان درباره حمله به نفتکش ژاپنی در خلیج چیست؟
-به نظرما حمله به کشتی‌های شرکت‌های حمل و نقل ژاپنی در نزدیک تنگه هرمز در روز 13 ژوئن تهدیدی جدی علیه صلح و شکوفایی کشور ماست. این حملات را که کشتی‌های ما را در معرض خطر قرار می‌دهد، به شدت محکوم می‌کنیم. از نزدیک با کشورهای مرتبط به جمع آوری اطلاعات برای تأمین امنیت کشتیرانی می‌پردازیم.
*ژاپن حمایت خودش را از«چشم انداز 2030 پادشاهی» سعودی اعلام کرده، رابطه توکیو و ریاض را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
-از نظر ژاپن رابطه با پادشاهی عربی سعودی که نقش موثری در صلح و ثبات در منطقه بازی می‌کند، مهم است و از تلاش‌های اصلاحی داخلی پادشاهی عربی سعودی حمایت می‌کند. به همین دلیل سعی می‌کنیم مشارکت استراتژیک میان دو کشور را تقویت کنیم.
وقتی پس از سفرم در سال 2007 سال 2013 از سعودی دیدارکردم، تغییرات در جامعه را حس کردم. دست‌آوردهایی که در «چشم انداز 2030 سعودی» محقق شدند مایه خوشحالی ژاپن است که برای اجرای این چشم انداز همکاری داشته و همچنان خواهد داشت.
در خصوص آنچه به همکاری در زمینه‌های فرهنگی و ترویج رفاهی که به عنوان یکی از ستون‌های اصلاح محسوب می‌شود، سال 2017 بیش از 3هزار نفر در اجرای گروه ارکستر در ریاض شرکت کردند. این یک موفقیت بود. همچنین زمینه همکاری انسانی از طریق بازیها و نقاشی‌های متحرک و «سی جی» و غیره مهیا شد. توسعه منابع انسانی که می‌تواند پلی میان دو کشور باشد، به من احساس آرامش می‌دهد.
*درباره همکاری با ریاض در حل مسائل اقلیمی چطور؟
-همکاری نزدیکی با ولیعهد شاهزاده محمد بن سلمان برای همکاری دوجانبه و مسائل منطقه‌ای و بین المللی داشته‌ام. سومین نشست وزارتی«چشم انداز 2030ژاپن-سعودی» روز17 ژوئن در توکیو برگزار شد و براهمیت همکاری در زمینه‌های بسیاری مانند اقتصاد و منابع انسانی و مبادلات فرهنگی تأکید شد.
در نشست «گروه بیست» در اوساکا، امیدوارم با ولیعهد شاهزاده محمد بن سلمان در باره راه تقویت روابط دوجانبه و همکاری در نشست «گروه بیست» به میزبانی ژاپن که سال آینده سعودی میزبانش خواهد بود، تبادل نظر مفیدی داشته باشم.



«فرزند دجله و فرات»... از ستم «بعث» تا کرسی نخست وزیری

«فرزند دجله و فرات»... از ستم «بعث» تا کرسی نخست وزیری
TT

«فرزند دجله و فرات»... از ستم «بعث» تا کرسی نخست وزیری

«فرزند دجله و فرات»... از ستم «بعث» تا کرسی نخست وزیری

محمد شیاع السودانی، نخست وزیر عراق، زخمی عمیق و اندوهی بزرگ برای پدر و چهار تن از اعضای خانواده‌اش که در سایه رژیم صدام حسین کشته شدند را در دل دارد، اما او حاضر نیست راه‌های انتقام و خونخواهی را در پیش بگیرد.
سودانی که تقدیر خواست بر کرسی صدام حسین و در همان مکان بنشیند، هنوز آن عکس دردناک پدرش را که با پای گچ گرفته به سمت اعدام برده می‌شود را دارد. و بعد از او سه عمو و دایی‌اش در آن دوره که حزب «بعث» قدرت را در عراق در دست داشت به همان سرنوشت دچار شدند.
در دهه هشتاد قرن پیش، السودانی پسربچه‌ای ده ساله بود که پدرش، کارمند دولت، دچار حادثه رانندگی شد و دولت مجبور شد او را با هزینه خود برای عمل جراحی به فرانسه منتقل کند. به محض آماده شدن پدر برای عمل جراحی، دستگاه امنیتی بغداد اطلاعاتی دریافت کرد که وی به «حزب الدعوه اسلامی» وابسته است، حزبی که گفته می‌شود حمایت خود را از «انقلاب اسلامی» در ایران، پس از برقراری آن در سال (1979) اعلام کرده است و رژیم عراق در 31 مارس 1980 با صدور حکمی مبنی بر اعدام همه افراد وابسته به این حزب پاسخ داد.
به زودی خبر به سفارت عراق در پاریس ارسال شد و نگهبانان آمدند و پدر السودانی را به بهانه تعویق عمل جراحی از بیمارستان بیرون کشیدند و سوار هواپیما کردند و به بغداد بازگرداندند. نخست وزیر هنوز زمانی را به یاد دارد که پدرش را با آمبولانس با پای گچ گرفته به خانه آوردند، شب را خوابید و فردای آن روز ماموران امنیتی آمدند و او را بردند و حکم اعدام اجرا شد.
زمانی که السودانی در سال 1996 به عنوان مهندس از دانشکده کشاورزی دانشگاه بغداد فارغ التحصیل شد، جنگ عراق و ایران به پایان رسیده بود. فارغ التحصیلان دانشگاه با درجه افسری وارد خدمت نظام می‌شدند. با این حال، بسیاری از آنها ترجیح دادند به عنوان سرباز جذب شوند تا پس از یک سال و نیم از خدمت معاف شوند، در حالی که یک افسر 6 سال خدمت می‌کند. اما رژیم در آن زمان برخلاف میلش او را به عنوان افسر استخدام کرد و به همین دلیل به دانشکده افسری رفت و دو هفته تمرینات سختی را پشت سر گذاشت. در آن زمان اطلاعات امنیتی به دانشکده رسید مبنی بر اینکه پدرش از «حزب الدعوه» است و « این اطلاعات امنیتی به من خدمت کرد». و می‌افزاید: « به من گفتند: چه کسی تو را به اینجا آورده است؟ گفتم: شما مرا به زور آوردید. گفتند: برو بیرون. گفتم: من می‌خواهم بیرون بروم. بنابراین رفتم و یک سال و نیم به عنوان سرباز در منطقه تل‌کیف در موصل خدمت کردم، سپس مرخص شدم. من در لشکر 1 زرهی، گردان تانک قرطبه بودم».
السودانی آن تصویر دردناک را روایت می‌کند و می‌گوید:« این مسئله برای من در ساختن شخصیتم مهم است؛ زیرا تصور می‌شود کسی که احساس می‌کند به او ستم شده، ستم نمی‌کند. و من همیشه تکرار می‌کنم: نظام سیاسی بعد از سال 2003 باید با قبل از 2003 متفاوت باشد وگرنه ما در هیچ چیز با آن تفاوت نخواهیم داشت».
بر این اساس وی انتقام‌جویی و ظلم‌های صورت گرفته علیه چهره‌های سابق نظام را رد می‌کند و می‌گوید:« روش‌های نادرستی رخ داده است. اما نه از سوی همه».
او اتفاقاتی را که برایش افتاده شخصاً بازگو می‌کند، کسی که هرگز عراق را ترک نکرد و از میان مردم آمد و با تربیت خود به عنوان یک یتیم در دهه هشتاد و با کارش به عنوان کارگر ساختمانی شبانه در بازار حماده در صدامیه الکرخ در دوران تحصیل در دانشگاه در اوایل دهه نود و سپس به عنوان کارمند در اواخر دهه نود. و بعد از سال    2003«فرماندار» سپس عضو شورا بعد استاندار بعد وزیر و بعد چندین وزارتخانه را بر عهده گرفت و اکنون نخست وزیر است.
السودانی علاوه بر وظایفش، رئیس « کمیسیون پاسخگویی و عدالت» بود که پرونده بعثی‌های ارشد و « دستگاه‌های سرکوبگر» را در اختیار گرفت و می‌گوید:« من با آنها با روح انتقامجویی برخورد نکردم. چون 5 نفر از اعضای خانواده‌ام را از دست دادم: پدرم، عموهاو دایی‌ایم».
او ادعا می‌کند که «اصلا» تمایلی به انتقام نداشت؛ برعکس، « با آنها عادی برخورد کردم». او از ذکر نام بعثی‌هایی که با آنها برخورد کرده خودداری می‌کند، اما به طور خلاصه از رفتار خود با دو تن از «گزارش نویسان درباره پدرم» صحبت می‌کند. او می‌گوید که یکی از آن‌ها هنوز در منطقه‌اش حضور دارد و او « اولین کسی است که در عید پیشش می‌روم»، در بازدیدی از مردم که همیشه در روزهای عید انجام می‌دهد.
او به شخص دیگری اشاره می‌کند که « لباس زیتونی می‌پوشید» یعنی از دستگاه امنیتی بود. او می‌گوید: «من ده ساله بودم و این مرد هفته‌ای یک‌بار نزد ما می‌آمد و درباره همه چیز از ما سؤال می‌کرد. و روزها گذشت و من استاندار میسان شدم و آن مرد آمد که پیر شده بود. باورکن، در نهایت احترام او را پذیرفتم و نمی‌خواستم چیزی را متوجه شود، با اینکه می‌دانستم او مرا می‌شناسد. کنارم نشست و از من خواست که دخترش را استخدام کنم و من او را منصوب کردم».
السودانی در جوانی به الجواهری علاقه داشت و اشعار او را می‌خواند. مخصوصاً وقتی درباره دجله می‌خواند. و هنگامی که یک نهاد سیاسی تشکیل داد، آن را به یاد الجواهری «الفراتین» نامید و به عشق شعرش که عراقی را در آن به « یا ابن الفراتین/فرزند دجله و فرات» ندا می‌دهد.