دامن راسته؛ پیشینه طولانی انقلاب های نرم

دامن های راسته در هفته مد تابستانه فندی
دامن های راسته در هفته مد تابستانه فندی
TT

دامن راسته؛ پیشینه طولانی انقلاب های نرم

دامن های راسته در هفته مد تابستانه فندی
دامن های راسته در هفته مد تابستانه فندی

گرچه دامن ها تاریخ طولانی دارند اما هیچ گاه محبوبیت خود را از دست نداده اند. دامن های راسته مدل ساده ای دارند و به همین دلیل محبوب تر بوده و از مد نمی روند.
دامن راسته جذابیت و زنانگی را در بر دارد. خانم های شاغل هم با پوشیدن دامن راسته جدی تر و حرفه ای تر به نظر می رسند.
دامن راسته با عنصر زنانگی پیوند خورده است. خانم ها در آغاز در مناسبات رمانتیک دامن راسته می پوشند و به تدریج زنان عملگرا و با اقتدار نیز به صف طرفداران این مدل اضافه شدند. البته دامن راسته هنوز هم مناسب همه زنان در همه رده های سنی و سلیقه و موقعیت شغلی است.
اولین خلبان زن جهان در سال ۱۹۰۸ برای نخستین بار دامن راسته به تن کرد. او نمی توانست با یک دامن گل و گشاد هواپیما را هدایت کند چرا که بیش از حد دست و پا گیر بود. از این رو دامنش را به مچ پا بست.
این ماجرا الهام بخش پل پواره طراح فرانسوی مشهور آن دوره شد. پواره به طراحی دامن های میدی و راسته پرداخت.
پواره دنبال طرح دامنی بود که هم راحت باشد و هم با هیچ نسیم و حتی باد و طوفانی از جایش تکان نخورد. حالا صرفنظر از اینکه این داستان واقعی باشد یا ساخته و پرداخته ذهن اما واقعیت این است که این مدل مورد استقبال گسترده زنان بیست و چند ساله قرار گرفت. آن دوره با آغاز انقلاب زنان علیه سنت ها همزمان بود و جنبش زنان از همانجا شکل گرفت. شاید هم زنان تنها به یک دلیل از مدل راسته خوششان آمده بود: به دلیل نافرمانی و شورش چرا که دامن راسته مدل چندان راحتی نبود. دامن راسته تنگ بوده و هیچ برش یا چینی نداشت و از این رو، خانم ها باید قدم های کوتاه و سریع بردارند.
پیشینه مدل کنونی دامن راسته به جنگ جهانی دوم بازمی گردد که نمونه آن را در فیلم های هالیوود دهه چهل و اوایل دهه پنجاه دیدیم.

کریستوبال بالنسیاگا طراح مد اسپانیایی متد جدیدی برای دوختن دامن راسته عرضه کرد. دامن راسته فرم بدن را کشیده تر و زیباتر نشان می دهد. دوخت های او بیشتر به مجسمه سازی و نقاشی شباهت داشت.
کریستیان دیور در فشن شوی اچ در سال ۱۹۵۴ میلادی نمایه سرشار از زنانگی و عشق به این مدل بخشید. این مدل فرم بدن را لاغرتر و کشیده تر نشان داد و یک شبه به مد روز دهه پنجاه و اوایل دهه شصت میلادی تبدیل شد.
دامن راستا هم بهترین جلوه را بر هر بدن و هیکلی نشان می دهد و هم با وقار است. ستاره های هالیوود مثل مرلین مونرو و سوفیا لورن و غیره برای نشان دادن زیبایی و جذابیتشان طرفدار دامن راسته بودند. اما در عین حال این مدل میان کارکنان زنان یا حتی زنان خانه دار هم جا باز کرد. زنان در محیط کاری معمولا دامن راسته با چاک پشت را ترجیح می دهند تا بتوانند راحت تر قدم بردارند. خانم ها به سبک آدری هیپورن یا میگان مرکل اکثرا دامن راسته را با یک کت همرنگ یا بلوز یا ژاکت ست می کنند. گروهی دیگر نیز همچون خواهران کارداشیان دامن راسته تنگ براق می پوشند.
نکته جالب این است که دامن راسته حالا به قطعه محبوب اغلب خانه های مد مشهور مثل «پرادا» و «گوچی» و «فندی» و غیره تبدیل شده و مدل های مدرن و امروزی این قطعه عرضه می شود. 
توصیه ما:
-دامن راسته را با رنگ های شاد و گلدار انتخاب کنید تا چندان رسمی به نظر نرسد. -دامن راسته خیلی کوتاه نپوشید. بهتر است دامن راسته میدی با طرح های شیک انتخاب کنید. -دامن چرمی یکی از قطعه های اصلی در کمد خانم ها است و از مد نمی رود. آنجلینا جولی و مگان مرکل بعد از ازدواج از دامن های چرمی شیک استفاده می کند. شما نیز می توانید این قطعه را با یک بلوز معمولی در روز و یک شومیز ابریشمی در مهمانی و شب نشینی ست کنید. -اگر فکر می کنید نمی توانید با دامن راسته درست راه بروید این قطعه را از پارچه راحت مثل پشم انتخاب و با یک بلوز یا ژاکت هم جنس آن ست کنید.



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.