گردش در دره "رم" با خودروهای چهارچرخ محرک یا شتر

گردش در دره "رم" با خودروهای چهارچرخ محرک یا شتر
TT

گردش در دره "رم" با خودروهای چهارچرخ محرک یا شتر

گردش در دره "رم" با خودروهای چهارچرخ محرک یا شتر

کسانی که برای اولین بار به دره "رم" (ماه) سفر می کنند شاید به ذهنشان هم نرسد که می توانند چند صباحی را به دور از هیاهوی شهر در جای آرام سپری کنند.
مسافران در این منطقه بار سفر را که زمین می گذارند می توانند آرامش را روی شن های آرام تجربه کنند و در جلسات شب نشینی با یکدیگر گپ بزنند.
یک شب را که در شن های صورتی بیابان سپری می کنی تازه متوجه می شوی که این مکان هیچ شباهتی به مفهوم کلیشه ای بیابان برهوت و خشک و خالی ندارد.
اینجا در دره رم شن رنگ و شکل متفاوت و عجیب و غریبی دارد.
دره رم در ۳۰۰ کیلومتری جنوب امان -پایتخت اردن- قرار دارد و به دلیل شباهت ویژگی ظاهری سطح آن به ماه به دره رم معروف شده است.
حسن حجازی شهروند اردنی که به این منطقه سفر کرده می گوید که این بیابان صورتی رنگ با کوه های بلند و پراکنده و قله های سربه فلک کشیده است. وقتی به اینجا رسیدم نفس عمیقی کشیدم و جهانگردانی را تصور کردم که چندین قرن پیش سوار بر شتر آهسته حرکت می کردند. آنها با خود آذوقه و تاریخ حمل می کردند.
اگر درباره پیشینه این منطقه در گوگل سرچ کنیم با اطلاعات ضد و نقیضی روبرو می شویم. عده ای می گویند این منطقه سکونتگاه قوم ثمود بوده است. اما آنچه مشخص است این است که این منطقه با توجه به نقش و نگارهای حفر شده در سنگ هایش ۴۰۰۰ سال قدمت دارد و قطعا سکونتگاه اقوام متعددی بوده است.
دره رم در تاریخ معاصر اردن نیز نقش آفرین بوده است. شاهزاده فیصل بن الحسین و ارتش از این منطقه به ارتش انقلاب بزرگ عرب پیوستند.
ساکنان دره رم را عشایر جنوب اردن تشکیل می دهند. این بیابان در مسیر سه استان جنوبی -الطفیله و معان و العقبه- قرار دارد و به همین دلیل عشایر گوناگون در این منطقه اقامت دارند.
راه آهن حجاز در ورودی دره رم قرار دارد که شاهدی است بر دوره ای که هنوز مرزها و نقشه های جغرافیایی پدیدار نشده بود. گردشگران می توانند در اینجا یا در چادر و یا در مسافرخانه یا هتل اقامت کنند.
گردشگرانی که برای اولین بار به دره رم سفر می کنند معمولا چادر را انتخاب می کنند تا با زیبایی های منطقه آشنا شوند. اما کسانی که برای بار دوم یا بیشتر راهی منطقه شده اند مسافرخانه گزینه مناسب تری است تا چند روزی را به دور از هیاهو و شلوغی شهر سپری کنند.
گردشگران می توانند با اجاره شتر یا خودروهای چهار چرخ محرک سری به اماکن دیدنی بزنند. البته راهنماها نیز آماده کمک به گردشگران برای آشنایی با منطقه هستند.
گروه های گردشگران جوانان نیز می توانند با خودروهای چهارچرخ محرک در این منطقه گردش کنند و در صورت تمایل در کویر چادر بزنند و مواد غذایی و آشامیدنی خود را تهیه کنند.
گشت های امنیتی نیز از ساکنان محلی تشکیل شده که سوار بر شتر آماده خدمت رسانی هستند. گردشگران در صورت نیاز یا وضعیت اورژانس می توانند به این گروه مراجعه کنند.
جمعیت منطقه دره رم حدود ۲۰ هزار نفر است که بیشتر در حوزه گردشگری کار می کنند.
 ورزش و سرگرمی
برنامه های دیگری نیز به تازگی به فعالیت های سرگرمی در منطقه دره رم اضافه شده که شامل مشاهده ماه و ستارگان با تلسکوپ های مدرن است.
گردشگران می توانند از فعالیت های ورزشی متنوع مثل اسکی روی شن لذت ببرند. صعود به قله های ۱۷۵۰ متری از برنامه های سرگرمی برای کوهنوردان و علاقمندان است.
پرواز در ارتفاع کم تا حدود ۶۰۰۰ پا نیز از جمله فعالیت های تفریحی دیگر در منطقه به شمار می رود.



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.