سها حمدان؛ جواهرسازی که طرح هایش بیانگر ارث و هویت خانوادگی هستند

عکس: سها حمدان و دخترش
عکس: سها حمدان و دخترش
TT

سها حمدان؛ جواهرسازی که طرح هایش بیانگر ارث و هویت خانوادگی هستند

عکس: سها حمدان و دخترش
عکس: سها حمدان و دخترش

دوران تحصیل سها حمدان را از رسیدن به آرزوی دیرینه خود یعنی طراحی جواهرات بازنداشت.
او که شیفته درخشش و رنگ های الماس و سنگ های قیمتی بود استعداد خود را از طریق تحصیلات آکادمیک پرورش داد و سرانجام به آنچه می خواست دست یافت. او برند خود را در دنیای جواهرات تاسیس کرد.
سها پنج سال پیش «مزون میراث» را در محله اشرفیه بیروت افتتاح کرد.
محل کار سها دارای معماری قدیمی و باستانی با رنگ و لعاب مدرن است.
سها می گوید این معماری به برند جواهراتش شباهت دارد. برندی که ضمن حفظ میراث آبا و اجدادی پا به پای دنیای مد و جواهرات مدرن حرکت می کند.
سها درباره نام «مزون میراث» افزود «میراث ما هویت ماست و نیز بیانگر محبت و مشارکت و وابستگی است. میراث نشانگر اعتماد و نرمش و چالش و دستاوردهای اصیل است... داستان همه زنان از نظر من میراث آنهاست».
او در ادامه گفت «به نظرم هر قطعه جواهر بخشی از میراث خانواده است. این قطعه باید اصول و پیشینه آن خانواده را داشته باشد و برای همین باید ابدی باشد و نه تابع مد. قطعات جواهرات باید گویای شخصیت خانم هایی باشند که از آنها استفاده می کنند».
سها به جواهرات دوره ویکتوریا علاقمند است. او به خانم ها توصیه می کنند جواهراتی انتخاب کنند که به آنها می آید.
سها می گوید «خانم ها در انتخاب جواهرات باید به ظاهر خود مثلا گردن و شانه و قد خود توجه کنند. جواهرات باید با اندام خانم ها متناسب باشد. مثلا طرح های باریک به خانم های درشت یا قد بلند نمی آید یا اینکه طرح های درشت برای خانم های قد کوتاه و کشیده مناسب نیست. البته استثنا هم وجود دارد. یعنی مثلا می توان از یک قطعه درشت به تنهایی و بدون هیچ جواهرات دیگر استفاده کرد».
او گفت «تعادل معیار برخورداری از استایل شیک و زیبا است. معیار دوم شخصیت خانم است که بنا به هر شخصیتی باید از سنگ های قیمتی مناسب با آن استفاده کرد».
سنگ های سال یا ماه تولد به گروهی از خانم ها می آید.
سها افزود «هر سنگی از قدرت و تاثیر خاصی برخوردار است».
سها درباره مجموعه «هارمونی» که تازه ترین مجموعه جواهرات او است می گوید «این مجموعه چنانکه از نامش پیداست بیانگر تناسب و همسازی است. رنگ های مجموعه زرد و صورتی و سفید و مشکی و طلایی و الماس سیاه و الماس سفید و الماس برنزی است».



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.