هوک به «الشرق‌الاوسط»: پیشنهاد روحانی خنده‌دار است

فرستاد آمریکا خواستار مواجهه تنش‌زایی هسته‌ای ایران شد

هوک به «الشرق‌الاوسط»: پیشنهاد روحانی خنده‌دار است
TT

هوک به «الشرق‌الاوسط»: پیشنهاد روحانی خنده‌دار است

هوک به «الشرق‌الاوسط»: پیشنهاد روحانی خنده‌دار است

برایان هوک نماینده ویژه رئیس‌جمهور ایالات متحده در امور ایران و رئیس گروه اقدام علیه ایران با اشاره به برنامه‌ریزی کشورش برای مقابله با افزایش تنش هسته‌ای ایران می‌گوید: افزایش ذخیره غنی‌سازی اورانیوم و کاهش تعهدات برجامی توسط ایران نیازمند موضع قاطع و اقدام در چارچوب شورای امنیت سازمان ملل برای تحقق امنیت جهان است.
برایان هوک در گفتگو با «الشرق الاوسط» می‌افزاید: نامه‌ها و ابتکارعمل‌های حسن روحانی رئیس‌جمهور و محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران برای همکاری و ایجاد پیمان با دیگر کشورها به منظور حفاظت از دریانوردی در خلیج خنده دار است و کسی آنها را جدی نمی‌گیرد.
او اضافه می‌کند: وزیر خارجه ایران سابقه طولانی در آتش بیاری و در عین حال آتش‌نشانی دارد، به طوری که نظام ایران خود به شعله‌ور شدن نزاع‌ها اقدام می‌کند و سپس در هیئت صلح آمیز ظاهر می‌شود.
وی از ادامه کارزار حداکثری و اعمال تحریم‌های بیشتر علیه تهران خبر می‌دهد و می‌گوید: ایران که به عنوان بزرگترین حامی تروریسم در جهان شناخته می‌شود، با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بازی موش و گربه به راه انداخته‌است، بنابراین هر آنچه متعلق به برنامه هسته ای است را باید به صورت شفاف ارائه کند.
به گفته رئیس گروه اقدام علیه ایران، ایران را عامل اصلی بی‌ثباتی در منطقه عنوان می‌کند و می‌افزاید: دستیابی ایران به سلاح و جنگ‌افزارهای هسته منطقه خاورمیانه را دگرگون خواهد کرد.
این مقام آمریکایی با اشاره به شکست برجام در ایجاد محدودیت برای جاه طلبی‌های هسته ای ایران تأکید می‌کند: منافع موقت و اندک «توافق هسته ای با ایران» قابل مقایسه با هزینه و بهای سنگینی که منطقه خاورمیانه متحمل می‌شود، نیست.
هوک بر این باور است که جامعه بین‌الملل و همه کشورهای باید در قبال برنامه هسته ای و موشکی ایران همچنین فعالیت تروریستی و تسلیح شبه نظامیان نیابتی خود در منطقه گام‌های قاطع بردارند. همچنین کشورهای باقیمانده در برجام نیز باید این مسئله را درک کنند.
هماهنگ‌کننده اقدامات وزارت خارجه آمریکا علیه ایران از تناقض ظاهری بین موضع آمریکا در تطبیق میان کارزار فشار حداکثری علیه ایران و تحریم افراد طبقه حاکم نزدیک به رهبر ایران از یک طرف و اعلان اخیر واشینگتن مبنی بر تمدید معافیت شرکت‌های خارجی به همکاری با ایران در قالب برجام از طرفی دیگر دفاع می‌کند.
او اما در عین حال اذعان می‌کند که یکی از بزرگترین اشتباهات و معایب برجام رفع تحریم تسلیحاتی ایران پس از ۵ سال از این توافق است، اقدامی که منجر به دستیابی ایران به خرید و فروش سلاح‌های کلاسیک و همچنین رفع ممنوعیت سفر قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس و ۲۲ ایرانی تروریست دیگر شده‌است. معتقدیم این اشتباه باید اصلاح شود.
هوک با اشاره به اظهارات امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه دربارهٔ ضرورت تشدید تحریم‌ها علیه ایران اظهار می‌کند: کشورهای اروپایی باید گام‌هایی در برای حفاظت از امنیت ملی خود و جهان بردارند. من در طول یک سال گذشته از خطر برنامه موشکی ایران و امکان شعله ورشدن جنگ در منطقه هشدار دادم به طوری که حمله ایران به سعودی در ۱۴ سپتامبر گذشته شاهدی بر این مدعاست.
نماینده ویژه رئیس‌جمهور ایالات متحده در امور ایران معتقد است: ایران اکنون در شرایط ضعف، کساد و وحشت به سر می‌برد و ما از اقدامات مان علیه ایران در یک سال و اندی که گذشت راضی هستیم به طوری که تحریم‌هایی قوی تر از تحریم‌های در نظر گرفته شده در قالب برجام وضع کردیم، اما معتقدیم باید کشورهای بیشتری به این کارزار بپیوندند.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»