تردید احزاب عراقی در معرفی نامزدهای خود به دلیل ترس از واکنش معترضان

«البناء» بدون توجه به معترضان، استاندار بصره را برای تشکیل کابینه نامزد کرد

تردید احزاب عراقی در معرفی نامزدهای خود به دلیل ترس از واکنش معترضان
TT

تردید احزاب عراقی در معرفی نامزدهای خود به دلیل ترس از واکنش معترضان

تردید احزاب عراقی در معرفی نامزدهای خود به دلیل ترس از واکنش معترضان

برخلاف روزهای قبل که احزاب سیاسی عراق به صورت ماراتونی اقدام به معرفی نامزدهای خود برای تصدی پست نخست وزیری می کردند، اکنون و پس از 20 روز از استعفای عادل عبدالمهدی، گروه ها و جریان به دلیل واهمه از واکنش معترضان با ترس و وسواس بیشتری دست به این کار می زنند. 
به گزارش الشرق الاوسط، فراکسیون «ائتلاف البناء‌» که خود را فراکسیون بزرگتر پارلمان عراق قلمداد می کند، بدون درنظرگرفتن خواسته های معترضان، اسعد العیدانی استاندار بصره را برای سمت نخست وزیری معرفی کرد. پیش از این قصی السهیل نامزد شده بود که توسط معترضان و تظاهرکنندگان مردود اعلام شد. 
با پایان یافتن مهلت قانونی تعیین نخست وزیر و موضع قاطعانه برهم صالح رئیس جمهور عراق درخصوص عدم پذیرش هر گزینه ای معرفی شده توسط احزاب که با اقبال مردمی همراه نباشد، گویی اوضاع نیز تغییر یافته است. 
پس از ارجاع مسئله فراکسیون بزرگتر یا اکثریت به دادگاه فدرال از طرف برهم صالح، دادگاه نیز بی درنگ در تفسیر این ماده قانونی نسبت به 2010 تجدیدنظر کرد. در نتیجه برهم صالح زیربار فشارهای ائتلاف البناء که شامل جریان های دولت القانون به رهبری نوری المالکی و جریان الفتح به رهبری هادی العامری برای درنظرگرفتن آنها به عنوان فراکسیون بزرگتر نرفت. در مقابل فراکسیون سائرون به رهبری مقتدی صدر نیز همین ادعا را دارد. 
در پی همین کش و قوس ها، برهم صالح این بار توپ را در زمین رئیس پارلمان انداخت تو خود فراکسیون بزرگتر را تعیین کند. 
در این میان، بخت و شانس قصی السهیل نامزد البناء برای تصدی پست نخست وزیری بعد از مخالفت مردمی در میدان التحریر به شدت کاهش یافت، اما علیرغم توصیه مرجعیت نجف برای تشکیل دولت غیرجدولی، البناء بازهم گزینه دیگری به نام اسعد العیدانی را رو کرده است. 
عبدالله الخریبط نماینده پارلمان عراق در این باره به «الشرق الاوسط» می گوید «ممکن است العیدانی بهتر از بقیه گزینه های مطرح شده باشد، اما قبول یا عدم قبول آن مرهون نظر معترضان و تظاهرکنندگان است. همچنین نظر مرجعیت نیز مهم است که تاکید کرده نامزد باید گزینه اختلافی بین گره سیاسی و مردم نباشد».
آراس حبیب کریم دیگر نماینده پارلمان نیز به «الشرق الاوسط» می گوید «فارغ از اینکه چه کسی نخست وزیر شود، اما ماموریت نخست وزیر آینده به اندازه ای که این روزها گفته می شود، خیلی مهم نیست، همچنین ایجاد موانع برای تشکیل دولت نشان می دهد که اراده ای برای از کارانداختن این ماموریت وجود دارد».  
پیشتر، قصی السهیل وزیر آموزش عالی دولت مستعفی عراق و نامزد مورد حمایت ائتلاف بناء، از نامزدی برای نخست وزیری عراق انصراف داد. رسانه های عراقی سندی منتشر کرده اند که در آن قصی السهیل در نامه ای به تاریخ 22 دسامبر خطاب به «ائتلاف بناء» به عنوان «بزرگ ترین فراکسیون مجلس» ضمن تشکر از آنان بابت نامزد کردن وی، تأکید کرده که براساس برآورد وی «شرایط برای چنین مسئولیتی فراهم نیست».
در این میان، عبدالحسین عبطان وزیر ورزش و جوانان سابق عراق، در واکنش به اخباری درباره مطرح شدن نام وی برای نخست وزیری عراق، تأکید کرد که فعالیت سیاسی را کنار گذاشته است. عبطان با انتشار پیامی در صفحه توییتر خود تأکید کرد که «بار دیگر می گویم که من نامزد هیچ مقامی نیستم و آنچه در شبکه های اجتماعی در این باره مطرح می شود هیچ ربطی به من ندارد». او خود را «شهروندی که سیاست و فعالیت دولتی را رها کرده» خواند و گفت که با بررسی دقیق حوادث شخصا متقاعد شده که باید چنین تصمیمی بگیرد.
در حالی که همگان منتظر موضع گیری مقتدی صدر درباره العیدانی هستند، عمار الحکیم رئیس جریان الحکمه عراق دربیانیه‌ای تاکید کرد: با هرگونه نامزد غیرمستقل و غیرمقبول در نزد مردم مخالف است.



سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)
TT

سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)

با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در ۲۰ ژانویه، رهبران اروپایی که در بوداپست گرد هم آمده‌اند، به سرعت نسبت به این تحول واکنش نشان دادند. این نشست، تحت عنوان «گروه سیاسی اروپا» با حضور تمامی کشورهای اروپایی به جز روسیه برگزار شد، و روز جمعه تنها به سران ۲۷ کشور اتحادیه اروپا اختصاص خواهد داشت.

بازگشت ترامپ، باری دیگر ایده «استقلال راهبردی» را مطرح کرده و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، که از طرفداران اصلی آن است، با تأکید بیشتر این موضوع را بیان کرد. او در سخنرانی طولانی خود، با استناد به دلایل مختلف، بر ضرورت مدیریت سرنوشت اروپا توسط خود اروپایی‌ها تأکید کرد. مکرون اشاره کرد که برخی کشورهای اروپایی همچنان ترجیح می‌دهند روابط خود را با ترامپ به‌خاطر محافظت از «چتر امنیتی آمریکا و ناتو» تنظیم کنند.

این سخنرانی به‌صورت زنده از سایت کاخ الیزه در شبکه اجتماعی «ایکس» پخش شد. این موضوع در پی تماس تلفنی چهارشنبه شب بین مکرون و ترامپ مطرح شد که کاخ الیزه آن را «بسیار خوب» توصیف کرد. طرفین توافق کردند برای بازگشت صلح و ثبات و حل بحران‌های بزرگ بین‌المللی همکاری کنند.

مکرون همچنین بر اهمیت نقش اروپا در مسائل اوکراین و خاورمیانه تأکید کرد. این موضوع ناشی از نگرانی فرانسه از رویکرد احتمالی ترامپ در انجام توافقات یکجانبه بدون مشورت با متحدان اروپایی‌ است. با پیروزی ترامپ، اروپا به‌طور جدی نگران است که در صورت کاهش تعهدات آمریکا نسبت به ناتو، «بی‌پناه» شود. به همین دلیل، ساختن دفاع اروپایی با رویکرد «استقلال راهبردی» به اولویت نخست تبدیل شده است.

مکرون در سخنانش به همتایان اروپایی خود، تهدیدهایی را که اروپا را احاطه کرده برشمرد؛ از جمله جنگ اوکراین، تروریسم، مهاجرت غیرقانونی، تنش‌ها بین کشورها مانند وضعیت بین آذربایجان و ارمنستان، و رقابت‌های ژئوپلیتیک میان آمریکا و چین که به دنبال منافع خود بدون توجه به قوانین بین‌المللی هستند. او گفت: «آیا دیگران تاریخ ما را می‌نویسند یا ما خود می‌خواهیم آن را بنویسیم؟» و پاسخ داد که به‌نظر او، اروپا توانایی این کار را دارد. او اضافه کرد که راه رسیدن به این هدف از طریق اقدامات عملی و ایمان به توانایی‌های اروپا در تحقق استقلال راهبردی است.

مکرون این فرصت را غنیمت شمرد تا به ترامپ پیام دهد که پیروزی اوکراین به سود اروپا خواهد بود و اروپا نباید اجازه دهد روسیه پیروز شود، چراکه پیروزی روسیه یعنی قدرت‌گیری یک امپراتوری در مرزهای اروپا و احتمال برنامه‌های توسعه‌طلبانه آن پس از اوکراین.

بنجامین حداد، وزیر امور اروپایی فرانسه، در این باره گفت که اگر اروپایی‌ها مسئولیت امنیت خود را بر عهده نگیرند، دیگران سرنوشتشان را تعیین خواهند کرد.

در عین حال، مکرون تأکید کرد که اروپا باید خود را با شرایط جدید پس از انتخاب ترامپ تطبیق دهد و نمی‌تواند همیشه دفاع از امنیت خود را به آمریکایی‌ها بسپارد. او بر این باور است که دفاع از منافع اروپا باید در اولویت اروپایی‌ها باشد، اما بدون رد همکاری با ناتو و بدون ملی‌گرایی افراطی که باعث ضعف اروپا شود. به‌گفته او، راه درست این است که اروپا بیداری راهبردی داشته باشد و به‌سرعت به سمت ساختن نیروی دفاعی مستقل خود حرکت کند که با چارچوب ناتو سازگار باشد، اما در عین حال از آن استقلال داشته باشد.

مکرون با این موضع می‌خواهد نقش اصلی در گفتگو با ترامپ را ایفا کند و حد و مرز روابط با واشنگتن را مشخص کند. با این حال، بسیاری تردید دارند که اروپا بتواند به‌طور جمعی این مسیر را دنبال کند، زیرا برخی کشورهای اروپایی ترجیح می‌دهند امنیت خود را از طریق حمایت آمریکا و ناتو تأمین کنند.