​شاهزاده خالد بن سلمان از تفاوت‌های چشم‌انداز ۲۰۳۰ و ۱۹۷۹ می‌گوید

​شاهزاده خالد بن سلمان از تفاوت‌های چشم‌انداز ۲۰۳۰ و ۱۹۷۹ می‌گوید
TT

​شاهزاده خالد بن سلمان از تفاوت‌های چشم‌انداز ۲۰۳۰ و ۱۹۷۹ می‌گوید

​شاهزاده خالد بن سلمان از تفاوت‌های چشم‌انداز ۲۰۳۰ و ۱۹۷۹ می‌گوید

شاهزاده خالد بن سلمان بن عبدالعزیز معاون وزیر دفاع سعودی در اظهاراتی از افق‌ها و تفاوت‌های میان چشم‌انداز ۲۰۳۰ سعودی و چشم‌انداز ۱۹۷۹ که نظام ایران طی ۴ دهه گذشته بر محور آن فعالیت کرده‌است.
به گزارش الشرق الاوسط، در حالی که چشم‌انداز سعودی که از سال ۲۰۱۶ به رهبری شاهزاده محمد بن سلمان کلید خورد بر پایه ایجاد تحول کیفی در زمینه‌های مختلف توسعه ای و تقویت جایگاه اقتصادی استوار است، اما ایران از زمان انقلاب خمینی در سال ۱۹۷۹ امنیت و ثبات منطقه را هدف قرار داده و به قوانی بین‌المللی اعتنایی نمی‌کند.
شاهزاده خالد بن‌سلمان در گفتگو با شبکه آمریکایی (Vice News) اشاره کرد که کشورش با «افق ۲۰۳۰» نگاه به جلو دارد و ایران با «چشم‌انداز ۱۳۵۷» در تلاش است منطقه و سعودی را به عقب برگرداند.
به گفته او، عربستان چشم‌انداز ۲۰۳۰ را دارد که باعث پپیشرفت کشور می‌گردد اما ایران از سال ۱۹۷۹ میلادی طرحی دارد که باعث پس رفت منطقه می‌شود.
این مقام سعودی ادامه داد «ایران می‌خواهد انقلابش را به کشورهای همسایه صادر کند و افکار توسعه طلبانه در سر دارد. ایران خواهان شراکت بین کشورهای منطقه نیست بلکه همه هدفش این است که آن کشورها جزو طرح توسعه طلبانه اش باشند».
این مقام سعودی گفت: «رژیم ایران و نیروهای نیابتی‌اش آن از یک سو و داعش، القاعده و سازمان‌های تروریستی از سوی دیگر… بزرگترین تهدیدی که منطقه و جهان امروز با آن روبرو هستند. دو روی یک سکه هستند. هرچند که تفاوت ایدئولوژی داشته باشند».
وی معتقد است «آنها به حاکمیت ملی کشورها باور ندارند و خواهان تأسیس دولتی ایدئولوژیک و فرامرزی هستند و به قوانین بین‌المللی احترام نمی‌گذارند.»
معاون وزیر دفاع سعودی ادامه داد: هنگامی که موضوع به ما مربوط می‌شود، آن وقت ما دشمن مشترک آنها هستیم و آن دو علیه ما با یکدیگر همکاری می‌کنند. زیرا ما عامل ثبات، صلح و شکوفایی در منطقه هستیم».
وی روابط کشورش با آمریکا را طی هفت دهه گذشته بسیار قوی توصیف کرد و از ادامه این همکاری به منظور تقویت نیروهای نظامی سعودی برای مبارزه با تروریسم و عناصر مخرب در منطقه خبر داد.



چرا عباس لحن سخنانش را علیه «حماس» تندتر کرد؟


عباس در آغاز نشست شورای مرکزی فلسطین در رام‌الله به شدت به «حماس» حمله کرد( EPA)
عباس در آغاز نشست شورای مرکزی فلسطین در رام‌الله به شدت به «حماس» حمله کرد( EPA)
TT

چرا عباس لحن سخنانش را علیه «حماس» تندتر کرد؟


عباس در آغاز نشست شورای مرکزی فلسطین در رام‌الله به شدت به «حماس» حمله کرد( EPA)
عباس در آغاز نشست شورای مرکزی فلسطین در رام‌الله به شدت به «حماس» حمله کرد( EPA)

تنها سوالی که پس از شنیدن سخنرانی محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، در میان فلسطینی‌ها و به‌ویژه ساکنان نوار غزه شکل گرفت این بود: چرا «ابومازن» لحنش را علیه «حماس» تا این حد تند کرد؟

عباس در سخنرانی خود در آغاز سی‌ودومین دوره شورای مرکزی فلسطین در رام‌الله گفت که «حماس» باعث «نکبت» فلسطینی‌ها شده است. او با به‌کار بردن الفاظی همراه با ناسزا از این گروه خواست که گروگان‌های اسرائیلی را آزاد کند، سلاح‌هایش را تحویل دهد و به یک حزب سیاسی تبدیل شود.

در این نشست، جبهه خلق برای آزادی فلسطین، جنبش ابتکار ملی فلسطین، «حماس»، «جهاد اسلامی» و برخی گروه‌های دیگر غایب بودند. این در حالی است که هدف اصلی این نشست، به تصویر کشیدن وحدت ملی اعلام شده بود. با این حال، تمرکز اصلی این دوره بر ایجاد پستی جدید به نام معاون رئیس سازمان آزادی‌بخش فلسطین است و خبری از تصمیم‌گیری‌های مهم در مورد جنگ اسرائیل علیه غزه نیست.

در گذشته نیز عباس انتقادات تندی به «حماس» وارد کرده بود، به‌ویژه پس از آنکه این گروه در سال ۲۰۰۷ کنترل غزه را در دست گرفت. اما این نخستین‌بار است که او با چنین لحن تندی سخن گفته است.

آنچه بسیاری از ناظران را شگفت‌زده کرد، زبان تند و بی‌سابقه‌ای بود که عباس به کار برد؛ برخی این لحن را «غیرضروری» و «خشن» توصیف کردند، در حالی که برخی دیگر آن را بیانگر نظر بخش زیادی از مردم، به‌ویژه ساکنان خسته و جنگ‌زده غزه در دهه گذشته دانستند.

همیشه سخنان رهبران «فتح» و «حماس» در عرصه عمومی و شبکه‌های اجتماعی بازتاب زیادی دارد و گاهی اوقات واکنش‌های روشنفکران و دنبال‌کنندگان مسائل فلسطین از کشورهای عربی یا دیگر مناطق را نیز در پی دارد.

خون در حال جوشیدن

منیر الجاغوب، رئیس کمیته رسانه‌ای در کمیسیون بسیج و سازماندهی جنبش «فتح»، در حساب فیس‌بوک خود نوشت: «تندی سخنان رئیس‌جمهور محمود عباس ناشی از حرارت خون فلسطینی جاری است.»

بیشتر نظرات نسبت به این پست حمایت‌آمیز بودند، هرچند برخی نیز دفاع از این سخنان را نقد کردند و حتی برخی از شرکت‌کنندگان در بخش نظرات به شخص عباس حمله کردند.

فلسطینی‌ها بارها شاهد زبان تند و انتقادات متقابل میان «فتح» و «حماس» بوده‌اند، اما این نخستین‌بار است که در سخنرانی رئیس‌جمهور فلسطین ناسزا و اصطلاحاتی به‌کار رفته که پیش‌تر شنیده نمی‌شد.

در مقابل، برخی نویسندگان و تحلیلگران بر این باورند که چنین سخنانی، صرف‌نظر از اختلافات سیاسی میان «فتح» و «حماس»، به همه فلسطینی‌ها توهین‌آمیز است.

ضیاء حسن، تحلیلگر سیاسی، گفت که رئیس‌جمهور عباس باید در برخورد با وضعیت کنونی فلسطین «با درایت بیشتری» عمل می‌کرد و انتظار می‌رفت سخنانش «متعادل‌تر» باشد. او تأکید کرد: «این سخنرانی توهین‌آمیز و خشن بود.»

سقوط گفتار سیاسی

بسیاری از ناظران پنهان نمی‌کنند که یکی از دلایل این نوع گفتار، احساس بی‌توجهی کامل از سوی دولت آمریکا و برخی نهادهای بین‌المللی نسبت به رهبری تشکیلات خودگردان است. در همین حال، «حماس» جلساتی را با برخی مقامات دولت ترامپ و دیگر مسئولان بین‌المللی برگزار کرده است تا راه‌حل‌هایی برای وضعیت غزه پیدا کند.

مصطفی ابراهیم، تحلیلگر سیاسی، به روزنامه الشرق الاوسط گفت: سخنان عباس «غافلگیرکننده و کاملاً نابجا بود»، به‌ویژه این‌که در طول جنگ غزه، تشکیلات خودگردان هیچ دخالت مؤثری نداشت و موضع آن کاملاً منفی بود. این امر هم طرفداران و هم مخالفان او را عصبانی کرده، مخصوصاً وقتی که اظهاراتش «حماس» را با اشغالگر یکی دانست.

ابراهیم افزود: «این نوع انتقادات، به‌ویژه با به‌کار بردن ناسزا، مناسب نبود. رئیس‌جمهور باید خواستار آزادی اسیران فلسطینی و اشاره به رنج آن‌ها در زندان‌های اسرائیل می‌شد، نه فقط در مورد گروگان‌های اسرائیلی صحبت کند.»

او گفت: «آنچه عباس گفت نابجا بود و نباید به این شکل بیان می‌شد. این‌ها انتقاد نبودند، بلکه توهین به کل ملت فلسطین بود.»

واکنش «حماس»

در حالی‌که «حماس» هنوز واکنش رسمی به سخنان عباس نشان نداده، باسم نعیم، عضو دفتر سیاسی این جنبش، حمله شدیدی به رئیس تشکیلات خودگردان کرد و نشست شورای مرکزی را «نشستی فاقد مشروعیت» توصیف کرد.

او در گفتگو با شبکه تلویزیونی «الاقصی» وابسته به «حماس» گفت: این سخنان عباس بهانه را از دست اسرائیل گرفته که دست به یهودی‌سازی، شهرک‌سازی و الحاق زمین‌ها در کرانه باختری و قدس می‌زند، خانه‌ها را ویران می‌کند، هزاران نفر را بازداشت می‌کند و در پی حذف کامل حضور فلسطینی‌ها است.