موضع مصر درمورد مداخله ترکیه در لیبی «نقطهٔ‌عطف» منطقه‌ای است


پرزیدنت السیسی روز شنبه در بازدید از نیروهای مسلح مصر در نزدیکی مرز لیبی (ریاست جمهوری مصر)
پرزیدنت السیسی روز شنبه در بازدید از نیروهای مسلح مصر در نزدیکی مرز لیبی (ریاست جمهوری مصر)
TT

موضع مصر درمورد مداخله ترکیه در لیبی «نقطهٔ‌عطف» منطقه‌ای است


پرزیدنت السیسی روز شنبه در بازدید از نیروهای مسلح مصر در نزدیکی مرز لیبی (ریاست جمهوری مصر)
پرزیدنت السیسی روز شنبه در بازدید از نیروهای مسلح مصر در نزدیکی مرز لیبی (ریاست جمهوری مصر)

موضع قاطع اعلام شده توسط عبدالفتاح السیسی رئیس‌جمهور مصر، در روز شنبه، در مورد مداخله ترکیه در مرزهای غربی کشورش، به گفته دیپلمات‌ها، نه تنها یک تحول اساسی در جریان درگیری لیبی بود، بلکه یک «نقطه عطف در تقابل منطقه ای با محور ترکیه - قطر - اخوان را شکل داد».
به گفته یک دیپلمات عربی، «این تحول را تلاش ترکیه برای محاصره مصر از مرزهای غربی آن و تجربه قاهره با گروه‌های وابسته به محور ترکیه و قطر که کنترل شرق لیبی را داشتند را به وجود آورده‌است».
این دیپلمات که کشورش نقش اساسی در بحران لیبی دارد، اضافه کرد: «آشکار است که قاهره نسبت به افزایش حمایت نظامی ترکیه از شبه نظامیان الوفاق ناخرسند بود؛ شبه نظامیانی که سازمان اخوان المسلمین بخشی بزرگی از آن را تشکیل می‌دهد و عناصر بیرون آمده از دل القاعده را در خود جای داده‌است».

- سکویی برای سازمان‌های تروریستی

شبه نظامیانی که زیر پرچم «الوفاق» می‌جنگند، پناهگاهی در زمان کنترل خود و متحدانش بر شرق لیبی را برای افراد تحت تعقیب مصر مهیا ساخت و به آنها برای شروع عملیات تروریستی علیه ارتش و پلیس در مصر و کشتن ده‌ها تن به ویژه در منطقه الواحات پشتیبانی داد.
نیروهای ارتش ملی لیبی، هشام عشماوی بنیانگذار سازمان «المرابطون» وابسته به القاعده را در درنه دستگیر کرد و تحویل قاهره داد. او به جرم دست داشتن در قتل سربازان مصری در نزدیکی مرز با لیبی چند هفته پیش اعدام شد. برخی از افراد تحت تعقیب مصر نیز در شرق لیبی کشته شدند.

- تلاش برای «محاصره» مصر

این دیپلمات عربی به «الشرق الاوسط» گفت: «زیاده روی ترکیه در به‌کارگیری مزدوران و افراط گرایان از گروه‌های وابسته به آن در سوریه، برای مصر نگران کننده بود، اما نقطه عطف واقعی این بود که ترکیه پس از نبرد طرابلس، حضور نظامی خود در لیبی را علناً افشا کرد و پس از آن شروع به دیکته کردن شروط خود به طرفین درگیری برای قادرساختن متحدان خود به محاصره مصر از سمت مرزهای شرقی کرد».
این تحول برای قاهره یک «خط قرمز» به‌شمار می‌آید؛ کشوری که با هرگونه «تلاش برای محاصره خود» با حضور ترکیه در طولانی‌ترین مرزهای آن را کنار نمی‌آید و تکرار تجربه حضور گروه‌های مسلح با پسوندهای منطقه ای و بین‌المللی را در نزدیکی خود را نمی‌پذیرد و برای همین بود که السیسی در سخنان خود بر اهمیت سرت و الجفره تأکید کرد.

- ابعاد منطقه ای

با این حال، موضع مصر نیز منطبق با محاسبات رویارویی منطقه ای با پروژه توسعه طلبانه ترکیه برای کنترل منطقه است. به نظر می‌رسد این مسئله در مواضع آشکار روز گذشته کشورهای عربی در تأکید بر پشتیبانی از قاهره خود را نشان داد، به طوری که آنها اقدام مصر را «دفاع از امنیت ملی عرب» عنوان کردند.
یک مقام مسئول عربی در گفتگو با «الشرق الاوسط» معتقد است که «نقش مصر پیامدهای زیادی خواهد داشت و کسانی که بر کنترل شبه نظامیان بر لیبی با پشتیبانی آنکارا، پول دوحه و فتاوای اخوان شرط‌بندی کرده‌اند، مجبور خواهند شد در مواضع خود تجدیدنظر کنند.» وی افزود: «قاهره چوب لای چرخ پروژه جدید عثمانی قرار داده‌است.»
وی یادآور شد: «بزرگترین شکست پروژه ترکیه - قطر - اخوان المسلمین در منطقه در تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳ به دست مصر رقم خورد. می‌توان گفت که ۲۰ ژوئن سال ۲۰۲۰ نمایانگر یک نقطه عطف در تقابل میان پروژه دولت ملی مستقل عربی که توسط ارتش مصر باستان پشتیبانی می‌شود و طرح گسترش دهنده هرج و مرج خلاق و خلافت ادعایی عثمانی - اخوانی است».
وی تأکید کرد: «ارتش مصر قادر است به آشفتگی ایجادشده از سوی ترکیه، مزدوران و متحدان افراطی خود در لیبی پایان دهد و توهمات خلافت را که اردوغان در تلاش است با نیروی اشغالگرانه از دروازه لیبی آن را بازگرداند، نقش بر آب کند».



سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)
TT

سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)

با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در ۲۰ ژانویه، رهبران اروپایی که در بوداپست گرد هم آمده‌اند، به سرعت نسبت به این تحول واکنش نشان دادند. این نشست، تحت عنوان «گروه سیاسی اروپا» با حضور تمامی کشورهای اروپایی به جز روسیه برگزار شد، و روز جمعه تنها به سران ۲۷ کشور اتحادیه اروپا اختصاص خواهد داشت.

بازگشت ترامپ، باری دیگر ایده «استقلال راهبردی» را مطرح کرده و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، که از طرفداران اصلی آن است، با تأکید بیشتر این موضوع را بیان کرد. او در سخنرانی طولانی خود، با استناد به دلایل مختلف، بر ضرورت مدیریت سرنوشت اروپا توسط خود اروپایی‌ها تأکید کرد. مکرون اشاره کرد که برخی کشورهای اروپایی همچنان ترجیح می‌دهند روابط خود را با ترامپ به‌خاطر محافظت از «چتر امنیتی آمریکا و ناتو» تنظیم کنند.

این سخنرانی به‌صورت زنده از سایت کاخ الیزه در شبکه اجتماعی «ایکس» پخش شد. این موضوع در پی تماس تلفنی چهارشنبه شب بین مکرون و ترامپ مطرح شد که کاخ الیزه آن را «بسیار خوب» توصیف کرد. طرفین توافق کردند برای بازگشت صلح و ثبات و حل بحران‌های بزرگ بین‌المللی همکاری کنند.

مکرون همچنین بر اهمیت نقش اروپا در مسائل اوکراین و خاورمیانه تأکید کرد. این موضوع ناشی از نگرانی فرانسه از رویکرد احتمالی ترامپ در انجام توافقات یکجانبه بدون مشورت با متحدان اروپایی‌ است. با پیروزی ترامپ، اروپا به‌طور جدی نگران است که در صورت کاهش تعهدات آمریکا نسبت به ناتو، «بی‌پناه» شود. به همین دلیل، ساختن دفاع اروپایی با رویکرد «استقلال راهبردی» به اولویت نخست تبدیل شده است.

مکرون در سخنانش به همتایان اروپایی خود، تهدیدهایی را که اروپا را احاطه کرده برشمرد؛ از جمله جنگ اوکراین، تروریسم، مهاجرت غیرقانونی، تنش‌ها بین کشورها مانند وضعیت بین آذربایجان و ارمنستان، و رقابت‌های ژئوپلیتیک میان آمریکا و چین که به دنبال منافع خود بدون توجه به قوانین بین‌المللی هستند. او گفت: «آیا دیگران تاریخ ما را می‌نویسند یا ما خود می‌خواهیم آن را بنویسیم؟» و پاسخ داد که به‌نظر او، اروپا توانایی این کار را دارد. او اضافه کرد که راه رسیدن به این هدف از طریق اقدامات عملی و ایمان به توانایی‌های اروپا در تحقق استقلال راهبردی است.

مکرون این فرصت را غنیمت شمرد تا به ترامپ پیام دهد که پیروزی اوکراین به سود اروپا خواهد بود و اروپا نباید اجازه دهد روسیه پیروز شود، چراکه پیروزی روسیه یعنی قدرت‌گیری یک امپراتوری در مرزهای اروپا و احتمال برنامه‌های توسعه‌طلبانه آن پس از اوکراین.

بنجامین حداد، وزیر امور اروپایی فرانسه، در این باره گفت که اگر اروپایی‌ها مسئولیت امنیت خود را بر عهده نگیرند، دیگران سرنوشتشان را تعیین خواهند کرد.

در عین حال، مکرون تأکید کرد که اروپا باید خود را با شرایط جدید پس از انتخاب ترامپ تطبیق دهد و نمی‌تواند همیشه دفاع از امنیت خود را به آمریکایی‌ها بسپارد. او بر این باور است که دفاع از منافع اروپا باید در اولویت اروپایی‌ها باشد، اما بدون رد همکاری با ناتو و بدون ملی‌گرایی افراطی که باعث ضعف اروپا شود. به‌گفته او، راه درست این است که اروپا بیداری راهبردی داشته باشد و به‌سرعت به سمت ساختن نیروی دفاعی مستقل خود حرکت کند که با چارچوب ناتو سازگار باشد، اما در عین حال از آن استقلال داشته باشد.

مکرون با این موضع می‌خواهد نقش اصلی در گفتگو با ترامپ را ایفا کند و حد و مرز روابط با واشنگتن را مشخص کند. با این حال، بسیاری تردید دارند که اروپا بتواند به‌طور جمعی این مسیر را دنبال کند، زیرا برخی کشورهای اروپایی ترجیح می‌دهند امنیت خود را از طریق حمایت آمریکا و ناتو تأمین کنند.