وزارت خارجه آمریکا به "الشرق الاوسط": موضع ما در لیبی ثابت است… فاصله ما با همه "گروه‌ها" یکسان است

کارشناسان در گفتگو با الشرق الاوسط، از خشم واشنگتن از حضور مزدوران مسلح خبردادند

وزارت خارجه آمریکا به "الشرق الاوسط": موضع ما در لیبی ثابت است… فاصله ما با همه "گروه‌ها" یکسان است
TT

وزارت خارجه آمریکا به "الشرق الاوسط": موضع ما در لیبی ثابت است… فاصله ما با همه "گروه‌ها" یکسان است

وزارت خارجه آمریکا به "الشرق الاوسط": موضع ما در لیبی ثابت است… فاصله ما با همه "گروه‌ها" یکسان است

ایالات متحده آمریکا با بیان این‌که سیاست آن در قبال لیبی تغییر نکرده‌است، اعلام کرد از روند سیاسی و تلاش‌های بین‌المللی برای حل مناقشات به شیوه ای صلح‌آمیز حمایت می‌کند همچنین با همه مداخلات نظامی خارجی در لیبی و پشتیبانی طرف‌های خارجی مخالف است.
یک سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در پاسخ به "الشرق الاوسط" گفت که ایالات متحده هرگز موضع خود را در مورد بحران لیبی تغییر نداده‌است و به شدت در برابر مداخلات خارجی و شبه نظامیان مسلحی که از لیبی میدانی برای درگیری خود استفاده می‌کنند، ایستاده‌است.
این سخنگو اظهار کرد که ایالات متحده "همچنان نگران" مردم لیبی و تأثیر مناقشه ویرانگر بر غیرنظامیان و زیرساخت‌های شهری است. او تأکید کرد که بخش نفت به‌طور خاص باید عملیات خود را بدون مزاحمت از سوی شبه نظامیان مسلح از سر بگیرد.
وی افزود: "ما از پایان فوری مداخلات خارجی و قطع واردکردن مزدوران خارجی در درگیری لیبی حمایت می‌کنیم، زیرا در نهایت، مردم لیبی باید این بحران را از طریق مذاکرات سیاسی به رهبری سازمان ملل حل و فصل کنند و لازم است آتش بس فوری در چارچوب مذاکرات نظامی ۵ + ۵ به رهبری سازمان ملل متحد نهایی شود".
سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا به پیمان برلین که مقرر داشت همه عملیات‌های نظامی تعلیق شود، اشاره کرد و گفت، همه طرف‌های درگیر در این نزاع باید به تعهداتی که در برلین ارائه داده‌اند عمل کنند، جلوی انتقال مداوم تجهیزات نظامی و جنگنده‌های خارجی به لیبی را بگیرند و به مقامات محلی اجازه دهند که به همه گیری کرونا بپردازند.
همان‌طور که الشرق الاوسط از منابع آگاه سیاسی آمریکا مطلع شده‌است، که دولت آمریکا نیروهای ارتش ملی لیبی را از لزوم متوقف کردن عملیات نظامی و شبه نظامیان مسلح خارجی که در تلاش برای خراب کردن روند سیاسی یا واردشدن در اقدامات بی‌ثبات کننده آگاه  کرده است.
آمریکا با اشاره به شبه نظامیان واگنر روسیه تاکید کرده‌است،  "با شبه نظامیان مسلح خارجی که تحریم‌های بین المللی را به خطر می‌اندازد، نباید مسامحه‌ای صورت گیرد".
وزارت خزانه داری ایالات متحده در سال ۲۰۱۷ تحریم‌هایی را علیه گروه واگنر روسیه و همچنین بر بنیانگذار و رئیس‌ آن دیمیتری اتکین اعمال کرده بود.
در این زمینه، جان آلترمن معاون رئیس مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی، در مصاحبه با الشرق الاوسط، می‌گوید که ایالات متحده آمریکا در کنار یک جناح علیه دیگری در لیبی صف‌بندی نمی‌کند، بلکه از پروسه وساطتت که توسط سازمان ملل انجام می‌شود حمایت می‌کند، زیرا این کشور پیش از این به نفع قطعنامه‌های سازمان ملل متحد برای جلوگیری از تامین اسلحه برای هر یک از طرف‌های درگیر رای داده‌است.
از سوی دیگر، ایلی ابو عون، مدیر برنامه‌های خاورمیانه و شمال آفریقا در مؤسسه صلح ایالات متحده به الشرق الاوسط گفت که واشنگتن از حضور مزدوران و نیروهای خارجی در لیبی بسیار عصبانی است و به دلیل انتقال مزدوران سوری به لیبی از ترکیه ناراحت است.
 او اما کشورهای اروپایی را در بی‌توجهی به اوضاع لیبی از ابتدا مقصر دانست و گفت: این کشورها از حضور شبه نظامیان مسلح در لیبی، اقدامی برای حل این بحران نکرده‌اند.



سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)
TT

سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)

با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در ۲۰ ژانویه، رهبران اروپایی که در بوداپست گرد هم آمده‌اند، به سرعت نسبت به این تحول واکنش نشان دادند. این نشست، تحت عنوان «گروه سیاسی اروپا» با حضور تمامی کشورهای اروپایی به جز روسیه برگزار شد، و روز جمعه تنها به سران ۲۷ کشور اتحادیه اروپا اختصاص خواهد داشت.

بازگشت ترامپ، باری دیگر ایده «استقلال راهبردی» را مطرح کرده و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، که از طرفداران اصلی آن است، با تأکید بیشتر این موضوع را بیان کرد. او در سخنرانی طولانی خود، با استناد به دلایل مختلف، بر ضرورت مدیریت سرنوشت اروپا توسط خود اروپایی‌ها تأکید کرد. مکرون اشاره کرد که برخی کشورهای اروپایی همچنان ترجیح می‌دهند روابط خود را با ترامپ به‌خاطر محافظت از «چتر امنیتی آمریکا و ناتو» تنظیم کنند.

این سخنرانی به‌صورت زنده از سایت کاخ الیزه در شبکه اجتماعی «ایکس» پخش شد. این موضوع در پی تماس تلفنی چهارشنبه شب بین مکرون و ترامپ مطرح شد که کاخ الیزه آن را «بسیار خوب» توصیف کرد. طرفین توافق کردند برای بازگشت صلح و ثبات و حل بحران‌های بزرگ بین‌المللی همکاری کنند.

مکرون همچنین بر اهمیت نقش اروپا در مسائل اوکراین و خاورمیانه تأکید کرد. این موضوع ناشی از نگرانی فرانسه از رویکرد احتمالی ترامپ در انجام توافقات یکجانبه بدون مشورت با متحدان اروپایی‌ است. با پیروزی ترامپ، اروپا به‌طور جدی نگران است که در صورت کاهش تعهدات آمریکا نسبت به ناتو، «بی‌پناه» شود. به همین دلیل، ساختن دفاع اروپایی با رویکرد «استقلال راهبردی» به اولویت نخست تبدیل شده است.

مکرون در سخنانش به همتایان اروپایی خود، تهدیدهایی را که اروپا را احاطه کرده برشمرد؛ از جمله جنگ اوکراین، تروریسم، مهاجرت غیرقانونی، تنش‌ها بین کشورها مانند وضعیت بین آذربایجان و ارمنستان، و رقابت‌های ژئوپلیتیک میان آمریکا و چین که به دنبال منافع خود بدون توجه به قوانین بین‌المللی هستند. او گفت: «آیا دیگران تاریخ ما را می‌نویسند یا ما خود می‌خواهیم آن را بنویسیم؟» و پاسخ داد که به‌نظر او، اروپا توانایی این کار را دارد. او اضافه کرد که راه رسیدن به این هدف از طریق اقدامات عملی و ایمان به توانایی‌های اروپا در تحقق استقلال راهبردی است.

مکرون این فرصت را غنیمت شمرد تا به ترامپ پیام دهد که پیروزی اوکراین به سود اروپا خواهد بود و اروپا نباید اجازه دهد روسیه پیروز شود، چراکه پیروزی روسیه یعنی قدرت‌گیری یک امپراتوری در مرزهای اروپا و احتمال برنامه‌های توسعه‌طلبانه آن پس از اوکراین.

بنجامین حداد، وزیر امور اروپایی فرانسه، در این باره گفت که اگر اروپایی‌ها مسئولیت امنیت خود را بر عهده نگیرند، دیگران سرنوشتشان را تعیین خواهند کرد.

در عین حال، مکرون تأکید کرد که اروپا باید خود را با شرایط جدید پس از انتخاب ترامپ تطبیق دهد و نمی‌تواند همیشه دفاع از امنیت خود را به آمریکایی‌ها بسپارد. او بر این باور است که دفاع از منافع اروپا باید در اولویت اروپایی‌ها باشد، اما بدون رد همکاری با ناتو و بدون ملی‌گرایی افراطی که باعث ضعف اروپا شود. به‌گفته او، راه درست این است که اروپا بیداری راهبردی داشته باشد و به‌سرعت به سمت ساختن نیروی دفاعی مستقل خود حرکت کند که با چارچوب ناتو سازگار باشد، اما در عین حال از آن استقلال داشته باشد.

مکرون با این موضع می‌خواهد نقش اصلی در گفتگو با ترامپ را ایفا کند و حد و مرز روابط با واشنگتن را مشخص کند. با این حال، بسیاری تردید دارند که اروپا بتواند به‌طور جمعی این مسیر را دنبال کند، زیرا برخی کشورهای اروپایی ترجیح می‌دهند امنیت خود را از طریق حمایت آمریکا و ناتو تأمین کنند.