رشته سوارکاری در العلا توسعه می‌یابد

آغاز همکاری کمیته سلطنتی العلا و فدراسیون سوارکاری سعودی در العلا

رشته سوارکاری در العلا توسعه می‌یابد
TT

رشته سوارکاری در العلا توسعه می‌یابد

رشته سوارکاری در العلا توسعه می‌یابد

کمیته سلطنتی استان العلا به منظور توسعه و پیشرفت ورزش سوارکاری در این استان، تفاهم نامهٔ همکاری سه ساله با فدراسیون سوارکاری سعودی امضا کرد.
این تفاهم نامه که به امضای شاهزاده عبدالله بن فهد بن عبدالله آل سعود رئیس فدراسیون سوارکاری سعودی و عمرو المدنی مدیر اجرایی کمیته سلطنتی رسیده‌است، تأکید می‌کند که دو طرف فرصت‌های اقتصادی آینده داری را در رابطه با سوارکاری در العلا، مطابق با برنامه‌های کمیته سلطنتی استان العلا برای تقویت و متنوع سازی اقتصاد در استان انجام دهند.
این همکاری شامل چندین برنامه آموزشی و فرصت‌های شغلی در حال ظهور در زمینه‌های مرتبط با سوارکاری، از قبیل سوارکاران، مربیان، داوران مسابقه و سایر مواردی دیگر است، همچنین این توافق‌نامه شامل توسعه زیرساخت‌های این بخش از جمله روستای سوارکاری، مسیر مسابقه و مطالعه مراکز فعلی سوارکاری، دارایی‌ها و فعالیت‌های مربوطه است.
از اولویت‌های این توافق‌نامه جذب، سازماندهی و حمایت از رویدادهای سوارکاری و رویدادهایی است که در سطح محلی و بین‌المللی برگزار می‌شود.
این تلاش‌ها باعث تقویت اقتصاد العلا از طریق فرصت‌های اقتصادی مثمرثمر در آتی برای جامعه محلی می‌شود.
رشد ورزش سوارکاری در العلا، علاوه بر توسعه برنامه‌های گردشگری از طریق ورزش‌های ماجراجویانه، با تعهدات کمیته سلطنتی العلا در توسعه ورزش در سطح استان همگام است.
شاهزاده عبدالله بن فهد رئیس فدراسیون سوارکاری سعودی اظهار کرد که ورزش سوارکاری با توجه به حمایت‌هایی که از سوی خادم حرمین شریفین ملک سلمان بن عبدالعزیز و ولیعهد معتمد وی و پیگیری مدیران هیئت اسب سواری انجام می‌شود، شاهد پیشرفت بزرگی بوده‌است.
وی افزود که فدراسیون سوارکاری سعودی و کمیته سلطنتی در العلا در سه سال گذشته در زمینه ساماندهی رویدادهای سوارکاری در استان العلا به موفقیت‌های بزرگی رسیده‌است.
به گفته او، از جمله مهمترین این رویدادها، می‌توان به کاپ مسابقات استقامتی خادم حرمین شریفین به عنوان گرانترین مسابقه در جهان با جوایزی به ارزش بیش از ۱۵ میلیون ریال سعودی و مشارکت تعداد زیادی از قهرمانان جهان اشاره کرد.
رئیس فدراسیون سوارکاری سعودی تأکید کرد که این توافق‌نامه بین فدراسیون سوارکاری سعودی و کمیته سلطنتی در راستای گسترش پایگاه رشته سوارکاری در منطقه العلا صورت می‌گیرد.
از سوی دیگر عمرو المدنی مدیر اجرایی کمیته سلطنتی تأکید کرد که این توافقنامه یکی از مجموعه ای از پروژه‌هاست که طبق منویات ولیعهد شاهزاده محمد بن سلمان رئیس هیئت مدیره کمیته سلطنتی استان العلا و پیگیری‌های فشرده شاهزاده بدر بن عبدالله بن فرحان رئیس کل کمیته سلطنتی اجرا می‌شود.
وی افزود: این کمیته علاوه بر برنامه‌های توسعه ای خود برای منطقه، با تقویت همکاری با فدراسیون سوارکاری سعودی، در توسعه رشته سوارکاری در العلا، به تعدادی از اهداف استراتژیک خود نیز می‌رسد.
المدنی ادامه داد: به طوری که مشاغل جدید و سایر فرصت‌های اقتصادی ایجاد شده توسط کمیته پیونددهنده بین جامعه امروزی العلا و تاریخ منطقه است، به گونه ای که گسترش سوارکاری در استان را نشان دهد و میراث فرهنگی ما – ملموس و غیرملموس - به عنوان یکی از اصلی‌ترین پایه‌های توسعه پایدار و مسئولانه، در آن مجال دیده شدن پیدا می‌کند.

اسب در میراث العلا
گفتنی است که رابطه العلا با اسب هزاران سال امتداد داد و ما در سنگ نگاره‌ها در کوه‌های عکمه و الاقرع ردپای آن را می‌یابیم. به طوری که اسب‌ها در نقاشی‌های سنگی ظاهر شدند که در سراسر شبه جزیره عرب و در اشکال و سبک‌های مختلف هنری رواج داشتند.
تصویر اسب در سنگ نگاره‌ها در ابعاد بزرگ با قدمت بیش از ۸۰۰۰ سال، حاکی از روابط توسعه یافته انسانی با اسب‌ها در شبه جزیره عرب است به طوری که انسان موفق شد اسب را اهلی کند و اسب‌ها به توسعه تمدن کمک کردند.
این تفاهم نامه اوج همکاری‌ها بین دو طرف شمرده می‌شود، همکاری‌هایی که منجر به ساماندهی و برگزاری کاپ خادم حرمین شریفین برای مسابقات استقامتی (گردهمایی سوارکاران) در العلا در دو دوره قبلی شد.
آخرین دوره این مسابقات دو ستارهٔ ۱۲۰ کیلومتری به طول چهار دور انجامید و شاهد حضور برخی از بهترین سوارکاران در سرتاسر جهان بود، به گونه ای که تعداد ۲۰۰ سوارکار زن و مرد و بیش از ۲۰۰ اسب از ۱۷ کشور در سراسر جهان در آن شرکت کردند.
برای اطلاعات بیشتر، لطفاً با تیم روابط عمومی RCU از طریق ایمیل زیر: [email protected] تماس بگیرید.

دربارهٔ کمیته سلطنتی العلا:
کمیته سلطنتی العلا با حکم پادشاهی در ژوئیه سال ۲۰۱۷ برای حفظ و توسعه العلا، منطقه ای با اهمیت برجسته طبیعی و فرهنگی در شمال غربی سعودی تأسیس شد.
کمیته سلطنتی برای برنامه بلندمدت العلا، رویکردی مسوولانه، پایدار و دقیق را برای توسعه تمدن و اقتصاد به منظور حفظ میراث طبیعی و تاریخی منطقه مشخص کرده‌است، ضمن آنکه العلا به عنوان مکانی مطلوب برای زندگی، کار و سفر قرار داده شده‌است.
این برنامه شامل طیف گسترده‌ای از ابتکارات در زمینه‌های باستانی، گردشگری، فرهنگ، آموزش و هنر است که نشان دهنده تعهد به همراهی با تنوع اقتصادی، توانمندسازی جامعه محلی و اولویت‌های حفظ میراث طبق چشم‌انداز سعودی ۲۰۳۰ است.

دربارهٔ فدراسیون سوارکاری سعودی(SAEF):
فدراسیون سوارکاری سعودی در تاریخ ۲۹/۵/۱۴۱۰ هجری قمری (۲۸/۱۲/۱۹۸۹ میلادی) تأسیس شد و این نهاد رسمی مسئول تدوین برنامه‌ها و مقررات با هدف توسعه ورزش سوارکاری در پادشاهی عربی سعودی و نماینده اصلی ورزش‌های سوارکاری المپیکی در پادشاهی عربی سعودی است. این فدراسیون بر بازی‌های مختلف سوارکاری از جمله پرش، مسابقه استقامت، میله ماراتن و.. نظارت دارد.
فدراسیون سوارکاری سعودی در سطح قاره و جهان به دستاوردهای زیادی رسیده‌است، از برجسته‌ترین این دستاوردها برنز بازی‌های المپیک ۲۰۰۰ سیدنی، برنز بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن، نقره مسابقات جهانی ۲۰۱۰، نقره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ در جاکارتا و مسابقات جهانی استقامت ۱۹۹۷ است.
فدراسیون سعودی در طول دو دهه گذشته تعداد زیادی رویداد بین‌المللی را برگزار کرده‌است و سال گذشته صلاحیت میزبانی فینال جام جهانی نمایش پرش از مانع را برای سال ۲۰۲۴ کسب کرد.



حدود «استثمار سیاسی» گذشته در سریال‌های تاریخی تا کجاست؟

خالد النبوی در صحنه ای از «ممالیک آتش»
خالد النبوی در صحنه ای از «ممالیک آتش»
TT

حدود «استثمار سیاسی» گذشته در سریال‌های تاریخی تا کجاست؟

خالد النبوی در صحنه ای از «ممالیک آتش»
خالد النبوی در صحنه ای از «ممالیک آتش»

با هر سریال تاریخی، سؤالاتی مطرح می‌شود که کماکان بر سر زبان هاست، نه تنها به میزان اعتبار این آثار و دستیابی آنها به هماهنگی بین آزادی خلاقیت و تخیل و احترام به حقیقت تاریخی، بلکه موضوع به ماهیت معنای سیاسی استناد به تاریخ از طریق این آثار مرتبط شده‌است که - به گفته بسیاری از ناظران و متخصصان - خالی از «رمزگذاری عمدی واقعیت» نیست.
اگرچه این مناقشه جدید نیست و به همراهی برای اکثر آثار نمایشی عربی الهام گرفته از تاریخ تبدیل شده‌است، سال‌های اخیر ابعاد قابل توجهی به جنجال همراه با درام تاریخی اضافه کرده‌است که به استفاده سیاسی و ایدئولوژیک این آثار مرتبط است.
اگر استناد به تاریخ در این مطالب نمایشی، اهدافی فراتر از پرداختن به زندگی‌نامه شخصیت‌های پیچیده‌ای را که اغلب جنجال‌های سیاسی و فکری به راه می‌اندازند، دربردارد، پس
علاوه بر این، برجسته کردن دوره‌ها و رویدادهای تاریخی که با دقت انتخاب شده‌اند، پیامدهای معناداری برای واقعیت کنونی دارد.
شاید جنجال بزرگی که سریال حشاشین که در ماه رمضان در تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی در حال پخش است، بسیاری از این سوالات را در مورد محدودیت‌های استفاده سیاسی و ایدئولوژیک از تاریخ دوباره مطرح کند که هنوز پاسخ قاطعی ندارند.

کریم عبدالعزیز در کلیپی از «الحشاشین» (شرکت سازنده)

به گفته منتقدان هنری و اساتید دانشگاهی تاریخ که با «الشرق الاوسط» صحبت کردند، اغلب درام‌های تاریخی دارای «دیدگاه سیاسی یا ایدئولوژیکی هستند که توسط تولیدکنندگان یا سازندگان اثر بیان می‌شود»، اما کنترل‌هایی وجود دارد که باید هنگام ارائه این آثار در نظر گرفته شوند؛ اول از همه، احترام به حقایق عمده تاریخ بدون جعل، علاوه بر ضرورت کمک گرفتن از متخصصان برای پرکردن شکاف‌ها و دستیابی به هماهنگی بین داستانی و تاریخی است تا از بسیاری شکاف‌ها جلوگیری شود که ممکن است اعتبار برخی درام‌هایی که از تاریخ الهام گرفته‌اند را کاهش دهد.

انتخاب‌های عمدی

شاید درام تاریخی عرب یکی از قدیمی‌ترین اشکال نمایشی بود که از نظر سیاسی یا ایدئولوژیک به کار گرفته شد. شاید این آثار مسیری را پیش از خود یافتند که آثار ادبی نویسندگانی چون جرجی زیدان، امین معلوف، نجیب محفوظ، علی احمد باکثیر، توفیق الحکیم، محمد فرید ابو حدید و بسیاری دیگر پیش از خود رفته بودند.
اما ارائه درام‌های تاریخی در سینما و تلویزیون و استفاده سیاسی از آنها به دهه شصت قرن گذشته بازمی‌گردد. در اینجا طارق الشناوی، منتقد هنری، یکی از معروف‌ترین آثار سینمای عرب را به یاد می‌آورد که فیلم «الناصر صلاح الدین» است که در سال ۱۹۶۳ به کارگردانی یوسف شاهین ساخته شد. گروهی از مشهورترین نام‌های ادبی مصر در آن زمان، مانند یوسف السباعی، نجیب محفوظ و عبدالرحمن الشرقاوی در نگارش آن مشارکت داشتند. بنیاد عمومی سینمای مصر، یک نهاد دولتی، به تأمین مالی تولید آن کمک کرد.
الشناوی به «الشرق الاوسط» می‌گوید: هدف از تولید آن اثر عظیم در آن زمان، همان‌طور که در آن زمان گفته شد، یک فرافکنی سیاسی با الهام گرفتن از قهرمانی‌های سلطان صلاح الدین ایوبی، آزادکننده بیت‌المقدس در دوران جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهور فقید مصر بود. این امر به وضوح از انتخاب نام فیلم آشکار می‌شود.
الشناوی معتقد است که «نویسنده درام تاریخی هر دوره زمانی یا شخصیتی را که بخواهد ارائه کند، صرف نظر از ماهیت آن، باید شامل دیدگاهی باشد، اعم از سیاسی، فکری یا اجتماعی که او بخواهد با پرداختن آن شخصیت ارائه دهد».
وی افزود: هیچ درام تاریخی برای روایت تاریخ وجود ندارد، بلکه طبیعی است که هدف روشن و دلیلی داشته باشد که این انتخاب را توجیه کند.
به عقیده او، موضوع بدون «انتخاب عمدی برای هدفی خاص که توسط سازندگان اثر دیده می‌شود» نیست، که او آن را نقص نمی‌داند، بلکه «بخشی از ماهیت صنعت نمایش» است.

رمزگذاری واقعیت

در سال‌های اخیر، بسیاری از نمایش‌های تاریخی عربی، چه برای شخصیت‌های مذهبی و چه برای دوره‌های تاریخی مملو از درگیری، همچنان مفاهیمی مرتبط با واقعیت کنونی را به همراه دارند، نمادگرایی ارائه شده توسط سریال‌های تاریخی را نمی‌توان نادیده گرفت؛ زیرا بیننده اغلب به‌طور خودکار رویدادهای تاریخی را با واقعیت پیوند می‌دهد و گاهی اوقات از یک لحظه تاریخی کهن خواسته می‌شود تا نماد واقعیت فعلی باشد تا این باور را ایجاد کند که واقعیت با گذشته تفاوتی ندارد.
اما این بدان معنا نیست که درام تاریخی به سمت «جعل و تحریف» گرایش دارد، بلکه نویسنده آن «باید از یک سو با مطالب تاریخی ثبت شده مطابق با الزامات هنر نمایشی عمل کند و مطابق با بینش فکری و پرسش‌های بشری، بدون تعصب به حقایق تاریخی یا تعمیم خودسرانه مطالب تاریخی به شیوه‌ای خام در خدمت دیدگاه ایدئولوژیک قبلی تولید کند». ولید سیف نویسنده فلسطینی که یکی از برجسته‌ترین سازندگان درام تاریخی عرب به‌شمار می‌رود، در زندگی‌نامه خود با عنوان «شاهد و شاهد» نسبت به این موضوع هشدار می‌دهد.
حقیقت این است که نمایشنامه تاریخی عرب در طول چند دهه آثار بسیاری ارائه کرد که این همه بحث و جدل در مورد اشتغال سیاسی ایجاد نکرد و بر ارائه بیوگرافی شخصیت‌های کمتر بحث‌برانگیز که موضوع مناقشات سیاسی یا ایدئولوژیکی عمده نیستند تمرکز داشت؛ مانند «خالد بن الولید»، «عمر بن عبدالعزیز»، «صلاح الدین ایوبی»، «امام ترمذی» و «امام شافعی».
حتی زمانی که در مصر زندگی‌نامه شخصیت‌های بحث‌برانگیزی مانند عمرو بن العاص یا خلیفه عباسی هارون الرشید ارائه شد، این آثار در چارچوب دفاع از آن شخصیت‌ها بر بعد انسانی تمرکز داشتند، نه بعد سیاسی.

سکانسی از سریال رستاخیز ارطغرل

با این حال، سال‌های اخیر به موازات وقوع بسیاری از درگیری‌های سیاسی، ایدئولوژیک و فرقه‌ای در منطقه بوده‌است که منجر به جذابیت‌های چشمگیری شده‌است که بدون استفاده از تاریخ نیست. برای مثال، تلاش‌هایی برای همگام شدن با ظهور ایده «نوعثمانی‌گرایی» و هموار کردن راه برای نقش‌های تأثیرگذارتر ترکیه در منطقه پس از رویدادهایی که به «بهار عربی» معروف شد، سریال‌های ترکی با استفاده از ابزارهای نمایشی در پرده‌های عربی به محبوبیت دست یافت. از جمله این آثار ترکی می‌توان به سریال «حرمسرای سلطان» اشاره کرد که یکی از برجسته‌ترین سلاطین عثمانی، سلطان سلیمان قانونی (سلیمان یکم) و سریال «قیام اَرطغرل» را مطرح کرد. اثری است که با ارائه زندگینامه ارطغرل پسر سلیمان شاه، رهبر قبیله کایی از ترکان مسلمان اوغوز و پدر عثمان اول، بنیانگذار امپراتوری عثمانی، مقدمات و انگیزه‌های تأسیس امپراتوری عثمانی را ارائه می‌کند. نمایش آن در سه سری متوالی از اواخر سال ۲۰۱۴ آغاز شد.
از سوی دیگر، سریال «ممالیک آتش» نشان دهنده واکنش دراماتیک عربی به آثار تاریخی ترکیه است که توسط شرکت اماراتی «جنو مدیا» در سال ۲۰۱۹ به نویسندگی محمد سلیمان عبدالملک و کارگردانی کارگردان بریتانیایی پیتر وبر تولید شد. این سریال آخرین دوره دولت ممالیک و سقوط آن به دست عثمانی‌ها در اوایل قرن شانزدهم را روایت می‌کند. عثمانی‌ها از طریق یک سری خیانت‌ها توانستند برای چند قرن پس از آن، پایگاهی برای حکومت خود در منطقه عرب بیابند.

تفسیر مذهبی از صنعت سریال

موضوع تنها به این دوئل تاریخی بر سر واقعیت حضور عثمانی در منطقه محدود نشد، بلکه باعث ایجاد یک رقابت فرقه‌ای شد که دو سال پیش خبر ساخت سریال «معاویه بن ابی سفیان» جنجال آفرید؛ سریالی برای انعکاس زندگی‌نامه بنیانگذار دولت اموی و یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های بحث‌برانگیز تاریخ اسلام از طریق نقش او در آنچه به عنوان «فتنه بزرگ» شناخته می‌شود، مورد مناقشه بزرگی در مورد هدف از تولید اثر شد.
در چارچوب «تفسیر فرقه‌ای» از آثار نمایشی، یکی از شبکه‌های عراقی در آن زمان اعلام کرد که بودجه هنگفتی را برای تولید سریال تاریخی «شجاعت ابولؤلؤه» اختصاص داده‌است. ظاهراً در واکنش به روند ساخت سریال «معاویه بن ابی سفیان» است؛ ابولؤلؤه فیروز معروف به ابولؤلؤه مجوسی، مردی است که خلیفه دوم عمر بن خطاب را ترور کرد. حتی در هنگام ارائه زندگینامه الفاروق عمر بن الخطاب که توسط بنیاد رسانه ای قطر تهیه شده بود، موضوع بدون مناقشه نبود، نه تنها در مورد مشروعیت به تصویرکشیدن یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های تاریخ اسلام روی صفحه نمایش که با بسیاری از فتواهای قبلی در این زمینه مغایرت دارد، بله بر سر پیش‌بینی ایدئولوژیک سریالی که بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ فیلمبرداری شده بود، اختلاف نظر وجود داشت. این دوره ای است که با ظهور گروه‌های «اسلام سیاسی» در بسیاری از کشورهای عربی مصادف شد و بر شدت این مناقشه با مشارکت چهره‌های حامی سازمان «اخوان المسلمین» در بررسی بافت تاریخی سریال افزوده شد.

بی سوادی تاریخی

دکتر محمد عفیفی، استاد تاریخ دانشگاه قاهره و دبیرکل سابق شورای عالی فرهنگ در مصر معتقد است: هر مؤسسه ای که سریال‌های تاریخی را تولید می‌کند «به‌طور طبیعی هدفی پشت تولید اثر دارد، به ویژه با توجه به هزینه تولید هنگفتی که این نمونه از آثار نیاز دارد»، معمولاً درام تاریخی «تاریخ را بیشتر از خدمت به آگاهی تاریخی یا تعریف گذشته فرا می‌خواند تا در خدمت حال باشد».
عفیفی به «الشرق الاوسط» توضیح می‌دهد که هنگام الهام گرفتن از تاریخ در آثار نمایشی باید کنترل‌هایی وجود داشته باشد؛ برجسته‌ترین این کنترل‌ها تغییر نکردن حقایق تاریخی تثبیت‌شده‌است، مانند سال‌های رویداد، یا شخصیت‌های اصلی که رویداد را ایجاد کرده‌اند. اما در عین حال بر ضرورت عدم لغزش در تلقی نمایش تاریخی به عنوان مرجع یا منبع تاریخی تأکید می‌کند، زیرا سریال یک اثر خلاقانه است که بینش سازندگانش، از جمله نویسندگان و کارگردانان، و احتمالاً فضایی از تخیل را به همراه دارد.
این استاد تاریخ که مطالعات پیشرفته بسیاری را در مورد تکیه بر منابع غیررسمی در تاریخ برخی از رویدادهای مهم تاریخ مصر انجام داده‌است، وضعیت مناقشه برانگیز سریال تاریخی را به آنچه او به عنوان «بی سوادی تاریخی در میان اکثر دریافت کنندگان محتوای نمایشی» توصیف می‌کند، نسبت می‌دهد.
او این موضوع را با بیان اینکه فقدان آگاهی تاریخی نتیجه کمبود برنامه‌های درسی مدرسه است، توضیح می‌دهد ارائه خوانش تاریخی به صورت انتقادی و چند نگرشی باعث می‌شود بسیاری از مخاطبان به آثار نمایشی به عنوان یک مرجع تاریخی نگاه کنند نه اثری خلاقانه که قابل تفسیر باشد و از اینجا مشکلات و بحران‌های بسیاری پدید می‌آید.
دبیرکل سابق شورای عالی فرهنگ در مصر اما خوشحالی خود را از جنجال برانگیخته شده ناشی از سریال عربی الهام گرفته از تاریخ پنهان نمی‌کند و آن را خوب ارزیابی می‌کند.
عفیفی معتقد است ادامه تولید سریال‌های تاریخی عربی، حتی در صورت وجود خطا یا ایجاد حالت جنجال، «بسیار بهتر از عدم وجود این نوع تولیدات نمایشی است».
او نظر خود را این گونه توجیه کرد که نبود این آثار راه را برای «هجوم» آثار تاریخی کشورهایی مانند ترکیه و ایران باز می‌کند و این آثار وارده اغلب دارای بینشی سیاسی و ایدئولوژیک هستند که لزوماً منعکس کننده واقعیات تاریخ یا بینش عرب نیست، بلکه اهداف بسیار عمیق‌تری نسبت به کارهای نمایشی یا سرگرمی دارند.