عراقی‌ها اولین سالگرد «قیام اکتبر» را گرامی داشتند

الکاظمی گفت که «این جنبش در قلب و وجدان ما جای دارد»

عراقی‌ها اولین سالگرد «قیام اکتبر» را گرامی داشتند
TT

عراقی‌ها اولین سالگرد «قیام اکتبر» را گرامی داشتند

عراقی‌ها اولین سالگرد «قیام اکتبر» را گرامی داشتند

هزاران عراقی روز گذشته در بغداد و استان‌های مرکزی و جنوبی کشور، در اولین سالگرد «قیام اکتبر» (تشرین)، خواستار اصلاحات، مبارزه با فساد و مخالفت با مداخلات خارجی شدند.
تظاهرات سال گذشته در عراق منجر به سرنگونی دولت نخست‌وزیر سابق عادل عبدالمهدی در پایان نوامبر ۲۰۱۹ و جایگزینی او توسط نخست‌وزیر فعلی مصطفی الکاظمی شد.
بسیاری بر این باورند که نتایج اعتراضات اکتبر در برکناری بزرگترین مقام اجرایی کشور منحصر و محدود نیست، بلکه این اعتراضات توانست در ایجاد نسل جدیدی از جوانان شجاع و معتقد به حق خود برای داشتن زندگی مناسب و همچنین معتقد به پایان دوره ای تاریک مرتبط با سهمیه بندی‌های فرقه ای و سیاسی، فساد و سوءمدیریت ۱۷ ساله نقش آفرینی کند.
مصطفی الکاظمی نخست‌وزیری عراق نیز روز پنج‌شنبه، بیانیه‌ای به مناسبت اولین سالروز تظاهرات مردمی اکتبر صادر کرد. او گفت: «تظاهرات اکتبر در قلب و جان ما جای دارد، حرکتی برای همه بشریت و از سرچشمه اندیشه بشری و هویت بین‌النهرینی آن است».
وی افزود: «این دولت مطابق با نقشه راهی که تظاهرات مردمی عراق، نارضایتی‌ها و آرمان‌های آنها بر سرکار آمد از این رو ما بر وفاداری خودمان به ملت و نقشه راهی که خون جوانان پیشتاز و فداکاری‌های آنها برایمان ترسیم کرده، تأکید می‌کنیم».
الکاظمی اظهار کرد: «ما به تظاهرات اکتبر و نتایج والای آن وفادار بوده و هستیم، از روز اول قبول مسؤولیت، به تعهدات برنامه دولت و در ابتدای آن مشخص کردن و شمارش شهدای و مجروحان تظاهرات اکتبر عمل کردیم، اقدامی که روند طبیعی احیای حقوق آنها و تکریم مواضع ملی‌شان است، از این پس نیز روند قانونی و تحقیقات برای احیای حقوق آنها از کسانی که دستشان به خون مردم عراق آغشته‌است در پیش می‌گیریم».
علی‌رغم کمیته‌های دولتی ایجاد شده توسط دولت الکاظمی برای تحقیق در مورد کشته و زخمی شدن تظاهرکنندگان و کشف عاملان قتل‌ها، آدم‌ربایی‌ها و ارعاب که تعداد زیادی از فعالان را تحت تأثیر قرار داده بود، با این حال، گروه‌های جنبش مردمی هنوز هم اثربخشی این کمیته را زیر سؤال می‌برند، زیرا حدود ۳ ماه پس از تشکیل آن تاکنون نتیجه قابل توجهی در مورد افراد مرتبط و پاسخگویی آنها اعلام نشده‌است.
همزمان با اولین سالگرد این اعتراضات، عفو بین‌الملل، که پیشتر از مقامات عراقی خواسته بود یافته‌های کمیته تحقیق را اعلام کنند، گفت: «ده‌ها فعال شجاع هنوز یک سال پس از اعتراضات تحت تعقیب هستند و کشته می‌شوند».
این سازمان در توئیتر خود گفت: «سال گذشته، هزاران عراقی به خیابان‌ها آمدند تا شرایط بهتر زندگی و پایان فساد را خواستار شوند».
با فرا رسیدن اولین سالگرد، بحث‌های جدیدی در مورد اینکه آیا کشور شاهد موج اعتراضی فزاینده ای خواهد بود و دوباره باعث فروپاشی دولت می‌شود، یا این که فقط یک موسمی معمولی است که به دلیل بسیاری از ملاحظات از جمله چالش ناشی از بیماری همه گیر کرونا و اختلاف مواضع گروه‌های جنبش نسبت به دولت نخست‌وزیر مصطفی الکاظمی، علاوه بر نزدیک شدن به انتخابات زودهنگام، به سطح اولین اعتراضات نمی‌رسد.
در این زمینه، سلام الحسینی فعال به «الشرق الاوسط» گفت: «جنبش تشرین به دلیل بسیاری از ملاحظات، از جمله مشکل سازماندهی خود و آگاهی کند آن از این مسئله به دلیل تراکم مخاطبان ساده و همچنین دخالت‌های حزبی برای از بین بردن آن، یک فشار فوری را شکل می‌دهد».
وی افزود: «در پایان، جنبش فشارهایی را شکل می‌دهد که ممکن است به تغییرات جزئی منجر شود، اما قطعاً سرنگونی قدرت فساد و سلاح نخواهد بود».
در این مورد عمر عبد الکاظم معتقد است که «آنچه در این قیام مهم است این است که این قدرت فاسد و آدم‌کش را برملا کرد و مشروعیت یک روند سیاسی را که برای همه به آفت تبدیل شده‌است، از بین برد و فرقی نمی‌کند که جنبش اکتبر یک طوفان باشد یا یک موسم. شرایط قیام ناپایدار است و ممکن است شگفتی‌های زیادی در پی داشته باشد».



بمباران اسرائیل؛ محلات ویران شده در صور لبنان بدون آب و برق   


بخشی از ساختمان های ویران شده در شهر ساحلی صور در جنوب لبنان (رویترز)
بخشی از ساختمان های ویران شده در شهر ساحلی صور در جنوب لبنان (رویترز)
TT

بمباران اسرائیل؛ محلات ویران شده در صور لبنان بدون آب و برق   


بخشی از ساختمان های ویران شده در شهر ساحلی صور در جنوب لبنان (رویترز)
بخشی از ساختمان های ویران شده در شهر ساحلی صور در جنوب لبنان (رویترز)

دود همچنان از کنار آوار یکی از خانه در شهر صور بالا می رود. یکی از خانواده ها چمدان به دست از پله های تاریک به سمت آپارتمانشان می روند. درها و پنجره های این آپارتمان کنده شده اند. آب و برق نیست. اسرائیل علاوه بر ساختمان ها و خانه ها زیر ساختارها و جاده ها را هم بمباران کرد.
صدها خانواده صبح پنجشنبه یعنی یک روز پس از برقراری آتش بس بین «حزب الله» و اسرائیل به سراغ خانه هایشان در محلاتی که اسرائیل بمباران کرد رفتند. اسرائیل این محلات را به خرابه تبدیل کرده است.
در آپارتمان خانواده نجده فقط اتاق پذیرایی سالم مانده است. دنیا نجده (۳۳ ساله) و مادر دو کودک در حالی که در بالکن خانه اش ایستاده به فرانس پرس می گوید «از این بالکن تا چشم کار می کند خرابه می بینی. تصور نمی کردیم ویرانی در این حد باشد. ما عکس ها را دیدیم اما عکس و واقعیت از زمین تا آسمان تفاوت دارد».
تختخواب و اسباب بازی بچه ها پر از خرده شیشه است. لولای آلومینیومی پنجره ها تکه تکه شده و همه جا پخش شده اند. دنیا نجده افزود «وقتی رسیدیم دیدیم دود از ساختمان بلند می شود و نمی توانستیم به خاطر دود غلیظ خانه را ببنیم».

سلیمان نجده (۶۰ ساله) پدر همسر دنیا هم در بالکن ایستاده است. او گفت «برق و آب نداریم.. حتی ژنراتورهای خانگی هم کار نمی کنند چرا که شبکه برق قطع شده است».
او که مالک یک پلاژ ساحلی در منطقه توریستی گردشگران محلی و خارجی در صور است افزود «صور و لبنان لایق این بلایی که سرمان آمد نیستند.. اما همه چیز جبران می شود و این شهر بهتر از آنچه بود خواهد شد».

صور در دو ماه گذشته زیر آتش اسرائیل بود. صدها واحد مسکونی و زیرساختارهای شهر آسیب دیدند یا تخریب شدند و معابر در این شهر تخریب شدند و ارتباط بین محلات صور قطع شده است.
اسرائیل در هفته های گذشته چندین بار به اهالی برخی محلات دستور تخلیه داد و ساکنان صور وحشت و این شهر بیش از ۱۲۰ هزار نفری را ترک کردند.

یک شبه درست نمی شود
تجهیزات آواربرداری برداشتن آوار از معابر و خیابان های اصلی را آغاز کردند. حسن دبوق شهردار شهر صور و رئیس شورای شهر و روستاها در صور حین بازدید از سطح شهر به «فرانس پرس» گفت «بیش از ۵۰ ساختمان ۳ تا ۱۲ طبقه ای بر اثر حملات هوایی اسرائیل دچار تخریب کامل شدند». ۶۰ درصد ساختمان های اطراف ساختمان های تخریب شده آسیب دیده اند».
او افزود «می توان گفت هیچ خانه ای سالم نیست».
ترافیک در خیابان های شهر صور به دلیل بازگشت صدها نفر از اهالی به محلاتشان سنگین است. نهادهای دولت و فروشگاه ها و رستوران ها هنوز تعطیلند.
دبوق توضیح داد «مردم در ساعات روز به خانه هایشان سر می زنند اما شب در خانه هایشان نمی مانند چرا که آب کل شهر قطع است و محلاتی که هدف حملات هوایی کوبنده اسرائیل بودند برق ندارند».

او خاطر نشان کرد «اولویت امروز ما افزایش سرعت به روند از سرگیری فعالیت بخش خدمات در شهر و فراهم کردن شرایط معیشتی مناسب برای اهالی است». دبوق اضافه کرد «اوضاع یک شبه درست نمی شود و نهادهای ذیر بط باید با هم همکاری کنند».
او اظهار کرد «باید برای باز شدن معابر آواربرداری کرد تا مردم بتوانند بازگردند».

ولید برکات رئیس سازمان آب صور گفت «ساختمان سازمان آب صور ۱۸ نوامبر هدف حمله هوایی اسرائیل قرار گرفت و تخریب شد. دو کارمند این سازمان در این حمله کشته شدند و آب ۳۰ هزار مشترک در شهر و حومه قطع شد».
خبرنگاران «فرانس پرس» که پنجشنبه از مقر سازمان آب صور بازدید کردند گفتند مخازن آب و لوله های آب در این حمله اسرائیل تخریب شدند. «حزب الله» یک برنامه بازدید از محلات شهر صور را برای خبرنگاران تنظیم کرده است.
برکات افزود بازسازی این مخازن آب ۳ تا ۶ ماه طول می کشد اما به دنبال گزینه موقت برای آب رسانی به اهالی که بازمی گردند هستیم.

برکات خاطر نشان کرد «(در سازمان آب) نه موشک داریم و نه سکوی پرتاب موشک. اینجا یک ساختمان عمومی و حیاتی است که از سوی اسرائیل مورد تجاوز قرار گرفت».

غم و غصه و قرص آرامش بخش
انس مدللی (۴۰ ساله) خیاط سوری است که از ده سال پیش ساکن صور شد. او با غم و حسرت به خانه اش نگاه می کند. ساختمان بغلی خانه اش را یک ساعت قبل از آغاز آتش بس زدند و خانه اش آسیب دید. آوار راه ورودی به ساختمان را بسته است.

او با غصه می گوید «از غصه گریه کردم... از دیروز تا حالا به دلیل شوکی که به من وارد شد قرص آرامش بخش می خورم. به اسباب بازی های بچه هایم و ویرانی نگاه می کنم و اشک می ریزم».
بازار ماهی فروشان در بندر شهر قدیم امروز بر خلاف بقیه پنجشنبه ها شلوغ نبود. این بازار قبل از جنگ همیشه شلوغ بود. کشتی ها بیش از دو ماه است که پهلو گرفته اند و ماهیگیران منتظرند تا شاید معجزه ای بشود و بتوانند برای تامین رزق و روزی خود به دریا بازگردند.
مهدی استانبولی (۳۷ ساله) یکی از همین ماهی فروشان است. او می گوید که هم او و هم بقیه دوستانش از ۷ اکتبر که ارتش ورود قایق ها در دریا در جنوب لبنان را ممنوع کرد به ماهیگیری نرفتند.

او افزود «ارتش اجازه نمی دهد به دریا برویم چون خطر دارد». این منطقه با اسرائیل «هم مرز» است.

استانبولی خاطر نشان کرد «منتظریم.. از این بحران عبور کردیم اما مردم پس از پایان جنگ دچار مشکلات روحی و روانی خواهند شد».

این پدر که صاحب ۴ فرزند است افزود «گاهی وقتها لب دریا می نشینم و صدای أمواج را می شنوم و عصبی می شوم چون تصور می کنم دارند بمباران می کنند. ما در شوک هستیم».