پنالتی‌ها رویاهای آسیایی النصر را از بین بردند

زردها در مرحله نیمه نهایی همه کار کردند به جز «گل سرنوشت ساز»

پنالتی‌ها رویاهای آسیایی النصر را از بین بردند
TT

پنالتی‌ها رویاهای آسیایی النصر را از بین بردند

پنالتی‌ها رویاهای آسیایی النصر را از بین بردند

تیم النصر سعودی پس از باخت در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا مقابل پرسپولیس ایران، از طریق ضربات پنالتی، از این مسابقات خداحافظی کرد. بازی در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه به تساوی یک بر یک کشیده شده بود.
النصر پس از ارائه تصویری متفاوت در مسابقات قهرمانی آسیا که در آن یکی از نامزدهای صعود به دیدار نهایی بود، شانس راهیابی به دیدار نهایی این مسابقات را از دست داد و با وجود برتری فنی در این مسابقه، در وقت‌های اصلی و اضافی مسابقه نتوانست به پیروزی برسد.
عبدالرزاق حمدالله برای النصر گلزنی کرد، سپس مهدی عبدی چند دقیقه بعد موفق شد نتیجه را مساوی کند و در ضربات پنالتی، عبدالله مادو، مارتینز آرژانتینی و عبدالرحمن العبید برای النصر گلزنی کردند، در حالی که مایکون بازیکن برزیلی چهارمین ضربه پنالتی را از دست داد.
در ابتدای دیدار دو تیم، روی ویتوریا پرتغالی هیچ تغییری در لیست اصلی خود ایجاد نکرد، به طوری که خالد الغنام پس از احتمال ذخیره شدن به دلیل مصدومیت، به ترکیب اصلی تیم راه یافت.
این تقابل با محافظه کاری از سوی هر دو طرف، آغاز شد و پس از بازی محدود به تبادل توپ در وسط زمین بین دو تیم، عوض خمیس موفق شد یک توپ را از دفاع تیم ایران برباید و به محوطه جریمه نفوذ کند و آن را به عبد الرزاق حمدالله منتقل کند که با مداخله دفاع پرسپولیس قطع شد.
تیم النصر کنترل بازی را در دست گرفت و در دقیقه ۱۲ صاحب یک ضربه کرنر شد که حمدالله مراکشی پس از دریافت پاس دقیق، ضربه محکمی زد که با خط دفاعی تیم ایرانی برخورد کرد.
در دقیقه ۱۹، عبدالفتاح عسیری با تلاش فردی به محوطه جریمه نفوذ کرد و سعی کرد از دفاع پرسپولیس عبور کند، اما در محوطه جریمه سقوط کرد و هم تیم‌هایش اعتقاد به پنالتی داشتند.
پس از آن، تیم ایرانی به خود آمد و تلاش‌های تهاجمی جمعی خود را برای بیرون رفتن از فشار حملات النصر آغاز کرد و در اولین تلاش واقعی حمله در دقیقه ۲۵ توسط مهدی عبدی در داخل محوطه جریمه موفق به دریبل مایکون شد اما ضربه بدون دقت او به بیرون رفت.
عبدالفتاح عسیری پس از ورود به محوطه جریمه به سمت مقابل، توپ را به خالد الغنام رساند و با خطا روی آن یک ضربه پنالتی برای تیمش گرفت که توسط عبدالرزاق حمدالله مراکشی در دقیقه ۳۶ به گل تبدیل شد.
تیم ایرانی برای جبران نتیجه تلاش زیادی کرد و در دقیقه ۴۱ بشار رسن موفق شد با استفاده از برهم خوردن تعادل عوض خمیس، به محوطه جریمه نزدیک شود و یک پاس موفق ارسال کند که مهدی عبدی به سمت آن بلند شد و با یک ضربه سر توپ را وارد دروازه برد جونز استرالیایی کند.
سپس النصر سعی کرد قبل از پایان نیمه اول دوباره نتیجه را برگرداند و فشار زیادی به تیم پرسپولیس ایران وارد کند اما نتیجه مثبتی کسب نکرد.
ویتوریای پرتغالی در ابتدای نیمه دوم مسابقه ایمن یحیی را به جای خالد الغنام وارد زمین کرد.
النصر برای ایجاد فشار بر تیم ایرانی تلاش کرد و سلطان الغانم یک پاس عرضی دقیق ارسال کرد، اما کنترل دفاعی بزرگ حریف مانع از رسیدن آن به حمدالله شد و در دقیقه ۵۹ پاس احمد نوراللهی به بشار رسن رسید و ضربه او به عوض خمیس برخورد کرد و مانع از ورود آن به دروازه شد.
تیم ایرانی در نیمه دوم مسابقه بسیار فعال بود و هدایت بازی را بر عهده گرفت و سعی کرد از سرعت پایین النصر و افت محسوس آن استفاده کند.
ویتوریای پرتغالی پس از آسیب دیدگی شدید مجبور شد سلطان الغنام را بیرون بکشد که نتوانست بازی را ادامه دهد و اسامه الخلف را به عنوان بازیکن تعویضی جایگزین آن کند و در دقیقه ۷۴ عبدالرزاق حمدالله با جای‌گیری خوب پس از دریافت پاس عرضی، ضربه محکم او به بیرون دروازه رفت.
النصر در دقیقه ۷۶ صاحب ضربه خطا در میانه میدان شد اما مارتینز آرژانتینی و حمدالله نتوانستند به گل برسند.
دو تیم سپس بازی را پایاپای ادامه دادند و حملات بین آنها رد و بدل شد.
ایمن یحیی بازیکن تعویضی، در آغاز نیمه اول وقت‌های اضافه، پس از دریافت پاس در خارج از محوطه جریمه، نفوذ کرد و شوت محکم او به کنار دروازه ایران رفت.
النصر به برتری خود ادامه داد، اما بدون توانایی در پایان دادن مسابقه به نفع خود. در پایان نیمه اول وقت‌های اضافه احسان پهلوان بازیکن پرسپولیس با دریافت کارت قرمز از زمین اخراج شد.
النصر با کم شدن نفرات تیم پرسپولیس ایران دوباره آهنگ حملات را از سر گرفت و پس از عقب‌نشینی تیم ایرانی بازی را بر عهده گرفت اما موفق به ثمر رساندن گل سرنوشت ساز نشد و این دیدار با تساوی ادامه یافت و به ضربات پنالتی کشیده شد.



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.