الگوی مراکش و سیر صعودی آموزش دختران در ۲۵ سال گذشته

«اولین دختر خانواده هستم»؛ کمپین دخترانی که درس خواندند

الگوی مراکش و سیر صعودی آموزش دختران در ۲۵ سال گذشته
TT

الگوی مراکش و سیر صعودی آموزش دختران در ۲۵ سال گذشته

الگوی مراکش و سیر صعودی آموزش دختران در ۲۵ سال گذشته

یونسکو با انتشار گزارشی به مناسبت روز جهانی دختر در ۱۱ اکتبر به افزایش تعداد دختران تحصیلکرده اشاره کرد و گفت «۱۸۰ میلیون دختر از سال ۱۹۹۵ به این سو تحصیلات ابتدایی و دبیرستانی دارند اما با این حال دختران بیشتر از پسران هم سن و سال خود در معرض ترک تحصیل قرار دارند. این شرایط پس از شیوع پاندومی کرونا در کشورهای جهان بدتر شده است».

این گزارش با عنوان «نسل جدید: تلاش برای برابری جنسیتی در آموزش در ۲۵ سال گذشته» بر لزوم ادامه تلاش دولت ها برای مقابله با نابرابری مستمر تاکید کرد و گفت این تلاش ها برای دست یابی دختران نسل آینده به برابری ضروری است».

اودری آزولای مدیر کل یونسکو در این باره گفت «آموزش دختران و زنان نقطه آغازین به سمت دنیای برابرتر بین زن و مرد است».

او افزود «فارغ از خوشحالی درباره پیشرفت و افزایش شمار دختران و زنان تحصیلکرده اما این گزارش نشان می دهد که ما نتوانستیم محروم ترین اقشار جامعه را وارد نظام آموزشی کنیم».

آزولای خاطر نشان کرد «دختران سه چهارم کل کودکان بازمانده از تحصیل را تشکیل می دهند که با وجود اینکه به سن ورود به مدرسه رسیده اند به مدرسه نمی روند. شرایط تحصیل دختران پس از شیوع کرونا بدتر شده اما سازمان ملل بر آموزش دختران و زنان تاکید می کند».

گزارش یونسکو چندین توصیه در چندین بخش مطرح کرده است، نخست: رفع تبعیض جنسیتی در زمینه ورود به مدرسه و ادامه و پایان تحصیلات. 

دوم: یاری رسانی دختران جوان باردار و پدران کم سن و سال مدرسه ای. اگرچه آمار بارداری در سنین پایین در کشورهای جهان کاهش یافته اما موارد حاملگی در سنین پایین در کشورهای جنوب صحرای آفریقا بالا است.

سوم: برگزاری دوره های آموزشی برای تمام معلمان و مشاوران درباره تحصیلات و آینده شغلی برای جلوگیری از ترویج الگوهای تدریسی کلیشه ای. به عنوان مثال میانگین دخترانی که در بیش از دو سوم کشورهای جهان در رشته های مهندسی یا فناوری اطلاعات و ارتباطات تحصیل می کنند چیزی حدود ۲۵ درصد است.

چهارم: ترویج عکس های دختران و زنان در پست های اجتماعی و اقتصادی موثر در کتاب های درسی برای جلوگیری از گسترش تصویر کلیشه ای نابرابری جنسیتی. با نگاهی به کتاب های درسی در بسیاری از کشورها می توان گفت متن های درسی و عکس ها بیانگر فعالیت زنان در پست های اجتماعی و اقتصادی مهم نبوده و تاکید کننده نقش سنتی زن در خانه است.

این گزارش بر اهمیت آموزش و آگاهی بخشی تمام دانش آموزان در زمینه برابری جنسیتی تاکید کرده و گفت «فرهنگ جنسیتی و آموزش آن به دانش آموزان منجر به جلوگیری از خشونت های کنونی اجتماعی در مدرسه و نیز کاهش پدیده بارداری زودهنگام می شود».

گزارش افزود «باید اقدامات و حمایت لازم برای رسیدن بیشترین تعداد زنان به پست های مدیریتی انجام شود تا بتوان عرف اجتماعی را متحول کرد و زنان به عنوان الگوی دانش آموزان دختر معرفی شوند».

این گزارش خاطر نشان کرد «کمبود استاد زن در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی منجر به ترویج بیشتر تصویر کلیشه ای منفی درباره این مقوله می شود که پست های رده بالا مناسب زنان نیستند».

۹۴ درصد معلمان در دوره پیش دبستانی و مربیان آمادگی و مهدکودک زن هستند اما زنان ۴۳ درصد استادان دانشگاه ها را تشکیل می دهند.

جمعیت دانشجویان دختران در دوره کنونی نسبت به دو دهه گذشته سه برابر شده است که این افزایش در شمال آفریقا و غرب آسیا قابل ملاحظه است.

در حالی مراکش به برابری جنسیتی در ۲۰۱۸ رسید که در اوایل دهه نود میلادی در ازای ده مرد تحصیلکرده سه زن در کشور تحصیل می کردند. در بقیه کشورهای آفریقایی و یمن ۸۰ دختر در ازای ۱۰۰ پسر تحصیلات پایه ابتدایی را تمام می کنند. فرصت دانش آموزان پسر برای پایان تحصیلات دبیرستان دو برابر بیشتر از دختران است.

این گزارش گفت نابرابری جنسیتی در گذشته هنوز رفع نشده چه اینکه زنان دو سوم آمار بزرگسالان بی سواد را تشکیل می دهند و بسیاری با موانع دیگری مثل فقر یا معلولیت روبرو هستند.



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.