داروخانه‌های لبنان دیروز درهای خود را به روی شهروندان بستند و با اعلام اعتصاب یک روزه در اعتراض به عدم تحویل مقادیر مورد نیاز از شرکت‌های وارد کننده و توزیع کننده دارو، تعداد زیادی از این داروخانه‌ها روی درب خود نوشتند: «دیگر نمی‌توانیم درخواست‌های دارویی شما را برآورده کنیم؛ بنابراین، امروز تصمیم گرفتیم تعطیل کنیم».
اعتصاب داروخانه‌ها پس از ماه‌ها بحران داروئی آغاز شد که با از دست دادن متناوب تعدادی از داروها، به ویژه بیماری‌های عصبی و مزمن شروع شد و اخیراً به نرسیدن بسیاری از این داروها به داروخانه‌ها انجامید. به این دلیل که آنها مقادیر مورد نیاز از شرکت‌های توزیع کننده و وارد کننده دارو را تحویل نگرفته‌اند. این شرکت‌ها اطمینان می‌دهند که موجودی دارو در آنها دیگر کافی نیست، بنابراین آنها موظف به سهمیه بندی کردن آن هستند.
در این زمینه، صاحبان داروخانه‌ها از شرکت‌های دارویی خواستند که در تصمیم خود تجدیدنظر کنند و مقادیر لازم را برای آنها تأمین کنند، آنها همچنین از اتحادیه واردکنندگان دارو نیز خواستند که توزیع عادلانه ای بین داروخانه‌ها صورت بگیرد، زیرا بی عدالتی به تشویق قاچاقچیان دارو برای ورود به این عرصه کمک می‌کند.
مدیران داروخانه‌ها همچنین خواستار همکاری بانک لبنان برای تسهیل مکانیزم افتتاح اعتبارات شدند، آنها همچنین از مردم خواستند دارو را ذخیره نکنند.
در همین زمینه، غسان الامین رئیس سندیکای داروسازان تأکید کرد که اعتصاب در اعتراض به «همه مقامات» صورت می‌گیرد تا به آنها هشدار دهند که «بخش داروسازی در مضیقه است، زیرا تعداد زیادی از داروخانه‌ها بسته شده‌اند و تعداد زیادی از آنها به سمت تعطیلی می‌روند».
الامین همچنین بر ضرورت یافتن راه حلی برای بحران دارو در اسرع وقت تأکید کرد.
«تاجران چمدانی» و شهروندان وحشت زده
کریم جباره رئیس سندیکای واردکنندگان دارو در لبنان، در مصاحبه با الشرق الاوسط این مسئله که «مشکل اصلی بین شرکت‌های وارد کننده دارو و داروسازان است» را رد کرد و بحران کمبود دارو را علت بحران به وجود آمده دانست.
وی گفت: «این حرکت کند واردات به دلیل زمان طولانی لازم برای تأیید اعتبارات وضمانت‌ها از سوی بانک لبنان است، در زمانی که شهروندان به دلیل ترس از افزایش قیمت آن در صورت حذف یارانه، تمایل به تهیه دارو دارند».
به گفته جباره، یکی از دلایل کمبود دارو «بازرگانان چمدانی» است، یعنی بازرگانانی که در داروخانه‌ها گشت و گذار می‌کنند و دارو جمع می‌کنند تا قاچاق کنند و به ۳ و ۴ برابر به خارج از کشور بفروشند.
در این زمینه، جباره معتقد است که آنچه مورد نیاز است «اطمینان دادن به شهروندان و جلب اعتماد مجدد آنها است که یارانه دارو تا قبل از یافتن گزینه دیگری لغو نمی‌شود و همچنین ایجاد مکانیزمی برای اطمینان از اینکه هیچ شهروندی بیش از نیاز ماهانه خود دریافت نمی‌کند».
قاچاق دارو به عراق و لیبی
تقاضای شهروندان برای خرید دارو برای نیاز چندماهه خود به معنای «ذخیره و احتکار» آن نیست و این مسئله «دلیل اصلی کمبود دارو نیست»، این را اسماعیل سکریه رئیس «هیئت ملی بهداشت» در مصاحبه با «الشرق الاوسط» مطرح کرد. او همچنین از ذخیره‌سازی دارو توسط شرکت‌های وارد کننده و بازرگانان با هدف فروش دارو در خارج از کشور و به دست آوردن دلار انتقاد کرد.
سکریه با اشاره به اینکه دارو از طریق فرودگاه قاچاق می‌شود، توضیح داد که «مقصد اصلی قاچاق دارو عراق و سپس لیبی است که دارو در آنجا به چند برابر قیمت لبنان فروخته می‌شود».
در راستای بحران دارویی، سکریه نسبت به روی آوردن بازار به داروهای ارزان قیمت در صورت برداشتن یارانه هشدار داد و خواستار کنترل شدید بازرگانان و انبارها از سوی وزارت بهداشت شد.
از سوی دیگر، کولیت رعیدی رئیس بخش داروخانه‌ها در وزارت بهداشت لبنان اظهار کرد که این وزارتخانه «هرگز اجازه نخواهد داد که سلامت شهروندان توسط داروسازان، تاجران یا وارد کننده‌ها مورد سوءاستفاده قرار گیرد».
وی در گفتگو با الشرق الاوسط گفت که وزارتخانه دائماً در حال انجام کارهای بازرسی برای جلوگیری از کمبود در زنجیره توزیع و فروش دارو است و در صورت بروز هرگونه تخلف، مسئولین ذیربط را مسئول می‌داند.
