بازی آمریکا و ایران با اعصاب عراقی‌ها در منطقه سبز

فقط ایرانی‌ها و آمریکایی‌ها می‌دانند چه کسی موشک‌ها را پرتاب می‌کند

بازی آمریکا و ایران با اعصاب عراقی‌ها در منطقه سبز
TT

بازی آمریکا و ایران با اعصاب عراقی‌ها در منطقه سبز

بازی آمریکا و ایران با اعصاب عراقی‌ها در منطقه سبز

با هدف قرار دادن مکرر سفارت آمریکا در منطقه سبز (الخضرا) در بغداد، ساکنان اصلی این منطقه که با وجود مشکلات تردد از جمله ورود و خروج ترجیح می‌دهند در آنجا بمانند، خود تحت تأثیر این بمباران قرار گرفته‌اند، بمبارانی که کسی آن را گردن نمی‌گیرد و همه آن را محکوم می‌کنند و همیشه به پای یک ناشناخته مجهول نوشته می‌شود و سرویس‌های امنیتی نیز فقط به سکوهای پرتاب موشکی دست می‌یابند، در حالی که سرویس‌های اطلاعاتی باید همه جزئیات آن را بشناسند.
در حالی که آتش‌بس شکننده بین واشینگتن و جناح‌های مسلح ادامه دارد و شمارش معکوس برای خروج دونالد ترامپ رئیس‌جمهور فعلی از کاخ سفید و آمدن جو بایدن رئیس‌جمهور منتخب آغاز شده‌است، به نظر می‌رسد بمباران گسترده منطقه سبز از سوی برخی طرف‌ها همچون جناح‌های مسلح «رفتاری احمقانه»، در بیانیه ریاست جمهوری «اقدامی تروریستی»، از نگاه احزاب سیاسی «عملی که باعث شرم دولت عراق شده» و از دید برخی «توهین به دولت» توصیف شده‌است.
نتیجه‌گیری این است که سفارت آمریکا صدمه ای ندیده‌است، در حالی که موشک‌ها به دلیل سیستم بازدارندگی داخل سفارت، به یک مجتمع مسکونی غیرنظامی در منطقه القادسیه در داخل الخضرا اصابت کرده و منجر به آسیب به ده‌ها اتومبیل متعلق به شهروندان بی گناه شده‌است، که همه گناهشان این است که خانه‌های آنها در نزدیکی مقر مقامات ارشد و سفارت آمریکا واقع شده‌است.
در مورد تهران و واشینگتن، که به‌طور مستقیم به آنچه در داخل عراق اتفاق می‌افتد، به ویژه منطقه به اصطلاح «منطقه سبز» توجه دارند، آنها با هر بمبارانی به بازی با اعصاب عراقی‌ها اکتفا می‌کنند. درگیری بین آنها از جمله نشان دادن قدرت اغلب در داخل سرزمین‌های عراق رخ می‌دهد.
تنها خود ایرانی‌ها و آمریکایی‌ها می‌دانند که مهاجمان چه کسانی بودند، این در حالی است که شهروند عراقی چه کسی که در الخضرا زندگی می‌کند یا در لحظه بمباران از خیابان‌های آن عبور می‌کند، بهای آن را می‌پردازد.
حسین علاوی استاد امنیت ملی دانشگاه النهرین و رئیس مرکز امور سیاسی و آینده پژوهی اکد به الشرق الاوسط می‌گوید که «جناح‌های مسلح در عراق اکنون در یک فضای غیرقابل قبول اجتماعی و سیاسی زندگی می‌کنند، اما آنها احتمال می‌دهند اقدامات مسلحانه آنها اممکن است بر تصمیم آمریکا برای مدیریت روابط عراق و آمریکا تأثیر بگذارد».
 وی افزود که «این خوانش ممکن بود در ابتدای مرحله انتقالی در طول انتخابات و اعلام نتایج انتخابات آمریکا تأثیرگذار باشد، اما با پایان یافتن انتخابات و اعلام نتایج مجمع انتخاباتی باعث شده این حملات توانایی تأثیرگذاری در نفوذ معنوی و سیاسی در تصمیم ایالات متحده برای حفظ روابط عراق و آمریکا را از دست بدهند».
علاوی افزود: «دولت عراق از طریق گفتگوی استراتژیک عراق و آمریکا که منجر به کاهش نیروهای مشاور آمریکایی در ائتلاف بین المللی برای شکست داعش به ۲۵۰۰ مشاور نظامی آمریکایی شده‌است، میزان مشروعیت اقدامات جناح‌های مسلح را کاهش داده و اکنون توجه به سمت توسعه ماموریت ناتو برای آموزش و ایجاد ظرفیت برای نیروهای مسلح عراق در ماه فوریه آینده رفته‌است».
به گفته علاوی، «افزایش مأموریت آموزشی ناتو برای نیروهای عراقی یکی از بندهای اساسی برای توجیه بقای حملات این جناح‌ها و ادامه مشروعیت آنها و طرفداران آنها، به ویژه پس از محکومیت این حملات از سوی نیروهای سیاسی عراق در نتیجه حمایت نیروهای سیاسی از رویکرد دولت عراق برای برنامه عقب نشینی نیروهای مشاور آمریکایی در عراق را پس می‌گیرد».



سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)
TT

سرگردانی اروپا درباره وضعیت پس از بایدن

 (dpa)
(dpa)

با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در ۲۰ ژانویه، رهبران اروپایی که در بوداپست گرد هم آمده‌اند، به سرعت نسبت به این تحول واکنش نشان دادند. این نشست، تحت عنوان «گروه سیاسی اروپا» با حضور تمامی کشورهای اروپایی به جز روسیه برگزار شد، و روز جمعه تنها به سران ۲۷ کشور اتحادیه اروپا اختصاص خواهد داشت.

بازگشت ترامپ، باری دیگر ایده «استقلال راهبردی» را مطرح کرده و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، که از طرفداران اصلی آن است، با تأکید بیشتر این موضوع را بیان کرد. او در سخنرانی طولانی خود، با استناد به دلایل مختلف، بر ضرورت مدیریت سرنوشت اروپا توسط خود اروپایی‌ها تأکید کرد. مکرون اشاره کرد که برخی کشورهای اروپایی همچنان ترجیح می‌دهند روابط خود را با ترامپ به‌خاطر محافظت از «چتر امنیتی آمریکا و ناتو» تنظیم کنند.

این سخنرانی به‌صورت زنده از سایت کاخ الیزه در شبکه اجتماعی «ایکس» پخش شد. این موضوع در پی تماس تلفنی چهارشنبه شب بین مکرون و ترامپ مطرح شد که کاخ الیزه آن را «بسیار خوب» توصیف کرد. طرفین توافق کردند برای بازگشت صلح و ثبات و حل بحران‌های بزرگ بین‌المللی همکاری کنند.

مکرون همچنین بر اهمیت نقش اروپا در مسائل اوکراین و خاورمیانه تأکید کرد. این موضوع ناشی از نگرانی فرانسه از رویکرد احتمالی ترامپ در انجام توافقات یکجانبه بدون مشورت با متحدان اروپایی‌ است. با پیروزی ترامپ، اروپا به‌طور جدی نگران است که در صورت کاهش تعهدات آمریکا نسبت به ناتو، «بی‌پناه» شود. به همین دلیل، ساختن دفاع اروپایی با رویکرد «استقلال راهبردی» به اولویت نخست تبدیل شده است.

مکرون در سخنانش به همتایان اروپایی خود، تهدیدهایی را که اروپا را احاطه کرده برشمرد؛ از جمله جنگ اوکراین، تروریسم، مهاجرت غیرقانونی، تنش‌ها بین کشورها مانند وضعیت بین آذربایجان و ارمنستان، و رقابت‌های ژئوپلیتیک میان آمریکا و چین که به دنبال منافع خود بدون توجه به قوانین بین‌المللی هستند. او گفت: «آیا دیگران تاریخ ما را می‌نویسند یا ما خود می‌خواهیم آن را بنویسیم؟» و پاسخ داد که به‌نظر او، اروپا توانایی این کار را دارد. او اضافه کرد که راه رسیدن به این هدف از طریق اقدامات عملی و ایمان به توانایی‌های اروپا در تحقق استقلال راهبردی است.

مکرون این فرصت را غنیمت شمرد تا به ترامپ پیام دهد که پیروزی اوکراین به سود اروپا خواهد بود و اروپا نباید اجازه دهد روسیه پیروز شود، چراکه پیروزی روسیه یعنی قدرت‌گیری یک امپراتوری در مرزهای اروپا و احتمال برنامه‌های توسعه‌طلبانه آن پس از اوکراین.

بنجامین حداد، وزیر امور اروپایی فرانسه، در این باره گفت که اگر اروپایی‌ها مسئولیت امنیت خود را بر عهده نگیرند، دیگران سرنوشتشان را تعیین خواهند کرد.

در عین حال، مکرون تأکید کرد که اروپا باید خود را با شرایط جدید پس از انتخاب ترامپ تطبیق دهد و نمی‌تواند همیشه دفاع از امنیت خود را به آمریکایی‌ها بسپارد. او بر این باور است که دفاع از منافع اروپا باید در اولویت اروپایی‌ها باشد، اما بدون رد همکاری با ناتو و بدون ملی‌گرایی افراطی که باعث ضعف اروپا شود. به‌گفته او، راه درست این است که اروپا بیداری راهبردی داشته باشد و به‌سرعت به سمت ساختن نیروی دفاعی مستقل خود حرکت کند که با چارچوب ناتو سازگار باشد، اما در عین حال از آن استقلال داشته باشد.

مکرون با این موضع می‌خواهد نقش اصلی در گفتگو با ترامپ را ایفا کند و حد و مرز روابط با واشنگتن را مشخص کند. با این حال، بسیاری تردید دارند که اروپا بتواند به‌طور جمعی این مسیر را دنبال کند، زیرا برخی کشورهای اروپایی ترجیح می‌دهند امنیت خود را از طریق حمایت آمریکا و ناتو تأمین کنند.