پرورش شیر در خانه یک عراقی.. «مثل مرغ و گوسفند»

غالی المراجله شهروند عراقی با چند شیر در خانه (رویترز)
غالی المراجله شهروند عراقی با چند شیر در خانه (رویترز)
TT

پرورش شیر در خانه یک عراقی.. «مثل مرغ و گوسفند»

غالی المراجله شهروند عراقی با چند شیر در خانه (رویترز)
غالی المراجله شهروند عراقی با چند شیر در خانه (رویترز)

غالی المراجله شهروند عراقی ده سال است که در حیاط کوچک خانه و داخل خانه اش در شهر بصره به کار نگهداری و پرورش شیر مشغول است؛ و این درست بر خلاف عده فراوانی است که حتی جرات نزدیک شدن به حیوانات درنده ندارند.
المراجله گفت «شیرها هم مثل هر حیوان یا پرنده خانگی عضو خانواده می شوند؛ مثل مرغ و گوسفند».
او که به نگهداری و پرورش شیر علاقه دارد به رویترز گفت «ما ۸ شیر بالغ ده سال به بالا یعنی ۴ شیر ماده و ۴ نر داریم و هر ساله آنها را جفت گیری می کنیم تا بچه شیر داشته باشیم. هر شیر ماده در سال دو سه تا بچه شیر به دنیا می آورد».
المراجله در ده سال گذشته ۶۲ شیر فروخته که هر کدام ۶ هزار تا ده هزار دلار آب می خورد.
او خاطر نشان کرد «۶۲ بچه شیر فروختم یعنی در ده سال اخیر زاد و ولد داشتیم. برخی را به خریدارانی در بغداد فروختم و مشتریانی در حله و حتی اینجا یعنی در خود بصره داشتم».
المراجله به پرورش و نگهداری شیرهای آفریقایی مشغول است چون می گوید که راحت تر با محیط پیرامونی سازگار می شود. رام کردن شیرها از کودکی شروع می شود یعنی از وقتی که به دنیا می آیند تا زمانی که بزرگ و رام می شوند. اگر هر حرکت اشتباه انجام دهند سرشان داد می زنم چون واکنش شیرها قابل پیش بینی نیست. چند باری سر غذا خوردن به من حمله کردند. در زمان جفت گیری به من حمله می کنند اما آنها مرا می شناسند».
المراجله بچه شیرها را تا سه سالگی در خانه اش نگهداری می کند و بعد آنها را به حیاط خانه اش می برد و مردم از آنها بازدید می کنند. البته هر بازدید کننده باید دو دلار بدهد.
او گفت «شیرها از وقتی که به دنیا می آیند باید ۴۵ روز بین حیاط و خانه نگهداری شود و آنها را توی خانه رام می کنیم تا با بچه ها و افراد خانه انس بگیرند. عضو خانواده و صد در صد اهلی می شوند».
او خاطر نشان کرد «انگار خروس یا گوسفند یا مرغ نگهداری می کنی. شیر هم فرقی ندارد و با ما است. شیرها کاری به کار ما ندارند. ما در یک گوشه غذا می خوریم و آنها در گوشه دیگر. زندگی ما عادی است».



شروعی جذاب برای سریال‌های سوری

بسام كوسا في مشهد من «تاج»
بسام كوسا في مشهد من «تاج»
TT

شروعی جذاب برای سریال‌های سوری

بسام كوسا في مشهد من «تاج»
بسام كوسا في مشهد من «تاج»

شروع سریال‌های سوری در ماه رمضان امسال جذاب به نظر می‌رسید.
با نام‌های درخشان، بیننده می‌تواند در بخشی که پر از فراوانی است، آنچه را که دوست دارد انتخاب کند. بسته غنی است و اولین برداشت میل به ادامه تماشا را افزایش می‌دهد.
سریال «تاج» شروع موفقی داشت و به نظر می‌رسد بزرگ‌ترین سریال باشد. اگر قهرمان او، تیم حسن، محدود به «مأموریت ملی» بود، مخاطب از شخصیت قهرمان فاتح خسته می‌شد.
سناریوی عمر ابوسعده و فیلمبرداری سامر البرقاوی او را به سمت بعد «انسانی خطاکار» برد.
یکی از آثاری که دنبال کردن را تشویق می‌کند، سریال «ولد بدیه» با نویسندگی علی وجیه و یامن الحجلی است.
حتی اگر در موضوع گسترده آن (دعوای برادران بر سر میراث) چیز جدیدی وجود نداشته باشد، پس زیرکی دست‌اندرکاران در کشاندن مخاطب با این «جدید نبودن» به گوشه‌های جدید و ایجاد یک محیط یکپارچه برای تولد خلاقیت است.
سریال «العربجی ۲» متوجه شده که حفظ سطح سری اول «واجب» است. سری دوم آن با صدای بلند شروع می‌شود.
حقایقی در چشم مردم محله ای که بین دو طرف درگیری تقسیم شده آشکار می‌شود: «النشواتیه» به رهبری «ابوحمزه» (سلوم حداد) و «دریه» (نادین خوری) در مواجهه با «عبدو العربجی» (باسم یاخور) و قیام کنندگان بر ظلم.
همچنین «مال القبان» اثری از علی وجیه و یامن الحجلی است که بازیگر نقش شخصیت اول یعنی «خیر» تمایل به انجام بدی دارد.
کارگردانی این اثر بر عهده سیف السبیعی است و بسام کوسا و خالد القیش دو شخصیت متضاد در آن ایفای نقش می‌کنند. شروع «از گذشته» امکان درک حال و پس زمینه روانشناختی شخصیت‌ها را فراهم می‌کند.
ورود سلاف فواخرجی احتمالاً روند را به سمت روند صعودی سوق می‌دهد. شخصیت قهرمان نیز متعلق به مرحوم محمد قنوع است که اثر تقدیم به روح او شده‌است.
در نهایت سریال «کسر عظم - السرادیب»؛ جایی که رشید عساف در مقابل شخصیت «حکم الصیاد ابوریان» با اجرای فایز قزق ظاهر می‌شود که آن را به خوبی اجرا کرد.
در قسمت‌های بعدی احتمال بدتر شدن اوضاع وجود دارد و عبدالمنعم عمایری با ورود به صف بازیگران با آتش وارد می‌شود.