ارتباط سیاست بایدن در قبال خاورمیانه با سرنوشت مذاکرات با تهران

منابع دیپلماتیک در گفتگو با الشرق الاوسط از وجود رویکردی برای مهار مشکلات و نه حل آنها خبر دادند

ارتباط سیاست بایدن در قبال خاورمیانه با سرنوشت مذاکرات با تهران
TT

ارتباط سیاست بایدن در قبال خاورمیانه با سرنوشت مذاکرات با تهران

ارتباط سیاست بایدن در قبال خاورمیانه با سرنوشت مذاکرات با تهران

گروه‌های مختلف سیاسی آگاه هستند که سیاست جو بایدن رئیس‌جمهور جدید ایالات متحده، در قبال منطقه خاورمیانه در ماه‌های نخست دوره ریاست جمهوری او شکل نمی‌گیرد.
آنها به اتفاق آرا هم نظر هستند که اولویت‌های فعلی او مستقیماً به فضای داخلی آمریکا مرتبط است، پس از آن او پرونده‌های حل نشده منطقه به ویژه پرونده روابط با تهران و احتمال بازگشت به مذاکرات در پرونده هسته ای را باز کند.
دیپلمات‌های سابق که در واشینگتن و از نزدیک با دولت‌های پی در پی ایالات متحده کار کرده‌اند، معتقدند که سرنوشت مذاکرات با تهران سرنوشت بقیه پرونده‌های منطقه را تعیین می‌کند.
ریاض طباره سفیر پیشین لبنان در واشنگتن، معتقد است که اظهارات و مواضع بایدن در جریان مبارزات انتخاباتی خود، علاوه بر تصمیمات ریاست جمهوری که اعلام کرد و قرار است به تصدی امور آنها را بدون نیاز به تصویب کنگره امضا کند، «همه آنها تأکید می‌کنند که برخلاف دونالد ترامپ رئیس جمهور پیشین آمریکا، وی سیاست گشودگی نسبت به خاورمیانه و همه متحدان قدیمی واشنگتن را خواه در اروپا یا در هرجای دیگر اتخاذ خواهد کرد».
 طباره در گفتگو با الشرق الاوسط، این روش را «گسترش توافق هسته ای با تهران برای تحقق جاه طلبی‌های آمریکا» دانست.
وی افزود: توسعه برجام «شامل سه موضوع خواهد شد، بند اول مربوط به حذف مهلت‌های توافق قبلی است، که در آن مهلت ده ساله برای تعیین شده بود که نتواند بمب هسته ای تولید کند، تا تبدیل به یک توافق دائمی بدون محدودیت زمانی شود. بند دوم به شمول و پوشش برنامه موشک‌های بالستیک و سایر مواردی که در دوران باراک اوباما رئیس‌جمهور سابق آمریکا وجود نداشت اشاره دارد. مورد سوم، مربوط به سازماندهی روابط ایران با کشورهای همسایه، تحمیل آرامش و جلوگیری از تنش است، که عمدتاً شامل شبه نظامیان متحد تهران، به ویژه حوثی‌ها، نیروهای الحشد الشعبی و حزب‌الله است».
از سوی دیگر، عبدالله بوحبیب سفیر سابق لبنان در ایالات متحده آمریکا تأکید می‌کند که «توجه بایدن در همه مراحل به داخل آمریکا محدود خواهد شد، زیرا در آنجا شرایط در همه سطوح چه از نظر کرونا، وضعیت اقتصادی یا صلح مدنی مناسب نیست».
بوحبیب به الشرق الاوسط می‌گوید که سیستم ایالات متحده همیشه ریاست جمهوری بوده و رئیس‌جمهور تصمیمات اساسی می‌گیرد، بنابراین توجه او به وضعیت آمریکا معطوف خواهد شد.
او افزود: «دموکرات‌ها آگاه هستند و اذعان می‌کنند که مشکل خاورمیانه قابل حل نیست، و این کار باید بر جذب و مهار مشکلات در آنجا متمرکز باشد و شکی نیست که ممکن است سیاست بایدن در قبال خاورمیانه تا حدودی تحت تأثیر سیاست اوباما قرار خواهد گرفت».
در ادامه، انطوان شدید سفیر سابق لبنان در واشینگتن نیز معتقد است که انتصاب افرادی در دولت جدید که قبلاً در دولت اوباما بودند، باعث می‌شود بسیاری از مردم سیاست‌های بایدن را ادامه سیاست‌های اوباما بدانند، با این حال، وی تأکید می‌کند که «واقعیت در سال‌های اخیر و منطقه به طور کلی هم از نظر راه اندازی موج عادی سازی روابط عرب‌ها و اسرائیل، و هم از نظر مداخله مداوم ایران در امور منطقه و نیز خروج ترامپ از توافق هسته ای و تبدیل مسئله موشک‌های بالستیک به پرونده اصلی در مذاکرات تغییر کرده‌است».
وی در گفتگو با الشرق الاوسط اشاره کرد که «همه آنها پرونده‌هایی هستند که بایدن باید هنگام تنظیم سیاست‌های خود برای منطقه مورد توجه قرار دهد».
پیشتر روزنامه بریتانیایی «تایمز»، احتمال اینکه جو بایدن رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده بتواند از سیاست‌های اعمال شده توسط ترامپ در مورد بسیاری از موضوعات مهم خاورمیانه، به ویژه فلسطین، ایران و سوریه عقب‌نشینی کند، را بعید دانست.
بنا بر این گزارش، این احتمال وجود دارد که بایدن به سیاست‌های ترامپ پایبند باشد و همچنان از منطقه غافل شود و سایر چالش‌ها را مورد توجه قرار دهد.
این سه سفیر سابق به اتفاق آرا هم نظرند که از سرگیری مذاکرات بین واشینگتن و تهران به آسانی آنچه که برخی تصور می‌کنند نخواهد بود، زیرا موضوع دیگر، به گفته سفیر انطوان شدید، محدود به برنامه هسته ای نیست، «بلکه شامل هواپیماهای بدون سرنشین، موشک‌های بالستیک و تمام فناوری جدیدی که تهران در اختیار دارد»، می‌شود.
این احتمال وجود دارد که بایدن قبل از بازگشت به توافق‌نامه از تحریم‌های ترامپ استفاده کرده و به فشار حداکثری بر ایران برای گرفتن امتیازات مهم و واضح ادامه دهد، بدون اینکه فراموش کند ایرانی‌ها از قبل، شروع به ارسال پیام به دولت جدید از طریق مانورهای نظامی کرده‌اند، که آنها اینجا هستند و از قدرت بیشتری برخوردار هستند و بنابراین سقف مطالبات خود را قبل از نشستن روی میز مذاکره بالا می‌برند.



«جام عرب»: مغرب با شکست امارات، راهی فینال شد

عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)
عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)
TT

«جام عرب»: مغرب با شکست امارات، راهی فینال شد

عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)
عبدالرزاق حمدالله پس از گل سوم مغرب به امارات جشن گرفت (رویترز)

تیم ملی مغرب با پیروزی ۳–۰ برابر تیم ملی امارات، شامگاه دوشنبه، به دیدار نهایی رقابت‌های جام عرب فوتبال که در قطر برگزار می‌شود، راه یافت.

کریم البرکاوی در دقیقه ۲۸ گل نخست مغرب را به ثمر رساند. اشرف المهدیوی در دقیقه ۸۳ گل دوم را افزود و عبدالرزاق حمدالله در دقیقه دوم وقت‌های تلف‌شده نیمه دوم، گل سوم مغرب را به نام خود ثبت کرد.

تیم ملی مغرب در دیدار پایانی با اردن روبه‌رو خواهد شد.

تیم ملی مغرب در دوره پیشین این رقابت‌ها که سال ۲۰۲۱ و در قطر برگزار شد، تا مرحله یک‌چهارم نهایی صعود کرده بود و سپس برابر تیم ملی الجزایر، که در نهایت قهرمان شد، شکست خورد.

در دوره کنونی رقابت‌ها، تیم ملی مغرب در مرحله یک‌چهارم نهایی با نتیجه ۱–۰ تیم ملی سوریه را شکست داد، در حالی که تیم ملی امارات با پیروزی ۷–۶ در ضربات پنالتی برابر الجزایر، مدافع عنوان قهرمانی، پس از تساوی ۱–۱، به مرحله نیمه‌نهایی راه یافته بود.


جام عرب؛ وداع تلخ «شاهین‌های سبز» با رؤیای قهرمانی

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)
تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)
TT

جام عرب؛ وداع تلخ «شاهین‌های سبز» با رؤیای قهرمانی

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)
تیم ملی پادشاهی عربی سعودی راه رسیدن به دروازه اردن را گم کرد (عکس: سعد العنزی)

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی با شکست یک بر صفر برابر اردن در دیدار نیمه‌نهایی جام عرب ۲۰۲۵ قطر، از صعود به فینال بازماند و وداعی زودهنگام با این رقابت‌ها داشت.

اردن با این پیروزی تاریخی، برای نخستین بار جواز حضور در دیدار پایانی جام عرب را به دست آورد و در فینال به مصاف تیم ملی مغرب خواهد رفت؛ تیمی که پیش‌تر با برتری ۳ بر صفر مقابل امارات راهی فینال شده بود.

در این دیدار، شاگردان هروه رنار، سرمربی فرانسوی سعودی، با وجود برتری نسبی در مالکیت توپ و ایجاد فشار از ابتدای مسابقه، نتوانستند دفاع منسجم اردن را از پیش رو بردارند؛ مسئله‌ای که بار دیگر ضعف این تیم در گلزنی را آشکار کرد و نگرانی‌ها را پیش از حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ افزایش داد.

تیم ملی پادشاهی عربی سعودی در ورزشگاه البیت هواداران خود را ناامید کرد (عکس: بشیر صالح)

تک‌گل مسابقه در دقیقه ۶۶ رقم خورد؛ جایی که ارسال دقیق محمود مرضی با ضربه سر نزار رشدان به گل تبدیل شد.
در دقیقه پنجم وقت‌های تلف‌شده نیز ولید الاحمد، مدافع سعودی، پس از خطا روی علی علوان که در موقعیت تک‌به‌تک قرار داشت، با کارت قرمز از زمین اخراج شد.

سعودی بازی را هجومی آغاز کرد، اما حملات این تیم راه به جایی نبرد و اردن نیز با سازمان‌دهی دفاعی مناسب و ضدحملات هدفمند، جریان مسابقه را کنترل کرد.

در نیمه نخست، بازیکنان سعودی در دقیقه ۳۹ به‌دلیل برخورد توپ با دست مدافع اردن خواستار اعلام ضربه پنالتی شدند، اما داور پس از بازبینی صحنه توسط کمک‌داور ویدئویی، این صحنه را خطا تشخیص نداد.

در نیمه دوم، اردن با جسارت بیشتری ظاهر شد و به گل رسید. پس از آن، سعودی فرصت‌هایی برای جبران داشت که مهم‌ترین آن در دقیقه ۷۰ با شوت فراس البریکان رقم خورد، اما یزید ابولیلی، دروازه‌بان اردن، با واکنشی دیدنی مانع گل شد.

ولید الاحمد در دقایق پایانی مسابقه کارت قرمز دریافت کرد(عکس: بشیر صالح)

همچنین صالح الشهری در دقیقه ۸۷، در موقعیتی تک‌به‌تک، بهترین فرصت سعودی را از دست داد.

پیش از آغاز مسابقه، بازیکنان اردن با در دست داشتن پیراهن یزن النعیمات، مهاجم مصدوم خود که به‌دلیل پارگی رباط صلیبی ادامه رقابت‌ها را از دست داده است، همبستگی‌شان را با او نشان دادند.


اسطوره سینما آنتونی هاپکینز در «البحر الأحمر»: زندگی‌ام فراتر از آن چیزی بود که انتظار داشتم

بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)
بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)
TT

اسطوره سینما آنتونی هاپکینز در «البحر الأحمر»: زندگی‌ام فراتر از آن چیزی بود که انتظار داشتم

بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)
بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)

پس از کارنامه‌ای سینمایی که نزدیک به شش دهه را در برگرفته است، اسطورهٔ بازیگری جهان، آنتونی هاپکینز، چهارشنبه‌شب در جشنوارهٔ فیلم دریای سرخ در جدّه روی صحنه رفت؛ تا گفت‌وگویی طولانی ارائه کند که آمیزه‌ای از طنز، فلسفه و خاطرات حرفه‌ای نادر بود. در طول یک ساعت کامل، هاپکینز—که وارد دههٔ نهم زندگی شده—با ذهنی هوشیار و آمادگی برای مرور مسیر حرفه‌ای خود ظاهر شد و از نگاهش به بازیگری، نوشتن، موسیقی و جزئیات شخصیت‌های ماندگاری که حافظهٔ سینما را ساخته‌اند، سخن گفت.
هاپکینز، برندهٔ دو اسکار بهترین بازیگر برای نقش‌هایش در «سکوت بره‌ها» (۱۹۹۱) و «پدر» (۲۰۲۰)، خطوط اصلی مسیر هنری خود را چنین ترسیم کرد: «زندگی‌ام بسیار فراتر از آن چیزی پیش رفت که انتظارش را داشتم. هنوز هم احساس می‌کنم شخص دیگری این مسیر را برایم نوشته است». این زبان شگفتی‌زدگی کلید فهم رابطهٔ او با هنر، انتخاب‌های بازیگری‌اش و حتی زندگی شخصی‌اش است.

هانیبال لکتر... نبوغ شر

شخصیت «هانیبال لکتر» یکی از برجسته‌ترین نقش‌های هاپکینز است. او در این گفت‌وگو به تفصیل دربارهٔ این شخصیت در «سکوت بره‌ها» صحبت کرد و خوانشی متفاوت از شیوهٔ ساخت نقش ارائه داد. هاپکینز توضیح داد که: «من تلاش نکردم شرّ را بفهمم؛ فقط سعی کردم یک ماشین بدون احساس را بازی کنم.»

شخصیت «هانیبال لکتر» یکی از قوی‌ترین شخصیت‌هایی است که هاپکینز در طول مسیر حرفه‌ای خود ارائه کرده است (IMDb)

او باور دارد جذابیت لکتر از آن‌جاست که همچون «مفیستوفیلس» (نامی برای شیطان)، نقاط ضعف انسان و عمق شکنندگی‌اش را می‌داند. او همچنین راز یکی از مشهورترین مؤلفه‌های نقش را فاش کرد: «اگر بدون پلک‌زدن به یک سگ یا گربه نگاه کنید... می‌ترسد. این قدرت چشم است». همان چیزی که پایهٔ «نگاه ثابت» ترسناک لکتر شد.

میان تاریخ و خیال

وقتی از او پرسیدند ترجیح می‌دهد شخصیت‌های تاریخی را بازی کند یا شخصیت‌های خیالی، پاسخی داد که توجه سالن را جلب کرد: «همهٔ شخصیت‌ها خیالی‌اند... ما هم خیالی هستیم!»
او توضیح داد که هنگام آماده‌سازی نقش‌ها، حتی در مورد شخصیتی پیچیده مثل ریچارد نیکسون، خود را در پژوهش‌های طولانی‌مدت غرق نمی‌کند: «کمی تحقیق می‌کنم، اما اطلاعات زیاد ذهن را شلوغ می‌کند. مغز باید از آشوب خالی باشد.»
از نظر او بازی در نقش یک شخصیت تاریخی، بازآفرینی است، نه بازتولید واقعیت: «نیکسون من، نیکسون واقعی نیست... او نسخهٔ الیور استون است.»
او سپس خاطره‌ای طنزآمیز از روز تست گریم نقش نیکسون تعریف کرد؛ روزی که تیم گریم برایش بینی مصنوعی گذاشت، اما پس از برداشتن آن، ناگهان خطوط چهره نیکسون را در آینه دید و گفت: «یک کلاه، یک کفش، یک ضربهٔ کوچک گریم... کافی است تا ناگهان وارد روح شخصیت شوی.»

آنتونی هاپکینز در نمایی از «سکوت بره‌ها»

ترس... سایهٔ بازیگر و سوخت او

محور قوی‌تر سخنان هوبکنز دربارهٔ «ترس» بود؛ جایی که بی‌درنگ توجه‌ها را جلب کرد که چگونه این اسطورهٔ سینما و دارندهٔ نشان امپراتوری بریتانیا (CBE) می‌گوید: «ترس از شکست تمام زندگی‌ام همراهم بوده است، اما روبه‌رو شدن با آن در نتیجهٔ سلسله‌ای از حمایت‌ها و هل‌دادن‌هایی بود که از سوی کارگردانان و بازیگرانی که کنارم بودند دریافت کردم.» او داستانی تأثیرگذار دربارهٔ یکی از بازیگران آمریکایی تعریف کرد که هنگام تمرین‌های فیلم «نیکسون» تلاش کرده بود او را خرد کند. هابکینز می‌گوید به اولیور استون مراجعه کرد و خواست که از فیلم کنار گذاشته شود، زیرا احساس نمی‌کرد که توانایی ایفای نقش را دارد. پاسخ قاطع استون این بود: «تو هیچ جا نخواهی رفت. این نقش را بازی می‌کنی... چه تبدیل به موفقیت شود، چه یک شکست تمام‌عیار.»
هاپکینز ، یکی از مشهورترین و پربارترین بازیگران بریتانیایی در پاسخ به پرسشی از یکی از حاضران دربارهٔ راه رهایی از ترس در فرهنگ‌های محافظه‌کار، یکی از صریح‌ترین پاسخ‌هایش را داد: «وقتی بچه هستیم همیشه احمق به نظر می‌رسیم... بعد بزرگ می‌شویم و تجربه‌های احمقانه و خطرناک می‌کنیم... این زندگی است!» و ادامه داد: «نمی‌توانید از کودک بخواهید حرکت نکند یا حرف نزند... باید جرئت کنید کارها را انجام دهید... حتی اگر مردم به شما بخندند.»

آنتونی هوبکنز (جشنواره)

 

موسیقی... عشق نخست

در محور دیگری، هاپکینز دربارهٔ شیفتگی‌اش به موسیقی سخن گفت؛ هنری که به روح او نزدیک‌تر است. او توضیح داد که همسرش نخستین مشوق ورودش به این حوزه بوده و برای مخاطبان تعریف کرد که همسرش او را به نوشتن، آهنگ‌سازی و نقاشی تشویق کرده، با اینکه خود او به توانایی‌اش در هیچ‌یک از این مهارت‌ها باور نداشت. تا اینکه ارکسترهای جهانی، آثار او را در ریاض در سال ۲۰۲۳ نواختند. او با اشاره به شوپنهاور گفت: «موسیقی فراتر از تجربهٔ انسانی است... نمی‌توان آن را با کلمات بیان کرد.»
تماشاگران پس از پایان نشست با تصویر تازه‌ای از هاپکینز سالن را ترک کردند: فقط بازیگر نابغه‌ای نیست که «هانیبال لکتر»، «نیکسون» و «اودین» را آفریده؛ بلکه حکیمی است که زندگی، هنر و موسیقی را با شفافیتی شگفت‌آور تأمل می‌کند؛ نشستی که ترکیبی از طنز، فلسفه و سرکشی بود و با تشویق طولانی برای مردی به پایان رسید که از مرز شهرت عبور کرده و به مرحله‌ای آرام‌تر و عمیق‌تر رسیده؛ مرحله‌ای که خود او آن را «معجزهٔ بودن» می‌نامد.