مذاکرات سعودی و عراق برای اجرای تفاهم‌نامه‌ها

وزرای خارجه دو کشور پرونده‌های منطقه‌ای و بین‌المللی را در ریاض بررسی کردند

مذاکرات سعودی و عراق برای اجرای تفاهم‌نامه‌ها
TT

مذاکرات سعودی و عراق برای اجرای تفاهم‌نامه‌ها

مذاکرات سعودی و عراق برای اجرای تفاهم‌نامه‌ها

پس از امضای تفاهم‌نامه‌های مشترک میان سعودی و عراق در ریاض و بغداد طی دو سال گذشته و در زمینه‌ها و بخش‌های مختلف، دو کشور اکنون علاوه بر تلاش‌های متقابل برای تقویت امنیت و صلح در منطقه، به دنبال تکمیل فعال‌سازی این تفاهم نامه‌ها و پیشبرد آنها هستند.
فؤاد حسین وزیر خارجه عراق، روز دوشنبه، به دعوت شاهزاده فیصل بن فرحان همتای سعودی خود، سفر رسمی خود به ریاض را آغاز کرد. وی در روز اول سفر با نایف الحجرف دبیرکل شورای همکاری کشورهای خلیج در مقر دبیرخانه دیدار کرد.
احمد الصحاف سخنگوی وزارت امور خارجه عراق اعلام کرد: فؤاد حسین که به دعوت شاهزاده فیصل بن فرحان به ریاض سفر کرده‌است در خصوص مناسبات دوجانبه و راهکارهای توسعه و تقویت آن در راستای منافع مشترک، حمایت از سرمایه‌گذاری و مبادله تجاری و تقویت روندهای همکاری توسعه‌محور گفت‌وگو کردند.
دو طرف همچنین دربارهٔ اوضاع منطقه‌ای و بین‌المللی و بازتاب آن بر کشورهای منطقه و لزوم برخورداری از دیدگاهی مشترک برای تقویت ثبات و حمایت ار راهکارهای جمعی به منظور تحقق توسعه مطلوب به تبادل نظر پرداختند.
الصحاف اعلام کرده‌است که نمایندگان دو کشور مهم‌ترین نتایج نشست‌های کمیته هماهنگی عالی بین دو کشور و همچنین راه‌های پیشبرد آن برای تکمیل فعال سازی یادداشت‌های تفاهمی که بین بغداد و ریاض امضا شده‌است را بررسی می‌کنند.
وی افزوده‌است که وزرای امور خارجه دو کشور به رایزنی دربارهٔ اهمیت تکیه بر تلاش‌های متقابل در تقویت امنیت و صلح منطقه علاوه بر بررسی خلاصه ای از مسائل منطقه ای و بین‌المللی و بازتاب‌های آن بر منافع مشترک خواهند پرداخت.
وزیر امور خارجه عراق در دیدار با دبیرکل شورای همکاری خلیج در شهر ریاض دربارهٔ شماری از موضوعات مرتبط با کار و فعالیت مشترک عربی بحث و تبادل نظر کرد.
دو طرف در این دیدار بر لزوم فعال سازی سازوکار مشترک با شورای همکاری در راستای انعکاس عمق روابط و منافع مشترک تأکید کردند.
دبیرکل شورای همکاری در دیدار خود با فؤاد حسین تأکید کرد که شورا در اقدامات انجام شده از سوی عراق برای حفظ حاکمیت، امنیت و ثبات در کنار این کشور ایستاده‌است.
الحجرف بر مواضع قاطع شورای همکاری در قبال عراق و اهمیت حفظ تمامیت ارضی، حاکمیت کامل، هویت عربی، ساختار اجتماعی و وحدت ملی تأکید کرد.



چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.