صباح الخالد برای سومین بار نخست‌وزیر دولت کویت شد.. وعده برای «حل» بحران‌ها

ایجاد دو وزارتخانه جدید «تقویت شفافیت» و «ارتباطات و فناوری اطلاعات»

صباح الخالد برای سومین بار نخست‌وزیر دولت کویت شد.. وعده برای «حل» بحران‌ها
TT

صباح الخالد برای سومین بار نخست‌وزیر دولت کویت شد.. وعده برای «حل» بحران‌ها

صباح الخالد برای سومین بار نخست‌وزیر دولت کویت شد.. وعده برای «حل» بحران‌ها

پس از بیش از یک ماه از استعفای دولت کویت به ریاست شیخ صباح الخالد الحمد الصباح به دلیل بروز اختلافات با پارلمان این کشور، شیخ نواف الاحمد الجابر الصباح امیر کویت شامگاه سه شنبه، طی فرمانی با تشکیل دولت جدید این کشور به نخست‌وزیری شیخ صباح الخالد موافقت کرد.
شیخ صباح الخالد کمتر از دو ماه پیش و به دنبال بروز تنش میان دولت تحت رهبری وی و پارلمان کویت، استعفای دولت را تقدیم امیر این کشور کرده و شیخ نواف الاحمد نیز در ۲۴ ژانویه یعنی یک هفته پس از آن، ضمن موافقت با درخواست استعفا، دستور داد که شیخ صباح الخالد به عنوان نخست‌وزیر مأمور تشکیل کابینه برای سومین بار تعیین شود.
ترکیب دولت جدید شاهد تغییراتی در ۴ وزارتخانه است به طوری که انس الصالح معاون نخست‌وزیر و وزیر امور هیئت دولت، فیصل المدلج وزیر تجارت و صنعت، نواف الیاسین وزیر دادگستری و عبدالله معرفی وزیر خدمات و مسکن در ترکیب وزرای پیشنهادی جای ندارند.
در ترکیب دولت جدید کویت حمد جابر العلی به عنوان معاون نخست‌وزیر و وزیر دفاع و عبدالله الرومی به عنوان معاون نخست‌وزیر و وزیر دادگستری و تقویت شفافیت معرفی شده‌است.
همچنین مشعان العتیبی وزیر برق، آب و انرژی تجدیدپذیر و وزیر امور اجتماعی و توسعه جامعه، شایع الشایع وزیر مشاور در امور مسکن، شهرداری‌ها و و توسعه عمرانی و عبدالله السلمان به عنوان وزیر تجارت و صنعت معرفی شده‌است.
پس از تفکیک وزارتخانه‌های آموزش و پرورش و آموزش عالی، محمد عبد اللطیف الفارس نیز به عنوان وزیر نفت و وزیر آموزش عالی و رنا عبدالله عبدالرحمن الفارس وزیر کارهای عمومی و وزیر مشاور در امور ارتباطات و فناوری اطلاعات پیشنهاد شده‌است.
همچنین وزرای بهداشت، امور خارجه، اوقاف، کشور، دارایی و رسانه و جوانان در سمت‌های خود ابقا شده‌اند.
نخست‌وزیر کویت اسامی کابینه جدیدش را به امیر کویت ارائه کرد.
نخست‌وزیر کویت در بیانیه ای گفته‌است که دو وزارتخانه جدید شامل وزارت دولت برای ارتقای شفافیت و وزارت دولت در امور ارتباطات و فناوری اطلاعات در دولت ایجاد شده‌است.
ابراز امیدواری کرده‌است که با تشکیل دولت جدید در این کشور، تلاش‌ها در راستای مبارزه با فساد اداری و مالی در داخل و خارج از دولت افزایش یابد.



پلی میان سه رودخانه… ترجمه‌ای انگلیسی و تصویری از رؤیاهای نجیب محفوظ

نجیب محفوظ در بالکن کافه‌اش مشرف به میدان التحریر در قاهره، سال ۱۹۸۸ (فرانس پرس)
نجیب محفوظ در بالکن کافه‌اش مشرف به میدان التحریر در قاهره، سال ۱۹۸۸ (فرانس پرس)
TT

پلی میان سه رودخانه… ترجمه‌ای انگلیسی و تصویری از رؤیاهای نجیب محفوظ

نجیب محفوظ در بالکن کافه‌اش مشرف به میدان التحریر در قاهره، سال ۱۹۸۸ (فرانس پرس)
نجیب محفوظ در بالکن کافه‌اش مشرف به میدان التحریر در قاهره، سال ۱۹۸۸ (فرانس پرس)

با صداقتی نادر، رمان‌نویس لیبیایی-بریتانیایی «هشام مطر» ترجمه‌اش از کتاب «رؤیاهای آخر» نجیب محفوظ را با یک اعتراف آغاز می‌کند.
مطر در تنها دیدارشان در دهه ۹۰ میلادی، از محفوظ پرسید که نویسندگانی را که به زبانی غیر از زبان مادری‌شان می‌نویسند، چگونه می‌بیند؟

این پرسش بازتاب دغدغه‌های نویسنده‌ای جوان بود که در آمریکا متولد شده و مدتی در قاهره زندگی کرده بود، پیش از آنکه برای در امان ماندن از رژیم معمر قذافی (که پدر مخالفش را ربوده بود) به بریتانیا برود و در مدرسه‌ای شبانه‌روزی با هویتی جعلی نام‌نویسی کند.
و پاسخ محفوظ، همانند سبک روایت‌اش، کوتاه و هوشمندانه بود: «تو به همان زبانی تعلق داری که به آن می‌نویسی.»

«خودم را یافتم... رؤیاهای آخ

اما مطر اعتراف می‌کند که در بازخوانی‌های بعدی‌اش از آن گفتگو، چندین بار خود را در حال افزودن حاشیه‌ای یافت که محفوظ هرگز نگفته بود: خلاصه‌ای که می‌گفت: «هر زبان، رودخانه‌ای است با خاک و محیط خودش، با کرانه‌ها و جریان‌ها و سرچشمه و دهانه‌ای که در آن می‌خشکد. بنابراین، هر نویسنده باید در رودخانه زبانی شنا کند که با آن می‌نویسد.»

به این معنا، کتاب «خودم را یافتم... رؤیاهای آخر» که هفته گذشته توسط انتشارات «پنگوئن» منتشر شد، تلاشی است برای ساختن پلی میان سه رودخانه: زبان عربی که محفوظ متن اصلی‌اش را به آن نوشت، زبان انگلیسی که مطر آن را به آن برگرداند، و زبان لنز دوربین همسر آمریکایی‌اش «دیانا مطر» که عکس‌های او از قاهره در صفحات کتاب آمده است.

مطر با انتخاب سیاه و سفید تلاش کرده فاصله زمانی بین قاهره خودش و قاهره محفوظ را کم کند (عکس‌: دیانا مطر)

کاری دشوار بود؛ چرا که ترجمه آثار محفوظ، به‌ویژه، همواره با بحث و جدل‌هایی همراه بوده: گاهی به‌خاطر نادقیق بودن، گاهی به‌خاطر حذف بافت و گاهی هم به‌خاطر دستکاری در متن.
اندکی از این مسائل گریبان ترجمه مطر را هم گرفت.
مثلاً وقتی رؤیای شماره ۲۱۱ را ترجمه کرد، همان رؤیایی که محفوظ خود را در برابر رهبر انقلاب ۱۹۱۹، سعد زغلول، می‌یابد و در کنارش «امّ المصریین» (لقب همسرش، صفیه زغلول) ایستاده است. مطر این لقب را به‌اشتباه به «مصر» نسبت داد و آن را Mother Egypt (مادر مصر) ترجمه کرد.

عکس‌ها حال و هوای رؤیاها را کامل می‌کنند، هرچند هیچ‌کدام را مستقیماً ترجمه نمی‌کنند(عکس‌: دیانا مطر)

با این حال، در باقی موارد، ترجمه مطر (برنده جایزه پولیتزر) روان و با انگلیسی درخشانش سازگار است، و ساده‌گی داستان پروژه‌اش را نیز تداعی می‌کند: او کار را با ترجمه چند رؤیا برای همسرش در حالی که صبح‌گاهی در آشپزخانه قهوه می‌نوشید آغاز کرد و بعد دید ده‌ها رؤیا را ترجمه کرده است، و تصمیم گرفت اولین ترجمه منتشرشده‌اش همین باشد.
شاید روح ایجاز و اختصار زبانی که محفوظ در روایت رؤیاهای آخرش به‌کار برده، کار مطر را ساده‌تر کرده باشد.
بین هر رؤیا و رؤیای دیگر، عکس‌های دیانا مطر از قاهره — شهر محفوظ و الهام‌بخش او — با سایه‌ها، گردوغبار، خیالات و گاه جزئیات وهم‌انگیز، فضا را کامل می‌کنند، هرچند تلاش مستقیمی برای ترجمه تصویری رؤیاها نمی‌کنند.

مطر بیشتر عکس‌های کتاب را بین اواخر دهه ۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ گرفته است(عکس‌: دیانا مطر)

در اینجا او با محفوظ در عشق به قاهره شریک می‌شود؛ شهری که از همان جلسه تابستانی با نویسنده تنها برنده نوبل ادبیات عرب، الهام‌بخش او شد.
دیانا مطر با انتخاب سیاه و سفید و تکیه بر انتزاع در جاهایی که می‌توانست، گویی تلاش کرده پلی بسازد بین قاهره خودش و قاهره محفوظ.
هشام مطر در پایان مقدمه‌اش می‌نویسد که دلش می‌خواهد محفوظ را در حالی تصور کند که صفحات ترجمه را ورق می‌زند و با همان ایجاز همیشگی‌اش می‌گوید: «طبعاً: البته.»
اما شاید محتمل‌تر باشد که همان حکم نخستش را دوباره تکرار کند: «تو به همان زبانی تعلق داری که به آن می‌نویسی.»
شاید باید بپذیریم که ترجمه — نه‌فقط در این کتاب بلکه در همه‌جا — پلی است، نه آینه. و همین برایش کافی است.