رزیار؛ کارگاه محصولات پوست آرامکو سعودی از عصاره گل های طائف

تولید ۶ محصول مراقبت از پوست توسط زنان سعودی

طائف به دو گل محمدی و رز صورتی معروف است (الشرق الاوسط)
طائف به دو گل محمدی و رز صورتی معروف است (الشرق الاوسط)
TT

رزیار؛ کارگاه محصولات پوست آرامکو سعودی از عصاره گل های طائف

طائف به دو گل محمدی و رز صورتی معروف است (الشرق الاوسط)
طائف به دو گل محمدی و رز صورتی معروف است (الشرق الاوسط)

شرکت آرامکو سعودی چهارشنبه (۷ آوریل) از راه اندازی کارگاه محصولات مراقبت از پوست از طریق عصاره گل های استان طائف خبر داد.
کارگاه «رزیار» از جمله پروژه های این شرکت در حوزه اجتماعی و حمایت از صنایع کوچک و توانمند سازی زنان است.
وبسایت این کارگاه برای فروش آنلاین محصولات رزیار راه اندازی شد.
نبیل النعیم معاون امور آرامکو سعودی گفت «این شرکت با سابقه بیش از ۸۰ سال بر این باور است که تحقق توسعه جامع مسئولیت همگانی بوده و همه گروه های جامعه باید برای دست یابی به آن تلاش کنند
. آرامکو از بدو تاسیس تا کنون نقش پررنگی در بروز ارزش های شهروندی و مسئولیت اجتماعی ایفا کرده است.
این شرکت با توجه به نقش خود در راستای خدمت به جامعه و تلاش برای ترقی آن دست به طرح های متعدد و برنامه های اجتماعی زده و هدف از آن جمایت از گروه های کم درآمد از طریق فرصت آفرینی برای آنها و خانواده هایشان بوده است».
النعیم یادآور شد «آرامکو سعودی برای تغییر سازنده و مثبت زندگی مردم و جامعه درصدد استفاده از منابع طبیعی در سراسر کشور است».
او گفت «کارگاه محصولات پوست آرامکو از جمله طرح های زنجیره ای و اجتماعی این شرکت برای تقویت مفهوم شهروندی به عنوان یک ارزش اصلی است».
این مقام آرامکو سعودی افزود «ما طرح های متعددی مثل طرح کاشت قهوه در جازان و زنبور داری در منطقه باحه و حمایت از ماهیگیران در منطقه ینبع و بیش و خیاطی در قیطان و گلدوزی در منطقه شرقیه اجرا کردیم».
از سوی دیگر فهد الغامدی سرپرست گروه شهروندی آرامکو سعودی اظهار کرد «کار این کارگاه با وبسایت آن استارت خورد. این یک بازار بدیل و از جمله مهم ترین کانال های بازاریابی است.
هدف این پروژه زنان که توسط زنان سعودی انجام می شود توانمند سازی و افزایش حضور زنان در جامعه و پررنگ کردن مسئولیت اجتماعی آن در راستای تحقق اهداف ملی بلند پروازانه است.
توانمند سازی زنان در حوزه صنایع و مهارت آموزی آنان در بخش تولیدی و پست های رده بالا ضروری به نظر می رسد».
طائف به دو گل محمدی و رز صورتی معروف است که به مردم به آنها کل طائفی می گویند.
راه اندازی کارگاه محصولات مراقبت از پوست از طریق عصاره گل های طائفی همچون پروژه های کشت قهوه و زنبور داری یکی از طرح های اجتماعی و شهروند محورانه آرامکو است.
فاینانس ساخت و ساز و بخش آموزش و مهارت ورزی و تعمیرات و عملیاتی کارگاه رزیار توسط آرامکو سعودی تامین می شود.
هدف تولید ۱۰۰ هزار قلم از محصولات مراقبت از پوست در سال توسط زنان سعودی با توجه به معیارها و استاندارهای بین المللی است.
زنان تولید گر سعودی برای ساخت محصولات مراقبت از پوست از طریق روغن گل محمدی طائف مورد آموزش قرار می گیرند و در این کارگاه استخدام می شوند.
هدف دیگر این پروژه حمایت از منابع طبیعی و مهارت ورزی نیروهای بومی برای برقراری نظام تجاری پایدار در سعودی و حفظ فرهنگ و آداب و رسوم و افزایش رشد تولید بومی است.
۶ محصول لوسیون و کرم بدن و کرم دست و لوسیون دست و شاور ژل و خوشبو کننده های بدن توسط کارگاه رزیار تولید می شود.



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.