حیات الفهد به الشرق الاوسط: «مارگارت» نقطه التقای فرهنگ عربی و غربی است

حیات الفهد به الشرق الاوسط: «مارگارت» نقطه التقای فرهنگ عربی و غربی است
TT

حیات الفهد به الشرق الاوسط: «مارگارت» نقطه التقای فرهنگ عربی و غربی است

حیات الفهد به الشرق الاوسط: «مارگارت» نقطه التقای فرهنگ عربی و غربی است

حیات الفهد بازیگر کویتی در سریال «مارگارت» نقش یک بانوی اشرافی عربی بریتانیایی را بازی می کند. این سریال در ماه رمضان امسال پخش می شود.

او می گوید که سریال «مارگارت» درباره وجوه مشترک و بررسی دو فرهنگ عربی و بریتانیایی است. مارگارت یک بانوی سختگیر است که آداب و رسوم غربی و عربی را یکجا جمع کرده. او گرفتار مشکلات و چالش های متعددی در سریال می شود و مخاطبان را به دهه هفتاد میلادی می برد.

الفهد در گفتگو با الشرق الاوسط خاطر نشان کرد «استایل مارگارت الهام گرفته از استایل ملکه بریتانیا است. تمام زنان از استایل و شیک پوشی ملکه الیزابت خوششان می آید و اینکه چطور ملکه الیزابت آداب و رسوم گذشته را حفظ کرده است».

این بازیگر شناخته شده یاد آور شد «مارگارت یک داستان تخیلی است و سرگذشت شخصیت واقعی نیست و به هیچ چهره یا فرد حقیقی اشاره ندارد».

او اظهار کرد «خیلی از زنان در کشورهای عربی مثل مارگارت هستند».

حیات الفهد درباره ویژگی سریال مارگارت افزود «موضوع جدیدی در این سریال مطرح شده و آن بررسی نقاط مشترک بین دو فرهنگ به شدت متفاوت از نظر ظاهر و مضمون است. این سریال به بررسی مسائل متعدد و مهمی می پردازد که در دو فرهنگ مشترک هستند. برخی از این مسائل عجیب و غریب هستند و تا کنون به آنها اشاره نشده است».

الفهد معتقد است که شخصیت مارگارت که سالیان سال در لندن زندگی کرده گویای «دلبستگی شدید خلیجی ها به ویژه کویتی ها به شهر لندن» است. بازگشت مارگارت به کویت به مذاق اعضای خانواده اش خوش نیامد و آنها در قسمت های اول سریال در صدد انتقام از او برمی آیند و از مارگارت متنفر می شوند اما گویا اتفاقات دیگری پشت پرده است که رفته رفته در قسمت های بعدی مشخص می شود.

قسمت اول سریال با قهرمانان فیلم شروع شد که درباره سرگذشت مارگارت حرف می زدند. پدربزرگ مارگارت بریتانیایی و پدر همسرش کویتی بوده اند و یک بیزنس مشترک درباره اسب سواری داشتند. ازدواج مارگارت هم یک معامله بود. همه می خواهند او را از سر راه بردارند اما موفق نمی شوند و مارگارت با هوش و ذکاوت فوق العاده مغز متفکر خانواده می شود. او زن دوم است و به شوهرش حتی از زن اولش نزدیک تر می شود. این فیلم رویدادهای دوره ای است که در آن چند همسری رواج داشته.

حیات الفهد درباره اینکه چرا خیلی از سریال های رمضانی خلیجی اتفاقات دهه های گذشته را بازگو می کنند گفت «مردم دوست دارند در کل به گذشته برگردند و دوست دارند فیلم هایی درباره اتفاقات گذشته نگاه کنند».

این بازیگر کویتی توضیح داد «نه تنها بزرگسالان بلکه جوانان و کودکان هم دوست دارند فیلم درباره دوران گذشته ببینند چون جوانان آشنایی چندانی با آن دوران ندارند و رویدادها برایشان جالب و بسیار متفاوت از اتفاقات کنونی است».

حیات الفهد در ماه رمضان پارسال نقش اول سریال «ام هارون» را بازی کرد. ام هارون جنجال فراوانی به پا کرد چون برخی معتقد بودند که سریال به مسائل و مشکلات یهودیان پرداخته است. الفهد امسال در سریال «مارگارت»‌ آداب و رسوم و فرهنگ ها را از دو زاویه متفاوت عربی و بریتانیایی به تصویر می کشد.
سریال مارگارت ۳۰ قسمت و ساخته باسل الخطیب است. علی و محمد شمس فیلم نامه نویس هستند. نقش های اصلی مارگارت را حیات الفهد و حسن البلام و هبه الدری و بشار الشطی و حمد العمانی و لیالی دهراب و نور و ریم ارحمه و نور الشیخ بازی می کنند.
مارگارت از همان قسمت اول با اغلب شخصیت های سریال به نوعی ارتباط پیدا می کند.



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.