استایل های رمضانی؛ آغوش باز غرب برای فرهنگ شرقی

کم شدن ترافیک و ایجاد وقت کافی برای ابتکار در دوره کرونا    

مجموعه مخصوص ماه رمضان برند لورو پیانا
مجموعه مخصوص ماه رمضان برند لورو پیانا
TT

 استایل های رمضانی؛ آغوش باز غرب برای فرهنگ شرقی

مجموعه مخصوص ماه رمضان برند لورو پیانا
مجموعه مخصوص ماه رمضان برند لورو پیانا

دست اندرکاران حوزه مد تا قبل از سال ۲۰۲۰ همواره از دست فشار کاری گلایه می کردند و کلافه بودند چون طراحان حدود ۸ مجموعه در سال ارائه می کردند. بماند که آنها باید در مناسبت ها و برنامه های ویژه شرکت می کردند. راف سیمونز مدیر سابق «دیور» به صراحت گفت قرارداد کاری ام را با خانه مد معروف فرانسوی تمدید نکردم چون فشار کاری اینقدر زیاد است که جایی برای ایده پردازی و اجرای ایده های نوین باقی نمی ماند و در نتیجه همواره خلاقیت و نوآوری کم داشتیم. البته کم نیستند طراحان لباسی که مثل راف سیمونز کلافه شده اند و در هر مناسبتی می گویند که تنها آرزویشان وقت کافی برای استراحت و تفکر است اما در آن دوره وقت تنگ بود. ورق در سال ۲۰۲۰ برگشت و آنها دیگر بهانه ای برای گلایه نداشتند. سرنوشت طوری رقم خورد که همه گیری کرونا وقت کافی در اختیارشان قرار داد. طراحان لباس برای عرضه مجموعه های جدید دیگر قید و بند نداشتند چون تمامی برنامه های زمانی به هم خورد و آنها مجبور نبودند که برای طراحی کالشکن های جدید به فکر نیازمندی بازار جهانی باشند. وقفه اتفاق افتاد و این وقفه به نفع خریداران هم بود. کالکشن های جدید با توجه به ذوق و سلیقه بازار خاورمیانه در ماه رمضان طراحی شده است. ماه رمضان برای طراحان مد فرصت طلایی است تا شاید بتوانند بخشی از زیان ناشی از محدودیت ها و تعطیلی کسب و کارها را جبران کنند. عده ای بر این باورند که کرونا هنوز تمام نشده و به تبع آن رعایت فاصله اجتماعی و استفاده از ماسک هم لغو نشده اند. پس نمی شود مهمانی های افطاری و سحری آنچنانی ترتیب داد و اینک فقط اعضای خانواده و یکی دو نفر دوست و آشنا به این مناسبت دور هم جمع می شوند. اما نباید از این نکته غافل بود که همه با توجه به محدودیت های کرونایی با فشار روحی روبرو هستیم و می خواهیم هر طوری که شده زندگی به روال عادی بازگردد. اگر خرید محصولات فشن موجب تقویت روحیه می شود پس چرا که نه؟

با این اوصاف، طراحان لباس شرقی و غربی با توجه به نیازمندی مردم تلاش کردند که با فوت و فن های گوناگون طرح های ویژه مثل قفطان و عبایه و پیراهن های مجلسی شیک و پوشیده به نمایش بگذارند تا شاید ضرر و زیان ۲۰۲۰ را جبران کنند. فروش محصولات فشن در ۲۰۲۰ کاهش چشمگیری داشت و برخی کمپانی ها را به اعلام ورشکستگی کشاند. حالا آنچه طراحان و دست اندرکاران صنعت مد را ذوق زده کرده این است که پیش بینی های بازار امسال از فروش دو میلیارد دلار در ماه رمضان در سعودی و امارات خبر می دهد.

نتایج پژوهش ها نشان می دهد که محصولات فشن و الکترونیک از جمله پرفروش ترین ها در منطقه هستند. ۴۸ درصد مصاحبه شوندگان گفتند که به رغم همه گیری از فروشگاه های لباس و زیورآلات آنلاین خرید می کنند.
تدارکات ماه رمضان چند ماه پیش آغاز شد. برند سعودی «لیم» مجموعه جدیدی با فروش محدود در ماه آوریل در تمامی بوتیک های این برند در خاورمیانه و همچنین از طریق آنلاین در سعودی عرضه کرد. برندهای جهانی در ماه رمضان بر سر سودآوری بیشتر رقابت می کنند اما «لیم» کالکشن شیکی عرضه کرده. استایل های مجموعه بسیار پوشیده اما مدرن هستند. قیمت ها هم مناسب است.

«لیم» که دقیقا می داند بانوان خریدار چه می خواهند به طرح های سراسر رنگ های بهاری و تابستانه و شادی و امید مزین به خط عربی با خطاطی شاکر از سعودی روی آورده. شادی و امید تیتر درشت این مجموعه است. «لیم» از پارچه ای متناسب با حال و هوای عربی مثل پارچه های نرم شیفون و پنبه و جرسی استفاده کرده و طرح های توپ توپی رنگی و منگوله دار و اشکال هندسی به کار برده است.
مدل های شیک رمضانی فقط مخصوص برندهای خاورمیانه نبود بلکه طراحان جهانی نیز وارد کارزار فشن ماه رمضان شدند چون هم می دانند که ماه رمضان چقدر سودآور است و هم اینکه در صدد کسب رضایت زنان عرب هستند.

«لورو پیانا» مجموعه ای از قفطان ها با رنگ های گرم بیابانی و گلدوزی های سنتی شرقی عرضه کرد.
نکته جالب توجه این است که برندهای جهانی امسال در حمایت از طراحان عرب سنگ تمام گذاشتند. برخی از خانه های مد معروف جهان با برخی از طراحان عرب همکاری و گروه دیگری مثل وبسایت شرکت آنلاین «فارفچ» کالکشن های برخی از طراحان عرب را منتشر کردند.
«فارفچ» دستکم ۲۰۰ طرح لباس مخصوص ماه رمضان از ۳۰ طراح لباس اروپایی و آمریکایی و جمهوری آذربایجان و لبنان و غیره را به نمایش گذاشت که یکی از آنها کالکشن «لیم» بود؛ ترکیبی از استایل های شیک و راحت و پوشیده. جالب اینجاست که استایل های رمضانی در «فارفچ» فقط قفطان و عبایه نیست بلکه لباس های مجلسی و لباس خانه نیز به چشم می خورد چون گروهی از زنان دوست دارند که استایل مدرن و پوشیده و شیک را یکجا داشته باشند تا همه جا و هر موقع که خواستند بپوشند. «فارفچ» قطعات را با هم ست و در چند دسته طبقه بندی کرده تا خانم ها بتوانند استایل شیک و پوشیده داشته باشند.

ساندرا منصور طراح لباس لبنانی یکی از طراحانی است که کالکشن رمضانی اش در «فارفچ» منتشر شد. او گفت «ماه رمضان زمان مناسبی است تا روی زیبایی عبایه دست گذاشت. عبایه مظهر شیک پوشی و زیبایی فرهنگ عربی است».
ساندرا افزود «از پارچه کرپ ساتن برای نشان دادن زیبایی عبایه استفاده کردم چون پارچه نرم و سبکی است». مدل های عبایه ساندرا مدرن هستند.

او خاطر نشان کرد «آنچه برایم اهمیت دارد این است که زنان بتوانند در هر جایی و هر زمانی از این استایل استفاده کنند و همواره احساس اعتماد به نفس و راحتی داشته باشند».

گفتنی است که وبسایت های جهانی دیگری هم مثل «فارفچ» کالکشن های مخصوص ماه رمضان عرضه کردند.



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.