خانواده‌های دوتابعیتی در انتظار پایان بحران «گروگانگیری» در ایران

خانواده‌های دوتابعیتی در انتظار پایان بحران «گروگانگیری» در ایران
TT

خانواده‌های دوتابعیتی در انتظار پایان بحران «گروگانگیری» در ایران

خانواده‌های دوتابعیتی در انتظار پایان بحران «گروگانگیری» در ایران

خانواده‌های زندانیان دو تابعیتی که در حال حاضر در ایران زندانی هستند، در پی تماس‌های فشرده دیپلماتیک اخیر و شایعات منتشر شده در این باره برای آزادی بستگان خود، خوف و رجای زیاد به سر می‌برند.
خبرگزاری فرانسه (AFP) در گزارشی در این باره نوشت: ایران بیش از ده شهروند غربی را زندانی یا حصر خانگی کرده‌است، بیشتر آنها پاسپورت ایرانی دارند، خانواده‌های آنها، اتهامات مطروحه علیه آنها را پوچ و پررویی با هدف چانه زنی می‌دانند.
سرخوردگی در میان خانواده‌های بازداشت شدگان به دلیل عدم موفقیت دولت‌های غربی در بازگرداندن این زندانیان به کشورهایشان افزایش یافته‌است، به ویژه اینکه برخی از آنها چندین سال را در پشت میله‌های زندان گذراندند و به کرونا نیز مبتلا شدند.
ایران برای بازیابی ایرانیانی که در کشورهای غربی هستند، همیشه تمایل خود را برای انجام معامله تبادل زندانیان ابراز داشته‌است.
از سرگیری مذاکرات برای احیای توافق هسته ای سال ۲۰۱۵ فعالان را بر آن داشت تا اصرار کنند که این دو موضوع به هم پیوند بخورد.
 الیکا آشوری، دختر انوشه آشوری، زندانی ۶۷ ساله دوتابعیتی بریتانیایی ایرانی که از سال ۲۰۱۷ در ایران زندانی است، می‌گوید: «ما یادگرفته ایم که طبق اتفاقات هر روز، رفتار کنیم. ما نمی‌توانیم خیلی رو به جلو نگاه کنیم. مواردی مانند شایعات باعث امیدواری ما می‌شود، اما ما یادگرفته ایم که زیاد امیدوار نباشیم».
وی می‌افزاید: گفت و گوهای تأیید نشده در مورد توافقات و مبادلات جاری نه تنها برای خانواده، بلکه همچنین برای پدرش، که می‌تواند تحولات اخبار را از داخل زندان اوین در تهران دنبال کند، نگران کننده است.
او این اتفاقات را «یک بازی ذهنی» توصیف کرد که «برای ما و به خصوص پدر سرگرم‌کننده نیست». الیکا همچنین فاش کرد که پدرش اخیراً طی یک تماس تلفنی با خانواده از علائم Covid-19 شکایت کرده‌است.
به گفته خانواده‌هایی که با خبرگزاری فرانسه صحبت کرده‌اند، سه بریتانیایی، دو آلمانی، دو سوئدی، دو اتریشی و دو فرانسوی از جمله زندانیانی هستند که در شرایط مشابهی نگهداری می‌شوند.
از جمله بریتانیایی‌ها نازنین زاغری-راتکلیف است که خانواده وی معتقد است، پرونده او به ۴۰۰ میلیون پوند (۵۵۰ میلیون دلار) بدهی قدیمی بریتانیا در زمان شاه در ازای معامله خرید و فروش تانک در دهه ۱۹۷۰ پرداخت نشده، ربط می‌دهد.
مریم کلارن، دختر ناهید تقوی، زندانی ۶۶ ساله ایرانی-آلمانی می‌گوید، مادرش ۲۰۰ روز است که در ایران در زندان به سر می‌برد و پس از انتقال به سلول انفرادی در «وضعیت بسیار بدی» به سر می‌برد.
کلارن به خبرگزاری فرانسه می‌گوید: «انتظار برای او بسیار دشوار است و ما چاره ای نداریم. او علاوه بر تنها بودن، فقط نیم ساعت در روز در معرض نور قرار می‌گیرد و حتی به او بالش هم نمی‌دادند که بخوابد».
او ادامه می‌دهد: «مردم ما زیر شکنجه رنج می‌برند. من سعی می‌کنم زیاد به وین فکر نکنم و از خودم محافظت کنم». وی نگران است که گفت و گوها در مورد زندانیان به یک «بازی» بین دو طرف تبدیل شود.
آلمان، فرانسه و بریتانیا از جمله قدرت‌های اروپایی هستند که دربارهٔ توافق هسته ای با ایران مذاکره می‌کنند که دونالد ترامپ رئیس‌جمهور سابق آمریکا از آن خارج شد، اما جو بایدن جانشین وی قصد بازگشت به آن را دارد مشروط به این که تهران برخی شروط و شرایط را تحقق بخشد.
یک منبع آگاه به مذاکرات به خبرگزاری فرانسه می‌گوید: «در حال حاضر مذاکرات فعالی از طریق اروپایی‌ها در وین در حال انجام است که بر سر انعقاد معامله مبادله زندانیان دو طرفه انجام می‌شود». او در عین حال تأکید می‌کند که «هیچ توافقی حاصل نشده‌است».
ایالات متحده از زمان گروگان گرفتن کارمندان سفارت آمریکا پس از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ روابط دیپلماتیک با تهران برقرار نکرده‌است.
مذاکرات از طریق واسطه‌های اروپایی در وین در حال انجام است.
آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا گفت: «من هیچ اولویتی بالاتر از اینکه شهروندان آمریکایی زندانی و گروگان را که به صورت خودسرانه زندانی اند به خانه شان، ایالات متحده برگردانم».
 ایالات متحده ادعای صداوسیمای ایران مبنی بر توافق ایران با آمریکا و بریتانیا بر سر تبادل زندانیان و پرداخت ۷ میلیارد دلار پول را تکذیب کرد و گفت گزارش‌های منتشر شده در مورد دستیابی به چنین توافقی «صحت ندارد».
گمانه زنی‌ها در مورد معامله مبادله ای همچنین با انتشار اخباری از بلژیک مبنی بر نهایی شدن حکم ۲۰ سال زندان اسدالله اسدی دیپلمات ایرانی شاغل در اتریش، به اتهام توطئه برای بمب‌گذاری مراسم مخالفان رژیم در ژوئن ۲۰۱۸ در حومه پاریس با انصراف انتقال پرونده به دادگاه تجدید نظر از سوی وی، گمانه زنی‌ها در این باره افزایش یافته‌است.
هادی قائمی مدیر کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران، مستقر در نیویورک گفت که ایالات متحده و اتحادیه اروپا باید «جبهه متحدی» ایجاد کنند و «به موازات» مذاکرات هسته ای آزادی بازداشت شدگان را در اولویت خود قرار دهند.
وی افزود: «عدم رسیدگی مؤثر به گروگانگیری در ایران چراغ سبز این اقدامات را به وجود می‌آورد و سایر ملیت‌های دوگانه را در معرض خطر دستگیری برای استفاده به عنوان پیاده‌های سیاسی قرار می‌دهد».



نشست ژنو: گسترش اختلافات میان اروپا و ایران

 سانتریفیوژها در تأسیسات نطنز (آژانس انرژی اتمی ایران – آسوشیتدپرس)
 سانتریفیوژها در تأسیسات نطنز (آژانس انرژی اتمی ایران – آسوشیتدپرس)
TT

نشست ژنو: گسترش اختلافات میان اروپا و ایران

 سانتریفیوژها در تأسیسات نطنز (آژانس انرژی اتمی ایران – آسوشیتدپرس)
 سانتریفیوژها در تأسیسات نطنز (آژانس انرژی اتمی ایران – آسوشیتدپرس)

با وجود هیاهوی پیش از مذاکرات اروپا و ایران در ژنو، این مذاکرات بدون ارائه طرح یا نقشه راه جدیدی برای پرونده هسته‌ای برگزار شد. برخلاف تبلیغات رسانه‌های نزدیک به حکومت ایران، مذاکرات نه تنها به مسائل هسته‌ای محدود نبود، بلکه به روابط نظامی ایران و روسیه نیز پرداخت. این موضوع را دو دیپلمات ارشد اروپایی به "الشرق الأوسط" تأیید کردند.

یکی از دیپلمات‌های اروپایی اذعان کرد که دیدار میان مقامات ایرانی و اروپایی در ژنو نشان داد که اختلافات میان طرفین در چندین زمینه رو به افزایش است.

دیپلمات دیگری پیش‌تر گفته بود که این دیدارها بخشی از تلاش برای حفظ کانال‌های گفت‌وگو با ایران است. وی افزود که این جلسات جامع خواهد بود و تصمیم‌گیری درباره نحوه برخورد با مسئله هسته‌ای ایران به پس از مشخص شدن سیاست‌های دولت ترامپ در آغاز سال آینده موکول خواهد شد.

ادامه نشست‌های نیویورک در ژنو

به گفته منابع "الشرق الأوسط"، این نشست‌ها از پیش برنامه‌ریزی شده بود و در ادامه گفت‌وگوهایی بود که در سپتامبر گذشته در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک انجام شد. در آن نشست‌ها، تمرکز بر موضوعات هسته‌ای ایران و همکاری نظامی ایران و روسیه بود.

روز جمعه، مدیران سیاسی وزارت‌خانه‌های خارجه فرانسه، بریتانیا و آلمان با مجید تخت روانچی، مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای ایران و کاظم غریب‌آبادی، معاون وزیر خارجه ایران، دیدار کردند. این نشست‌ها پس از ملاقات مقامات ایرانی با انریکه مورا، میانجی اروپایی در مذاکرات هسته‌ای، برگزار شد.

مورا در پلتفرم «ایکس» (توییتر سابق) نوشت که این نشست «صریح» بوده و او از ایران خواسته است تا همکاری نظامی خود با روسیه را متوقف کند و همچنین بر ضرورت یافتن راه‌حل دیپلماتیک برای مسئله هسته‌ای و پایان دادن به مداخلات منطقه‌ای ایران تأکید کرده است.

در مقابل، غریب‌آبادی در واکنش به اتحادیه اروپا در توییتی نوشت: «اروپا به دلیل نبود اعتماد و مسئولیت‌پذیری، بازیکن جدی‌ای نیست.» او همچنین سیاست‌های عمومی اتحادیه اروپا را مورد انتقاد قرار داده و رفتار آن را «غیرمسئولانه» توصیف کرد.

غریب‌آبادی پس از دیدار با نمایندگان تروئیکای اروپایی، نوشت که گفت‌وگوها بر پرونده هسته‌ای و رفع تحریم‌ها متمرکز بوده و ایران به منافع مردم خود پایبند است و دیپلماسی و گفت‌وگو را ترجیح می‌دهد. او تأکید کرد که توافق شد کانال‌های دیپلماتیک در آینده نزدیک باز بماند.

 

فرصت مکانیزم ماشه؟

نشست‌های ژنو تنها چند روز پس از آن برگزار شد که فرانسه، بریتانیا و آلمان پیش‌نویس قطعنامه‌ای علیه ایران را به شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ارائه کردند که به تصویب رسید. این قطعنامه، ایران را به دلیل عدم همکاری با آژانس و افزایش غنی‌سازی اورانیوم محکوم کرد.

ایران نیز با اعلام برنامه خود برای نصب هزاران سانتریفیوژ جدید، به این اقدام واکنش نشان داد.

با این حال، یک دیپلمات اروپایی به "الشرق الأوسط" گفت که بحث درباره فعال کردن مکانیزم ماشه یا «اسنپ‌بک» هنوز زود است.

بریتانیا نیز پیش‌تر اشاره کرده بود که ممکن است از این مکانیزم استفاده کند و در بیانیه‌ای گفت: «ما همچنان به استفاده از همه اقدامات دیپلماتیک برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای متعهدیم، از جمله استفاده از مکانیزم ماشه در صورت لزوم.»

مکانیزم ماشه امکان بازگشت تمامی تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران را به دلیل نقض تعهدات هسته‌ای در توافق 2015 فراهم می‌کند. این توافق توسط ایالات متحده در سال 2018، در دوره نخست ریاست جمهوری دونالد ترامپ، ترک شد.

ایران از بازگشت ترامپ به استراتژی «فشار حداکثری» و تلاش برای فعال کردن مکانیزم ماشه نگران است. همچنین، تهران بیم آن دارد که قدرت‌های اروپایی نیز این مکانیزم را فعال کنند.

هیاهوی بی‌دلیل

با وجود همه این مباحث، نشست‌های ژنو تنها به پرونده هسته‌ای محدود نبود. یک دیپلمات اروپایی گفت که این جلسات طبق برنامه پیش رفته و او «هیاهوی رسانه‌ای اغراق‌آمیز» پیش از این نشست‌ها را درک نمی‌کند.

پیش‌تر، یکی از مقامات ایرانی به «رویترز» گفته بود که اگر ایران و تروئیکای اروپایی بتوانند «نقشه راه» توافق هسته‌ای را تدوین کنند، آمریکا تصمیم خواهد گرفت که توافق 2015 را احیا کند یا آن را کنار بگذارد.

این توافق در اکتبر سال آینده منقضی می‌شود و جامعه بین‌المللی باید مذاکراتی برای توافق جدید با ایران آغاز کند. دیپلمات‌های اروپایی گفته‌اند که توافق فعلی قابل احیا نیست اما می‌تواند مبنایی برای مذاکرات آتی باشد.