یک جام و ۸ مدعی؛ مدعیان قهرمانی یورو ۲۰۲۰ را بشناسید

یک جام و ۸ مدعی؛ مدعیان قهرمانی یورو ۲۰۲۰ را بشناسید
TT

یک جام و ۸ مدعی؛ مدعیان قهرمانی یورو ۲۰۲۰ را بشناسید

یک جام و ۸ مدعی؛ مدعیان قهرمانی یورو ۲۰۲۰ را بشناسید

با بازگشت هواداران به ورزشگاه‌ها، مسابقات قهرمانی فوتبال اروپا روز گذشته آغاز شد. تورنمنتی که با وجود اپیدمی کرونا، نوید جشن می‌دهد. کرونایی که منجر به به تعویق افتادن این بازی‌ها برای یک سال شد. این مسابقات با حضور تماشاگران و همراه با جاه طلبی‌های تیم‌های شرکت کننده آغاز شده‌است.
در اینجا فهرستی از نامزدهای مدعی کسب عنوان قهرمانی یورو ۲۰۲۰ را می‌خوانید:

- فرانسه
تیم ملی فرانسه، قهرمان جهان، در خط حمله استعدادهای استثنایی همچون کیلیان امباپه ، آنتوان گریزمان و کریم بنزما دارد.
همین امر را در خط هافبک نیز می‌بینیم جایی که پل پوگبا و نگولو کانته حضور دارند و به نظر می‌رسد کانته برجسته‌ترین نامزد دریافت جایزه بهترین بازیکن جهان باشد.

دیدیه دشان، سرمربی تیم ملی فرانسه ستاره‌های برجسته ای در همه رده‌ها دارد تا عنوان یورو را به عنوان قهرمانی جام جهانی اضافه کند، همان‌طور که ۲۱ سال پیش اتفاق افتاد.
تیم فرانسه در آخرین بازی دوستانه خود قبل از رویارویی با آلمان موفق شد ۳–۰ تیم بلغارستان را شکست دهد.

- انگلستان
تیم جوان انگلیس به سرمربیگری گرت ساوت گیت می‌خواهد بهتر از سه سال پیش که در جام جهانی چهارم شدند، عمل کند.
هری کین کاپیتان تیم و گروهی دیگر از جوانان جویای نام مانند فیل فودن، جادون سانچو و میسون مونت در این تیم حضور دارند.

بعد از اینکه ترنت الکساندر-آرنولد به دلیل مصدومیت از لیست بازیکنان خارج شد و همچنین با فاصله داشتن هری مگوایر از آمادگی، نگرانی‌ها دربارهٔ خط دفاعی تیم انگلیس بیشتر شده‌است.
اما شاید انجام شش مسابقه از هفت مسابقه در ومبلی - در حضور هواداران - بر عزم این تیم برای کسب اولین جام بعد از جام جهانی ۱۹۶۶ در ومبلی بیفزاید.

- بلژیک

تیم اسب سیاه مدت‌ها در صدر رده‌بندی جهانی قرار داشت، اما زمان رسیدن نسل طلایی به اولین قهرمانی بزرگ خود کم است، به خصوص پس از اینکه این تیم در جام جهانی ۲۰۱۸ سوم شد.
از برجسته‌ترین ستاره‌های تیم می‌توان به روملو لوکاکو، کوین دی بروین بازیساز و ادن هازارد اشاره کرد. چند بازیکن جوان دیگر نیز وجود دارند.

- پرتغال

به نظر می‌رسد مدافع عنوان قهرمانی نسبت به زمانی که این تیم در سال ۲۰۱۶ پس از شکست فرانسه در پاریس قهرمان مسابقات شد، روی کاغذ قوی تر باشد.
روبن دیاز، برونو فرناندس و هاوافلیکس هافبک‌ها به تیمی که هنوز کریستیانو رونالدو آن را رهبری می‌کند، اضافه شدند.
اما آنها در گروه سختی قرار دارد، علاوه بر بازی در خارج از خانه با تیم‌های آلمان و مجارستان به ترتیب در مونیخ و بوداپست، یک مسابقه دیگر با تیم ملی فرانسه در انتظار آنهاست.

- ایتالیا

تیم ملی ایتالیا پس از از دست دادن آخرین جام جهانی در تورنمنت‌ها حاضر شده‌است و روبرتو مانچینی سرمربی آن تغییرات عمده ای را ایجاد کرده‌است.
ایتالیایی‌ها با تکیه بر روش دفاعی، در ۲۷ بازی شکست نخورده‌است و در خط حمله به سیرو ایموبیله و لورنزو اینسینیه برای گلزنی تکیه کرده‌است.

- آلمان

یواخیم لوو می‌خواهد با تنها عنوانی قهرمانی که نتوانست در مربیگری تیم ملی آن را کسب کند، به کار ۱۵ ساله خود پایان دهد.
تیم ملی آلمان، قهرمان جام جهانی ۲۰۱۴، بازیکنان برجسته زیادی را در اختیار دارد که سرژ نابری، کای هاوریتز و ایلکای گویندوگان ازجمله آنها هستند.
اضافه شدن توماس مولر و ماتس هوملس به لیست تیم ملی تعادل را به تیم بازگردانده است. این تیم دوباره در یک گروه دشوار با یک چالش بزرگ روبرو شده‌است.

- هلند

تیم ملی هلند، برنده جام ۱۹۸۸ و سه بار نایب قهرمان جام جهانی، برای اولین بار پس از جام جهانی ۲۰۱۴ به مسابقات بزرگ بازگشته است.
حضور بازیکنانی مانند فرنکی دو یونگ، جیورژنیو وینالدوم و ممفیس دیپای امید هواداران را افزایش می‌دهد. تیم به سرمربیگری فرانک دی بوئر می‌تواند یک تورنمنت خوب را پشت سر بگذارد، اما این تیم ویرجیل ون دیک و دونی ون د بیک را به دلیل مصدومیت در اختیار نخواهد داشت و دروازه‌بان آنها جاسپر سیلسن نیز که اخیراً به ویروس کرونا مبتلا شده‌است، غایب خواهد بود.

- اسپانیا

تیم ملی اسپانیا، قهرمان اروپا در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲، پیروزی بزرگ با شش گل در پاییز گذشته مقابل همتای آلمانی خود را فراموش نکرده‌است.
اما مسابقات قهرمانی اروپا اولین رویداد بدون سرخیو راموس خواهد بود و در مورد مشارکت سرجیو بوسکتس و دیگو لورنته پس از ابتلا به ویروس کرونا شک و تردید وجود دارد.
لوئیز انریکه سرمربی این تیم، بیش از ۱۲ بازیکن احتیاطی علاوه بر فهرست اصلی را آماده کرده تا برای بدترین شرایط آماده شود.



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.